• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Severken boşanma kararı almak

Maddi durumunuz varsa, cocugu problem etmeyin, tabiki hic bir cocuk anne babanin ayrilmasini hak etmiyor, ama boyle bir aile icinde doguda yasamayi da haketmiyor, sana boyle davraniyorsa cocuguda istemedim diyorsa iyi bir baba olacagini dusunmuyorum. En azindan bir cocugun olur, onunla kendini teseli edersin bir nevi
 
Ben kaç yıllık kocam biraz normalin dışında davransa bir tartışma, fikir ayrılığında içimden kendisiyle ile ilgili bir şey yapmak gelmiyor. Bakın hareket, bağırış, çağırış değil. Öyle anne bulunmaz senin gibi 3-5 eş bulunur lafları değil. Siz kavga etmeden ayı geçiremediğiniz, aile sebepli çirkin seylere maruz kaldığınız adamdan soğumak şöyle dursun, hamile kalıp, ayrılmam çok zor unutamam diyorsunuz. Ben anlamıyorum kıymet görmediği halde kocaları bu kadar başa çıkarmayı.
Siz böyle seviyorum ediyorum kafasında olduğunuz için kocanız istediği gibi davranıyor, kaybetme korkusu yaşamıyor, çocuğu için bile bana sormadin diyebiliyor.
Sağlıksız bir sevgi anlayışınız var malesef.
 
Son düzenleme:
Merhaba kafamı allak bullak eden bir durumdayım. Eşimle 3 yıldır evliyiz onu seviyorum onunda beni sevdiğini düşünüyorum ama başından beri ne ailemiz nede kendimiz birbirimize uygun değildik. Ben batı tarafında çok rahat bir ailede hiçbir şeyine karisilmadan çok rahat büyüdüm ama o doğulu ve onlarda kadın kocasına asla cevap veremez erkeğin dediği olur kadın susar şeklinde bir düşünceleri var. Yine de evlenirken bunları atlatabiliriz uyum sağlayabiliriz dedik ama bu 3 yıldır neredeyse kavgasız bir ayımız olmadı. Ben evlenmeden önce çok rahat her istediğini her an kimseye sormadan yapabilen para yönünden de asla derdi olmayan bir insandim ve evlendigim için geçmiş yasantima aliskanlarima bir sünger çektim. Allah var oda o şekilde yapmaya çalıştı bana ayak uydurmaya çalıştı ama bir yerde illaki bir sorun çıkıyor. Kavgalarda tartışmalarda o kendince asla suçlu değil hep haklı ve ben hep suçluyum. Asla dinlemez onun söyledikleri hep doğru. Suçlu bile olsa darildigimi kizdigimi gördüğünde bile bir teşvik olmadan gelip özür dilemez. Birinin ona git karının gönlünü al demesi gerekir yoksa hep benden ilk adımı bekler. Bu beni artık çok yoruyor. Ailelerimiz de çok farklı. Benim ailem asla bize karışmaz kararınızı kendiniz verin der sadece arkamızda dururlar ama onun ailesi her noktada olmak ister. Çok rahat davranıp yanımıza geldiklerinde asla aramıza bir sınır cizmezler hep iç içe olmak istiyorlar ve bu beni artık yordugunda eşime bu durumu anlatmaya çalıştığım da bana annem senden daha değerli 3 5 eş bulurum ama bir