- 26 Ağustos 2018
- 6.543
- 20.637
- 268
- Konu Sahibi Denizdeniz14
-
- #221
Agzimla kuş tutsam da yaranamam dogrudur. Çocuk gibi davraniyor . Bir süre birbirimizden uzak kalsak ne olur acaba ?
Canım benim senin anlamadığın kısım sen özveride bulununca o hahh işte böyle yola gel moduna geçiyor. Bu ilk küsmesi, bu lafları ilk söyleyişi değildir. Adam rahat rahat benim sözümü dinleyeceksin diyor sana. İzin verirse gidersin uzağa bu mantıkla. İcazet alman gerekir ondan. Sen benim sözümü dinlemeden bıdı bıdı diye konuşacak bana eşim doğduğu güne lanet eder. Sabredilecek laf değil bu. Sana bildiğin sen koyunsun , ben de senin çobanınım diyor. Adamın kafası değişmeden istiyorsan dünyanın öbür ucuna git eve gelince yine senin onu dinlemeni isteyecek. Bayrakları as evde, isyan devrine geç. İnceldiği yerden kopsun modunda devam et yoluna. Sorun sende değil onun yobaz beynindeAgzimla kuş tutsam da yaranamam dogrudur. Çocuk gibi davraniyor . Bir süre birbirimizden uzak kalsak ne olur acaba ?
Bosanma taraftari olmadiginiz icin yaziyorum bir de boyle deneyin. En azindan icinizde kalmaz. Sahsi fikrim amuda kalksaniz oyle olmaz boyle olur der onu da begenmez bu pasa.
agzinla kus tutsan elinle tutamiyo musun derler.. yolun baisnda daha kolay.. yillar geciyor isteyerek ya d aistemeden gebelik olusuyor icinden cikilmaz hal aliyor neticede yine bosaniliyor yas 30 u geciyor cocuk icin yasiyor oluyorsun bir de boyle insanlarla velayet cocugu al cocugu ver yapacaksin omur boyu muhatap olacaksin.Hiçbirini yapamam çocuk zaten facia olur şu durumda . Yol ver gitsin kısmında durakladim bu da bir seçenek. Kendimden vazgecemem kim bile isteye kendinden vazgecer ki .
Umutsuz vaka olarak etiketlendi o zaman bu durum. Verilen önerilerin hepsini içimde kalmamasi adına deneyecegim . Sonuç aynı olursa tek secenek kalacak artik .Bosanma taraftari olmadiginiz icin yaziyorum bir de boyle deneyin. En azindan icinizde kalmaz. Sahsi fikrim amuda kalksaniz oyle olmaz boyle olur der onu da begenmez bu pasa.
Yani benim eşim de böyleydi topladım pılımı pırtımı cıktım gittim evden 9-10 aylık evliyken. Sonra kendi hatalarıyla dolu bi sürü mesajlar yazdım okudukça okudukça anladı . Annem konuştu anlattı durumu . Suan ailesi yüzünden ben tartışmak istesem o diyo ki “onlar 2.planda sensin benim ailem” diye . Arayıp cağırıyolar mesela gitmeyelim diyorum tamam diyo hemen. Artık anladı yani onların yeri ayrı benim yerim ayrı olduğunu.. biraz zamana bırakmalısın daha cok yenisiniz hemen toplanıp gitsen olmaz cünkü sana daha alışmamıştır bile . Ya da “kaybedecek bişeyim yok benim ben cıkar giderim ayrılırsak da ayrılalım” diyosan yolun basında al riski ben öyle diyip gece yarısı düşmüştüm yollaraBunu ona açikca söyledim biz evlendik ve önceligimiz ikimiziz benim de senin de ailen ikinci planda kalmali. Baskalarinin isteklerine gore degil kendi istedigimiz gibi yasamaliyiz. Cevabi hayir ne olursa ben ailemden vazgecmem oldu. Ailenden vazgec demiyorum sadece sen de bir aile bir yuva kurdun bunu anla önceligi kendi ailemize vermeliyiz dedim. Bir sey olsa ayrilsak sen kendi ailene ihtiyac duyacaksin ben de kendi aileme ihtiyac duyacagim dedi. Ben de sen de kurdugumuz yuvaya sahip çikarsak boyle bir ihtiyac icinde olmayiz dedim . Sonuc olarak herkes gider ailem kalir dedi . Ben de senin ailen benim evinde bu ev anla artik dedim . Uzadi gitti konu.
