Eski eşim kızımıza çok daha ilgiliyken, oğlumla ilgilenmiyor. Kızım bana geldiğinde sürekli o kadını anlatıyor. Neden? Ben yanlış mı yapıyorum?

Ben olsam sanırım 8 yaşında ki bir kızı babamda kalmak istiorum lafina bakmaz bende kalması için mücadele ederdim.Çocuklar malesef yapılan yemek temizlik bakımı görmez kim ilgiliyse o iyidir ona göre.Tabi babada kalınca illa size karşı dolmuştur. Keşke oğlunuzla hiç ayırmasaydınız.Maddi olarak iyi yaşamasanızda manen daha iyi olurdu kızınız.Çünkü hayatın zorluklarınıda görmeli kızınız .El bebek gül bebek bakılması tek çocuk büyümesi bencilleştirmiş kızınızı .Biraz zaman verin illa doğru yolu bulacak değerinizi anlayacaktır.
 
Aynı şeyleri düşünmüşüz aslında bende ilerde anneme kızardım sanırım böyle bir durumda sen küçücük çocuğun lafina bakıp beni niye verdin diye .
 
Aynı şeyleri düşünmüşüz aslında bende ilerde anneme kızardım sanırım böyle bir durumda sen küçücük çocuğun lafina bakıp beni niye verdin diye .
Konu sahibi için birşey diyemem ama arkadaşımın savunması velayeti ben alsaydım herşey için eski kocamla muhatap olmak zorunda kalacaktım. Çocukların nafakasını vs ödemeyecekti, çocukları devamlı görmek isteyecekti ve ben sürekli onunla iletişim halinde olmak zorunda kalacaktım. Hayatımdan tamamen çıkması için verdim velayeti diyor. Kızı bu şekilde yüzüne vuruyor, oğlu daha küçük. Şuan 7 yaşında sanırım. Haftasonları annesine gelince annesinin koynunda yatıyor. Gitme vakti gelince ağlama krizlerine giriyor, ertesi gün karnım ağrıyor, midem bulanıyor okula gitmicem gibi bahaneler üretiyor sürekli. Zor işler
 
Aslında velayetin kimde kaldığından daha çok kardeşlerin birbirinden ayrı kalması en kötüsü olmuş. Bu süreçte birbirlerini en iyi anlayan ve en iyi destek olacak olan kardeşler olurdu.
Benim Amerikalı bir arkadaşım var, ailesi koruyucu aile sistemine girmek zorunda kalan 'kardeş gruplarını' bulup aynı evde yaşamaları için evlat edinmeyi amaç haline getirmiş. Sadece iki çocukları biyolojik çocukları, toplam 25 çocukları var (tabii hepsi aynı dönemde evde yaşamamışlar) 2'li, 3'lü, 4'lü kardeş grupları halinde. Tek amaçları ayrı evlerde evlat edinilmemeleri, kardeşlik bağını korumaya çalışmaları...

O yüzden bilemedim ne desem, süreci daha iyi yönetmek için destek almanız daha doğru olur gibi duruyor. Çünkü siz kendi gösteremediğiniz olgunluğu kızınızdan bekliyorsunuz. Resmen ben kendime hakim olamıyorum benim bağırmamam için kızım anlatmasın onu hiç diyorsunuz. Ortamda bir yetişkin var ve o da sizsiniz. Ortamdaki çocuğun hisleri sizin hislerinizden çok daha önemli o yüzden davranışlarına hakim olması gereken kişi sizsiniz, kızınız değil. Hem yetişkin bir kadın olan annesinin yapamadığını küçücük bir çocuk nasıl yapsın?
 
