- 15 Eylül 2022
- 1.786
- 864
- 53
- Konu Sahibi Anaymbenana
-
- #1
Annemsiz de uyuyamaz ki..bı ara tutturuyordu abla sende kalıcam diye kreşe gidiyordu biraz daha büyüyünce kal dedimHafta sonları yanınıza gelsin öyle öyle alışır evlendiğinize evinizin olduğuna
Annemler çok sık gelmiyor maalesef..diyorum anne gel diye ama fırsat bulamıyor annemde gelmeyeArada aileniz size oturmaya gelmiyor mu? Kardeşiniz oradaki ortamınızı, yuvanızı görse belki bu kadar ağlamaz, belirsiz bir yere gitmediğinizi ve nerede olduğunuzu bilirse içi rahat eder.
Cidden çok üzülüyorum az önce görüntülü aradı abla seni çok özledim gel diye konuşamadım kapattım yemin ederim çok üzülüyorum kıyamıyorum elimden birşey gelse şimdi giderimBen evlendiğimde kardeşim 2 yaşındaydı. Çocuk yemeden içmeden kesilmişti vücudu dökmüştü. Bana çok düşkün hala da öyle. Zor oluyor ama geçiyor. Şuan 9 yaşında. Çok iyi anlıyorum
Çok masumlar çok..beni gördüğü zaman çok seviniyor şimdi birde okula gidiyor bugün beni de pek göremedi eve erken dönmek zorunda kaldım öyle olunca çok ağladı..Sık sık kendi evinize götürün.
Gösterin burasi benim yatağım ,işte burası mutfagim gibi gibi .
Sizin artık yeni bir eviniz olduğunu anlasın, ikna olsun .
Kıyamam ya o kadar masumlar ki çocuklar...
Hem kendini üzüyor hem beni.. ben varken okula gitmek istemiyor yanımdan ayrılmıyor..okuldan gelince de ödev derdine düşüyoruz elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyorum sohbet ediyoruz birlikte birşeyler yapmaya çalışıyoruz ama çok üzülüyor.. görüntülü konuştuk şimdi gözleri kıpkırmızı olmuş ağlamaktan abla seni çok özledim gel diyor ne yapayım ben şimdi..Ara sira sizde kalabilir ayri yasadiginiza alismaniz icin. Ama baktiniz olmuyor bir uzmandan destek alin. Kiyamam ya..❤
Evlerimiz baya mesafeli..ben haftada bir-iki kere gidiyorum akşama kalıyorum sabah erken gidiyorum ama yetmiyor sanırım..her gün de gidemem ki..kendisi de ilk okula gidiyor şimdi öğlenci..okuldan gelince ödev derken zaman geçiyor birden..ilk defa böyle çok ağladı üzüldüğümü belli etmek istemiyorum onlara ama cidden çok üzülüyorum..eve gelirken bı parçamı orda bıraktım sanki canım çok yandı..hiç kıyamıyorum kuzuma çok seviyorum onu..Canım ya çok küçük daha. Çok mu uzak evleriniz? Daha sık görüşseniz. Ben küçükken dayım bizde kalıyordu, üniversiteye gittiğinde günlerce ağlamıştım. Kalbi çok hassastır şimdi kimbilir nasıl hasret çekiyordur. Okula gitmiyorsa sizde kalsın biraz.
Hem kendini üzüyor hem beni.. ben varken okula gitmek istemiyor yanımdan ayrılmıyor..okuldan gelince de ödev derdine düşüyoruz elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyorum sohbet ediyoruz birlikte birşeyler yapmaya çalışıyoruz ama çok üzülüyor.. görüntülü konuştuk şimdi gözleri kıpkırmızı olmuş ağlamaktan abla seni çok özledim gel diyor ne yapayım ben şimdi..
Ya kuzum benim.. aramızdaki bağın tarifini anlatamam size..kendi çocuğum olsa anca bu kadar sevebilirim..benim için çok farklı o... küçükken sağlık sorunları yaşadı havale geçirdi o zamanlar ben okula giderdim ağlardı gitme diye hastanede bende gizli saklı yatardim gece yanında kalırdım.. birbirimizi öyle çok seviyoruz kiSizinle cok güzel bir bag kurmus zamaninda.bunlar hasas yaslar. Oglum 6 yasinda ve gecenlerde bana "Anne bende ilerde bir aile kurabilirmiyim?" Diye sordu. Bende "Tabi ki. Insallah sende sevdiğin birini bulup güzel bir yuva kurarsin" dedim. Bu sefer de "Ama kendi ailemi kursam seni göremem ki" diye aglamaya basladi
Aynen öyle.. basınız sağolsun öncelikle..ben evlenmeden öncesi de hep dip dibeydik benle yatar benle kalkardi bebekliginden beri öyle..annem doğum yaptığında kolundan rahatsizlanmisti uzun süre iyileşmedi öyle olunca gecemi gündüz ettim onun için.. aramızdaki bağ,sevgi çok farklı..Ayy kendi çocukluğum geldi aklıma ablam evlenecek gibi olduğunda gece uykudan uyanır sabaha kadar ağlardım. Aramızda altı yaş var o haliyle bile annem gibi bana kol kanat gererdi.Aşırı düşkündü bana korumacıydı . Evlenip yurt dışına gitti. Aynı yıl babam vefat etti. Alışkanlıktan vazgeçmek, düzenin değişmesi, uzaklaşmak zor gerçekten.
Yazık büyük bir ayrılık travmasi yaşamış pedagog yardımı almalı...Merhaba arkadaşlar..Ben 1 buçuk senelik evliyim küçükte bir kardeşim var 6 yaşında..ben büyüttüm diyebilirim birbirimize çok düşkünüz kardeşimle..ben ne zaman annemlerin evine gitsem kardeşim arkamdan abla gitme diye ağlıyor..az önce tekrar ağladı abla gitme diye annem babam hepimiz bı garip olduk saklandı gelmek istemedi yanıma.. saklanmış kanepe arkasına baktım gözlerinin altı sırılsıklam olmuş ağlamaktan abla gitme dedi.. içim burkuldu çok üzüldüm sürekli aynısını yapıyor sürekli arkamdan ağlıyor kıyamıyorum dayanamıyorum ağlamasına..bazen anneme ablam düğüne gitti gelecek diyormuş annem güzelce anlatmış ablan evlendi onun kendi evi var diye.. akşamları yemek yerken eskiden 5 kişiydik ablam evlendi gitti abimde evlenmesin diyormuş..çok üzülüyorum bu duruma..ne yapmalıyım bilmiyorum.. sırf bu yüzden annemlere gitmek istemiyorum artık..kendini de üzüyor beni de..
Gerekirse onu da yapalım dedik annemle.. Şükür sakinlemis annemle konuştum yeni ama çok ağladı kuzum akan göz yaşlarına kurban olurumYazık büyük bir ayrılık travmasi yaşamış pedagog yardımı almalı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?