-
- Konu Sahibi kirginzambak
- #121
Cocuktan bahsediyoruz, mal paylasimi degil. 1'e 1 ifadesi bile cok rahatsiz edici. Yine aynisini dusunuyorum, kardesleri ayirmaniz cok yanlis bir karar. Siz anlasmali bosanmak, fazla ugrasmamak icin kizinizdan kolay vazgecmissiniz. Evet, anne de baba da ebeveyn. Ama 11 yasindaki kiz cocugu baba asigi da olsa anneye ihtiyac duyar.Tüm yorumlara teşekkür ediyorum. Şurdan sürekli velayeti neden babaya verdin,kızını terk ettin diyenlere topluca cevap vereyim.
Büyük çoğunluk için söze gelince erkeklerle eşitiz ya. Nedense bu tür konular açılınca kadınlar kadınların üstüne gelmeye başlıyor.
Çocuğumu bir yabancıya vermedim. Öz babası. Ben ne kadar ebeveyn isem o da benim kadar o çocuğun ebeveyni. En az benim kadar sorumluluğu ve görevleri var çocuklarımıza karşı.
Ayrıca şu konuya da açıklık getireyim; ben ayrılırken velayetleri sana vereyim demedim. Öyle olsa oğlumu da verirdim ki eminim kabul ederdi.
Oğlum yaşca daha büyük olduğu için babasına daha tepkiliydi; eskiden beri de kızıyla daha sıkı bir bağ kurduğu için de ayrılırken ancak kızı verirsem anlaşmalı boşanacağını söyledi. Açıklaması da 1’e 1 haksızlık yok oldu. Kızım da baba aşığı bir çocuk olduğu için onunla yaşamayı istedi.
Bende bu işin bitmesini ve çekişmeliye dönmesini istediğim için kabul ettim elbette kızıma bunun bir ayrılık olmadığını anlattım.
Ayrıca konuda belirttiğim gibi benim kızımla görüşmek için belli bir zaman dilimine bile ihtiyacım yok. İstediğim zaman görebiliyorum, yanıma getirebiliyorum. Bu konuda problem olmayacağını zaten biliyordum.
Problem olacak olsa, eski eşim öyle biri olsa velayet vermeyi elbette kabul etmezdim. Öyle şaşkınım ki ne kızımı terk etmesi neler söylüyorsunuz ya burda sırf sanal ortam diye çok sivri dilli ve durumla alakası olmayan yazılar yazıyor bazıları. Tek diyeceğim bu üst perdeden konuşanlar benzerini yaşamaz umarım.
Oy kıyamam ona ya. Çok saçma muhattap olmayayım diye çocuğunu bırakmak. Arada çocuk varsa mecbur muhattap olacaksın. Evlenen sen boşanan sen Faturasını çocuklar ödüyor hep.Konu sahibi için birşey diyemem ama arkadaşımın savunması velayeti ben alsaydım herşey için eski kocamla muhatap olmak zorunda kalacaktım. Çocukların nafakasını vs ödemeyecekti, çocukları devamlı görmek isteyecekti ve ben sürekli onunla iletişim halinde olmak zorunda kalacaktım. Hayatımdan tamamen çıkması için verdim velayeti diyor. Kızı bu şekilde yüzüne vuruyor, oğlu daha küçük. Şuan 7 yaşında sanırım. Haftasonları annesine gelince annesinin koynunda yatıyor. Gitme vakti gelince ağlama krizlerine giriyor, ertesi gün karnım ağrıyor, midem bulanıyor okula gitmicem gibi bahaneler üretiyor sürekli.Zor işler
Kimsenin üst perdeden konuştuğu falan yok ya hu hemen başınıza gelirse demeye başladınız. Yani kusura bakmayın anlaşmalı boşanmak için, 8 yaşında çocuk istediği için bunlar hep bahane. Eşiniz nafakasını veriyor, hatta kolej parasını bile yolluyor. Kızı da alsaydınız ona yapardı bence. Özellikle kız küçükmüş asıl onun ihtiyacı varmış size. Oğlum 7yaşına geliyor bi gün annemi seviyorum bi gün babamı seviyorum diyor ne bilecek o yaşta kimle kalması gerektiğini. Kadın erkek eşitliğine gelince her konuda çok eşitmişiz gibi bu konuda da eşit olmayıverelim. Babayla anne bir mi ya. Bu yaşımda bile anneme ihtiyacım daha çok oluyor. Siz kızla probleminizi yazmışsınız nerde hata yaptım demişsiniz. Biz de nerde hata yaptığınızı söylüyoruz. Neden başınıza gelirse diye tehdit ediyorsunuz ki. Başıma gelirse aç kalmadığım müddetçe oğlum ben nereye o da oraya olacak. Gerekirse 5 sene dava sürsün mücadele ederim. Kötü annesiniz demiyorum. Burada hata yapmışsınız. Kardeşleri ayırarak, velayeti bölerek, ikisine farklı imkanlar sunarak. Biri babaya biri anneye kızgın. Birbirlerinden uzak. Süreci eşiniz de siz de yanlış yürütmüşsünüz. Madem konu açtınız cevaplarla savaşacağınıza nasıl düzeltebiliriz şu saatten sonra neler yapabiliriz diye ciddiye alın bence.Tüm yorumlara teşekkür ediyorum. Şurdan sürekli velayeti neden babaya verdin,kızını terk ettin diyenlere topluca cevap vereyim.
