- 3 Şubat 2017
- 943
- 2.013
İnşallah
Sizde biraz eşiniz gibi sakin kalmaya çalışın. Biliyorum aslında için içini de yiyor neden böyle davranıyorum ona diyorsun geri adım bile atamıyorsun ama düzelir üzülmeyin..
Bol bol dua edin.
İnşallahçok doğru söylediniz. Malesef bende şan bu durumdayım ve bir an önce kurtulmak istiyorum.
Konuyu okurken bu kadar genç olduğunuzu hayal etmemiştim. Çocukluk ve ergenlikte yaşadığınız travmalar çok da uzak bir geçmişte değilmiş zaten. Bunların dışında, hırçın ve dengesiz davranmanız evlilik ve çocuk gibi çok ağır iki sorumluluğu çok genç yaşta yüklenmiş olmanızdan kaynaklanmış bana kalırsa. Yazdıklarınızdan hissettiğim kadarıyla eşiniz ve siz hala birbirini çok seven bir çiftsiniz. Diğer arkadaşların dediği gibi çift terapisinin faydalı olacağını ben de düşünüyorum. Bir ömür boyu mutlu olun.21 yaşındayım evet
peki kadın mecbur da ya adamlar? O uykusuzluk yorgunluk durmak bilmeyen huysuz çocuk ve biriken işler çıldırtıyor insanı. Baba da anne kadar fedakar olmalı. Bunları genel anlamda söylüyorum, eşine yardımcı olmayan çok erkek var. Her şey kadının görevi gibi görünmesin, annesin sen doğurdun sen bakcan diye kadına yüklenmek hele ki yine bir kadın tarafından çok çok acı.Bütün anneler bebeğe bakmakla yükümlüdür tbyy uykusuz kalacaksın bebek sabaha kadar uyumasin bakmaya mecbursun bunun acısını eşinden cikaramazsin adam yine iyi her istediğini yapmış ama sen kalkıp yatak ayirmişsin çok yanlış... En büyük kavgalarda bile yatak ayırmak doğru değildir insanı birbirinden soğutur eşin de böyle davranması artık senin ona davranış şekline göre bı hal almış iyi adam gitti hakettigini verecek adam gelmiş... Seni okadar çok seviyoken boşanmayı kabul etmiş bu tavrınızı değiştirin hiçbir koca kabul etmez karı koca arasındaki en önemli diyalog birbirine bağlayan tek seyyyy ilişkidir ve haktır bunu ona çok görmeyin kendinizi düzeltin gerekirse siz onun peşinden koşun ama sizi ezmesinede izin vermeyin seve seve sabırla hoş la ona yaklaşın adam bir değişiklik olduğunu anlasin umarım herşey daha güzel olur rabbim hicbirzaman karı koca arasındaki huzurun bozulmasina izin vermesin amin...
SEN hak etmişsin güzelim evliliğini maf etmişsin adam ne yapsa haklı bundam sonraHayırlı ramazanlar dilerim herkese iyi geceler.
3 yıllık evliyim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik. Özünde iyi insandır. Ilk evlendiğimizde kıskançlıkları ve ettiğimiz kavgalarda birbirimizi derinden yaraladık. Zamanla kıskançlık sorunumuz pek kalmadı. 1 oğlumuz var 7 buçuk aylık.
Herşey oğlumun doğumuyla başladı. Dediğim gibi birbirimizi çok severdik uyurken bile elimi tutardı. Bende keza bir dediğini iki etmemeye çalışırdım. Ufak tefek sorunlarımız olurdu her evlilikte olduğu gibi ama ya o ya ben bir şekilde alttan alır büyük kavgalara yer vermez sorunların üstünü örterdik. Sanırım en büyük hatamız da bu hiç konuşmadık, sorunları hep örtük ve doğumdan sonra artık birbirimizin yüzüne vurur olduk hatalarımızı.
Uzatmadan hatalarımdan bahsetmek isterim. Doğumdan sonra eşime karşı tahammülüm hiç kalmadı. Sürekli bir afra bir tafra, trip atan, her dediğini iyi bile olsa yanliş anlayıp laf yetiştirin, en ufak hatasında laf sokmaya çalışan, kendimi üstün görmeye çalışan ve eşimi ezmeye çalışan biri haline dönüştüm.
Orta da sorun yokken surat asmaya başladım. Oğlum kök söktürdü özellikle ilk doğduğu dönemlerde sıfır uykuyla ayakta kalmaya çalıştım ve hep eşimi suçladım. Bana yardım ederdi. Gün içinde eve gelir (kendi dükkanı var esnaf) bebekle ilgilenir benim uyumam için. Sürekli çeşit çeşit yemek yapma bir çorba bir pilav yeter. Onuda yapamazsan ben miss gibi tost yaparım yeriz derdi. Bulaşık, çamaşır, temizlik elinden ne gelirse yardım etti ama ben şımardım. O yaptıkça tepesine çıktım hep dahasını istedim. Agresif, laftan anlamayan herseyi büyüten bir cadıya dönüştüm.