anne daha bulamam diyip beni asla anlamak istemiyor. Ailesini benden önde görüyor ve bende sevdiğim için sesimi cikartamiyorum. Ama artık zoruma gidiyor. Annesi sürekli oğlunu kışkırtmaya çalışıyor ve olup olmadik şeyler söylüyor eşimde bunun gazına geliyor ve tekrar tekrar kavga ediyoruz. Annesiyle de konuştum bu konuyu dedim ki benden hoslanmamis olabilirsin bazı hareketlerim sana yanlış gelmiş olabilir ama bunları gelip bana anlatırsan karşılıkli konuşup yanlislarimiza bir çözüm bulabiliriz gidip oğluna anlatma bu aramızı bozuyor dedim ama yine aynı şeyi yapıyor. İstiyorki hep onun yanında olalım onun sözünü dinleyelim. E biz niye evlendik kendi yuvamizi kurmaya çalıştık o zaman. Oğlunu alsaydın dizinin dibinde oturtsaydin kendi ailesini kurmaya calismasaydi. Benim ailem hep işi duzeltmeye çalıştılar babam kiralarda oturmayalim diye bize evlerinden birini verdi altimiza yeni bir araba almamıza yardım etti ve aslada bunun lafını yapmadı çünkü kızı için yapıyor. Ama eşim her tartışmada sen kendinizi üstün görüyorsun diyor e diyorum o zaman gidelim burdan kendimiz kiraya çıkalım kendi paramızla ödeyelim benim için hiç önemli değil diyorum buna da kirayı ödemeye parası yetmiyor cikamiyoruz. 3 senenin ardindan artık çok isteyerek çocuk yapmak istedim oda sesini çıkartmadı ve hamile olduğumun haberini aldım bu ay. Ama bana kalktı tartışmada dediki ben çocukta istemiyordum. Şimdi ben bunu nasıl kabul edeyim kaldirayim? Çocuğun ilk muayenesinin olduğu gün annesininde diz ağrısı için muayenesi varmış ve annesini goturemeyecek diye beni randevuya götürmedi. Annesini götürdü. Şimdi ben bunu nasıl kabul edicem? Birde üstelik randevuyu benim o güne randevum olduğunu bilmesine rağmen almışlar. Kafam allak bullak seviyorum evet çok seviyorum ama bu şekilde bu evlilik nasıl sağlıkla yürüyecek psikolojim yerle bir oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kendisi asker ve buradaki iş süresi bittiğinde doğuya gidecek tabii bende gideceğim bunun asla lafını yapmadim çünkü onu seviyorum ama burada bile böyleyken doğuda ailesiyle nasıl yaşarız bilmiyorum. Boşanma kararı almak istiyorum ama onu sevmekten nasıl vazgecidwm onuda bilmiyorum. Ailem her şekilde arkamda asla ne maddi ne manevi bir sıkıntıya düşmem tek sıkıntı onu nasıl unutucam. Ama böyle bakınca da ortada sağlıkla sürecek bir evlilik yok onun için ailesi her zaman ön planda. Bana bir akıl verin lutfen
Askerse maaşı kiraya yeter diye düşünüyorum ama Cok mu yüksek kiralar? Parası yetmiyor demişsiniz siz çalışmıyor musunuz ? Ailenizin size olan desteğine maşallah diyorum ev araba herşey yapmışlar ne güzel ama ağız tadı yokmuş iste çok üzüldüm
 
