keske bende hep bebeğime kendim baksam cok isterim ama bu sadece 2 ay olabilecek... sonra iş bekler beni.. kayınvalidemle birlikte bakacağız artık yabancı birine bırakmaktansa..Bebege bakma olayindada ben bigun bile kimseyi istemiyorum yanimda.yillarin hasreti var bol bol hasret gidermek istiyorum.ilk bi hafta on gun kalmaya misafir istemiyorum sahsen.cunku gelecek olanlar uzaktalar hep.her gelen yatiya gelmis olacak.gelene bisey diyemem ama istemem sahsen
Ağla ağla mahvettin beni arkadaşım , sen Nasıl güzel yüreklisin ki bunları yazıya dökmüşsün. Gözlerim çıktı ağlamaktan ....Merhaba arkadaşlar :)
Biraz geç oldu ne olur kusura bakmayın ama fırsat bulmak öyle zor ki :)
Minik kızıma şükür kavuştum. Darısı tüm bekleyenlerin başına olsun inşallah, ve hala aklında soru işareti olan varsa silsin o soruları koşup gidip hemen başvursun. Böyle güzel bir duygu olamaz...
Size yazdıktan sonra tahmin edersiniz ki sabah olmadı, ne bir damla uyku ne başka bir düşünce. Sabaha kadar evde dört döndüm. Sababh erkenden çıktık yola, Allah'tan yakın bir şehirdi. Yol boyunca milyonlarca düşünce, kah ağladım, kah merak ettim acaba nasıl diye, kah nasıl olacak yapabilir miyim diye korktum.
Bakanlıktan içeri girdik, bizi yönlendirdikleri kişinin yanına gittik. Şansımıza çok güler yüzlü ve ilgili bir bayandı. Kızımın dosyasını anlattı, sorularımıza cevap verdi, notlar almamıza yardımcı oldu. Sonra bebeği getirelim mi diye sordu. Ah hayır denir mi hiç, ölüyorum heyecandan meraktan. Eşim de ben de durup durup ağlıyoruz, elimizi kolumuzu koyacak yerimiz yok. Kızımızı beklerken sözleşmemizi de imzaladık, vakit kaybı olmasın diye. Ben camda bbekleyip duruyorum, oda binanın 4. katında. bildiğiniz binaya yanaşan arabaları görebilmek için başım cama yapışık vaizyette zıp zıp zıplıyorum. derken bir araba yanaştı. arabanın içinde mavi bir battaniyeye sarılmış bir bebek gördüm. O an film koptu bende, nasıl bir ağlama, yerimde duramıyorum kızım geldi diye.
Az sonra kapıdan içeri girdi battaniye içinde sarılı vaziyette. elerim titreye titreye açtım örtüsünü. uyuyordu... O minnacık ağzını, nokta burnunu gördüm... Annem ben geldim dedim. Aldım kucağıma kızımı, kokladım, göğsüme yatırdım. Ben ağladım, eşim ağladı, uzman ağladı, bebeği getiren bayanlar ağladı, yan odadan gelip kavuşmamıza tanık olanlar ağladı. Yazarken bile ağlıyorum. Ömrümün sonuna kadar unutumam sanırım o anı. Rabbim hepinize yaşatsın tez zamnda inşallah.
İşlemlerimiz çabuk bitti ve öğleden sonra evimiie döndük. Cuartesi günü hemen bir doktora götürüp genel kontrolünü yaptırdık. Şükür bir sıkıntısı yok, gelişimi vs normal. Klasik hırıltı ve burun tıkanıklığı var ama önemli birşey değil.
