• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim ve üvey kızım

Yatıp kalktığı hayat arkadaşından olma çocuk diye siz yazdınız. O çocuğun kaderi güzeldir umarım. Okur eğitimini tamamlar da sizlerden kurtulur bağımsız olur. Psikoloğa doktora götürülmeme nedeni de velayetin annede olmasıymış. Çocuk kaza geçirse düşse bir yerini kırsa velayet babasında olmadığı için kırığı çıkığı kendi kendine kaynar artık. Ya da ömrü bu kadarmış dersiniz. Annesi size, hayır psikoloğa doktora götüremezsiniz, hormonlarına kan değerlerine baktıramazsınız genel bir kontrole sokamazsınız diyor öyle mi? Anne baba ayrı, anne başkasıyla evli ve başka çocukları var. Bu çocuğun içinde ne fırtınalar kopuyordur. Terk edilmiş, istenmiyor hissediyordur. Siz her şeyin kendi kontrolünüzde olmasını istiyorsunuz. Kahraman sendromuna kapılmışsınız.

Olur öyle, buraya konu açanların sorunları o akşam yıldırım hızıyla çözülür. Yobaz adamlar medenileşir, şiddet eğilimliler çiçek dağıtır, karısına hizmetçi gibi davrananlar sen haklısın karıcım der, benim lafım geçer ben ne dersem o diyen adamlar sen haklıymışsın bundan sonra hep seni dinliycem der...
 
Bu kadın kendinden olmayan bir çocuğa annelik yapıyor.
Siz isterseniz 10 tane doğurun.
Bu kadın sizden daha ÇOK ANNE! Nokta.
Bu zihniyette birine çocuk değil evcil hayvan bile emanet edilmemeli. Hiç bir çocuk bu lafı haketmiyor. Aynı adamla kendisi de yatıp kalkıyor.
hayat arkadaşının daha önce yatıp kalktığı kadından olan çocuğa kucak açabilmek buna sabır göstermek çok ayrı bi merhamet diye düşünüyorum.
 
Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Arkadaşım selamlar
Yazını okudum gayette annelik yapmışsın,
Arkadaşlar millet kendi çocugundan yeri geliyor bunalıyor yapmayın, bir vakit geçirmek istemesi çok mu zor ,
Birde bu çocuğun annesi bile sorumluluğunu almamışken sen almışsın canım.
Burda sorun eşinde çocuk ben merkezi olmuş. İçinde gönlünde vicdanında rahat olsun eşinden geleni yapmışsın canım.
Eşinle güzelce konuş bence
 
Düşünceniz için teşekkür ederim Allah razı olsun şu an bu mesaja o kadar ihtiyacım vardı ki gerçekten 😔❤️
Problem siz değilsiniz ki. Eşiniz... Ben çocuğa bakmak istemeniz de bir beis görmüyorum. Ama eşin olacak adam bu durumdan fersah fersah uzak. Değişik bir tip.
 
Dün akşam kızım uyudu eşim geldi 1 saat sonra konuşmaya çalıştım bu konuları bak kızımız ergenlik döneminde dedim ve hemen ne konuşuyorsun sen boş konuşuyorsun ben erkeğim karşında kadın varmış gibi konuşuyorsun. Ne demek dedim ergenlik dönemine girmeyecek mi senin kızın diye asıl sen ne saçmalıyorsun seninle konuşmayacağım kiminle konuşacağım çocukla benim arama karışma müdahale etme bi daha eğer edeceksen de gelme bu eve biz kızımla birlikte yaşarız dedim bu sefer güldü ya ergenlik dönemine girmek ne demek kötü bi söz mı bu anlamı ne demek bi araştır önce sen. Benim evim istediğim gibi giyinirim o benim evladım ve kız çocuğu onun yanında jartiyerle gezmiyorum ki bana bağırıyorsun çocuğun yanında bi daha bana kesinlikle bağırmayacaksın bunu yaparsan bu çocuk bana saygı duymaz ki beni dinlemez ki senin doğrun kendine benim ki bana ama senin doğrun bize zarar veriyorsa benim doğrum uygulanacak bu evde dedim ve tamam haklısın dedi biz mutluyuz arayı bozan sensin ve lütfen yatakta davrandığın gibi bana evin diğer kısımlarında da dışarıda da ailenin çocuğun yanında da davranmayacaksan hiç kalma hayatımda dedim
Ne yazık ki kocan sana değer vermiyor, o yüzden mesele kocan, çocuk değil.


Böyle bir adam ikinizin çocugu olsa muhtemelen " ne biçim annesin sen" diyerek anneliğini beğenmez. Çünkü adamda aile kavramı yok.
 
