- 24 Nisan 2013
- 5.848
- 9.870
- 178
- Konu Sahibi ezelimsin06
-
- #81
Sizin yuzunuz gozunuz mor halde kiziniz ne hissediyor su günlerde?okadar rahat yorumlar yapıyorsunki allah bilir evlide değilsindir çocuğunda yoktur.
Ben boşanmış bir annenin kızıyım. Annem benim için babamın herşeyini affetti ben babasız büyümeyeyim diye.. Ee değdi mi babam mı değişti ben mi mutlu oldum.. annemi soracak olursanız pişman. Keşke zamanında boşasaydım diyor ben de keşke anne diyorum.. O yüzden bana burada kimse kızıma kıyamıyorum demesin artık. Kızın yarın öbürgün sana teşekkür etmeyecek bunun için.. Yetişkin birey olduğunda böyle bir adamı niye tuttun başında diye soracak. aman ne iyi ettin demeyecek.okadar rahat yorumlar yapıyorsunki allah bilir evlide değilsindir çocuğunda yoktur.
Bu forumda kaç üye var 500 000 mi?
250 000inin çocuğu olsun 250 000inin de çocuğu babaya düşkün maşallah.
Hiçbiri babası olmadan yaşayamaz, ölür.
Hatta baba şiddet uygulayan aldatan biriyse asla ayrılamaz babadan, mümkün değil yani.
Herkesin hayat sartlari, yasanmisliklari, gördükleri, egitimi, önü arkasi farkli dolayisiyla kimse kimseyi yargilama hakkina sahip degil. Anlamiyor olabiliriz, cok terste geliyor olabilir. Fakat agir sozler soylemek ne derece dogru?
Hele bosanmak uzerine kendi kistaslarimizi baskasindan beklememiz haksizlik olur diye düşünüyorum.
Karnınızdaki bitki değil yanlız onu bir idrak edin. Rabbim size bir mucize vermiş ona şükür etmek yerine böyle konuşursanız musibetler peşinizi bırakmaz. İğrençliği yapan eşiniz ve siz boşanamayacak kadar aciz olduğunuz için tüm suçu henüz dogmamış bir meleğe yığıyorsunuz.sizden bir ricam var ne olur aptal olduğumu düşünmeden sadece empati kurarak yorum yazınız ve akıl veriniz. 9 yıllık evliyim 7 yaşında bir kızım var ve şuan 4 aylık hamileyim. 3 ay öncesine kadar muhteşem olmasada gayet düzenli düzeyli giden bir evliliğim vardı. ne bir aldatılma ne bir dayak ne bir kavga... dingin, sakin, huzurluyduk. 1 sene uğraştıktan sonra 3 ay önce hamile olduğumu öğrendim gerçekten sevinmiştim. eşimde öyle. 1 hafta sürdü sözde mutluluğum. kahvaltı hazırlıyordum eşim ekmek almaya gitti ve telefonunu evde bıraktı. kayıtlı olmayan bir numaradan gayet samimi bir günaydın mesajı geldi. eve geldi mesaj geldi dedim titreyerek kaptı telefonu, mesajı gördü ve direk bana baktı. tanımadığını yanlışlıkla atılmış olduğunu söyledi. bende telefonu elinden kapıp hoparlörü açarak şahsı aradım. gayet samimi konuşmalar yapan bir kadın, eşimi tanıyor, eşim mesaj yanlışlıkla geldi bana diyor ve kadın eşimin adıyla hitap etmeye başlayarak, ''yooo hayır sana attım s....cığım 'diyor. o arada bardağı suratına fırlattım bayan anladı. o ses ne dedi. eşimde yanlış zamanda aradığının sesi dedi ve kapattı telefonu. kıyamet koptu. ancak 2. bebeğime hamileyim aileler onun yeminlerine inandı, ayrılmamıza gönlü olmadı kimsenin; affet birdaha yapmaz dedi. bende inanmasamda son bir şans dedim güya kendi kendime. keşke bunla kalsa. 2 gün öncesine kadar kalbim kırık dökük hamileliğimi geçiriyorum, eşimi hiç umursamıyorum. gece çok geç saatte eve geldi. kapıda direk boğazıma yapıştı. 