- 28 Ocak 2018
- 538
- 711
-
- Konu Sahibi kirginzambak
- #61
Zamanında aynı yollardan bende geçtim, annemle babam ayrıldı ben annemle kardeşim babamla kaldı. Ben onların evine gidip geldiğimde anneme anlatırdım hep şu yemeği yapmış çok güzeldi bana böyle böyle dedi çok hoşuma gitti diye . Annemde aynı sizin gibi bi süre sabredip sonra patlardı. Şimdi anlıyorum çocukluk işte ben 13 yaşındaydım düşünemiyormuşum demekki, ama annem bu tepkileriyle beni soğuttu bende babamın evine gidip geldikçe trip attım en son babamla ilişkimizde böylece kopup gitti.Arkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Ağzınıza sağlık...İlk gelen yorumlarla kendimi öyle suçlu öyle kötü hissettim kızının kötülüğünü isteyen, kızını terk etmiş anne oldum.... Erken arkasından dolu dolu yazmak ne kolay geliyor insanlara. Hiç empati yapmıyorlar. Demiyorlar ki kadının zaten sıkıntısı var bir de biz üzmeyelim...
Böyle bir aile taniyorum.Bosanirken baba oğlani anne de kızı almış ve hayatlarina bambaşka sehirlerde devam etmişler.Anne oğlu için elinden gelen herseyi yapmasina ragmen oğlanla anne arasindaki o bağ hiç kurulmamis ve oğlan dedigim su an 40 yaşında içinde anneye kızgınlik tasiyan kardesiyle kendisini ayirdiklari için öfkeli bir adam.Keşke en baştan kizinizin ne dedigini hiç dinlemeyip çocuklarin ikisinide almak için diretseydiniz ortaligi gerekirse atese verip ikisinide alsaydiniz.Şu an kızıniz ergenlik caginda ve bence sizin caninizi acitmak istiyor.Lutfen kendinize hakim olun zaten hassas olan anne kız bagini kopartmayin.
Bunu kimseye açıklamak zorunda değilsiniz, anne de baba da ebeveyndir ve çocuğu babaya vermek ondan vazgeçmek değildir. Boşanma sonrası ebeveynlerin uyum içinde kardeşlerin ilişkisini sıkı tutmalı ve sağlıklı görüşme sağlayacak olgunlukta olması gerekir. Biz kadınlar duygusal bakıp çocuk annede olmalı diyoruz ama doğru yapmıyoruz, boşanmada bende babamda kaldım, annemi ve kardeşlerimi 8 yıl hiç görmedim. Ama ne anneme düşman oldum, ne de kardeşlerime, annemin yanına geçtiğimde bir uyum süreci geçirdik ama sevgide bir eksiklik olmadı. Özlemekten yara aldım sadece ve hatırladığım en net duygu şu ki; annemi de babamı da ablamı özlediğim kadar özlemedim. Anneme bir tek kez bile beni neden bıraktın demedim. Zor işler bunlar sadece sakin kalmaya çalışın ve diyalogları güçlü tutun.Baba da, kızım da istediği için ve sık sık görüşebileceğime problem olmayacağına emin olduğum için olabilir mi sizce? Ben kızımı terk etmedim.
Bakin bu sekilde dusunmeniz cok normal, belki ben de oyle dusunurdum ama bunu cocuga yansitmamaniz lazim yani aslinda ona hic sinjr olmuyor ve bu durumdan memnun oldugunuzu gostermeniz lazim yoksa kiziniz sizi kotu biri olark gorecek....yani o cocuk sizi bu sekilde anlayamaz, anlasa daha cok sinirlendirmek icin bile bahsederÖzellikle beğenmedime çöken arkadaşlar; ben tabi ki kızımın mutlu olmasından dolayı mutluyum. Ama her ne kadar aldatma olmasa dahi evliyken tanıdığınız bir kadının boşanınca kocanıza yanaşması ve evlenmelerini ne kadar hoş karşılayabilirsiniz? Kaldı ki zaten ben madem babasında kalmak istiyor tamam kalsın dedim. Problem de çıkarmadım yani en çok ben isterim mutlu olmasını.
Ama biraz da kendinizi benim yerime koyun lütfen. Öz kızınız eski kocanızın karısını size övüyor. Hoşunuza gider mi? Bu kadar övgüye gerek var mı? Tamam iyi dersin geçersin. Ben sevmesin demiyorum ki. Sevsin ama bu sevgisini bana bu denli yansıtmasına gerek yok.