Kızım çok uslu teyzeleri, zaten minnacık tüm vaktini neredeyse uyuyarak geçiriyor, uyanıyor altı değişiyor, mama yerken geri uyuyor. Öyle gazlı bir bebek de değil şükür. Dr.Browns'ın gaz önleyici biberonunun etkisi var mı bilmiyorum ama mama yedikten sonra hemen gazını çıkarıyor ve sıkıntısı olmuyor. bir de @netere cim önermişti almıştım acı elma yağı, ayağının altına ve karnına sürüyorum her alt değişiminde :)
10 haftalık oldu bugün itibariyle ve birlikte geçirdiğimiz 4. gün. Ama beni tanımaya başladı. Uykusundan uyanıyor, günaydın annecim diyorum suratında kocaman bir gülümseme beliriyor, dil çıkıyor ağzından. eller ayaklar hemen hareketleniyor. O anın mutluluğunu yaşamak gibisi yok. herşeye, tüm beklemelere değer o minnacık gülüş yemin ederim.
geceleri uyanmıyor, uyurken yediriyorum mamasını, sonrasında göğsümde uyuyor bir sonraki mamaya kadar. nefes alıp verişini dinlemek öyle huzur verici ki :) üstüm başım bebek kokuyor. mutfakta tencerede kaynayan biberonlar, tepside kuruyan biberonlar, plastik boxta hijyenik hale gelmiş biberonlar emzikler var. termoslar, kaynayıp dinlenmeye bırakılmış sular, ıslak mendiller, minnacık eldivenler çoraplar heryerde. salonun baş köşesinde bebek arabası var :) bir de ütü masası, çünkü habire çamaşır yıkanıp ütü yapılıyor. ben de günde beş kere üst değiştiriyorum, sıcağa çok gelemeyen biri olarak, dışarı 25 derece iken evde kalorifer yakınca terden sürekli yapış yapışım ve zırt pırt üst değiştiriyorum. Sırf kızın değil benim de dünya çamaşırım çıkıyor haliyle, kızımı temiz temiz alayım kucağıma diyorum :)
İnsan uykusuzluğu tahmininden daha fazla dayanabiliyormuş, davul çalsalar uyanmam derken bir vık sesi yerinizden fırlatıyormuş sizi, açlık hissetmiyor, öyle kan şekeriniz falan da oynamıyormuş yerinden. su içmeyi unutabiliyor hatta tuvalete girmek bile aklınıza gelmiyormuş gün boyu. tek bir odak noktanız oluyor artık, o güne kadar zevk aldığınız, yaptığınız herşeyi unutturan ve hepsinden çok çok daha büyülü bir mucizeyi izlemek ve yaşamak dışında hiçbirşey yapmak istemiyormuşsunuz meğerse...
Sevgi... bu sevgi falan değil, aşk değil, bağlılık değil... hiçbiri anlatamaz sanırım ona baktığımda yaşadığım şeyleri. burnumun direği sızlıyor koklarken, kulağına seni seviyorum derken ağlamadan duramıyorum. böyle içerden dışarı taşan kocaman duygular var, kıpır kıpır sığmıyor hiç bir yere hisleriniz. avaz avaz bağırmak istiyorsunuz işte bu benim kızım, benim evladım diye.
Ve son söz... Madem evlat edinme de bir doğum şekli diyoruz... Canım kızım benim, iyi ki de doğurmuşum seni, iyi ki kalbimde döllenmiş can bağımız, iyi ki hayatımızdasın. Binlerce miyonlarca şükürler olsun
Calisiyosan en mantiklisi olmus ozmn.Allah kolaylik versin canm.keske bende hep bebeğime kendim baksam cok isterim ama bu sadece 2 ay olabilecek... sonra iş bekler beni.. kayınvalidemle birlikte bakacağız artık yabancı birine bırakmaktansa..