Ailesi bana karsi soguk degil olumsuz davranislarini gormedim aksine gayet iyiyiz. Lakin hala bekar gibi davraniyorlar esimde ailesi de . Bir yere mi gidilecek bir sey mi alinip yapilacak plani onlarla yapiyor surekli bir arada olmak istiyorlar. Yorgun muyum hasta miyim istiyor muyum istemiyor muyum düşünen yok. Bir de her gittigimizde kavgayla dönüyoruz. Burda kalin demisler kalmamisim , bardagi bosalmis cay doldurmamisim herkes konusuyormus ben sohbet etmiyormusum yok telefona bakmisim yok iceri gecip telefonla konusmusum uyuklamisim masayi silmemisim bilmem ne .
Yahu her seyi ben mi yapmak zorundayim o yaşinda annesi mi yapsinmiş ailesinde bir is zoruma mi gidiyormus bilmem ne. Yorgundum uyuklamisim babasinin cayi bitmis gormemisim , masa hazirlanirken kardesim aradi iki dakika odaya gecip onunla konustum ciktim , mutfakta annesi bulasiklari ben dizerim sen cayi yap dedi çayla ilgilenirken masayi unutmusum . Gayet normal şeyler bunlar . Soylüyorum her seye bir bahanen var diyor kabul de etmiyor.
Mecbur degilim dedim yapmak zorunda degilim bundan sonra ailenin oraya gitmeyecegim mecburi bir sey olur gidersem de oturdugum yerden kalkmayacagim dedim. O gunden beri gitmiyorum hicbir planlarina dahil olmuyorum kendi birkac defa tek gitti birkac gundur o da gitmiyor ama beni bezdiriyor.
Ailesi ile sorunum yok kendi beni bezdiriyor gitsem de kavga ediyoruz gitmesem de. Benim gormedigim duymadigim yerde esime bir sey diyorlarsa bilmem ama yüzüme karsi olumsuz bir davranislari sözleri olmadi.
Umutsuz vaka olarak etiketlendi o zaman bu durum. Verilen önerilerin hepsini içimde kalmamasi adına deneyecegim . Sonuç aynı olursa tek secenek kalacak artik .
Merhaba, benim eşim çok zor alisti evliliğe,Merhaba hanımlar. Çalışan bir kadınım . 1,5 aylık evliyim. Eşimle 2. haftamızdan beri ailesi konusunda tartısıyoruz . Annesi sürekli çagırıyor eşim annesinden gelmez oldu sürekli orda olmak istiyor hatta orda yatıya kalmak istiyor. Bu arada yakın oturuyoruz kalmamiza gerek yok dedim diye 3 gun tavir yapti.
Ben gitmek istemeyince tartısmaya basladık ailemin yanına gitmek için senden izin mi almam gerekiyor diye sert çıktı . Onlar senin de annen baban vs diyor . Hastayım rapor aldım 2 haftadir ilaclar fayda etmiyor. Pazartesi bir daha hastaneye gidecegim dedim bugün, senin hastalıgın benim umrumda degil nereye gidersen git dedi . Sabah da kahvalti hazirlamıstım ben sana bir saat önce hazırla dedim yemiyorum dedi .
Düzenli bir cinsel lişkimiz de yok hatta birkaç defa baska odada yatti . Yatagına alısamamıs bir de ben sürekli dönüyormusum uyuyamiyormus. Huzursuzmuş eve hapsolmus benim yüzümden huzur vermiyormusum vs.
Ottan çöpten sürekli kavga çikariyor su getiriyorum bardagi niye almadin diyor sehpa önünde oraya birak dedim sen hep böyle yapiyorsun gecen babama da su verdin bardagi beklemedin diye söylendi . Ekmek almaya gidiyorum diye çıkiyordu evde ekmek var dedim tabi ya sana sormam lazimdi ben niye düsünüyorum ki her seyi sen bilirsin zaten sana danismadan ekmek dusunmek almak benim ne haddime diye söylendi. Senin derdin ne dedim derdimi biliyorsun dedi ( derdi ailesyle vıcık vicık olmamam ).
