Eşimin öfkesi ve benim sindirilmişliğim. yardım edin

Adam sosyopat, psikopat, narsist...ne sıfat takarsan tak seni sevmiyor asla sevmeyecek
Asla düzelmeyecek
Kes at aranızdaki çürümüş ilişkinin ipini
Kurtar kendini lütfen
Daha 31 yaşındasın
Bak bambaşka bir hayat, çok güzel ilişkiler seni bekliyor
En kısa zamanda kurtulman dileği ile ....
 
Kesinlikle adam kadını öyle bir mahvetmiş ki kendisinin adamdan vazgeçebileceğim düşünmüyor bile
Yada buna nasıl dur derim bile diyemiyor
Kendi terk edileceği günü bekliyor
Yazık çok yazık
 

Terapilere devam edecegim bunun icin, kendim icin bunlari yapmam gerektigini biliyorum sadece nasil asabilecegimi bilmiyorum..
hep esime gore uyum sagliyorum ve taviz verdiklerimin sebebide ayrilma/ yalniz kalma korkusu.. umarim asabilirim bunu. Ne tur kitaplar onerirsiniz? Varsa isimde rica edebilirmiyim?
 
Yalniz kalsaniz nolur ki,kendi potansiyelinizin farkina varirsiniz.Eşinizin dedigi gibi dunkof ya da beton beyinli olmadiginizin farkina varirsiniz iyice.Bu ofke de itici gücün siz olmadiginizi ,herseyin sorumlusu olmadiginizi anlar ,hafiflersiniz.Daha kötüsü olmaz yani.Sonra kendinize bu sözleri soylettiginiz zamanlar için cok pisman olacaksiniz.Benden soylemesi.
 
Eger seni gercekten seviyorsa,sensizligi cekecek yoklugunla cezalandiracaksin..diger turlude ya ak sakalli dede girecek ruyasina,ya da kafasina agir darbe alacak..anliyacagin mucize bekleme, hayatta degismez boyleleri. Sen kendine deger vermessen inan kimse sana deger vermez..uzuntunu derinden paylasiyorum arkadasim
 

melanie fennell özgüveni keşfedin
Jeffrey young-hayatı yeniden kesfedin (aldığınız şema terapi temelli bir kitaptır)

Bunların dışında psikonetin tüm kendine yardım kitaplarını inceleyebilirsiniz, ordan da seçtiklerinizi alın okuyun.
 

Bi turlu vazgecemedim cok defa gorduysemde olanlari, o dongu degistigi anda iyi biseyler oldugu anda siliyorum hakaretleride kotu seyleride basa donuyorum cabuk affediyorum yani. Aslinda benden af dilemesine gerek bile kalmio en ufak iyi bi davranisinda ben zaten affetmis oluyorum. Haketmiyoda farkindayim..

Bugun disari cikicaktik gezmeye hava soguk diye istemedi, kapali mekana gidelim dedim arabada var , konu uzadikca cirkinlesti ne kadar aptalsin bu havada bile cikmak istiyosun cocuk gibi dedi. Kendini benimle kiyasliyosun (kendi yapio bunu ben degil) ama kapasitemiz cok farkli birimiz 1. Siklet digerimiz 5. Siklet yani ne kadar aptal oldugunu hatirlamak istersen diye bi ornek verdi 2 sene once yaptigim biseyi yurtdisindayken hava firtinaliyken disari cikmak istemistim kavga etmistik bu yuzden, kendini cok akilli hissettigin zamanda bunu dusun direk ce deki o kadarda akilli degilmisim de ve sus dedi.
Hayir hava 6 derece -20 degil yani. Insanin gonlu olsun yeterki, olmadigi zaman boyle kendi kulp buluyo herseye ve ben dinlemezsemde beni asagilamaya calisiyo. Bu kadar basit bi sebepten bana hakaret etti ve tansiyonu cikti....

Bunlar cok yasaniyo ve artik cok alistigim icin icinden cikamiyorumda, her gun buyuk kavga etmioruz belki ama bu tip kucuk seyler (bize gore) neredeyse her gun yasaniyo...
 