Merhaba arkadaşlar. Öncelikle kavuşan annelere mutlulukları daim olsun hayırlı olsun demek istiyorum. Bugün kurumda son gorusme vardı. Yaklaşık 15gun önce evimizi değiştirdik. Uzmanımız da evi değiştirdiğimzi bildirdik.Yeni evimizin bebeğimiz için daha uygun olduğunu ve bebeğimiz gelince rahat edeceğini anlattık. Ancak uzmanımız neden acele ettiniz,daha en az 3yiliniz var,ev değiştirmek için acele etmissiniz dedi.Çok canım sıkıldı. Tam gorusme biterken tekrar uyardı, en az 3-4yiliniz var ve çok ciddiyim dedi.Ben de evimiz hayırlı olsun dicek sanmistim. Burnundan geldi..Bursa görmesem bir iki yılda kavuşmaları tmm dicem ama var i
şte.. Bilerek mi moral bozuyolar bilemedim
:) pek dillendi bu aralar.. yumurtadan çıkan hayvanları falan sayıyoruz hatta koza ören tırtılın kelebeğe dönüştüğünü anlatıyor da bizimki doğumu merak etti :) aslında bizim kuzularımızın hikayesi tırtıla çok benziyor. ikinci kez bu kez mutluluk verdikleri ve mutlu oldukları bir hayata adım atıyorlar...merhaba....
senin zilli pek bi akıllıymış! bizimkine de anne rahminin bebeklerin uyuduğu bir yatağı olduğunu söylemiştim..dünyaya gelmeyi orada beklediklerini..artık oradan sıkıldıklarında yanımıza gelmek istediklerini..çok hoşuna gitmişti..sevmişti..sonra sırasıyla çeşitli hayvanların üremelerini sordu....
yalnız bizimki daha oradan nasıl çıktıklarını sormadı : )
seninki bir fikir oldu bana...teşekkürler.....miniğini öpüyorum....pardon ,,,artık büyüdü o....
merhaba, biz başvurumuzda terk-rıza, kız-erkek, yaş seçimi yapmadığımız halde ilk görüşmemizde uzmanımız ortalama bekleme süresi 2 yıl kadar sürüyor demişti. ben de işlerin daha hızlı ilerlediğinin farkındaydım ama yeni tanıştığım uzmana bunu söyleyemedim.. sadece görüşme sonuçlandığında biraz daha ısrar ettik erkek bebekte sıra daha hızlı ilerliyor, 1 yıl kadar olur dedi :) 2 ay kadar sonra kızımıza kavuştuk :) o dönem bursa'da sıra yok denecek kadar azdı, şehirdışından fazla dosya gelmiyordu. aylarla ifade edilen bekleme süreleri vardı. sonraki görüşmelerimizden birinde uzmanımıza 1-2 yıl beklersiniz dediğinizde çok şaşırmıştım demiştim. "öyle söylemek zorundayız, size 3 ay sonra desem ona göre hazırlık yapar, üç ay dolduğunda moraliniz bozulur, sıkılırsınız" demişti. bir de başvurumuzun ardından bize verilen bakanlığın hazırladığı bilgilendirme yazısında ortalama bekleme süresinin 3 yıl olduğu yazılı. uzmanlar ordaki ifadeye ters ifadeler kullanamıyorlar.
umarım çok çabuk geçer bekleme süreniz, bir an önce yavrunuza kavuşma haberlerinizi okuruz.