Henüz 6 haftalık daha çok yeni. Ailesini görmediği zaman çok iyi bebek haberini aldigimizda sevinmiş gibi bile davrandı çiçekler aldı ama annesini gördüğü an tüm fikirleri değişiyor.
Eşim bana değer vermese bunları dese gözümde biter, kalbimde sevgi falan kalmaz, hayret ediyorum hala nasıl sevebiliyosun değer görmüyorsun adam açık acik anam senden değerli diyor ben şok oluyorum böyle sizin gibi insanların varlığına
 
sizin kendinize saygınız yok mu?
Gurur, onur nedir biliyor musunuz?
Adam sizi sevmediğini söylemiş, üç beş eş bulurum demek sizi sevmediğini söylemesi demek.
İdrak mı edemiyorsunuz?
Pes gerçekten.
Şu ortama tek eksik çocuktu tabii.
Böyle tiplerle akraba olmaya da meraklısınız.
Allah akıl fikir versin size.
 
Merhaba kafamı allak bullak eden bir durumdayım. Eşimle 3 yıldır evliyiz onu seviyorum onunda beni sevdiğini düşünüyorum ama başından beri ne ailemiz nede kendimiz birbirimize uygun değildik. Ben batı tarafında çok rahat bir ailede hiçbir şeyine karisilmadan çok rahat büyüdüm ama o doğulu ve onlarda kadın kocasına asla cevap veremez erkeğin dediği olur kadın susar şeklinde bir düşünceleri var. Yine de evlenirken bunları atlatabiliriz uyum sağlayabiliriz dedik ama bu 3 yıldır neredeyse kavgasız bir ayımız olmadı. Ben evlenmeden önce çok rahat her istediğini her an kimseye sormadan yapabilen para yönünden de asla derdi olmayan bir insandim ve evlendigim için geçmiş yasantima aliskanlarima bir sünger çektim. Allah var oda o şekilde yapmaya çalıştı bana ayak uydurmaya çalıştı ama bir yerde illaki bir sorun çıkıyor. Kavgalarda tartışmalarda o kendince asla suçlu değil hep haklı ve ben hep suçluyum. Asla dinlemez onun söyledikleri hep doğru. Suçlu bile olsa darildigimi kizdigimi gördüğünde bile bir teşvik olmadan gelip özür dilemez. Birinin ona git karının gönlünü al demesi gerekir yoksa hep benden ilk adımı bekler. Bu beni artık çok yoruyor. Ailelerimiz de çok farklı. Benim ailem asla bize karışmaz kararınızı kendiniz verin der sadece arkamızda dururlar ama onun ailesi her noktada olmak ister. Çok rahat davranıp yanımıza geldiklerinde asla aramıza bir sınır cizmezler hep iç içe olmak istiyorlar ve bu beni artık yordugunda eşime bu durumu anlatmaya çalıştığım da bana annem senden daha değerli 3 5 eş bulurum ama bir anne daha bulamam diyip beni asla anlamak istemiyor. Ailesini benden önde görüyor ve bende sevdiğim için sesimi cikartamiyorum. Ama artık zoruma gidiyor. Annesi sürekli oğlunu kışkırtmaya çalışıyor ve olup olmadik şeyler söylüyor eşimde bunun gazına geliyor ve tekrar tekrar kavga ediyoruz. Annesiyle de konuştum bu konuyu dedim ki benden hoslanmamis olabilirsin bazı hareketlerim sana yanlış gelmiş olabilir ama bunları gelip bana anlatırsan karşılıkli konuşup yanlislarimiza bir çözüm bulabiliriz gidip oğluna anlatma bu aramızı bozuyor dedim ama yine aynı şeyi yapıyor. İstiyorki hep onun yanında olalım onun sözünü dinleyelim. E biz niye evlendik kendi yuvamizi kurmaya çalıştık o zaman. Oğlunu alsaydın dizinin dibinde oturtsaydin kendi ailesini kurmaya calismasaydi. Benim ailem hep işi duzeltmeye çalıştılar babam kiralarda oturmayalim diye bize evlerinden birini verdi altimiza yeni bir araba almamıza yardım etti ve aslada bunun lafını yapmadı çünkü kızı için yapıyor. Ama eşim her tartışmada sen kendinizi üstün görüyorsun diyor e diyorum o zaman gidelim burdan kendimiz kiraya çıkalım kendi paramızla ödeyelim benim için hiç önemli değil diyorum buna da kirayı ödemeye parası yetmiyor cikamiyoruz. 3 senenin ardindan artık çok isteyerek çocuk yapmak istedim oda sesini çıkartmadı ve hamile olduğumun haberini aldım bu ay. Ama bana kalktı tartışmada dediki ben çocukta istemiyordum. Şimdi ben bunu nasıl kabul edeyim kaldirayim? Çocuğun ilk muayenesinin olduğu gün annesininde diz ağrısı için muayenesi varmış ve annesini goturemeyecek diye beni randevuya götürmedi. Annesini götürdü. Şimdi ben bunu nasıl kabul edicem? Birde üstelik randevuyu benim o güne randevum olduğunu bilmesine rağmen almışlar. Kafam allak bullak seviyorum evet çok seviyorum ama bu şekilde bu evlilik nasıl sağlıkla yürüyecek psikolojim yerle bir oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kendisi asker ve buradaki iş süresi bittiğinde doğuya gidecek tabii bende gideceğim bunun asla lafını yapmadim çünkü onu seviyorum ama burada bile böyleyken doğuda ailesiyle nasıl yaşarız bilmiyorum. Boşanma kararı almak istiyorum ama onu sevmekten nasıl vazgecidwm onuda bilmiyorum. Ailem her şekilde arkamda asla ne maddi ne manevi bir sıkıntıya düşmem tek sıkıntı onu nasıl unutucam. Ama böyle bakınca da ortada sağlıkla sürecek bir evlilik yok onun için ailesi her zaman ön planda. Bana bir akıl verin lutfen
Geçen bu konuyla ilgili bir İzmirli kız vardı. Diyarbakırlı birini seviyormuş. Babası şiddetle karşı çıkıyormuş. O kıza bir çok uyarı yapıldı. Bunun üzerine benzer bir konuyu da siz açtınız. Buralarda ise hayatın gerçeklerini görsün derim.

Size gelince sadece seven taraf sizsiniz. O sizi sevmiyor. Siz sevdiğini zannediyorsunuz. Hiçbir erkek sevdiği kadın için "Kadın bulunur ama anne bulunmaz" demez. Herkesin yeri ayrı. Randevular için de ona göre ayarlama yapabilir. Sizi önemsemiyor.
 