9 senedir sesini bile yükseltmeyen adam tam bir canavar oldu. üstüme saldırdı. suratımda morarmayan yer yok. sebep ise evli üvey kız kardeşi var, eşi başka bir şehirde, görev icabı. arada bir bana çocuğunu bırakıp gezmeye giderdi. yada hastaneye postaneye. hep bahanesi hazırdı. meğer benim eşimin çok yakın bir arkadaşıyla ilişkisi varmış. adamda evli üstelik. oturduğumuz yer küçük adı çıkmış kötü diye. çocuğunuda bana bıraktığı için benim adımda ona çanak tutuyora çıkmış. eşimin adı adamla aynı masada oturup içtiği için kardeşini pazarlıyora çıkmış . sen biliyordun benden sakladın sendemi onla bir haltlar yiyorsunda saklıyorsun diye hiç sormadan hayvan gibi saldırdı bana. 2 gündür sanki hiçbirşey olmamış gibi annemi arıyor. pişman olduğunu sorgulamadan bir hata yaptığını affettirmek için elinden geleni yapacağını söylemiş. üstelik hala anneme diyormuşki kızın sana hiç çocuğu bırakıp gece biryere gittimi. annemde elin kolun kırılsın. kızımı arıycam gelirim derse 2 çocuğununda yüzünü göremeyeceksin demiş. şuan hala eşimle aynı evdeyim ama 2 yabancı. o hala hiçbirşey olmamış gibi bense resmen soğudum ondan. diyorum karnımdaki bebek uğursuz geldi bana. ama okadar kararsızımki seviyormuyum bittimi. eğer çeker gidersem 3 gün sonra tükürdüğümü yalamakda istemiyorum. hamilelik psikolojimi zaten bozmuştu. bunlarda cabası. ne olur yardım edin intiharı bile düşünüyorum. karnımdaki değil kızıma kıyamıyorum. belki konuyu yanlış yerde açmışımdır. daha yeni üyeyim.
Sizin gibi aynı şeyi yaşayan bir kız çocuğu da benim. Annem benim için babamla evliliğini sürdürdü evlendim ve ben daha hamilelik haberimi alır almaz babam evi terk etti siz düşünün depresyonu. Anneme defalarca dedim anne boşan ben senle bir ömür boyu dururum. Keşke ozaman boşansaydı.Ben boşanmış bir annenin kızıyım. Annem benim için babamın herşeyini affetti ben babasız büyümeyeyim diye.. Ee değdi mi babam mı değişti ben mi mutlu oldum.. annemi soracak olursanız pişman. Keşke zamanında boşasaydım diyor ben de keşke anne diyorum.. O yüzden bana burada kimse kızıma kıyamıyorum demesin artık. Kızın yarın öbürgün sana teşekkür etmeyecek bunun için.. Yetişkin birey olduğunda böyle bir adamı niye tuttun başında diye soracak. aman ne iyi ettin demeyecek.
pigmesin ammaa laflar büyük :)"ama çocuğum" diye yazıyorsunuz ya, ben onu "götüm yemiyor" diye okuyorum.
ağır oldu, kusura bakmayın.
belli ki her şeyi unutmaya razısın...o zaman şunu sormak istiyorum.. eşin de istiyor mu unutmak ? adam akıllı konuşsun madem annen.. pişmansa bir daha yapmaz sanırım...2 çocuğumu onsuz büyütmek çok zor. üstelik bukadar severken. hadi vurun yuh bunları yaşattı ve hala seviyorsun diyin. 1 yıl sevgililik 1 yıl nişanlılık 9 yıllıkda evliyim. 11 yılda seni hiç hayal kırıklığına uğratmamış biri. annem dışında kimsem yok. yıllarca hem kocam hem abim hem babam olmuş biri. son 3ayda resmen cehennem. suçu bebeğe yüklemedim. çok uğraştık hiçbir sebep yokken olmuyordu. allah bana acaba çok zorladın al sana bebek al sana ceza. evet bende dedim keşke olmasaymış isteyen hayatı düzgün giden onca insana nasip etmezken benim gibi aciz bir insana babası gibi pislik bir insana neden nasip etmiş allahım.
