Demek ki onun ilgisini, sevgisini sizinkinden daha fazla hissediyor ki övüyor, sevdiğini belli ediyor. Sizde o böyle söylediğinde bağırıp çağırmak yerine "senin adına çok mutlu oldum, mutlu olman benim için herşeyden önemli" diyip başını okşayabilirsiniz. Bağırıp çağırmak kızınızı kendinizden soğutur ve sizi kıskanç gibi gösterir.
Oglunuza uzuldum ama yapacak bisey yok, adama zorla ilgili babalik yaptirilmiyor işte
Ama kiziniz icin mutlu olun. O mutlu ve iyi şekilde yaşiyor belli ki. Devamli ayni evde kaldigi elin kadini bile kizinizla guzel konusuyorken siz niye arada bir yaniniza aldiginiz cocugunuza bu kadar tahammul edemeyip bagirip cagiriyorsunuz??? Hangi cocuk ister bunu?
Bence konudaki en büyük sorun kardeşleri birbirinden ayırmanız.
Özellikle bunu bire bir haksızlık olmaz gibi bencil bir düşünceyle yapmanız.
Hem anne hem babaya yazıyorum bu yorumu.
Kardeşlere kıymasaydınız keşke
Konu sahibesinin oğluyla ilgili diğer konusuna da yorum yazmıştım, diğer konusundan yola çıkarak oğlu şu an 16 yaşında ve 10 yıl önce boşanmışlar, demek ki boşandıklarında oğlu 6 yaşında kızı 1 yaşındaymış, 10 yıl önce hangi şartlarda boşandılar eski eşle aralarında neler geçti bilemem ama çocuklar için aynı şehirde yaşasalarmış çok iyi olurmuş çünkü oğlunun ama babadan uzak yaşaması ama ergenlik dönemi sorunları bilemeyeceğim lakin başka sorunları da var, oğlu babaya öfke duyuyor, kızı anneye.
Kusura bakmasınlar, konu sahibesi kızacak belki ama yazmak zorundayım eşler anlaşamayabilir, boşanabilir hatta çok kötü şekilde de boşanabilirler ama ortada çocuklar varsa, düşman bile olsalar çocukları için yüz yüze bakıp onları sağlıklı bir psikolojiyle yetiştirmek zorundalar ama maalesef hem anne hem babanın birbirlerine duydukları öfke çocuklarına terk edilmişlik öfkesi olarak yansıyor.