Büyük çoğunluk için söze gelince erkeklerle eşitiz ya. Nedense bu tür konular açılınca kadınlar kadınların üstüne gelmeye başlıyor.
Çocuğumu bir yabancıya vermedim. Öz babası. Ben ne kadar ebeveyn isem o da benim kadar o çocuğun ebeveyni. En az benim kadar sorumluluğu ve görevleri var çocuklarımıza karşı.
Ayrıca şu konuya da açıklık getireyim; ben ayrılırken velayetleri sana vereyim demedim. Öyle olsa oğlumu da verirdim ki eminim kabul ederdi.
Oğlum yaşca daha büyük olduğu için babasına daha tepkiliydi; eskiden beri de kızıyla daha sıkı bir bağ kurduğu için de ayrılırken ancak kızı verirsem anlaşmalı boşanacağını söyledi. Açıklaması da 1’e 1 haksızlık yok oldu. Kızım da baba aşığı bir çocuk olduğu için onunla yaşamayı istedi.
Bende bu işin bitmesini ve çekişmeliye dönmesini istediğim için kabul ettim elbette kızıma bunun bir ayrılık olmadığını anlattım.
Ayrıca konuda belirttiğim gibi benim kızımla görüşmek için belli bir zaman dilimine bile ihtiyacım yok. İstediğim zaman görebiliyorum, yanıma getirebiliyorum. Bu konuda problem olmayacağını zaten biliyordum.
Problem olacak olsa, eski eşim öyle biri olsa velayet vermeyi elbette kabul etmezdim. Öyle şaşkınım ki ne kızımı terk etmesi neler söylüyorsunuz ya burda sırf sanal ortam diye çok sivri dilli ve durumla alakası olmayan yazılar yazıyor bazıları. Tek diyeceğim bu üst perdeden konuşanlar benzerini yaşamaz umarım.
Çocuğunuz yok diye böyle yorum yapmışsınız. Siz sağ kolum çok iyi, sol kolum olmasa da olur deyip kesip atabilir misiniz? Evlat her türlü seviliyor, anne olunca bu yazdığıniza kendiniz de gülersiniz :)Cocugum yok bilmiyorum ama yani belki sacma gelecek dusuncem biliyorum da ben olsam beni sevmeyen kizi sevmem dicem de tabi siz annesiniz sacma olacak.Burdan bakinca boyle cevap veresim geldi.Oglunla mutlu ol iste
Şurda 50 kişi aynı şeyi yazmış kadın bencilce o kadar kendi duygularına odaklanmış ki, kızını başka bi şehirde bırakmak oğlunu kendi tarafına çekip babasına karşı doldurmuş olmak hiçbiri umrunda değil varsa yoksa kızı Duygu ablasını nasıl övermiş tek düşündüğü bu. Eski eşi makul bi şekilde bu kadını dinleyemez ki insanın tahammül sınırlarını zorlayan bi tavrı var. Kızı haşlamış paylamış bi de üstüne küsmüş. Eyvahlar olsun o baba bari oğlunu da alsa , onu da kurtarsa şu kadının bencil tavrından,an itibariyle oğlunun gelecekteki eşine o kadar üzüldüm ki onların da mutlu olmasına izin vermez bu kadın, biz oğlumla tüm zorluklara karşı geldik biz bir takımız bu gelin geldi de oğlumu aldı diye beynini yer herkesin. Keşke o baba oğlunu da alsa normal bi evde büyüse.