Sorun ne sen de ne kızda. Sorun tamamen eşinde. Kızın annesi zaten sorumsuzun teki kendi evladı ile bile görüşmüyor. Başka koca bulmuş çocukları olmuş bu kızı resmen silmiş. Çocuğun belki de bu sorundan dolayı duygusal yeme bozukluğu var. O yüzden kilolu olabilir.
Adama gelince bu adamı anlayamadım. Hangi kafa ile evlenmiş. Bulmuşsun çocuksuz kadını. Kadın çocuğunu kabul etmiş ilgilenmek istiyor. Adam naz niyaz yapıyor. Adamın evlenme amacı bence sefil hayatından kurtulmak için olmuş. Sizi de çocuğunu da sevdiğini düşünmüyorum. Sizi sevse size vakit ayırır. Çocuğu ile sizin için konuşur. Çocuğunu sevse sizinle iyi geçinmesi için elinden geleni yapar.
Bu çocuk büyüyecek. Başka dertleri olacak. Siz daha çok yorulacaksınız. Çünkü adamdan size hayr yok. Ya sabredersiniz ya da ayrilirsiniz. Ben olsam ayrilirdim.
Coookkk coookk doğru bu yoruma Cook katılıyorum,
 
Yatıp kalktığı hayat arkadaşından olma çocuk diye siz yazdınız. O çocuğun kaderi güzeldir umarım. Okur eğitimini tamamlar da sizlerden kurtulur bağımsız olur. Psikoloğa doktora götürülmeme nedeni de velayetin annede olmasıymış. Çocuk kaza geçirse düşse bir yerini kırsa velayet babasında olmadığı için kırığı çıkığı kendi kendine kaynar artık. Ya da ömrü bu kadarmış dersiniz. Annesi size, hayır psikoloğa doktora götüremezsiniz, hormonlarına kan değerlerine baktıramazsınız genel bir kontrole sokamazsınız diyor öyle mi? Anne baba ayrı, anne başkasıyla evli ve başka çocukları var. Bu çocuğun içinde ne fırtınalar kopuyordur. Terk edilmiş, istenmiyor hissediyordur. Siz her şeyin kendi kontrolünüzde olmasını istiyorsunuz. Kahraman sendromuna kapılmışsınız.

Olur öyle, buraya konu açanların sorunları o akşam yıldırım hızıyla çözülür. Yobaz adamlar medenileşir, şiddet eğilimliler çiçek dağıtır, karısına hizmetçi gibi davrananlar sen haklısın karıcım der, benim lafım geçer ben ne dersem o diyen adamlar sen haklıymışsın bundan sonra hep seni dinliycem der...
Evet yapılmıyor bunları hiçbiri devlet tarafından acile götürdüm çocuğun öz ebeveyni gelecek anne ya da babası dediler siz şaka mısınız her şey çok değişti eskisi gibi değil babası gelmiyor her yere ben götürüyorum onu ateşi çıktı götürdüm öz ebeveyni gelecek dediler gidin araştırın benim üzerime niçin saldırıyorsunuz gidin sorunlarınızı başka yerde tatmin edin !!!
 
Arkadaşım selamlar
Yazını okudum gayette annelik yapmışsın,
Arkadaşlar millet kendi çocugundan yeri geliyor bunalıyor yapmayın, bir vakit geçirmek istemesi çok mu zor ,
Birde bu çocuğun annesi bile sorumluluğunu almamışken sen almışsın canım.
Burda sorun eşinde çocuk ben merkezi olmuş. İçinde gönlünde vicdanında rahat olsun eşinden geleni yapmışsın canım.
Eşinle güzelce konuş bence
Yemin ederim eşime biyolojik anneden alalım benim adım yazsın kimliğinde dedim eğer mümkünse avukata danış yapalım dedim zaten öz anne vermek ister demiş kayınvalideme velayeti vs isterseniz veririm diye eşim uğraşmak istemiyor çocuğun kimliği bile eski kimlik bana hastaneden bahsediyorlar baba anne olmadan üstelik eski tip kimlikle bakmıyorlar hastanelerde yaşı küçük bu çocuğun öz ebeveyn isteniyor araştırın biraz anlayacaksınız ne demek istediğimi çocuğun kimliğini de eşim öz anne ile birlikte gidip değişmesi gerekiyor çünkü velayet annede ve o olmadan nüfus müdürlüğü işlem yapmıyor bunlar benim suçum mu benim üzerime saldırıyorlar
 
Ufak tefek hatalarınız var evet.
Ancak öz anne de olsanız, üvey anne de olsanız her anne hata yapar bir şekilde.
Siz ki henüz 32 yaşındasınız ve 12 yaşında bir çocuğa annelik yapmaya çalışıyorsunuz bunu çok normal karşılıyorum.

