- 9 Ağustos 2021
- 14.982
- 50.966
- Konu Sahibi bilinmeyen40
- #221
Yani işte belki insandan insana mi değişiyor bilmem . Bizde öyle olmadi annemgil bulunduğum şehirden taşındılar iş sebebiyle onlar da o kadar rahatlafilar ki evlerinde huzur oldu . Hâlâ annem pismandir sizinle misafir ile uğraşacagim diye yeterince vakit geciremedim der. Onların evlerinde yıllarca misafir kalırmış Allah'tan bizde bir bir buçuk ay kalirdiBu konuda yargılayamam, herkesin bakış açısı ve hayatı farklı ne de olsa, bekarken amcam, babaannem dedem, biz aile apartmanında oturduğumuzdan gecemiz gündüzümüz beraber geçiyordu, annemle eltisi birbirine çok düşkündü o yüzden ben de elti kavgasına hiç alışık değilim mesela, amca çocuklarımla birlikte büyüdük, annem amca çocuklarımı koynunda büyüttü, ben hastalanınca yengem iyileşeyim diye çırpınırdı, annemler kocaları evde bırakıp çocukları kaptığı gibi tatile giden hatunlardı, yani biz her şeyi birlikte yapardık kalabalık aileye alışığım, bu sebeple de amcamda kalmak, kuzenlerimle koyun koyuna yatmak bana göre normal şeyler, teyzemden olan kuzenlerimle de keza farklı şehirlerde büyümüş olsak da bir bağımız var, teyzemin oğluna takılmaktan keyif alırım, yaşadıkları şehire gitsem de teyzeme gitmesem sopayla kovalar kırılır ama bizde şöyle bir şey vardı ki onlar bizim için misafir değildi onlar da kendini misafir görmezdi, biz birbirimizin evine gidince yemeği çayı bulaşığı birlikte yapıyoruz, kimse kimseye yüklenmiyor.
Bizde misafirin önü bos durmaz sürekli içerde hazırlık yapılır çocuk işçi gibi calistiyorlar
Yani günü birlik gelen olduğu zaman severim agirlarim ama yatılı misafir kotami çok doldurdum . Erken yaşta emekliye ayrılmış gibiyim hayatımı yaşamımı kendime ayırmak istiyorum evin içinde bir hafta biri olsa ben çok bunalırım yani bilmiyorum çok değişik bir his mutsuz oluyorum gerçekten . Anneme gittiğimde bir hafta kaldıktan sonra basıyor bana evime gelmek istiyorum . Sakin sessiz yerde olmayı seviyorum acikcasi