Bu dönemde benden tek istediği sabah erken kalktığı için gece uykusunu almak istemesiydi. Gündüz sen uyu gece ben uyuyayım derdi çocukla gece ben ilgilenirdim. Bu yüzden de yatakları ayırdık. Ben oglumla oğlumun odasında yatmaya başladım.
Gerek tartışmalarımız, gerek bahanelerim, gerekse triplerimle cinsel ilişkimizede zarar verdim. Bu önce 1 hafta sonra 15 gün derken biz birlikte bile olmamaya başladık aylarca.
Eşim en sonunda ayrılmak istiyorsan tahammülün yoksa kendine hayatı zehir etme dedi ve "elimden ne gelirse yaparım şan 20 bin veririm nafakada öderim evde de arabadada hakkınvar yavaş yavaş onlarıda veririm evini tutalım bi işe gir oğlumuzun bakıcı parasınada yardımcı olurum" dedi.
Tabi bana o zaman dank etti. Eşimi seviyorum ama neden böyle davrandığımı bilmiyorum. Bana önce bir destek alalım psikologdan ama sevgin bittiyse ikimize de hayatı zehir etme dedi.
Terapiye başladım herşey yavaş yavaş düzelmeye başladı. Pat iki hafta sonra şiddetli bie kavga. Evet yine sorun bende. Doyumsuzluğumda...
Eşim halime tavrıma anlam veremesede ilk başta bana destek olan adam gitti yerine ketum, konuşmayan,yüzüme bakmayan birine dönüştü.
Ben hatalarımı anladım elimden geleni yapmak istiyorum ama nasıl başarıcam bilmiyorum. Eşimin sevgisi bitti mi yoksa bana ders mi vermeye çalışıyor bilmiyorum.
Çok uzattım kusura bakmayın ama ne yapmalıyım bana bir akıl verin. Konuşmayı denedim. Eşime daha önce kac kez tamam değişicem dedim ama hep 1 2 hafta anca sürdü sonra eski moduma döndün haliyle bana inanci kalmadı.
Şuan arada gelir sarılır. Birlikte hava almaya çıkarız, bebeğimizle ilgilenir ama anlarsınız ya bakışlarından donuk. Bir görev gibi içinden gelmiyor biliyorum.
Neyse daha fazla uzatmayacağım sizce ne yapmalıyım? Bir süre sessiz kalıp kendi haline mi bırakayım gönlünü almak için mi uğraşayım?
Yada adamın yakasından düşmeli miyim?
Not: Doyumsuzluğum maddi yönden değil genel olarak o uyuyor ben uyuyamıyorum gibi basit ve saçma sebepler. Onun erkek oluşu kadınlara göre erkeklerin daha rahat yaşantısının olmasını kıskanıyorum ve bu beni hırşınlaştırıp doyumsuz isteklere yönlendiriyor.
Okuyan herkese teşekkürler iyi geceler..
Biz de ayni seyleri cok yasadik. Oturur bana cocuk bakimi konusunda akil verirdi, cocuk dusse ya da hastalansa beni suclardi. Sizin gibi kavga ede ede bu durumlari astik. Artik korkuyor. Ben de gelemem ignelemeye. Kaynana gibi o ne oyle.Ben de bu dünya düzenine karşı hala öfkemi bitirmedim. Biri 3 yaşında biri 4 aylık 2 kızım var. Ufaklık gazlı. Bende de uyku yok. Eşimin iğnelemelerine aşırı tepki veriyorum kendimi kaybediyorum. Kimsede bununyaşamıyorum ama en başta da söylemiştim ben iğneleyen laf sokan tiplerle yapamam diye . Sürekli bak böyle demişti bunu unutma sen de şunu de moduna geçtim. Hiç adaletli olmayışı da benim için sorun kendisi der ama benzer olayda senin demene tepki gösterir. Tam bir dilbaz. Ben de ideal ev ortamını sağlayamıyoruz diye üzülüyorum. Çok dolmuşum eşime karşı.
Ama bizim 6 sene oldu bile.. Umarım biz de düzeliriz...Biz de ayni seyleri cok yasadik. Oturur bana cocuk bakimi konusunda akil verirdi, cocuk dusse ya da hastalansa beni suclardi. Sizin gibi kavga ede ede bu durumlari astik. Artik korkuyor. Ben de gelemem ignelemeye. Kaynana gibi o ne oyle.