Ay bir de başlık da severken ayrılmak?
Biri bana anne bir tane eş istesem üç beş tane bulurum diyecek ben onu hala seveceğim 😁
Adam sevmiyorum demiş hala severken ayrılmak diyor.
Hangi sevgi pardon?
Seven insanların arasında ayrılsak seçenek çok lafı geçmez.
Adam evlenmek için evlenmiş. Siz seviyorum diye masal anlatıyorsunuz.
Resmen öz saygı yok sizde. İnsan kendisine öyle sözler söyleten birine sevgi duymaz.
 
"3 5 eş bulurum ama bir anne daha bulamam. "
Aynısı sizin içinde geçerli, gitsin anasıyla yaşasın danası..
Lafa bak, birde böyleleri evlenip güzelim kızların hayatlarını mahvediyorlar.

Sizinki sevgi değil, manipüle edilmişlik.
 
İnanirmisiniz bilmem ama 3 yıl sırf evliliğimiz sağlıklı gitmiyor diye bekledim çocuk için şu son 5 6 aydır hareketleri değişmişti iyi gibiydi çok değer veriyor gibi davranıyordu bende çocuk istiyordum ve dedim ki belki olursa daha da iyi gideriz birbirimize daha çok kenetleniriz baba olacağını duyarsa hareketleri değişir diye düşündüm çünkü gerçekten çok sevdim onu. Ama düşündüğüm gibi olmadı
Çook büyük bir yanılgı.
Çocuk sorumluluğu başlı başına daha zor dolayısıyla mevcut gerginliğinizin üzerine artı bir de bu eklenecek.
Üzgünüm ama daha iyi olmayacak..
 
İnanirmisiniz bilmem ama 3 yıl sırf evliliğimiz sağlıklı gitmiyor diye bekledim çocuk için şu son 5 6 aydır hareketleri değişmişti iyi gibiydi çok değer veriyor gibi davranıyordu bende çocuk istiyordum ve dedim ki belki olursa daha da iyi gideriz birbirimize daha çok kenetleniriz baba olacağını duyarsa hareketleri değişir diye düşündüm çünkü gerçekten çok sevdim onu. Ama düşündüğüm gibi olmadı
O zaman size bir haberim var çocuk evliliği sarsan bir şey.
En iyi evliliği bile sarsıyor. Kötü evliliği daha da berbat hale getiriyor.
Dikkat ederseniz çocuk yap eve bağlanır diyenlerin de alayı çocuk büyüyünce yine ayrılır yada kavga dövüş rezil bir evliliği devam ettirmeye çalışır. Ama düzeleni olmaz. Ol maz. Evlilik çocukla düzelmez.
 
Bu Doğu batı olayı değil canım ya.
Ailen ev araba desteği verince bu aşağılık kompleksi yapmış ve kendi ailesine yapışmış.
Minnettar olmamak için de zeytinyağ gibi üste çıkıp sana çirkeflik yapıyor.
Gerçekten çocuk yapacağımız adam da çok önemli.
Hamilelik için verdiği tepkilerden dolayı tavırlarından ben sizin tek taraflı bi sevginiz olduğunu düşünüyorum.
Eşinde snaa karşı kuvvetli duygular yok.
Anasına dört elle yapışmış hayatını devam ettiriyor.
Hak etmiyorsun bunları ayrıca çocuk yapmasaydım bari diye düşünme bilmiyorum kaç yaşındasın ama zaman zsten kadınların aleyhine işliyo ve hemen hemen hepimizin hayali anne olmak.
Ama sana da bu kocadan bi yol olmaz yani evin var şeyin var koy kapının önüne anasıyla yaşasın sen böyle davrandıkça vitesi attırır ilerde
 
Bir sure sonra gercekten sevmedigini alistigi fark edeceksin sevgi bu degil...sen kimsin ki annem bi tane 3 5 karı alirim diyen ilk randevu gunu senin degil anasini goturen bi adam..illa bosanmayacagim diyorsan dersini ver...ders vermekte babanin evine gidip mesaj atmasini beklemekle olmaz bu arada
 
O zaman size bir haberim var çocuk evliliği sarsan bir şey.
En iyi evliliği bile sarsıyor. Kötü evliliği daha da berbat hale getiriyor.
Dikkat ederseniz çocuk yap eve bağlanır diyenlerin de alayı çocuk büyüyünce yine ayrılır yada kavga dövüş rezil bir evliliği devam ettirmeye çalışır. Ama düzeleni olmaz. Ol maz. Evlilik çocukla düzelmez.
Cocuk evi sarsar kismina katilmiyorum
 
