Bana cok fena eski bir uyeyi cagristirdinizHerkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.
Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,
25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim
Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.
Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.
Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum
Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı
Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye
Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.
Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.
Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide
Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .
Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek
Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım
Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi
İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.
Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.
Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .
Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor
Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .
Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum
Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .
Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim
İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim
Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum
Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum
Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor
Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim
Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.
Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım
Sizin acilen bir psikiyatrist ile görüşmeniz lazım, dışarıda görünen ile içerideki insan çok farklı.
Bakın daha önceki konuklarınızda birşey dikkatimi çekti. Şuana kadar tesettürlüydüm, lise birde kapanmıştım yazmışsınız Mart 2021'de
Bu konuda ise daha önce uzun, 6 yıllık bir ilişkim vardı, onda da cinsel hayatımız olduğu için doğum kontrol hapı kullanıyordum fakat bu ilişkim çok yeni olduğu için ve olay ani geliştiği için kontrol edemedim, kondom da yoktu demişsiniz...
Tesettürlü iken bu yaptıklarınız normal mi? Neden tesettürün adını kirletiyorsunuz? Madem gözünüz kapalılıkta değil, açılıp ne halt yiyecekseniz öyle yeseydinizelle tutulur hiçbir yanınız yok
katilsin. cennet kokusu bile haram sana. 6+2 lik bir bebege nasil kiydin. şeyinin zevkine düşüp.
Bana cok fena eski bir uyeyi cagristirdiniz
Soylemem, cumle yapilarina falan bakarsaniz ve dedigim uyenin acmis oldugu 5 milyon dram konusunu okuduysaniz anlarsiniz kim oldugunu dusundugumukimi kimi??
Yanlış anladınız, size linçlediniz demek istemedim. Hem konuya üzüldüm yorum yapasım var hem sahte konu gibi geliyor karar veremedim. Sizin adınızın geçme sebebiHiç bir yöntem yüzde yüz korumuyor zaten . Linclemedim ki bu konu burada dursun ki surtunenler okusun demek ki gebelik ihtimali varmis oluyormuş yaşamış
Polikistik overliyim bebeğimin olması İçin mücadele veriyorum şuan. Rabbim size nasip etmiş bir şekilde ama elinizden kayıp gitmiş. Okurken çok üzüldüm. Bak kuzum önce bu adamdan ayrıl sonra psikolojik destek al. Evet ortada yapılan bir hata var, ama oldu bir kere kendini üzüp hasta etmekten başka bir şey olmaz. Aynısını benimde bir arkadaşım yaşadı çocuk yıldırım nikahı yaptı kız çocuğun ailesi ile olan evde yaşadılar ani düğün olduğu İçin hazırlıksız oldukları İçin. Bebek o evde büyüdü ve bebek iki yaşına falan geldiğinde biraz kendilerini toplayıp ayrı eve geçtiler. Düğünde yapmamışlardı, biz düpün sevmiyoruz diyip geçtiler nikah yaptılar kimseyede bir açıklama yapmadılar. O kişi adam olsaydı seni de ailesinin yanına alırdı en kötü kendinizi toparlasana kadar. İkiniz çalışırsınız bir şekilde yuvarlanırdınız. İnan bebek olunca bir şekilde rızkı çıkıyor zaten. Demem o ki kuzum bir sürü şekli vardı bu durumu kurtarmanın fakat beyfendi totosuna güvenmemiş seni de çok sevdiğini düşünmüyorum, o kadar yalvarmışsınız. Sen elinden geleni yapmışsın kendine zarar vererek çözülmez bu iş. Ailene de yazık edersin perişan olurlar günah. Olmasaydı böyle keşke ama oldu. Şimdi toparlan bu adamı şutla güzel bir pdkolog bul. İşine devam et kafanı dağıt. İleride ki olacak güzel yuvanı günlerini düşün. Düşmez kalkmaz bir Allah kimsenizde seni yargılamaya hakkı yok zaten. Konuşmak istersen bana özelden de yazabilirsin. Yalnız hissetme kendiniHerkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.
Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,
25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim
Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.
Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.
Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum
Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı
Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye
Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.
Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.
Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide
Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .
Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek
Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım
Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi
İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.
Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.
Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .
Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor
Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .
Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum
Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .
Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim
İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim
Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum
Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum
Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor
Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim
Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.
Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım
O adamda hayır yokmuş çok isabetli bir karar olmuşHerkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.
Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,
25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim
Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.
Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.
Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum
Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı
Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye
Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.
Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.
Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide
Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .
Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek
Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım
Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi
İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.
Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.
Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .
Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor
Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .
Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum
Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .
Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim
İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim
Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum
Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum
Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor
Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim
Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.
Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım
Okurken sevgilinizden nefret ettiğimi söylesem bana kızar mısınız?ve yine okurken gözlerimin dolduğunu..Herkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.
Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,
25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim
Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.
Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.
Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum
Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı
Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye
Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.
Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.
Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide
Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .
Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek
Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım
Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi
İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.
Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.
Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .
Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor
Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .
Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum
Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .
Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim
İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim
Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum
Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum
Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor
Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim
Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.
Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım
Yavaş.katilsin. cennet kokusu bile haram sana. 6+2 lik bir bebege nasil kiydin. şeyinin zevkine düşüp.