Herseyden bi sorun cikarip beni asagilayacak bisey bulabiliyo... hep bi guc savasi icerisindeyiz.
Insallah yapabilirim. Bende cok sindim kendi gucumu farketmek istiyorum artik onun bana soyledikleri kadar olmadigimi biliorum ama bu insan narsistte olsa kocam ve bi sure sonra soyledigi seylerden etkileniyosun insan olarak. Bunlari duya duya artik sindim neredeyse normal gelmeye basladi olanlar
 

Deminki mesajima ek olarak Birde ona aptalmisin sen? bu kadar basit mevzudan bu hale nasi gelebiliosun hakaret ediosun bana dedim diye senin varolusun bu dunyaya hakaret zaten , bu dunyaya hakaret olmak icin dogmussun sen dedi.
 

Dogru soyluyosunuz.
Gecen gun annem sormustu esimle kavga ettigimizi vs duyunca, esin / evliligin yuzde kac mutlu ediyo seni die 30 dedim. Ama kendimi bu iliskiye mahkum eden yine benim.
Bi sekilde bu kotu sozlerin bagirmalarinin sorumlulugunu aliyorum, cunku egitimli kariyerli bi insan. Tanistigimizda ve ilk donemlerde asla boyle olmayan, surekli olarak bana nişanlandigimizdan beri benim cok degistigimi soyleyen ve o yuzden ondada birikim oldugunu ve bardagin bosalirsa bunlarin azalacagini soyleyen bi insan , surekli olarak kendimde suc aramaya ve iliskinin duzelmesi icin cozum bulmaya calisanda ben.... benim bi sucum varmi bugunku olayi anlattim mesela.. ondaki birikimin sebebi bensemde bunun sonucu hakaret etmek asagilamak yinede normal degilki...[/QUOTE]
 

Haklisin. Bencede degismez..
kendime deger vermekle baslicam ise , oyle oyle bi yerde hepinizin gordugunu bende gorup benimle ilgisi olmadigini anlayip cozum aramaktan kendimi degistirmeye calismaktan vazgecicem heralde .. cok tesekkur ederim
 
Haklisin. Bencede degismez..
kendime deger vermekle baslicam ise , oyle oyle bi yerde hepinizin gordugunu bende gorup benimle ilgisi olmadigini anlayip cozum aramaktan kendimi degistirmeye calismaktan vazgecicem heralde .. cok tesekkur ederim
Rica ederim,bence aksine ona uyum sagliyacam diye kendini harap etmekten vazgecmekle basla,aslinda kendini degistirmekle gelistirmekle basla ise en onemlisi kendin ol ve sor kendine,ben ne istiyorum?bu yasadiklarimi haketmiyorum ve nasil kurtulabilirim bu durumdan?nasil firsata cevirebilirim?
Bunlara cevap burlursan ilk adimi atman daha kolay olacak..Kendini bul!
 
Deminki mesajima ek olarak Birde ona aptalmisin sen? bu kadar basit mevzudan bu hale nasi gelebiliosun hakaret ediosun bana dedim diye senin varolusun bu dunyaya hakaret zaten , bu dunyaya hakaret olmak icin dogmussun sen dedi.

Daha öncede dedim ona hakaret etmek, had bildirmem fayda etmez diye. Beraber zaman gecirmek istiyorsun diye adam hakaret ediyor ve sen halen kendini sucluyorsun. Hadi diyelim yaptigin suc (ki degil), yine asla hic kimse tarafindan hakareti hak etmiyorsun.

Bu olayda mesela sen "madem varolusum bile seni bu kadar sikiyor, ben annemlere gidiyorum ve bu is burda bitiyor" deyip annenlere gidebilirdin."

Ama yapmiyorsun. Kapali kapi arkasindan dünyanin hakaretini yemek, mutsuz olmak, bosanmis kadin olmaktan daha iyi senin nezdinde. "Artik kendime deger vermek ile baslayacagim" diyorsun ya. Hepsi palavra canim. O evden cikmadigin müddetce kendine deger veremezsin. Hem bu evliligi sürdürmek, hem kendine deger vermek ikisi beraber olmuyor, zit birbirine. "Bol bol abur cubur yiyerek zayiflayacagim" demek gibi. Olmuyor.