Merhaba kafamı allak bullak eden bir durumdayım. Eşimle 3 yıldır evliyiz onu seviyorum onunda beni sevdiğini düşünüyorum ama başından beri ne ailemiz nede kendimiz birbirimize uygun değildik. Ben batı tarafında çok rahat bir ailede hiçbir şeyine karisilmadan çok rahat büyüdüm ama o doğulu ve onlarda kadın kocasına asla cevap veremez erkeğin dediği olur kadın susar şeklinde bir düşünceleri var. Yine de evlenirken bunları atlatabiliriz uyum sağlayabiliriz dedik ama bu 3 yıldır neredeyse kavgasız bir ayımız olmadı. Ben evlenmeden önce çok rahat her istediğini her an kimseye sormadan yapabilen para yönünden de asla derdi olmayan bir insandim ve evlendigim için geçmiş yasantima aliskanlarima bir sünger çektim. Allah var oda o şekilde yapmaya çalıştı bana ayak uydurmaya çalıştı ama bir yerde illaki bir sorun çıkıyor. Kavgalarda tartışmalarda o kendince asla suçlu değil hep haklı ve ben hep suçluyum. Asla dinlemez onun söyledikleri hep doğru. Suçlu bile olsa darildigimi kizdigimi gördüğünde bile bir teşvik olmadan gelip özür dilemez. Birinin ona git karının gönlünü al demesi gerekir yoksa hep benden ilk adımı bekler. Bu beni artık çok yoruyor. Ailelerimiz de çok farklı. Benim ailem asla bize karışmaz kararınızı kendiniz verin der sadece arkamızda dururlar ama onun ailesi her noktada olmak ister. Çok rahat davranıp yanımıza geldiklerinde asla aramıza bir sınır cizmezler hep iç içe olmak istiyorlar ve bu beni artık yordugunda eşime bu durumu anlatmaya çalıştığım da bana annem senden daha değerli 3 5 eş bulurum ama bir anne daha bulamam diyip beni asla anlamak istemiyor. Ailesini benden önde görüyor ve bende sevdiğim için sesimi cikartamiyorum. Ama artık zoruma gidiyor. Annesi sürekli oğlunu kışkırtmaya çalışıyor ve olup olmadik şeyler söylüyor eşimde bunun gazına geliyor ve tekrar tekrar kavga ediyoruz. Annesiyle de konuştum bu konuyu dedim ki benden hoslanmamis olabilirsin bazı hareketlerim sana yanlış gelmiş olabilir ama bunları gelip bana anlatırsan karşılıkli konuşup yanlislarimiza bir çözüm bulabiliriz gidip oğluna anlatma bu aramızı bozuyor dedim ama yine aynı şeyi yapıyor. İstiyorki hep onun yanında olalım onun sözünü dinleyelim. E biz niye evlendik kendi yuvamizi kurmaya çalıştık o zaman. Oğlunu alsaydın dizinin dibinde oturtsaydin kendi ailesini kurmaya calismasaydi. Benim ailem hep işi duzeltmeye çalıştılar babam kiralarda oturmayalim diye bize evlerinden birini verdi altimiza yeni bir araba almamıza yardım etti ve aslada bunun lafını yapmadı çünkü kızı için yapıyor. Ama eşim her tartışmada sen kendinizi üstün görüyorsun diyor e diyorum o zaman gidelim burdan kendimiz kiraya çıkalım kendi paramızla ödeyelim benim için hiç önemli değil diyorum buna da kirayı ödemeye parası yetmiyor cikamiyoruz. 3 senenin ardindan artık çok isteyerek çocuk yapmak istedim oda sesini çıkartmadı ve hamile olduğumun haberini aldım bu ay. Ama bana kalktı tartışmada dediki ben çocukta istemiyordum. Şimdi ben bunu nasıl kabul edeyim kaldirayim? Çocuğun ilk muayenesinin olduğu gün annesininde diz ağrısı için muayenesi varmış ve annesini goturemeyecek diye beni randevuya götürmedi. Annesini götürdü. Şimdi ben bunu nasıl kabul edicem? Birde üstelik randevuyu benim o güne randevum olduğunu bilmesine rağmen almışlar. Kafam allak bullak seviyorum evet çok seviyorum ama bu şekilde bu evlilik nasıl sağlıkla yürüyecek psikolojim yerle bir oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kendisi asker ve buradaki iş süresi bittiğinde doğuya gidecek tabii bende gideceğim bunun asla lafını yapmadim çünkü onu seviyorum ama burada bile böyleyken doğuda ailesiyle nasıl yaşarız bilmiyorum. Boşanma kararı almak istiyorum ama onu sevmekten nasıl vazgecidwm onuda bilmiyorum. Ailem her şekilde arkamda asla ne maddi ne manevi bir sıkıntıya düşmem tek sıkıntı onu nasıl unutucam. Ama böyle bakınca da ortada sağlıkla sürecek bir evlilik yok onun için ailesi her zaman ön planda. Bana bir akıl verin lutfen
Gerçekten sevebiliyor musun,kendini mi kandırıyorsun ?
 