Ayrıca ne güzel iyi davranıyormuş kadın diyorsunuz da eşimi tanımıyorsunuz. İyi davranmak zorunda. Öyle söyleyeyim size.
Ayrıca kimse rahatsız olmazdı yani bu durumdan burda. Peki ben çok yanlış düşünüyormuşum o zaman. Teşekkürler...
takmayin, kimileri de boyle rahatliyor. gecen sene meslegimde yasadigim bir sorunu burada anlatirken bi anda koca meraklisi ilan edilivermistimÇok teşekkür ederim sonunda beni anlayan biri. Gerçekten forumda kızının mutluluğunu istemeyen anne oldum ve bu aklımın ucundan bile geçmiyordu. O kadar kötü hissettim ki kendimi. Sonradan gelen yorumlar bir nebze rahatlattı beni. Burda hiç empati yapmıyorlar ve öyle sert yazılar yazıyorlar ki ekranın arkasında olmak kalp kırmaya bahane oluyor. Önerilerinizi dikkate alıcam...
Aldirmayin insanlara,ben ilk okudugumda terk etmissinz gibi algilamadim, beni rahatsiz eden sizin kiziniza karsi tavriniz duygu abla konusunda cocukla cocuk olmussunuz yani biraz kendinizi zorlayip iyi anlasmalarina cok mutlu olmussunz gibi davranin, yani sanki oglunuzun babasina karsi hissettiklerini kiziniz size karsi hissediyor da duygu abla yoluyla caninjzi acitiyor gibi geldi....biraz daha kardesleri birlestirme yoluna yani en azindan ayni evdeyken keyifli vakit gevirmek adina adimlar atin ve bir de bu konuda destek alin, lutfen gecikmeyin, hem iki cocuk ve kendi psikolojinizle ugrasmak yorar sizi, psikolog yukunuzu hafifletecektirBaba da, kızım da istediği için ve sık sık görüşebileceğime problem olmayacağına emin olduğum için olabilir mi sizce? Ben kızımı terk etmedim.
Ay evet ya cocuk konusu daha onemli geldigi icin kadinin kocasina sonradan yanasma olayina hic giremedik bile, gerci bilemeyiz belki de adam bu kadina yanasmistir, adam kadini ikna etmistir, tabi iki turlusude konu sahibi icin yaralayici bir durum, Allah yardimcisi olsun ve biran once destek alsin, bu kadar farkli durumu dusunurken ben yoruldum, bunlari yasamak kim bilir nasil yorucudur, destek alirsa cogu yuku hafifler gibi geliyorYaşadıklarınıniza o kadar üzüldüm ki..sizi çok iyi anlıyorum,o kadına ben de sinir oldum,konuştuğu görüştüğü birinin boşandığı eşini sahiplenmek de neymiş ya bu apayrı bir konu..Eski eşinizi çocuk yapmaya ikna etmek için gözüne girmeye çalışıyor olabilir,hiç sanmıyorum o adamı çok düşkün olduğu kızıyla paylaşmaktan hoslanacagini..
Kızınıza gelince,bilerek yapıyor gibime geldi.Yerinizde olsam o öyle overken himmm anladım kızım deyip başka konu açarım,dikkatinizi bu konuyla cekemedigini anlamış olur ve zamanla bundan vazgeçer bence.Kiziniz sizin o kadından bahsetmesine sinir olduğunuzu o tarafa da söylüyordur sevindirmeyin.Oglunuz ve kizinizla beraber çok eğlenceli vakitler geçirin,orada mutlu olsun ki diğer taraf cazibesini birazcık kaybetsin.pesinden koşmayın bu bir süreç ve duygularınızı belli etmemeyi başarırsanız kızınızı kazanacaksınız.Anne gibi asla olamaz hiç kimse..
