- 20 Ekim 2016
- 6.442
- 30.252
-
- Konu Sahibi pandoraksk
- #81
Rica ederim. Umarım azıcık da olsa mizacınıza cadalozluk eklersiniz :) Yoksa çok zorlanırsınız hayat boyu. Ya da hayat sizi yormayacak insanlar çıkarır karşınıza. İyi geceler.
Rica ederim. Umarım azıcık da olsa mizacınıza cadalozluk eklersiniz :) Yoksa çok zorlanırsınız hayat boyu. Ya da hayat sizi yormayacak insanlar çıkarır karşınıza. İyi geceler.Burası için şöyle söyliyeyim.. Olumsuz yorum yazanlara da sert çıkışınca burada herkes istediği yorumu yapabilir, kaldıramıyorsanız konu açmayın diye yazıyorlar..Burası anonim bi yer olduğu için ben gerçekten bana yol gösteren yorumları dikkate alıyorum aslında..Yüzümün yumuşaklığı da mizacım böyle sanırım, teşekkür ederim..
Yorum için çok sağ olun..Ben de 30 yasındayım meslektaşız, sizin de yazdıgınız gıbı bazen eve gelmem 6 yı buluyor, yemek yapmaya zamanım olmuyor, oyle süper yemekler yapamıyorum ne kadar pratik şey varsa onları yapıyorum.. Eşiniz patavatsız biri belli ki uyarmanıza ragmen devam ediyor.. Sert konusun bıraz bence
Karantina döneminde yapıyordum ama evde lahmacun falan yapmadım açıkçası.. Mesela bi tencere yemeği yanına pilav, makarna ya da fırında patates tavuk köfte..Biraz döngü gibi yani..Çok farklı şeyler değil..Arkadaşlardan da yazan olmuş sahi. Marttan beri okul yok. Bari yoğun olduğumdan yazmayın. Üşeniyorum, bana göre değil, sebze sevmem, ev yemeği sevmem yazın daha samimi olur.
İnşallah, ben de sizin için aynı şeyi diliyorum, teşekkür ederim, iyi geceler..Rica ederim. Umarım azıcık da olsa mizacınıza cadalozluk eklersiniz :) Yoksa çok zorlanırsınız hayat boyu. Ya da hayat sizi yormayacak insanlar çıkarır karşınıza. İyi geceler.
Hassas olduğumu söylememe rağmen devam etmesi hoş olmadı bence..Herkesin hassasiyeti farklı olabilir..Aslinda ben tavrinizi tuhaf buldum. Gereksuz bir gurur icindesiniz.Sayet yemek yapamiyorsaniz bunu kabullenmeniz gerekir yada bu durum sizi cok rahatsiz ediyorsa ugrasip ogrenin.
Esiniz bir sey dememis olani soylemis. Herkes de super yemek yapacak diye bir sey yok ama sirf dile getirdi diye esinize kizmaya da hakkiniz yok
Ogretmenler sinifta hic oturamadigi icin 8-5 mesai asiri yorucu oluyor. Cunku surekli aktif olunuyor. 15te cikan bir ogretmenin bile pili bitmiş oluyorO değil de 5.30-6.00’ya kadar çalışmak yoğun çalışmak olmuyor ki. Siz yoğun çalışma görmemişsiniz. Sıradan beyaz yakalı temposu bu, hatta tempo bile değil.
Bir de yardımcı almamakla övünmek niye?
Takmayin sizde gulum geçin Bende iyi yemek yapamazdım eşim dalgaya alırdı bende güler geçerdim kötüydüm gerçekten yalan yok herkes herşeyi güzel yapacak diye bir kaide yok esim benden daha iyiydi mutfaktaMerhaba hanımlar, hepinize iyi bayramlar..Sizlerle yaşadığım bir olayı paylaşmak ve yorumlarınızı almak istiyorum..Biraz uzun yazabilirim..
Öncelikle ben 30 yaşındayım, öğretmenim, okullar açıkken öğlen 3 te dersim bittikten sonra 5, 5.30 bazen 6 ya kadar kursta kalan biriydim, çalışma tempomdan bahsetmek için yazdım bunu.. Mutfak ve temizlik konusunda orta düzey biriyim, ilk evlendiğim zamanlara göre kendimi biraz geliştirdim diyeyim..Yardımcı bayan hiç almadım.. Kayınvalidemle aynı şehirdeyiz ama hem yaşlı olması hem de 45 dk gibi bi mesafede olması sebebiyle yardım istemem, bir de istememem gerektiğini bilirim..Kendi ailemle farklı şehirlerde yaşadığımız için annemin de yardım etme durumu olmuyor..Eşim de 36 yaşında, yemek yapma konusunda bekârken yalnız yaşadığı zamanlar olmasının ve babasının da yemek yapma konusunda iyi olmasının etkisiyle iyi biri..