Duygunun kızına iyi davranmasını bile kocasının siyasi nüfuzuna bağlıyor yahu o kapı kapanınca eski kocan bakan olsa nolur kadın bunu umursar mı belli ki kadın iyi niyetli. Ne okudum ben böyle
Hocam bir de siz daha iyi analiz yaparsiniz ama konu sahibi hala eski esi ile de evli de kadin sanki aralarina girmis gibi bir nefretle yazmiyor mu? Aralarinda evlilik bagi yokken adam kimle isterse onunla evlenir, bu kisiyi evlilikleri surecinde taniyip tanimamalarinin hicbir onemi yok. Sonucta yuva yikmamis kadin, bosanmis hali hazirda bekar olan bir erkekle evlenmeyi tercih etmis. Surekli ikinci kadinmis gibi davranmak, nefret kusmak saglikli bir durum gibi gelmedi bana
önce bu sorunu çözseniz kardeşlerin arası düzelirse kızınızla sizin aranızda düzelir bence.
eski eşinize oğlundan vazgeçmemesi gerektiğini çabalamasını söyleyin oğlunuzu da gitmeye ikna edin bence.
kaç yaşında?
Çok mantıklı bir yorum.Bazi asan kesenleri anlamıyorum,Allah konu sahibine sabır versin ben bile sinirleniyorum bazı acımasız, gerçekten uzak,kötü niyetli yorumları okurken.Bir de beddua ediyor inşallah adam oglani da alır diye,Allah kararmış kalplere vicdan versin.Kızınızın mutluluğu çok önemli ama eşiniz unutmamalı ki bir oğlu da var.
Elbette üvey annesini de sevmeli, kimseye karşı tavır yada düşmanlık besleyerek karartmasin yüreğini ama provoke de olmamalı.
Alıp karşınıza konusun "elbette iyi geçinebilirsin bu iyi bir şey. Ancak ben senin annenim ister istemez seni kıskanıyorum çünkü sen benim kızımsın. Lütfen beni ihmal etme" diyebilirsiniz.
Uyanık olup dolduruşa gelmemesini tembih edebilirsiniz. Üvey annelerin klasik rolüdür bu . Çocuğu öz anneden soğutup kendine çekerek eşe yaranmaya çalışmak.
Peygamberimiz erkek çocukları sevin, kızlar kendini zaten sevdirir demiş. Aklıma o geldi şimdiArkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.
Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.
Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.
Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.
Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.
Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.
Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...
Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Özellikle beğenmedime çöken arkadaşlar; ben tabi ki kızımın mutlu olmasından dolayı mutluyum. Ama her ne kadar aldatma olmasa dahi evliyken tanıdığınız bir kadının boşanınca kocanıza yanaşması ve evlenmelerini ne kadar hoş karşılayabilirsiniz? Kaldı ki zaten ben madem babasında kalmak istiyor tamam kalsın dedim. Problem de çıkarmadım yani en çok ben isterim mutlu olmasını.
Ama biraz da kendinizi benim yerime koyun lütfen. Öz kızınız eski kocanızın karısını size övüyor. Hoşunuza gider mi? Bu kadar övgüye gerek var mı? Tamam iyi dersin geçersin. Ben sevmesin demiyorum ki. Sevsin ama bu sevgisini bana bu denli yansıtmasına gerek yok.
Ayrıca ne güzel iyi davranıyormuş kadın diyorsunuz da eşimi tanımıyorsunuz. İyi davranmak zorunda. Öyle söyleyeyim size.
Ayrıca kimse rahatsız olmazdı yani bu durumdan burda. Peki ben çok yanlış düşünüyormuşum o zaman. Teşekkürler...
Aynı konuda evlat imtihanı yaşayan bir anneyim.iki oğlumda cicanneleriyle ve babalarıyla yaşamayı tercih etti ama karaktersiz babaları ve sülalesi beynini yıkadılar çocuklarımın ve hakime bu yönde ifade verdiler .bunu ancak yaşayan anlar sizi çok iyi anliyorum.herkes kendi tercihini yaşar elinde olsada insan biraz sakin olsa ve akışına bırakabilse keşke herşeyi zamana
Çok teşekkür ederim. Ben çok şaşırdım bu gelen yorumlara. insan bir kendini yerime koyup düşünmez mi?