Oğlunuz için de çok üzüldüm.Babasi inşallah vicdana gelir.oglunuzu o eve gonderin bence,o kadın çileden çıksın
Bira daha sakın davranın .Bagırmadan konuşun.Kutu gıbı ev fln ayıp yanı .Once kızınızın ayıp nedır bunu ogrenmedı lazım.Hemde daha cok kucuk .Her sey sevgıyle .Ama bi çocuk psıkologuna danısmanızı onerırımArkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Duygu dıye bır arkadasım vardı aboew düşman başına .Duygular hep boyle demekkı :):) Sözum butun duygulara deıl beni taşlamayın please :)Arkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Ama sizin de belirttiğiniz gibi eski es. Aldatılmış olsanız anlarım ama eski esınızın esini kıskanıp bunu kızınıza yansıtmanız sızle cocugunuzun arasını bozuyor sadece. Sizin kişisel problemınız bu eski esınızle olan. Artı artık baska bırıyle evlı, baskasının kocası yanı size ait değil bu adam ama hala kadını metresi gibi konumlandırıyorsunuz. Oglunuzla ilişkisi ise çok uzucu sanırım biraz da mesafe etkili bunda. Benim de kızım aylarca babasından haber alamazdı dogru duzgun aynı sehre tasındık on yıl sonra şimdi asırı ilgili bir baba. Sizin artık yenı bır hayat kurma zamanınız geldı. Bu adamdan siz ayrıldınız, siz istemediniz ama bence duygusal ilgiden cok bu kıskanclıgın sebebı onun hayatını duzene koyup mutlu olup sızın hala aynı duzene giremiyor olmanız. Aynı evde yasasanız iki ayda adamı sepetlerdiniz bence.Özellikle beğenmedime çöken arkadaşlar; ben tabi ki kızımın mutlu olmasından dolayı mutluyum. Ama her ne kadar aldatma olmasa dahi evliyken tanıdığınız bir kadının boşanınca kocanıza yanaşması ve evlenmelerini ne kadar hoş karşılayabilirsiniz? Kaldı ki zaten ben madem babasında kalmak istiyor tamam kalsın dedim. Problem de çıkarmadım yani en çok ben isterim mutlu olmasını.
Ama biraz da kendinizi benim yerime koyun lütfen. Öz kızınız eski kocanızın karısını size övüyor. Hoşunuza gider mi? Bu kadar övgüye gerek var mı? Tamam iyi dersin geçersin. Ben sevmesin demiyorum ki. Sevsin ama bu sevgisini bana bu denli yansıtmasına gerek yok.
Ayrıca ne güzel iyi davranıyormuş kadın diyorsunuz da eşimi tanımıyorsunuz. İyi davranmak zorunda. Öyle söyleyeyim size.
Ayrıca kimse rahatsız olmazdı yani bu durumdan burda. Peki ben çok yanlış düşünüyormuşum o zaman. Teşekkürler...
Aynı durumu yasadım, kızım olduktan sonra evdekı dıger cocuga kı 12 yasındaydı daha cok ilgi gösterdim cunku artık kan bagı oldu kızımın kardesı sıfatına büründü. Bu durumu sadece anne cok ilgili davranarak cozebılır bence. Eger duygu hanım kotu davranacak olsaydı şimdiden davranırdı. Konu sahıbının yerınde de oldum bosandıktan sonra bızım de esramız vardı asırı ıyı davranıyordu kızıma. Ben daha sabırlı oldum, daha eglencelı oldum kızımın esra askı da baslamadan bıttı.Duygu ablanın bir çocuğu olduğunda kız da gerçekleri görür
sadece size yazmak için kayıt oldum,"yalnız kalmalıyım sende kalabilir mi bir süre"gibi bir şey teklif etmeyin sakın. bu sefer oğlunuzdan da olacaksınız.Tekrar konuşucam ama ilgilenmiyorsun şeklinde değil. Daha önce böyle söylediğimde bağırıp çağırmaya başladı. Kendisi oğluyla ilgilendiğini ve tabi ki sevdiğini iddia ediyor. Bu sefer sadece biraz yoruldum yalnız kalmalıyım sende kalabilir mi bir süre şeklinde söylemeyi düşünüyorum.... Bakalım artık ne olur. Oğlum 16 yaşında ve dik kafalı birisi onu ikna etmekte zor.
Her iki durumda da kadından midem bulandı.Ay evet ya cocuk konusu daha onemli geldigi icin kadinin kocasina sonradan yanasma olayina hic giremedik bile, gerci bilemeyiz belki de adam bu kadina yanasmistir, adam kadini ikna etmistir, tabi iki turlusude konu sahibi icin yaralayici bir durum, Allah yardimcisi olsun ve biran once destek alsin, bu kadar farkli durumu dusunurken ben yoruldum, bunlari yasamak kim bilir nasil yorucudur, destek alirsa cogu yuku hafifler gibi geliyor