çok sağolun allah sizden razı olsun.Hiç kıyamadım size.
Evladım yaşındasınız.
Diğer ayrıntıları okuyunca yüreğim kanadı.
Gözlerim dolu dolu yazıyorum size.
İçim sızlıyor.
Ben de anneyim,ayrıca okul öncesi dönemdeki çocuklarla çalışan bir eğitimciyim.
Çocuk darlyda'yı sevgiyle kucaklayıp,
üzgün kalbinden öpüyorum.
Bundan sonra hayat size gülsün,
eşiniz ve evladınızla çok mutlu olun inşallah.
umarım rabbim yuvanıza huzur versinAma bizim 6 sene oldu bile.. Umarım biz de düzeliriz...
Bu durum benim bilincimle beynimle verdiğin kararlar değil ki istemsiz yaptığım birşey ve destek alıyorum teşekkürlerBEn çok üzüldüm bu duruma annem hep söyler erkeğin üzerıne çok gidilmez yada uylama b.knu çıkarırsın diye sizinki öyle olmuş adam soğumuş resmen size inancı kalmamış bence önce sakin olun ve profesyonel destek alın belliki tek başına altından kalkamayacağınız bi durum eşiniz ne kadar anlayışlı yemek istemiyor gece uyumak istiyor sadece her işte yardım ediyor daha ne yapsın esınızede çok üzüldüm
Haklısınız tüm önerilerinizi dikkate almaya çalışacağımbende şımarıyorum bazen, bir çok kadının oluyor böyle zamanları. saçma sapan şeylerden kavga etmek istiyorum edemeyine başka şeyleri kafaya takıyorum. biraz işsizlikten de oluyor galiba :) biraz da sürekli evde durmaktan. enkaz falan demişler ben pek öyle görmüyorum. farzedin ki soğudu sizden eski aşkı heyecanı kalmadı... siz onu bir defa aşkla bağladınız kendinize tekrar yapabilirsiniz bu güce sahipsiniz. karşınızdaki adama bakın.. unutun o adamın kocanız olduğunu oğlunuzun babası olduğunu... aşkla bakın. sevgili gibi.. bir süre şükretmeyi şikayet etmeye tercih edin. tam kızacakken ne kadar da güzel burnu var gözleri var boyu var vs. diyebilirsiniz mesela. sevdiğiniz yönlerini düşünün. önce sevin sonra sevgi verin. sevgi her şeyi düzeltir.
amin inşallah teşekkürler. Fakat benim ergenliğe pek fırsatım olmadı. Ömrümün yarısı tek başıma kendime destek olmakla geçti. Annem ve babam tarafından hep ötelendim. Hem okudum hem çalıştım. Aldığım burslarla yarı aç yarı tok gezdim. Anlayacağınız çok erken yaşta aslında bilinçli adımlar atmayı öğrendim.Konuyu okurken bu kadar genç olduğunuzu hayal etmemiştim. Çocukluk ve ergenlikte yaşadığınız travmalar çok da uzak bir geçmişte değilmiş zaten. Bunların dışında, hırçın ve dengesiz davranmanız evlilik ve çocuk gibi çok ağır iki sorumluluğu çok genç yaşta yüklenmiş olmanızdan kaynaklanmış bana kalırsa. Yazdıklarınızdan hissettiğim kadarıyla eşiniz ve siz hala birbirini çok seven bir çiftsiniz. Diğer arkadaşların dediği gibi çift terapisinin faydalı olacağını ben de düşünüyorum. Bir ömür boyu mutlu olun.
Amin inşallahBütün anneler bebeğe bakmakla yükümlüdür tbyy uykusuz kalacaksın bebek sabaha kadar uyumasin bakmaya mecbursun bunun acısını eşinden cikaramazsin adam yine iyi her istediğini yapmış ama sen kalkıp yatak ayirmişsin çok yanlış... En büyük kavgalarda bile yatak ayırmak doğru değildir insanı birbirinden soğutur eşin de böyle davranması artık senin ona davranış şekline göre bı hal almış iyi adam gitti hakettigini verecek adam gelmiş... Seni okadar çok seviyoken boşanmayı kabul etmiş bu tavrınızı değiştirin hiçbir koca kabul etmez karı koca arasındaki en önemli diyalog birbirine bağlayan tek seyyyy ilişkidir ve haktır bunu ona çok görmeyin kendinizi düzeltin gerekirse siz onun peşinden koşun ama sizi ezmesinede izin vermeyin seve seve sabırla hoş la ona yaklaşın adam bir değişiklik olduğunu anlasin umarım herşey daha güzel olur rabbim hicbirzaman karı koca arasındaki huzurun bozulmasina izin vermesin amin...