Söylediklerinizde şu durumda haklı olurdunuz:
Konu sahibi benim için aldatılmak bir şey ifade etmez, şiddeti normal görüyorum bence boşanmaya sebep değil, önemli olan yuvadır bakış açısına sahip olsaydı.
Ama biz ne görüyoruz? Evet yaptıkları boşanmaya sebep bana göre ama ben çocuğum babasından ayrılamaz diye boşanamıyorum.
Zaten sevilmemeyi boşanma sebebi saymayacak insan mı var? Varsa da olmasın, ben bu durumu yargılıyorum. Ve asıl konu sahibinin iyiliğini düşünen yorumların bu doğrultuda olduğuna inanıyorum.
Yasanmisliklarina imkanlarina gore belkide evladinin arkasina siginiyor. Her ne olursa olsun agir sozleri hakediyor mu ?
Bu sayfayi kapatip hepimiz kendi hayatimiza bakiyoruz. Bosan bosan diye direttigimiz kimin elinden tutabiliriz.
Yalnizca gornedigi gosterilebilir, ayril denilebilir fakat ayrilmak istemiyorssa hakaret hakkina sahip degiliz.
Zaten hakaret etmediğim için sorun yok.
Ben de o yüzden ılımlı mesajları gerçekçi bulmuyorum işte. Bu sayfayı kapatınca herkes sevildiğini hissediyor belki evinde. Bu kadının kendini kandırmasına göz yumup pohpohlayınca sevilmediği bir hayatı ömür boyu çekmek zorunda kalacak. Sevilmeyen hangi kadın/insan mutlu olabilir ki?
Konu sahibinin ailesi elinden tutacağını da söylemiş. Ben iyi niyetinizi anlıyorum ama gerçek hayatta kimse kimseye boşan diyemiyor zaten, bari burada gerçeklerle yüzleşilsin.
Iste sorunda burda gercek hayatinda yapamadiklarini burada acimasizca yapiyor bazi uyeler.
Bosan demek normal tabi, fakat bosanmak istemiyorsa hakaret eden kisiler nasil faydali oluyor anlayamiyorum. Alternatifleri tatismak gerekiyor oyle degil mi?
Yorumunuza bayıldım! Öylesine hissederek öylesine samimi yazılmış ki ben konu sahibinin yerinde olsaydım sırf bu yorumun hissettirdikleri için "iyi ki bu konuyu açmışım" derdim.Ezelimsin, belliki cok sıkıntidasiniz, dolayisiyla aslinda icinizde olmayan düsuncelerinizi brlki azicik azaltir dusuncesiyle soyluyorsunuz.
Oncelikle elinizi karniniza koyun ve hissedin osizin uzun zamandir beklediginiz minik yavrunuz. Onu hissetmeye calisin. Gozlerini dusunun. Mis kokusunu. Size destek.olan elleriyle size dokundugunu, iyi gelecektir. :) Tovbe edin olur mu kardesim?
Size dayak atarken alkollumuydu ? Yasadigi ezikligi ortmeye calismis. Hatasini kapatmaya.
Belliki bosanmayacaksiniz. Oyleyse konusun esinizle, sartlarinizi yenileyin.
Cocuklariniz icin brlli bir hesap actirtin. Ve sizden baska hicbir sekilde dokunulmayacak sekilde protokol imzalayin.
Guvendiginiz aile bireylerinin yaninda usulca konusun. Gerekirse terapiste gidin birlikte.
Bunlardan sonra kurtarilacak bir hal gormuyorsaniz ne olur artik sans vermeyin. Unutmayin, bebek tasiyacak, dogum yapacak kadar guclusunuz siz. Herseyin ustesinden gelirsiniz. Inanin buna. Hayat karanlik degil.
Takilmayin 3 ay oncesine. O zaman oyleydi, simdide bu imtihan deyin.
Hadi bir daha dokunun yavrunuza. Sicacik tenini dusunun. Mis kokusunu. :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?