Yaptigim hicbir yemegi begenmiyor sürekli kusur buluyor yemiyor evden işim var deyip cikiyor annesinin oraya gidip yemek yiyor. Ben istemiyorum diye beni artik zorlamiyor gidelim demiyor ama tek basina gidiyor . Gecen sabah gitti aksama dogru aradim gelecekmisin diye ben yemegimi yerim cayimi icerim sohbetimi yapar gec gelirim bekleme dedi bunu defalarca yasadik her izin gunünde . Bana karşı çok öfkeli ve tepkili . Her şeyi denedim kahvalti hazirlamadim yemek yapmadim disarda yedi annesinde yedi beni aç birakıyor diye orda burda söylendi. Annesinde yemek yedigimizde herkesin icinde bak ögren ben böyle seviyorum sen böyle yapamiyorsun diye insanlarin icinde rencide etmeye başladı.
Ayni evin içinde birbirimize duvar ördük evli oldugunun farkinda degil alişamadi sahiplenemedi . Gittikçe uzaklaşiyoruz birbirimizden . Sürekli bir laf sokma savunma halinde her seyi sen biliyorsun benim fikrime saygin yok farkinda olmadan beni asagiliyorsun saygisizsin . Amcamlar geldi sen telefonla oynadin (2 dakka bir seye bakip birakmistim ) , babamin bardagi bitti kalkip cay doldurmadin , uykusuzum diye bahane ettin uyukladin (cok uykusuz ve yorgundum annesigilde oturdugum yerde uyuklamisim kasitli degildi ) kasten yaptin beni rezil ettin dedi.
Üzerimde otorite kurmaya her dedigini yaptirmaya çalısıyor . Hicbir seyi unutmuyor uzerini kapatmiyor çözdük sorunumuzu tamam diyorum içimden alakasiz bir zamanda eski tartismalari acip tekrar kavga ediyor . Nisanliykenki tartismalarimiza kadar götürüyor kavgayi. Birlikte hicbir seyi paylasamiyoruz ne duygusal ne de cinsel hicbir yakinligimiz kalmadi. 1,5 aydir ilk haftamiz disinda her gunumuz tartismayla geciyor. Bosanmak dısinda butün onerilerinize açıgım nasil aşabilirim bu sorunlari.
Not: Nişanliyken hic mi farketmedin diyenlere ithafen anneci oldugunu biliyordum bu kadarini beklemiyordum. Ayrica nisanliyken böyle sert kaba degildi kücük bir tartismada bile işini gücünu birakir yanimda olur kendini affettirirdi çok degisti taniyamiyorum.
Kayınvalidenizin de yönlendirici olması lazım. Oğlum evine git artık sen evlendin demeli. Kayınvalidenizin yaklaşımı nasıl?Alışamadigini soylüyor etrafimdakiler annesinin yemegi eski yatagi eski duzeni evlendi ama aklı hala orda yaşiyor. Benden tepki alinca da uzaklasti . Nasil aşılır ki bu cikmaz sokaktayim gibi
Uğraşacaksın konuşacaksın olursa olur ama olmaz gibi duruyor maalesef çünkü adam kaba ve umursamaz insan sevdiğini önemserAlışamadigini soylüyor etrafimdakiler annesinin yemegi eski yatagi eski duzeni evlendi ama aklı hala orda yaşiyor. Benden tepki alinca da uzaklasti . Nasil aşılır ki bu cikmaz sokaktayim gibi
Boşanmayacaksanız kv ile aynı evde yaşayın. Kocanızın istediği bu çünkü.Merhaba hanımlar. Çalışan bir kadınım . 1,5 aylık evliyim. Eşimle 2. haftamızdan beri ailesi konusunda tartısıyoruz . Annesi sürekli çagırıyor eşim annesinden gelmez oldu sürekli orda olmak istiyor hatta orda yatıya kalmak istiyor. Bu arada yakın oturuyoruz kalmamiza gerek yok dedim diye 3 gun tavir yapti.
Ben gitmek istemeyince tartısmaya basladık ailemin yanına gitmek için senden izin mi almam gerekiyor diye sert çıktı . Onlar senin de annen baban vs diyor . Hastayım rapor aldım 2 haftadir ilaclar fayda etmiyor. Pazartesi bir daha hastaneye gidecegim dedim bugün, senin hastalıgın benim umrumda degil nereye gidersen git dedi . Sabah da kahvalti hazirlamıstım ben sana bir saat önce hazırla dedim yemiyorum dedi .
Düzenli bir cinsel lişkimiz de yok hatta birkaç defa baska odada yatti . Yatagına alısamamıs bir de ben sürekli dönüyormusum uyuyamiyormus. Huzursuzmuş eve hapsolmus benim yüzümden huzur vermiyormusum vs.