Damlaya damlaya göl olur.. ne alaka ciddenHer koyun kendi bacağından asılır.
Gece gece yorumunuza inanailmaz sinirlendim. Ne demek açılıp ne halt ederseniz edin? Biz açıklar her halti yiyor muyuz yani? Haddinizi bilin, insanları ayrıştırmamayi öğrenin önce. Yazacak çok şey varda bu mantıkla anlamanız zor.Sizin acilen bir psikiyatrist ile görüşmeniz lazım, dışarıda görünen ile içerideki insan çok farklı.
Bakın daha önceki konuklarınızda birşey dikkatimi çekti. Şuana kadar tesettürlüydüm, lise birde kapanmıştım yazmışsınız Mart 2021'de
Bu konuda ise daha önce uzun, 6 yıllık bir ilişkim vardı, onda da cinsel hayatımız olduğu için doğum kontrol hapı kullanıyordum fakat bu ilişkim çok yeni olduğu için ve olay ani geliştiği için kontrol edemedim, kondom da yoktu demişsiniz...
Tesettürlü iken bu yaptıklarınız normal mi? Neden tesettürün adını kirletiyorsunuz? Madem gözünüz kapalılıkta değil, açılıp ne halt yiyecekseniz öyle yeseydinizelle tutulur hiçbir yanınız yok
Merhaba Evet bakire değilim, bu iliskimde yüzeysel yasamamdaki neden bakireligim değil iliskinin başlarında olduğumuz icin onu tanıyıp tanımadığımdan emin olmadığımdan kendimi teslim etmemekti niyetim. Bir şeyler yaşanıyorsa tam yasa arkasında dur mentalitesinddydim bende ta ki uzun iliskimde her şeyi veren fakat değer görmeyen taraf ben olana kadarbakire değilmiş ki
gayet sevişmeli bir ilişkisi varmış bu çocuktan önce.
bununla yüzeysel olduğuna duyda inanma
Merhaba benzerini yukarıda açıkladımAyrica evet konularina baktim bende.. vajinal orgazm olamiyorum diye konusu var.. yani yuzeysel iliski olmadigini dusunursun bu durumda. Ya bu konu sahipleri niye boylesaf belliyorlar bizi yani penis vajinaya girdi hamile kaldim desen dovecek sanki
Millet seni burda..
Merhaba, evet çok haklısınız ama muayenede kelebek gibi pir pir atan bir kalp görünce onun henüz insan olmadığını düşünmek , gerçeği görmek istememek gibi geliyor banaBen bilimle mesleki olarak uğraşan bir insan değilim açıkçası. Hobi düzeyinde ilgim var.
Ama şunu biliyorum, dolaşım sistemi organ ve sistemleri besleyen bir sistem aslında. O yüzden ilk aşamada oluşmaya başlayan sistemlerden biri ve her canlının kendince dolaşım veya benzeri bir sistemi var.
Sinir sistemi ise yine nispeten erken dönemde oluşmaya başlayıp, gelişimi insan doğduktan 15, 18 hatta bazen 25-30 yıl sonra tamamlanan bir sistem. Canlının ne kadar gelişmiş olduğunu gösteren bir sistem bu.
O yüzden genelde bu sistemin gelişim dönemleri referans alınıyor söz konusu canlının "insan" veya "insan yavrusu" sayılabilmesi için.
Ve kürtaj süresi 14-16 hafta olan ülkeler var.
Pratikte bir bebek kaç haftalık doğarsa tıbbi destek alarak veya almayarak hayatta kalabilir, bunu referans alıyorlar ve yanlış hatırlamıyorsam 20 haftaydı bu sınır.
Yani 20 haftalık bir bebek doğsa tıbbi destek alarak ve almadan hayatta kalma şansını 0 kabul edip (tabii ki belli verilerle), buna göre yasal süreler belirleniyor.
Mesela TCK'da tecavüz sonucundaki gebeliği sonlandırma süresi 20 haftaydı (Şu an değiştiyse bilmiyorum).
Aslında her ülke bilimsel olarak belli verileri referans alarak süre belirliyor.
16 hafta diyenin başka referansı, 10 hafta diyenin başka referansı var.
İşin inanç boyutu da dünyanın her yerinde değişiyor tabii. Buna göre süre belirleyen ya da tamamen yasaklayan ülkeler de var.
Merhaba, bu içinizi rahatlatacaksa eğer açığım. Bu durumda kapanmış acilmiş her halt müstahak yorumunuzu da şimdiden görebiliyorum. Teşekkür eserimSizin acilen bir psikiyatrist ile görüşmeniz lazım, dışarıda görünen ile içerideki insan çok farklı.
Bakın daha önceki konuklarınızda birşey dikkatimi çekti. Şuana kadar tesettürlüydüm, lise birde kapanmıştım yazmışsınız Mart 2021'de
Bu konuda ise daha önce uzun, 6 yıllık bir ilişkim vardı, onda da cinsel hayatımız olduğu için doğum kontrol hapı kullanıyordum fakat bu ilişkim çok yeni olduğu için ve olay ani geliştiği için kontrol edemedim, kondom da yoktu demişsiniz...
