- 23 Haziran 2024
- 96
- 118
- 34
-
- Konu Sahibi seratoninn
- #81
Yok artık bu yoruma da ya..
Yok artık bu yoruma da ya..Çocuklu adamla evlenirken çocuğunu peşinen kabul etmişsin, böyle yapaaksan evlenmeseydin çocuklu adamla ... Bütün berbat üvey annelerin bahanesi de hazır, madme çocuğunu istemiyorsunuz, o çouğua kötü davranıaksınız başka adamn bulun evlenin olsun bitsin
Berbat bir üvery anne tiplemesi daha , Allah kimseyi bu üveylerin içine düşürmesin
Ok boşanın o zaman.Bu sizin görüşünüz..
bir çocuğun sorumluluğu annesi babasındadır. Benim çocuğum için de geçerli olan budur.
Zaten şu an kendisi de sen karışma annesiyle benim problemim bizim çözümümüz bu diyerek beni bertaraf etmekte
benim suan ki gündemim boşanmak
Evlenirken babalığına hayran kalmış ya güya.Benim de konuda hoşlanmadığım taraflar var. Konu sahibinin tepki almamak için kendini yumuşatarak anlattığını düşünüyorum. Çocuğu tek başınayken istemiyor. Bu çocuk bunu hissetmiyor mu sanki.. Aitlik duygusu yok. Kardeşi olmuş ama baba gözetiminde görebiliyor. Eve geldiğinin birinci saati sırf babası gidiyor diye o da gitmek zorunda kalıyor. Kimse beni konu sahibinin çocuğun psikolojisini düşündüğüne inandıramaz. Alt tarafı iki saat bakacak çocuğa. Yok sorumluluk alamam, yok eşim bana çocuk benim diyor.
Eski eşiyle barışma temennileri falan.
Adam anlamıyor mu sanki..
Ben böyle bir durum yaşarsam kesinlikle aranmak isterim hemen giderdim ya da bu durumu bilmek.. Herkesin hayatı bakış açısı elbette farklı siz böyle yapardınız ben ise bu şekilde size göre yanlış bana göre bisey olsa hesap verememe olayı..Evlenirken babalığına hayran kalmış ya güya.
Adam "birden" canavara dönüşmüş.
Eşlerin genel olarak mecburiyeti olmayabilir ama çocuğun ağlamasına, sızlamadı, kriz geçirmesine rağmen ille de yanında istememek, annesini ara demek normal gelmedi. Kimse sorumluluk almazsa bu tarz evliliklerde elbette krizler, sorunlar çıkar. Adamda yönetememis o günü, çocuğuna vurması asla normal değil ama buna zemin hazırlanmış yani.
Kesinlike öyle olayı kaşımış bir nevi, hatta yazmıştım adamın cinnet geçirme sebeplerinden biri bu tavır.Evlenirken babalığına hayran kalmış ya güya.
Adam "birden" canavara dönüşmüş.
Eşlerin genel olarak mecburiyeti olmayabilir ama çocuğun ağlamasına, sızlamadı, kriz geçirmesine rağmen ille de yanında istememek, annesini ara demek normal gelmedi. Kimse sorumluluk almazsa bu tarz evliliklerde elbette krizler, sorunlar çıkar. Adamda yönetememis o günü, çocuğuna vurması asla normal değil ama buna zemin hazırlanmış yani.
Sanırım yapmazdım varsayım da pek doğru değil.. artık oldu var bir çocuk buna göre adımlar atmak durumundayımOk boşanın o zaman.
Sizin zaten bir şeye “karıştığınız” yok ki, kocanız karışma desin size..
Ayrıca eğer çocuğunuz olmasaydı kocanızdan boşanmak isteyeceğinizi düşünmüyorum ben. Hatta şu an tüp bebek denemeleri yapıyordunuz.
Babanın yanında biz yokken bunlar yaşanmış çoğunlukla biz ailecek ilk kez şahit olduk sadeceKonu açacak kadar üzülmenizin nedeni herhalde şiddet uygulandığı o gün babası size bırakmak istemiş ve siz de kabul etmemişsiniz, o yüzden. Eşinize olan duygularınıza yorum dahi yapmıyorum.
Çocuk, sizin ve kardeşinin yanında öfkeli değilmiş ki. Ne olurdu idare etseydiniz? Yeri geliyor komşu çocuğuna bakıyoruz huyunu bilmediğimiz halde. Sorumluluk alamam diyorsunuz da bu durum farklı biraz. Siz de ucundan kıyısından çocuğa çeşitli dokunuşlar yapabilirsiniz. Belki de çocuğun şifası sizdedir bilemezsiniz. Eşinizin çocuğu, oğlunuzun da ağbisi sonuçta. Siz de o çemberin içindesiniz aslında.
Evet evet. Başınıza gelmemiş olaylar için konuşmanız kolay.Ben böyle bir durum yaşarsam kesinlikle aranmak isterim hemen giderdim ya da bu durumu bilmek.. Herkesin hayatı bakış açısı elbette farklı siz böyle yapardınız ben ise bu şekilde size göre yanlış bana göre bisey olsa hesap verememe olayı..
Peki size göre şirret rezil bir üvey anneyim eşim de eski eşi de çocukları da kurtulmalı bendenEvet evet. Başınıza gelmemiş olaylar için konuşmanız kolay.
İyi niyetli bulmadım ben sizi.