Ottan çöpten sürekli kavga çikariyor su getiriyorum bardagi niye almadin diyor sehpa önünde oraya birak dedim sen hep böyle yapiyorsun gecen babama da su verdin bardagi beklemedin diye söylendi . Ekmek almaya gidiyorum diye çıkiyordu evde ekmek var dedim tabi ya sana sormam lazimdi ben niye düsünüyorum ki her seyi sen bilirsin zaten sana danismadan ekmek dusunmek almak benim ne haddime diye söylendi. Senin derdin ne dedim derdimi biliyorsun dedi ( derdi ailesyle vıcık vicık olmamam ).
Yaptigim hicbir yemegi begenmiyor sürekli kusur buluyor yemiyor evden işim var deyip cikiyor annesinin oraya gidip yemek yiyor. Ben istemiyorum diye beni artik zorlamiyor gidelim demiyor ama tek basina gidiyor . Gecen sabah gitti aksama dogru aradim gelecekmisin diye ben yemegimi yerim cayimi icerim sohbetimi yapar gec gelirim bekleme dedi bunu defalarca yasadik her izin gunünde . Bana karşı çok öfkeli ve tepkili . Her şeyi denedim kahvalti hazirlamadim yemek yapmadim disarda yedi annesinde yedi beni aç birakıyor diye orda burda söylendi. Annesinde yemek yedigimizde herkesin icinde bak ögren ben böyle seviyorum sen böyle yapamiyorsun diye insanlarin icinde rencide etmeye başladı.
Ayni evin içinde birbirimize duvar ördük evli oldugunun farkinda degil alişamadi sahiplenemedi . Gittikçe uzaklaşiyoruz birbirimizden . Sürekli bir laf sokma savunma halinde her seyi sen biliyorsun benim fikrime saygin yok farkinda olmadan beni asagiliyorsun saygisizsin . Amcamlar geldi sen telefonla oynadin (2 dakka bir seye bakip birakmistim ) , babamin bardagi bitti kalkip cay doldurmadin , uykusuzum diye bahane ettin uyukladin (cok uykusuz ve yorgundum annesigilde oturdugum yerde uyuklamisim kasitli degildi ) kasten yaptin beni rezil ettin dedi.
Üzerimde otorite kurmaya her dedigini yaptirmaya çalısıyor . Hicbir seyi unutmuyor uzerini kapatmiyor çözdük sorunumuzu tamam diyorum içimden alakasiz bir zamanda eski tartismalari acip tekrar kavga ediyor . Nisanliykenki tartismalarimiza kadar götürüyor kavgayi. Birlikte hicbir seyi paylasamiyoruz ne duygusal ne de cinsel hicbir yakinligimiz kalmadi. 1,5 aydir ilk haftamiz disinda her gunumuz tartismayla geciyor. Bosanmak dısinda butün onerilerinize açıgım nasil aşabilirim bu sorunlari.
Not: Nişanliyken hic mi farketmedin diyenlere ithafen anneci oldugunu biliyordum bu kadarini beklemiyordum. Ayrica nisanliyken böyle sert kaba degildi kücük bir tartismada bile işini gücünu birakir yanimda olur kendini affettirirdi çok degisti taniyamiyorum.
Teşekkur ederım.Aynen iğrenç bi kelıme ama türkiyede etiket bu .Kimsenın 5 dk sonrasına bıle garantısı yok.Benım hala umudum var.Her sey guzel olucakLutfen kendikendinize dul demeyin. Sinir oluyorum bu lafa. Ayrica kimse bosanmak icin evlenmez ve hicbirimizin bosanmayacaginin bir garantisi yok. Hayat bu duseriz kalkariz yolumuza bakariz. Hepimiz evlenmeden once de bir bireydik evlilikle var olmadik.
Bundan sonraki hayatinizda size bol sans diliyorum. Yolunuz acik ve mutlu olur insAllah. ❤
Ben şok oldum canım.Evet çok ıyıydınız.Musmusu sen bizim nişanlilik dönemimizi de biliyorsun çok konustuk seninle nasil bu hale geldik anlayamiyorum. Ailesi yüzume karsi bir sey demiyor iyiler arkamdan esime diyorlarsa bilemem kimsenin günahini almak istemem.
anneci oldugunu biliyordum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?