Tesettürlü iken bu yaptıklarınız normal mi? Neden tesettürün adını kirletiyorsunuz? Madem gözünüz kapalılıkta değil, açılıp ne halt yiyecekseniz öyle yeseydinizelle tutulur hiçbir yanınız yok
Merhaba mesajın en üstünde açıkladimklitoral orgazm olup, vajinal orgazm olamamak
herkese merhaba. inanın böyle bir konuyu çok utanarak açıyorum şimdiden çok çok özür dilerim herkesten ama tedirgin olmaya başladım artık, canımı sıkmaya başladı bu durum son çare buraya yazıyorum (üstü kapalı anlatmak istiyorum ama yok yani yazıp yazıp sildim lütfen kusura bakmayın açık açık...www.kadinlarkulubu.com
Yüzeysel ilişki yaşıyorum diyince bakireliğinizi korumaya çalışıyorsunuz sanmıştım. Bakire değilsiniz böyle bir konu açtığınıza göre. Beni ilgilendirmez ama yüzeysel bişey yaşamak ne alaka öyleyse? Hayır ne gerek var yüzeyselliğe böyle bi durumda? Demem o ki, kusura bakmayın ama pek yüzeysel olduğunu düşünmüyorum yaşadığınız şeyin, ki hamile kalmışsınız o derece. Olan olmuş malesef. O herif sizin arkanızda durmazdı zaten. Çocuğunuzun sorumluluğunu tek başına üstlenerek yalnız kalmaktansa böylesi daha iyi olmuştur belki. Bu arada o herifi sepetleyin en kısa zamanda . Hiç bahsettiğiniz kadar masum biri değil. Bu kararı almaya sizi iten o olmuş. Zoru görünce topuklamış. Vicdan temizliyor şuan sadece. O sizden daha suçlu. Zor zamanlardan geçiyorsunuz. Allah kimsenin başına vermesin diyebileceğim bir durum tam olarak. Fakat kimin ne yaşadığını kimse bilmez umarım atlatabilirsiniz mutlaka destek alın.
Merhaba evet iliskinin yürümeyeceğinin bende farkındayım. Aksam konuştum destek almak istediğimi, birlikte gideriz hemen bir yer araştıralım dedi . Onsuz gitmek istediğimi, yanımda o varken onun beni derine çektiğinden bahsettim ve vadettiği uğruna bir bebeği yok sayacak o mükemmel dugunun artık gerçekleşse bile benim için bir anlamı kalmadığını söyledim .Laktozsuz kusura bakmayın ama erkek arkadaşınız kürtaja yönlendirirken çok güzel bağlama çekmiş, sorumluluk benim, muhteşem düğün yapacağız, bakmakla sorumlu olduğum ailem laflarıyla süreci güzel yönetmiş ve istediğini yaptırmış, bu ilişki yürümeyecek demişti dersiniz.
Bu sefer hüngür şakır , karşılıklı ağlaşmadınız mı?Adama oscar falan vermek lazım.Bir güncellemeyle geldim; sizlerin dediği gibi onun hayalini kurduğu evlilik planımızın sarsmamasi icin bu bebeği aldırmamız cok canice. Bu saatten sonra en muhteşem dugunu bile yapsak bu kaybı bana unutturabilecek mi ya da ne değişecek? Bunlari konuştum , destek almak istediğimi fakat bunu onunla yapmak istemediğimi söyledim.
Kürtaj kararım konusunda ise beni manipüle ettiğinin artık farkında olduğumu söyledim .
Bu söylemlerim karşısında bu bebeği bu şekilde doğurmayı benim de kaldıramayacağımdan bahsetti , kolay olmadığından vs ya da en basitinden eğer nişanlı bile olsak ben bu bebeği sana aldır demezdim ama çıkıp 7 ayda tanisma ve evlilik yaparsak bunu herkes anlar diyor
Ve laf arasında bu olaylardan önce evlilikte ailelerle birlikte yasamanın sağlıksız ve istemediğim bir boyut olduğunu paylaşmıştım. Onu gün yüzüne çıkardı. Sana bu hayatı mi sunsaydım , kariyerini bırak gel annemin dibinde otur desem bu hayat seni tatmin yada mutlu edecekmiydi’ye bagladi
Tepkisini merak ettiğim için ; Ona ailemle bu durumu paylaşacağımı yalnız olmanın beni yıprattığını söyledim. Fakat “paylaş ailenle ben destekçinim yanındayım” diyor
Anlamayamadim hic. Sürekli evleneceği kadının ben olacağımı söyleyip duruyordu zaten, bu süreçte asla seni bırakacağımı galan da düşünme birde ben hep yanındayım , artık biz kopmayız kopamayiz gibi söylemleri vardı. Ama aileme söyleme fikri karşısında destekcinim demesi beni şaşırttı
Çünkü aile yapımı az çok biliyor , babamlarin durumu öğrenmelerinin ardından bu iliskinin ciddiye binmesi gerekeceğinin de farkında