- 24 Ağustos 2015
- 3.222
- 3.863
-
- Konu Sahibi kirginzambak
- #141
Kızınız hangi sebeple babayı istedi hele de 8 yaşındayken
Baba da, kızım da istediği için ve sık sık görüşebileceğime problem olmayacağına emin olduğum için olabilir mi sizce? Ben kızımı terk etmedim.
Hayır maalesef. Aslında babası davet ediyordu ama oğlum gitmek istemiyordu. Sonra babası da zaten gelmek istemiyor diye davet etmeyi bıraktı.
Keske kizinizin velayetini vermeseydiniz en basindan.Bosanma sirasinda kardeslerin ayrilmasi bölüşülmesi gibi olmus.Belki de kiziniz sanki onu daha az seviyormussunuz o yuzden onun velayetini almamissiniz oğlunuzu secmissiniz gibi dusunuyor olabilir ki bir anne icin bu soz konusu olamaz elbette.Bir yandan da babasinin esi iyi biri gibi gorunuyor uvey evlat muamelesi de yapabilirdi.Siz sinirlenmeyin onu ovdugunde belli etmeyin en azindan.Konuyu değiştirin en olmadi.Cocuk iyice kiyasa gider siz ilişkilerine karisirsaniz.Duygu abla dizlerinin uzerinde konuşarak dogru olani yapiyor cocuklarla konusurken goz hizasina inmelisiniz.Kiziniz size bunu dediginde sinirlenmek yerine aa oyle mi bunun hosuna gideceğini dusunememistim bundan sonra ben de oyle konusayim deyin mesela konu da uzamaz cocugun da gonlu olur hhosunagider.Bu tabi bir ornek sadece.Arkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Aynen acayip ya. O yaşta Bi çocuk niye öyle bir laf etmiş anlamadım. Çocukların huyuna gitmek lazım yoksa geri teper öbür tarafa iter hepten bişeyde dolayı böyle yapıyo bencede. Daha ılımlı davranarak çocuktaki inadı kırmak gerekiyo.Oglunuza ve kızınızın 'baba beni gel al bu kutu gıbı evde cok sıkıldım' demesine cok uzuldum.
Allah yardımcınız olsun.
Peki siz de bu durumda oğlunuzu kayırmıyor musunuz? siz de sorunsuzca kabul etmişsiniz.benimle kalmanı istiyorum diyebilirdiniz. Bence kızınız için de üzülün. O da annesinin babasına bıraktığı bir çocuk- kendi karar vermiş olabilir ama bunun ne denli sağlıklı olduğu tartışılır- dolayısıyla oğlunuzun hissettiklerini kızınızda yaşıyor ama siz bunu göremiyorsunuzArkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Eski Eşinizin yeni eşini takdir ettim ben kusura bakmayın insanlar öz çocuğuna bile neler yapıyor kadın ne güzel ilgilenmiş,siz biraz kıskanmıssınız sanırım ama kızınız da çocuk ergen sonuç olarak olgun değil birkaç sene geçip biraz olgunlaşınca o da size anlatmaz şu an düşünecek kapasitede değildir olgunluk beklemeniz için çok küçük yaş 11 yaş ,oğlunuza üzüldüm baba ile konuşun sakince güzel üslupla oğlunuzun durumunu onunla da ilgilensin daha çok arasın sorsunÖzellikle beğenmedime çöken arkadaşlar; ben tabi ki kızımın mutlu olmasından dolayı mutluyum. Ama her ne kadar aldatma olmasa dahi evliyken tanıdığınız bir kadının boşanınca kocanıza yanaşması ve evlenmelerini ne kadar hoş karşılayabilirsiniz? Kaldı ki zaten ben madem babasında kalmak istiyor tamam kalsın dedim. Problem de çıkarmadım yani en çok ben isterim mutlu olmasını.
Ama biraz da kendinizi benim yerime koyun lütfen. Öz kızınız eski kocanızın karısını size övüyor. Hoşunuza gider mi? Bu kadar övgüye gerek var mı? Tamam iyi dersin geçersin. Ben sevmesin demiyorum ki. Sevsin ama bu sevgisini bana bu denli yansıtmasına gerek yok.
Ayrıca ne güzel iyi davranıyormuş kadın diyorsunuz da eşimi tanımıyorsunuz. İyi davranmak zorunda. Öyle söyleyeyim size.
Ayrıca kimse rahatsız olmazdı yani bu durumdan burda. Peki ben çok yanlış düşünüyormuşum o zaman. Teşekkürler...
Öncelikle siz kendi içinize dönüp bakmalısınız. Neden bağırıyorsunuz kızınızın veya bir başkasının sebep olduğu bir davranış duygu değildir bağırmak o yüzden terapi almanızı öneririm sonra bütün sorunlar çözülür zatenArkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?