Baba neden çocuğunu büyükaileye bırakmak durumunda kaldı, gerekli sebepler ya da şartlar mı vardı bilmiyorum.

Ancak şuan ortada hırpalanmış bir çocuk var. Onu korumak, sevmek ve vakit geçirmek isteyen bir de baba var. Belki bazı hataları var babanın, belki yok bilemem.

Her şeyden önce eşinizle olan iletişiminiz ve ilişkinizi düzeltmeli, gözden geçirmelisiniz. Aranızda güven problemi var.

Yoksa bu konu gittikçe büyür. Siz çocuğa bilenirsiniz, çocuk sizi anne olarak benimser ve 2. kez annesi tarafından terk edilen bir çocuk olur.

Benim naçizane tavsiyem kesinlikle destek almanız ailecek. Çünkü ancak ve ancak böyle çözebilirsiniz bu sorunları.
Buraya genel hatlarıyla yazdığınız şeylerle bu konuyu burada çözmek mümkün değil, basit bir konu değil çünkü.
Kafanızı karıştırır, sinirlerinizi yıpratır.
 
Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Bu forumda ilk kez üvey çocuk için "eşimin çocuğu" değil de "üvey kızım(çocuğum)" dendiğini görüyorum 💙

Konuya gelirsek haklısınız bunun üveylikle, öz olmakla ilgisi yok, iki yetişkin tabii ki başbaşa kalmak ister ve kalmalı da. Kim olursa olsun bunalır böyle ya, bireysel alan yok, özel alan yok. Eşinizle daha ciddi konuşun bence.
 
Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Sorun eşinde
Ya senden bakım beklemeyecek ya egitimine karışmayacak.
Al karşına konuş böyle davranirsan hiç bir seye karışmam her şeyine sen koşarsın diye
 
Neden bağı olmayan biri çocuk evlatlık edinemez mi? Bir sürü çocuk var bu şekilde alınan. Zaten kızımla benden başka ilgilenen kimse yok ki. Ben bana söylenilen sözleri söylüyorum size arkadaşlarım çevrem herkes kocamın başka kadından yaptığı çocuğa bakınca o kadını görmüş gibi olurum valla helal olsun sana ben yapamazdım ama ne yapsan zaten üvey annesin vs diye bu cümleleri hep duyuyorum bu benim düşüncem fikrim olsaydı zaten çocuğu yanımıza alalım diye eşimin başının etini yemezdim polemik oluşturmak derdiniz. Ben zaten yıllarca çalıştım anneme kardeşlerime baktım babam yoktu ve artık yoruldum belki 32 yaşındayım evet ama vücudum çalışma hayatını artık kaldırmıyor hem çalışsam da çalıştığım sadece kira gerisi nası olacak peki? Hiçbir mal varlığım yok doktor öğretmen vs de değilim. Hayat şartları belli. Hem zaten ben simsiyah ferace giyen biriyim kimse işe bile almak istemez. Günün 2 saati en az da ibadet ederim. Benim hayatım bu. Hadi buttun bunlara da cevap verin !!!!
Tabiki evlatlık cocuk alabilirsiniz ama anasi babasi hayatta olan,akrabalari olan çocuğu ayrılırsınız size vermezler.
Eğer evliliğe devam etmek niyetindeyseniz esinizle sağlam bir konuşma yapın.
Sınırlarınızı çizin.
 
Eşiniz saçma sapan biri ve asla sizin iyi niyetinizi hak etmiyor. Eşiniz size bakıcı gibi davranıyor ve böyle bir kocaya göre beklentileriniz çok yüksek, eşiniz sizin istediğiniz gibi bir eş değil, mutsuz olursunuz. Size bol sabır diliyorum, unutmayın bu olayda ben masum o çocuk, lütfen bunun bilincinde olun.

Boşan gitsin böyle ömür mü geçer? Adam senin iyi niyetli olduğunu düşünse çocuk terbiyesinde ortak hareket edersiniz resmen ortada bi sorun yokken bile sana karşı kızı koruma modunda
Çokta konusacak bir sey kalmamış aslinda
Tamamen katiliyorum bu mesajlara
 
Esinizle konusun duzelmezse bosanin. Esiniz sizi seviyor gibi durmuyor. Kiz cocugun yaninda cataliniz gozukunce ne oluyormus onu da anlamadim niye kiziyor yani cok sacma
 