Hiç kimsenin babayı düşünmediğini fark ettim bu konuda.
Ayrılık sonucu çocuklar anne de kalsa, baba tarafından terk edilmiş hissine sahip olmayacaklar mı? Babalarına kızgın olmayacaklar mı?
Neden her şeye anne temelli bakılıyor anlamadım. Sonuçta, baba velayet için çatışmasa, baba da çocuk gözünde terk etmiş pozisyona gelebilir.
Kimse babayı düşünmüyor birkaç yorum dışında....
 
Son düzenleme:
Sizin hatanız kızınızın velayetini babaya vermek
Kızınız sizden göremediği ilgiyi sevgiyi anlayışı, Duygu ablasının ona gösterdiği davranışlarla anlatmaya çalışıyor
Aslında o bir övgü değil serzeniş, ama maalesef siz bunu görememişsiniz
Her halükarda 2 çocuk mutsuz
Birlikte olsalardı ki durumunuz şartlarınız buna müsaitmiş , bu sorunların hiçbir olmazdı
 
Babanın kendini oğlunu önemsememesiyle nekadar iyi baba olduğunu anlamış olduk forumca.
Nesini düşünelim daha fazla?
 
Babanın kendini oğlunu önemsemememle nekadar iyi baba olduğunu anlamış olduk forumca.
Nesini düşünelim daha fazla?
Katılıyorum. Ama nihai olarak çok* kötü bir baba olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta, kendi kızına da gayet iyi bakıyor ve mutlu edebiliyor.
Gerçekten kötü bir baba olsaydı, kızını da mutlu edemezdi veya ikisinin velayetini anneye yükleyip ortalıktan tüyer, kendine yeni bir hayat kurardı.

Eğer iki çocuk annede kalsaydı ve baba uzaklaşsaydı. Sonra anne evlenseydi ve çocuklar baba figürü olarak bir başkasını seçseydi, yine eşit derecede üzücü bir durum olurdu.
Burada iki tarafın da yaptığı hata anne-baba rollerini iyi yerine getirememek
 
Son düzenleme:
İyi bir baba olsaydı aynı ilgisini oğlunada gösterirdi. Bukadar bariz evlat ayrımı yapan benim gözümde iyi baba olamaz. Oğlan üvey, kız öz sanki.
Kaldıki yeni eşinden çocuğu olduğu zaman kızınada aynısını yapabilecek potansiyelde.
 
Ben öyle olduğunu düşünmüyorum. Salt iyi veya kötü yok, insanları 1-0 olarak kodlamayı doğru bulmuyorum. Gerçekten kötü bir baba olması için, bence, daha farklı şeyler yapması gerekiyordu. Ama babalık rolünü, kızı için yerine getiriyor.

Gerçekten kötü bir baba tamamen terk eder ve çocuklarına hiç bakmazdı. Ama bu baba, rolünü, en azından kızı için iyi bir şekilde yerine getirmeye çalışıyor ki kız mutlu.
 
Tüm yorumlara teşekkür ediyorum. Şurdan sürekli velayeti neden babaya verdin,kızını terk ettin diyenlere topluca cevap vereyim.

Büyük çoğunluk için söze gelince erkeklerle eşitiz ya. Nedense bu tür konular açılınca kadınlar kadınların üstüne gelmeye başlıyor.

Çocuğumu bir yabancıya vermedim. Öz babası. Ben ne kadar ebeveyn isem o da benim kadar o çocuğun ebeveyni. En az benim kadar sorumluluğu ve görevleri var çocuklarımıza karşı.

Ayrıca şu konuya da açıklık getireyim; ben ayrılırken velayetleri sana vereyim demedim. Öyle olsa oğlumu da verirdim ki eminim kabul ederdi.

Oğlum yaşca daha büyük olduğu için babasına daha tepkiliydi; eskiden beri de kızıyla daha sıkı bir bağ kurduğu için de ayrılırken ancak kızı verirsem anlaşmalı boşanacağını söyledi. Açıklaması da 1’e 1 haksızlık yok oldu. Kızım da baba aşığı bir çocuk olduğu için onunla yaşamayı istedi.