Burda 30 sayfa herkes yazdi. Yani yazilacak daha fazla birsey yok. Iyi bir psikolog bulman gerekli. Gittigin psikolog iyi degil. Suc sendeymis gibi senin tepkilerini azaltmani diliyormus. Öyle yazmissin. Bu sekilde hic birsey olmaz. Her hafta cok iyi bir psikologa gidip öz güvenini tekrar kazanman lazim.

Ama bu bile yetersiz kalir. Sürekli öz güvenini zedeleyen insan ile beraber yasadigin müddetce, ister 1000 saat terapi al, öz güvenin yerine gelmez gibi geliyor bana.

Kendine deger vermek ile degil, dürüst olmak ile basla. Bu gidis ile cidden o adami birakmazsin gibime geliyor. O halde tüplerini baglat. Cok ciddiyim. Yoksa dedigim gibi bir cocuk ile cehenemin dibini yasarsin o adam ile.
 
Seni çok iyi anlıyorum. Yazdıklarını okuyan herkes boşanmalısın diyor ve sen de bunu biliyorsun ama yapamıyorsun. Bir sürü sebep üretiyorsun ama aslında bunların hepsi bir bahane. En azından benim içim öyleydi. Yıllarca ite kaka getirdim evliliğimizi. Sizdeki gibi ağır hakaretler olmasa da kavgalarımız çoktu. Birbirimizden çok farklı insanlardık ve o çok aileci bir insandı. Çocuklarımız olduktan sonra da aileci tavrı değişmedi. Hepsi kendi ailesi bizden önde oldu. Maddi ve işle ilgili sorunlar da olduğu için psikolojisi iyice bozuldu ve durduk yere kavgalar çıkardı. Sadece bana değil aileme de hakaretler etti. Eskiden kendimde bulamadığım gücü çok geç de olsa artık bulmuştum. Polisi aradım gelip evden götürdüler ve uzaklaştırma kararı aldım. Boşanma davası açıyorum elimde 2 bebek. Eskiden olsa maddi olarak nasıl geçineceğim diye düşünürdüm. O kadar bunalmışım ki artık gözüm hiçbirşeyi görmüyor.
Bazı insanlar kendilerine yapılan kötü davranışlar, sözler sonucu ya da birbirlerine uygun olmadıklarını anladıkları zaman ilişkiyi, evliliği hemen bitirebiliyolar. Ben o güçlü psikolojik yapıya sahip insanlardan değilim. Çok duygusalım. Şuan bile çok üzgünüm ama ondan ayrılacağım için değil. Ne için üzgün olduğumu ben de bilmiyorum aslında. Sanırım düzenim bozulacağı ve 2 çocuğumun tüm yükünü kendim sırtlayacağım için üzgünüm. Ama daha fazla kendimi ve ailemi aşağılaramazdım. Çok geç verilmiş bir karar ama dediğim gibi ben o arılık psikolojisini kaldıracak yapıda bir İnşam değildim. O gücü kendimde yeni bulabildim. İnşallah sen bu gücü benden çok daha erken bulabilirsin ve olaylar seni öyle bir yere getirirki zorlanmadan bitirirsin bu evliliği
 
Ya bunca hakaret bunca assagilanma cok fazla degil mi sizcede ?
 
Bende çok yazdim dilim döndükçe konu sahibine ama ısrarla ayrılmak o evden gitmekle ilgili hiçbir fikir oluşmuyor, devam etmek üzere tüm düşünceleri, o evdeyken gün geçtikçe psikolojisi daha da bozulacak farkında değil sanırım.
İnsan bile isteye bu eziyete niye katlanır diye düşünüyorum ama bir açıklaması yok..
 
Son düzenleme:
Böyle konusan bir adama eş demem ben.Lütfen silkelenin.Kendinize gelin.Sevgi nerde bu evlilikte,iyi gün nerede ben göremedim.Bunları duydugum gün nasıl normal bir gün olabilir.Sanirsın zeka özürlü biriyle konusuyorSanirsın kendisi Einstein.
 

ee hani kendine değer verip ezdirmeyecektin?
aynı tas aynı hamam.
küçük dediğin bu mu?
kırmızı ile işaretlediğim lafı bana söyleyecek insanı paramparça eder kapının önüne koyarım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…