Evet o kadar hakksınız ki dünya ve insanlar o kadar kötü ki ve bizde buna bu kadar çok alışmışız ki maalesef bizim gibi düşünenler ne yazık ki sırıtıyor ya da samimi bulunmuyor. Bende babasız büyüdüm hanımefendi bende bi aile sıcaklığı görmedim bu yüzden olabilir mi? Hem gerçek sevgi emektir. Bi çocuğu doğuran değil büyütendir anne. Allah biliyor kalbimi siz ne isterseniz onu düşünmekte özgürsünüz…
“Hayat arkadasinin dusup kalktigi kadindan” dan diyerek cocugu baska biseyle itham eden siz ama iyi kalpli insan yine siz … tamam o zaman
 
Neden bakmasın ki? Şu dünyada bir masuma kol kanat germek, eksik yanını tamamlamak kadar güzel bir şey var mı? Burda asıl dengeyi kurması gereken kişi babası. Kabul eden kişi ise bu sorumluluğu almalı. Şu şekilde değil yani bakıcı, hizmetçi gibi değil. Eğer kendinin olmayan bir çocuğa anne veya baba rolü alınmışsa o kişi el üstünde tutulmalı.

Bunu yapan kişi ise kanadı kırık bir masumu ancak sevgi ve sabırla bir düzene sokar. Baba faktörü ise gelene bakıcı muamelesi yapmayacak, aksine minnet duyacak.

Eve aldığımız kediye bile nasıl bakıyoruz kaldı ki bu bir çocuk. Merhamet edilmezse o çocuk hiç olur.

Bu sebepten gelen kişi bu sorumluluğu acısı ve tatlısı ile gerçekten benimsiyorsa gelmeli.
Hiç bir çocuğa kimse öz annesi kadar iyi bakamaz.Öz annesi gibi sevemez öz annesi gibi sahiplenemez.Kediyle konuyu bağlamışsınız ama benim bu zamana kadar sahiplendiğim üç kedi oldu ama hiç biri ilk sahiplendiğim oğlumun yerini tutamadı.Birden fazla kedi sahiplenen kişiler beni çok iyi anlar ilk göz ağrınız her zaman en değerliniz olur en çok onu seversiniz.Ayrıca kediye duyulan bağ zamanla olan bir şey ben oğlumu sahipleneli 6 sene oldu ona olan sevgim bağlılığım 6 senede oluşmuştu.Kedi ve çocuk başka şeyler.Çocuk karnınıza düşer 9 ay karnınızda taşırsınız doğduğu an deli gibi seversiniz.Kediyi ise zamanla.
 
Son düzenleme:
Kıza üzüldüm annesi ayrılmis bile olsa başka çocuklar yapıp çocuğunu yok sayamaz eski eşe kocaman bir sıfır.Kizin psikolojik olarak sorunları olabilir kıyamam cocuklktan genç kizliga geçiyor ergenlik zor çok anlayış çok ilgi çok sevgi elestri dozunda ve yapıcı olacak çok dikkatli olunacak
Şimdi o dış görünüşe de takmıştır .Size gelince kii bebek degilki eşinizle çıkın dışarı o ananesi gelsin evde biraz onunla beklesin odası yokmu kızın bunda bişey yokki.Size gelince eşinizin size tavırlarının hıncını lütfen kızdan çıkarmayın çıkarıyorsunuz demiyorum.Bence yanlış evlilik yapmışsınız bu kadar ilgisiz kocayla çocuk olmadan ayrilsaniz kendinize gelirsiniz.Konuda sadece kıza üzüldüm siz iki yetişkin yolunuzu bulursunuz nasıl olsa
 
Ne annesi hanımefendi eş dediginiz kişi size eşi gibi davranmıyor ki kız olmasa bile bu kocayla olmaz zaten size bağırıp çağırıp belli zamanlar aklına geldiniz adamla ne kocası ne bağı.İmza atmışsınız işte .Siz bence iyi düşünün nereye kadar sürer bu evlilik
 
Yani kocada size minnet etmezse sevip mutlu etmezse eş gibi davranmazsa size kızının bakıcısı muamelesi yaparsa siz bağ falan kuramazsiniz kızla onu gecelim ben kuramazdim şahsen.Es lede bağ yok.Bu evliliği niye yaptınız bilemem.Parali yatılı çocuk bakıcısı olmak daha mantıklı evliliğe ne gerek var dini
 
Sorun sizde değil. Benim annem gayet öz ama küçükken babam yine de anneme laf söyletmezdi hiç. Babalar genelde biraz öyledir. Eşiniz sınırı güzel koyamıyor bence sonuçta siz de gençsiniz eşinizle yalnız kalmak hakkınız kaldı ki çocuk zaten ergenliğe gelmiş odasında yalnız kalmak müzik dinlemek arkadaşlarıyla yazışmak falan istemiyor mu o da garip bence. Babayı yemekte görürsün sonra odanda takılırsın benim bildiğim gençler böyle
 
Back