Eşim daha önceleri annesinin yanında "Ya işte pandoraksk de yemek yapamıyor" gibi söylemler de bulunup aklısıra bana şaka yapıp takılıyordu..Kayınvalidem de "Çalışan kız, sus bakiyim, duymiyim bi daha" falan derdi.. Ben de onlarla aynı ortamdayken öyle çok takılmazdım, amaan falan derdim ama eve gidince eşimi uyarırdım.. Bir de yemek yapma konusunda eşim yaptığı yemekleri över, şunun sosunu şöyle yaparım, bunu böyle yaparım diye anlatır..Mesela misafir mi geldi, yaptığı yemeği mutlaka yaptığını belirtme ihtiyacı duyar..Kayınvalidem de biraz da oğlunu tanıması sebebiyle sanırım, yemeğe gelmişlerse "Ay çok güzel olmuş, bunu hanginiz yaptı?" diye sorar; eşim de kendi yaptığını över durur..
Tatile bayramda kayınvalidemlerin yanına şehir dışına gittik ve ben daha evimizden ayrılmadan orada evimizin yemeğiydi, temizliğiydi gibi konularda yorum yapmaması konusunda uyardım..O da tabi canım olur mu öyle şey falan dedi..Tatile gittik, işte ben iş yaparım, kayınbabam "Kızım otur sen buraya iş yapmaya mı geldin" der; eşim de "Yok, o evde böyle değil" der..Görümcem ve eşi de orada bizimle tatildeydi.. İşte kız evde pişirdiği yemeklerden, yaptığı şeylerden bahseder..Ben de yapmıyor değilim, ama anlatma gereği duymadım, görümcem kendisiyle ilgili konuşurken de rahatsızlık duymadım..Herhangi bir yorum yapmadım..
Ama tatilin son akşamı şöyle bir olay yaşandı.. Eşim önce söze" Ya bizim arada ev yemekleri yediğimiz bir ablada (ki bunlar 2019 yılında yeni evlendiğimiz zamanlar oluyor) bir akşam şöyle yemek yedik, başka bir akşam şöyle bir yemek yedik, evde yemek yoktu, falan diye lafa girdi..Görümcem de sanki böyle bıyık altından güler gibi bir ifade takındı..Bu arada şundan da bahsedeyim..Görümcemle farklı şehirlerde yaşıyoruz, evine hiç gitmedik, çünkü onun şehrine hiç yolumuz düşmedi..Karı koca özel sektörde yoğun çalışıyorlar, bir de mesafeli, seviyeli bi ilişkimiz var, onlar bize annelerine gelmişken bir akşam geldi sadece, biz hiç gitmedik..Kayınvalidemlerde bulunurken kayınvalidem ikimiz de çalışan bayan olduğumuz için yemekleri kayınbabamla halleder, bize sofranın kurulması kaldırılması dışında pek iş yaptırmaz..Yani ben görümcemin evimde yapıyorum pişiriyorum dediği şeyleri gözümle görmedim ama bu yapmadığı anlamına da gelmez tabi..Neyse.. Görümcem resmen gülerek "Ben bu korona döneminde evimde lahmacun yaptım, şunu yaptım, şu balığı şöyle pişirdim" diye lafa girdi..Bir akşam önce kendisinin anlattığı şeylerden hiç rahatsızlık duymadım çünkü ortada benimle ilgili bir şey yoktu.. Ama eşimin benimle ilgili lafının üstüne bunları söyleyince ben bozuldum..Eşim bir de demez mi "Biz lahmacunu a101 den alıp fırına atıyoruz" diye..Bunun üzerine kayınvalidem de "Aa siz hep hazır mı alıp yiyorsunuz?" dedi.. Tabi benim surat ve mod iyice düştü, sofradan kalkmamak için kendimi zor tuttum..
Orada hep birlikte olduğumuz için odama geçip ağladım, eşim geldi, ya abartma bunda ne var dedi, ben tepki gösterdim, işte özür dilerimler, bir daha olmayacaklar falan..Ki öncedende özür dileyip bi daha yapmayacağım deyip yapmışlığı çoktur..Ertesi gün oradan ayrıldık..
Kızlar sizce ne yapmalıyım? Benimle yol gösterici ve bana yardımcı olacak yorumlarınızı bekliyorum..