Çocuğu istemiyorsunuz. Bunu da çok güzel sorumluluk alamam diye şekle sokuyosunuz. Ha bir de bakıcı değilsiniz evet.
Çocuğun ne yaşadığı önemli değil o an, üzülüyormuş gibi yapmayın bari ya.Ben böyle bir durum yaşarsam kesinlikle aranmak isterim hemen giderdim ya da bu durumu bilmek.. Herkesin hayatı bakış açısı elbette farklı siz böyle yapardınız ben ise bu şekilde size göre yanlış bana göre bisey olsa hesap verememe olayı..
Benzer şeyleri yazdım kendisine. Çocuk babasının evindeyken onun işinin çıkması durumunda, yanında gitmek ya da annesine bırakılmak zorunda. Kendi çocuğuna böyle paket muamelesi yapılsın boşandıktan sonra. Çocuk ağlayıp sızlasın ordan oraya, kisme hiçbir şeye mecbur değil sonuçta.Kesinlike öyle olayı kaşımış bir nevi, hatta yazmıştım adamın cinnet geçirme sebeplerinden biri bu tavır.
Sorumluluk anne babanın diyor bir de, adamın işi çıkamaz mı bu adam kime güvenecek, annesi evde olmayabilirdi ayrıca. Adam çanta gibi çocuğu yanında mı taşıyacak.
Konu sahibine çocuk doğurduktan sonra eşiyle ilgili aydınlanma gelmiş ne hikmetse.
Herhangi bir şey için tutturduğunda o olmadığında krize giriyor yerlere atıyor kendini evet bu zamana kadar hep birlikteydik babayla beraber bize karsı olmadı çünkü hep babadan istedi babaya tutturdu alakasız bir şey dahi olsa babayla cözdüler.. ben babası olmadan o duruma gelmekten çekiniyorum zor bir bebeğim var onunla ilgileniyorum boş bir dakikam yok ki diğerine de sahip çıkayım yalnız evde oturan biri değilim bebekli bir insanım hani kendi çocuğundur yönetirsin hala daha emziriyorum içeri geçip vs gözüm her dakika üstünde olamaz. Bu sefer de annenler baksaydı çocuğa diyeceksiniz ama onlar da sorumluluk almaktan çekinir başına bisey gelir hesap veremeyiz diyeÇocuğun ne yaşadığı önemli değil o an, üzülüyormuş gibi yapmayın bari ya.
Çocuk babasının yanındayken her işi çıktığında yanında mı götürecek ya da gulün icinde annesine bırakıp geri mi alacak? Çanta mı bu? Karşınızda kanlı canlı bir insan, çocuk var. Bu kadar mesele edecek çocuklu insanla evlenmesin bir zahmet.
Deseniz ki tekken bana ya da kardeşine farklı davranıyor anlayacağım. Yaptığınız şey hayatın içinde uygulanabilir değil.
Şu yazınız bile sizin temenniniz.Peki size göre şirret rezil bir üvey anneyim eşim de eski eşi de çocukları da kurtulmalı benden
Ben eşimin yeğenlerinin bile sorumluluğunu alacak cesarette değilim, zaten komşum yok…Konu açacak kadar üzülmenizin nedeni herhalde şiddet uygulandığı o gün babası size bırakmak istemiş ve siz de kabul etmemişsiniz, o yüzden. Eşinize olan duygularınıza yorum dahi yapmıyorum.
Çocuk, sizin ve kardeşinin yanında öfkeli değilmiş ki. Ne olurdu idare etseydiniz? Yeri geliyor komşu çocuğuna bakıyoruz huyunu bilmediğimiz halde. Sorumluluk alamam diyorsunuz da bu durum farklı biraz. Siz de ucundan kıyısından çocuğa çeşitli dokunuşlar yapabilirsiniz. Belki de çocuğun şifası sizdedir bilemezsiniz. Eşinizin çocuğu, oğlunuzun da ağbisi sonuçta. Siz de o çemberin içindesiniz aslında.
Baba benimle evli olmasaydı çocuk evde tek mi kalacaktı peki?Benzer şeyleri yazdım kendisine. Çocuk babasının evindeyken onun işinin çıkması durumunda, yanında gitmek ya da annesine bırakılmak zorunda. Kendi çocuğuna böyle paket muamelesi yapılsın boşandıktan sonra. Çocuk ağlayıp sızlasın ordan oraya, kisme hiçbir şeye mecbur değil sonuçta.
Ama evli, orada bir ev ve kardeş var. Yokmus gibi davranılmasını beklemek başka bir şey. Çocuğun aklı, hisleri var.Baba benimle evli olmasaydı çocuk evde tek mi kalacaktı peki?
Siz çekip çevirebilirsiniz demek ki ben bebekle yapamıyorum göze alamıyorum siz daha iyi biri olabilirsiniz bu konulardaAma evli, orada bir ev ve kardeş var. Yokmus gibi davranılmasını beklemek başka bir şey. Çocukluğun aklı, hisleri var.
Evlilik, eşlerin hayatlarında sorumluluklarını gerekli durumlarda destek vermektir. Kimse size çocuğa bakın, her şeyiyle ilgilenin demiyor. Ama evden çıktığı an çocuğu da yanına alacak demek normal gelmedi bana.
Dediğim gibi sizin çocuğunuz da aynısını yaşasın aynen böyle o evde durmak zorunda değil, orda oraya taşı, bana getir ben alayım dersiniz. Sonuçta neden olmasın.