Bende bu işin bitmesini ve çekişmeliye dönmesini istediğim için kabul ettim elbette kızıma bunun bir ayrılık olmadığını anlattım.

Ayrıca konuda belirttiğim gibi benim kızımla görüşmek için belli bir zaman dilimine bile ihtiyacım yok. İstediğim zaman görebiliyorum, yanıma getirebiliyorum. Bu konuda problem olmayacağını zaten biliyordum.

Problem olacak olsa, eski eşim öyle biri olsa velayet vermeyi elbette kabul etmezdim. Öyle şaşkınım ki ne kızımı terk etmesi neler söylüyorsunuz ya burda sırf sanal ortam diye çok sivri dilli ve durumla alakası olmayan yazılar yazıyor bazıları. Tek diyeceğim bu üst perdeden konuşanlar benzerini yaşamaz umarım.
 
Sevgi ve ilgisini göstermeyerek oğlunu düşürdüğü durum ile gözümde yeterince kötü bir baba kendisi. Daha fazlasına gerek yok.
 
Sevgi ve ilgisini göstermeyerek oğlunu düşürdüğü durum ile gözümde yeterince kötü bir baba kendisi. Daha fazlasına gerek yok.
Ama kızını düşünüce de sevgisini ve ilgisini veriyor; kızına iyi bakıyor ve mutlu ediyor. Yani babalık görevini kızı için yerine getiriyor. Daha fazlasına gerek yok.
 
Biz terk etmişsiniz demiyoruz ki. Yada desek nolur. Durumu değiştirmez.
Konu kızınınz büyük bir ihtimal öyle düşünmesi. Ve tepkisini size bu şekilde yansıtması.
Bende baba aşığı bir kızdım hala öyleyim, ama yinede babamla değilde annemle vakit geçirmekten hoşlanırım. Bu yaşımda.
 
Oğlunu silebilir yani, sorun değil?
Öyle bir şey demedim, ağzıma söylemediğim şeyleri koymayın.
Salt kötü bir baba olabilmesi için çocuklarına olan sorumluluğu bir bütünlük yerine getirmemesi gerekiyor ama bu baba onu yapmıyor (yani, hem iki çocuğuna da bakmayacak, hem de velayetlerini anneye yükleyip doğrudan başka bir hayat kuracak, çocuklarına şiddet uygulayacak vs). Hala bir bağ kuruyor. Oğluyla çatışıyor olabilir ama aynısını kızıyla yaşamıyor. Babalık rolünü birine verirken diğerine vermiyor ama hala iyi yaptığı bir babalık var, en azından kızına karşı.
O yüzden ne çok iyi bir baba ne çok kötü-kötü bir baba. Ortada bir yerde.
 
Bence kötü bir baba, fikrim belli.
 
Biraz daha yorumlara bakın terketmişsiniz diyenler var. Yada ima eden kaç yorum var.
 
Biraz daha yorumlara bakın terketmişsiniz diyenler var. Yada ima eden kaç yorum var.
Doğrudur. Vardır.
Terkettiğinizi düşünmüyorum ama yerinizde şartlar neolursa olsun kızımı vermezdim. Heleki kardeşleri asla ayırmazdım. Oda baba, sorumluluk alsın falan demişsiniz ama oğluna karşı sorumsuzmuş herzaman, yeni birşey değilmiş. Durumun bu şekilde gelişebileceğini düşünmek zor olmamıştır aslında.
Siz kendinizce doğru olduğunu düşünerek böyle bir karar vermişsiniz, boşanmadan önce bir uzmandan yardım aldınızmı mesela. Kızımın velayeti babasında olursa aramızda sorun olurmu diye danıştınızmı?
Kızınız orda nekadar mutlu olursa olsun, sizinle olmak isteyebilir. Bu onun en doğal hakkı.
8 yaşında verdiği bir kararın arkasında durmasını bekleyemeyiz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…