Teşekkür ederim hocam yorumunuz için, çok sağ olun..Aynı şeyleri birebir yaşamış bir meslektaşınız ve büyüğünüzüm. Kv ve görümce becerikliliğe gereksiz önem atfederler, dolayısıyla ilk zamanlar eşim de öyleydi. Evlendiğim ilk zamanlar çok bocaladım zorlandım. 8 yıldır evliyim ve artık bayağı iyiyim. Zamanla oturuyor bu işler. Ancak ben hala aynı şeyi düşünüyorum ki ev işleri mutfak da dahil, dünyaya geliş veya dünyaevine giriş amacım değil. Siz istiyorsanız mutfakta kendinizi geliştirin, yok bu işler ilginizi çekmiyorsa aç kalmayacak kadar yapın. Dışarıda aynı mesleği yapıp aynı parayı kazandığınız çok becerikli eşinizle işbölümü yapın eğer kendisi yemeklerden memnun değilse. Ama böyle ağlamak falan asla tavrınız olmasın, dik durun.
Ya iste esiniz hem kendisi aliyor yiyor sonra da dalgasinin olacagini bile bile sagda solda anlatiyor. Yemek yapmak ne zamandan beri sadece kadin gorevi ki siz uzerinize aliniyorsunuz? Bence ortada bir sey yok yani, hic uzulup aglamaya degmezMecbur kaldık o akşam yemek yoktu, eşimin de canı çekince öyle bi yönteme başvurduk..
NE kadar çok anlam yüklemişler yemeğeMerhaba hanımlar, hepinize iyi bayramlar..Sizlerle yaşadığım bir olayı paylaşmak ve yorumlarınızı almak istiyorum..Biraz uzun yazabilirim..
Öncelikle ben 30 yaşındayım, öğretmenim, okullar açıkken öğlen 3 te dersim bittikten sonra 5, 5.30 bazen 6 ya kadar kursta kalan biriydim, çalışma tempomdan bahsetmek için yazdım bunu.. Mutfak ve temizlik konusunda orta düzey biriyim, ilk evlendiğim zamanlara göre kendimi biraz geliştirdim diyeyim..Yardımcı bayan hiç almadım.. Kayınvalidemle aynı şehirdeyiz ama hem yaşlı olması hem de 45 dk gibi bi mesafede olması sebebiyle yardım istemem, bir de istememem gerektiğini bilirim..Kendi ailemle farklı şehirlerde yaşadığımız için annemin de yardım etme durumu olmuyor..Eşim de 36 yaşında, yemek yapma konusunda bekârken yalnız yaşadığı zamanlar olmasının ve babasının da yemek yapma konusunda iyi olmasının etkisiyle iyi biri..
Eşim daha önceleri annesinin yanında "Ya işte pandoraksk de yemek yapamıyor" gibi söylemler de bulunup aklısıra bana şaka yapıp takılıyordu..Kayınvalidem de "Çalışan kız, sus bakiyim, duymiyim bi daha" falan derdi.. Ben de onlarla aynı ortamdayken öyle çok takılmazdım, amaan falan derdim ama eve gidince eşimi uyarırdım.. Bir de yemek yapma konusunda eşim yaptığı yemekleri över, şunun sosunu şöyle yaparım, bunu böyle yaparım diye anlatır..Mesela misafir mi geldi, yaptığı yemeği mutlaka yaptığını belirtme ihtiyacı duyar..Kayınvalidem de biraz da oğlunu tanıması sebebiyle sanırım, yemeğe gelmişlerse "Ay çok güzel olmuş, bunu hanginiz yaptı?" diye sorar; eşim de kendi yaptığını över durur..
Tatile bayramda kayınvalidemlerin yanına şehir dışına gittik ve ben daha evimizden ayrılmadan orada evimizin yemeğiydi, temizliğiydi gibi konularda yorum yapmaması konusunda uyardım..O da tabi canım olur mu öyle şey falan dedi..Tatile gittik, işte ben iş yaparım, kayınbabam "Kızım otur sen buraya iş yapmaya mı geldin" der; eşim de "Yok, o evde böyle değil" der..Görümcem ve eşi de orada bizimle tatildeydi.. İşte kız evde pişirdiği yemeklerden, yaptığı şeylerden bahseder..Ben de yapmıyor değilim, ama anlatma gereği duymadım, görümcem kendisiyle ilgili konuşurken de rahatsızlık duymadım..Herhangi bir yorum yapmadım..