bir buyuğun anne veya kayınvalide ilk 15 gun en azından yanınızda olması cok iyi oluor :) bnde sizin gibi herşeyini ben yaparım kimseye bırakmam gibi duşuncem vardı ama sevincinizi etrafınızdakilerle paylaşın tecrubelerinden faydalanın cok yardımcı oluolar...mesala sen altını değiştirirken bir yandan da mama hazırlanması bebiş ağlamıo hemde beklemioaynı benim düşüncemdesin canım.. ben de hiç kimseyi istemiyorum ya, kendim bakmak istiyorum. benim de herkes uzak gelince kalınacak elbet ama yalnız bebeğimle başbaşa olursam daha iyi olur :)))
Bizler için, mutluluk verici,iç açıcı bir yazı olmuş. Teşekkürler tekrar paylaştığın için ☺merhaba, biz başvurumuzda terk-rıza, kız-erkek, yaş seçimi yapmadığımız halde ilk görüşmemizde uzmanımız ortalama bekleme süresi 2 yıl kadar sürüyor demişti. ben de işlerin daha hızlı ilerlediğinin farkındaydım ama yeni tanıştığım uzmana bunu söyleyemedim.. sadece görüşme sonuçlandığında biraz daha ısrar ettik erkek bebekte sıra daha hızlı ilerliyor, 1 yıl kadar olur dedi :) 2 ay kadar sonra kızımıza kavuştuk :) o dönem bursa'da sıra yok denecek kadar azdı, şehirdışından fazla dosya gelmiyordu. aylarla ifade edilen bekleme süreleri vardı. sonraki görüşmelerimizden birinde uzmanımıza 1-2 yıl beklersiniz dediğinizde çok şaşırmıştım demiştim. "öyle söylemek zorundayız, size 3 ay sonra desem ona göre hazırlık yapar, üç ay dolduğunda moraliniz bozulur, sıkılırsınız" demişti. bir de başvurumuzun ardından bize verilen bakanlığın hazırladığı bilgilendirme yazısında ortalama bekleme süresinin 3 yıl olduğu yazılı. uzmanlar ordaki ifadeye ters ifadeler kullanamıyorlar.
umarım çok çabuk geçer bekleme süreniz, bir an önce yavrunuza kavuşma haberlerinizi okuruz.
bir buyuğun anne veya kayınvalide ilk 15 gun en azından yanınızda olması cok iyi oluor :) bnde sizin gibi herşeyini ben yaparım kimseye bırakmam gibi duşuncem vardı ama sevincinizi etrafınızdakilerle paylaşın tecrubelerinden faydalanın cok yardımcı oluolar...mesala sen altını değiştirirken bir yandan da mama hazırlanması bebiş ağlamıo hemde beklemio
Merhaba arkadaşlar
15 04 tarihinde bizde başvurumuzu yaptik İstanbul'dan. Benide listenize ekleyebilir misiniz. Kuruma giderken o kadar cok heyecanlandım ki anlatamam.Evraklari topladıktan sonra randevu alıp geleceksiniz dedi randevuyu cok sonraya mı veriyorlar yoksa aynı hafta içinde görüşmeye çağırıyorlar mı ?
hayırlı olsun arkadaşım başvurun. ben de istanbuldayım ama henüz başvuru yapamadık,inşallah biz de mayısta başvuru yapacağız. bu konuda bilgim yok. ilk görüşmede neler konuşuluyor ve tercihiniz kızmı erkekmi birbirimizi burada takip edelim.yakın zaman olacak inşallah
Hayırlı olsun arkadaşım randevuyu 1 kaç gün içinde veriyor evraklar hazır oldumu benim cuma hazırdı çarşamba ya randevu verdiler Bakırköy deki işlemler için 2 ay sonraya randevu verdiklerini belirttim sorun olmadığını diğerlerinin yeterli olduğunu söyledi hemen randevuyu verdi umarım hepimize zaman su gibi akıp gecerMerhaba arkadaşlar
15 04 tarihinde bizde başvurumuzu yaptik İstanbul'dan. Benide listenize ekleyebilir misiniz. Kuruma giderken o kadar cok heyecanlandım ki anlatamam.Evraklari topladıktan sonra randevu alıp geleceksiniz dedi randevuyu cok sonraya mı veriyorlar yoksa aynı hafta içinde görüşmeye çağırıyorlar mı ?
Hayirli ugurlu olsun.zaman su gibi gecsin insallah.evrak hazirlama isindede Allah kolaylik versin.Merhaba arkadaşlar
15 04 tarihinde bizde başvurumuzu yaptik İstanbul'dan. Benide listenize ekleyebilir misiniz. Kuruma giderken o kadar cok heyecanlandım ki anlatamam.Evraklari topladıktan sonra randevu alıp geleceksiniz dedi randevuyu cok sonraya mı veriyorlar yoksa aynı hafta içinde görüşmeye çağırıyorlar mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?