Ama tatilin son akşamı şöyle bir olay yaşandı.. Eşim önce söze" Ya bizim arada ev yemekleri yediğimiz bir ablada (ki bunlar 2019 yılında yeni evlendiğimiz zamanlar oluyor) bir akşam şöyle yemek yedik, başka bir akşam şöyle bir yemek yedik, evde yemek yoktu, falan diye lafa girdi..Görümcem de sanki böyle bıyık altından güler gibi bir ifade takındı..Bu arada şundan da bahsedeyim..Görümcemle farklı şehirlerde yaşıyoruz, evine hiç gitmedik, çünkü onun şehrine hiç yolumuz düşmedi..Karı koca özel sektörde yoğun çalışıyorlar, bir de mesafeli, seviyeli bi ilişkimiz var, onlar bize annelerine gelmişken bir akşam geldi sadece, biz hiç gitmedik..Kayınvalidemlerde bulunurken kayınvalidem ikimiz de çalışan bayan olduğumuz için yemekleri kayınbabamla halleder, bize sofranın kurulması kaldırılması dışında pek iş yaptırmaz..Yani ben görümcemin evimde yapıyorum pişiriyorum dediği şeyleri gözümle görmedim ama bu yapmadığı anlamına da gelmez tabi..Neyse.. Görümcem resmen gülerek "Ben bu korona döneminde evimde lahmacun yaptım, şunu yaptım, şu balığı şöyle pişirdim" diye lafa girdi..Bir akşam önce kendisinin anlattığı şeylerden hiç rahatsızlık duymadım çünkü ortada benimle ilgili bir şey yoktu.. Ama eşimin benimle ilgili lafının üstüne bunları söyleyince ben bozuldum..Eşim bir de demez mi "Biz lahmacunu a101 den alıp fırına atıyoruz" diye..Bunun üzerine kayınvalidem de "Aa siz hep hazır mı alıp yiyorsunuz?" dedi.. Tabi benim surat ve mod iyice düştü, sofradan kalkmamak için kendimi zor tuttum..
Orada hep birlikte olduğumuz için odama geçip ağladım, eşim geldi, ya abartma bunda ne var dedi, ben tepki gösterdim, işte özür dilerimler, bir daha olmayacaklar falan..Ki öncedende özür dileyip bi daha yapmayacağım deyip yapmışlığı çoktur..Ertesi gün oradan ayrıldık..
Kızlar sizce ne yapmalıyım? Benimle yol gösterici ve bana yardımcı olacak yorumlarınızı bekliyorum..
Hocam değerli yorumunuzu dikkate alacağım, ben de bugün bazı kararlar aldım kendi açımdan; artık hem yemek yapma konusunda hem de zamanı verimli kullanma konusunda daha dikkatli olacağım, çok teşekkür ederim..Sevgili meslektaşım ev işlerinde-mutfakta ustalaşmak zamanla oluyor.
Yeni evliyken pirinç pilavı gibi pırasa mı pişirmedim tıkır tıkır barbunya mı?
Anlatsam destan olur.
Şimdi 1 saatte 3 çeşit yemek yapar üzerine de mutfağı tertemiz bırakırım.
Bu çok önemli bir meziyet mi?
Bence değil, olduğu kadar, aç kalmayalım sağlıklı-dengeli beslenelim yeter.
Hafta içi yemekle uğraşmak zor oluyorsa,
hafta sonları eşinizle birlikte mutfağa girip hafta içine hazırlık yapın.
Bakliyatları haşlamak, köfte yapıp buzluğa atmak, börek sarmak, iki-üç çeşit zeytinyağlı pişirmek, salata malzemelerini yıkayıp, kurutmak vb.
Yoğun çalışan bir çift olarak yıllardır bu düzende ilerliyoruz biz.
Her akşam mutfakta tenceremiz kaynar, dışardan nadir yeriz.
Konunuza gelince eşiniz kötü niyetli değil sadece biraz patavatsızca davranmış biraz da ailesinin yanında şımarmış.
Üzülüp ağlayacak kadar önemli bir durum değil.
Gülün geçin diyen arkadaşlara katılıyorum.
27 yıllık evli bir büyüğünüz olarak size tavsiyem; zayıflık/eksiklik olarak kabul ettiğiniz hususlarla ilgili eşiniz dahil olmak üzere kimseye fırsat vermeyin.
Kaldı ki çeşitli ve güzel yemek yapamamak bence zayıflık veya eksiklik değildir.
Eminim sizin başarılı/yetenekli olduğunuz çok başka alanlar/konular vardır.
Evet daha sonra içimden geçirdim bir gün senin elinden biz de yeriz inşallah diyebilirdim diye..Hic kafanıza takmayın sizde ti ye alın gitsin görüncene deseydin akşama bi lahmacun yapta yiyelim diye konuşmak kolay tabi