Merhaba kafamı allak bullak eden bir durumdayım. Eşimle 3 yıldır evliyiz onu seviyorum onunda beni sevdiğini düşünüyorum ama başından beri ne ailemiz nede kendimiz birbirimize uygun değildik. Ben batı tarafında çok rahat bir ailede hiçbir şeyine karisilmadan çok rahat büyüdüm ama o doğulu ve onlarda kadın kocasına asla cevap veremez erkeğin dediği olur kadın susar şeklinde bir düşünceleri var. Yine de evlenirken bunları atlatabiliriz uyum sağlayabiliriz dedik ama bu 3 yıldır neredeyse kavgasız bir ayımız olmadı. Ben evlenmeden önce çok rahat her istediğini her an kimseye sormadan yapabilen para yönünden de asla derdi olmayan bir insandim ve evlendigim için geçmiş yasantima aliskanlarima bir sünger çektim. Allah var oda o şekilde yapmaya çalıştı bana ayak uydurmaya çalıştı ama bir yerde illaki bir sorun çıkıyor. Kavgalarda tartışmalarda o kendince asla suçlu değil hep haklı ve ben hep suçluyum. Asla dinlemez onun söyledikleri hep doğru. Suçlu bile olsa darildigimi kizdigimi gördüğünde bile bir teşvik olmadan gelip özür dilemez. Birinin ona git karının gönlünü al demesi gerekir yoksa hep benden ilk adımı bekler. Bu beni artık çok yoruyor. Ailelerimiz de çok farklı. Benim ailem asla bize karışmaz kararınızı kendiniz verin der sadece arkamızda dururlar ama onun ailesi her noktada olmak ister. Çok rahat davranıp yanımıza geldiklerinde asla aramıza bir sınır cizmezler hep iç içe olmak istiyorlar ve bu beni artık yordugunda eşime bu durumu anlatmaya çalıştığım da bana annem senden daha değerli 3 5 eş bulurum ama bir anne daha bulamam diyip beni asla anlamak istemiyor. Ailesini benden önde görüyor ve bende sevdiğim için sesimi cikartamiyorum. Ama artık zoruma gidiyor. Annesi sürekli oğlunu kışkırtmaya çalışıyor ve olup olmadik şeyler söylüyor eşimde bunun gazına geliyor ve tekrar tekrar kavga ediyoruz. Annesiyle de konuştum bu konuyu dedim ki benden hoslanmamis olabilirsin bazı hareketlerim sana yanlış gelmiş olabilir ama bunları gelip bana anlatırsan karşılıkli konuşup yanlislarimiza bir çözüm bulabiliriz gidip oğluna anlatma bu aramızı bozuyor dedim ama yine aynı şeyi yapıyor. İstiyorki hep onun yanında olalım onun sözünü dinleyelim. E biz niye evlendik kendi yuvamizi kurmaya çalıştık o zaman. Oğlunu alsaydın dizinin dibinde oturtsaydin kendi ailesini kurmaya calismasaydi. Benim ailem hep işi duzeltmeye çalıştılar babam kiralarda oturmayalim diye bize evlerinden birini verdi altimiza yeni bir araba almamıza yardım etti ve aslada bunun lafını yapmadı çünkü kızı için yapıyor. Ama eşim her tartışmada sen kendinizi üstün görüyorsun diyor e diyorum o zaman gidelim burdan kendimiz kiraya çıkalım kendi paramızla ödeyelim benim için hiç önemli değil diyorum buna da kirayı ödemeye parası yetmiyor cikamiyoruz. 3 senenin ardindan artık çok isteyerek çocuk yapmak istedim oda sesini çıkartmadı ve hamile olduğumun haberini aldım bu ay. Ama bana kalktı tartışmada dediki ben çocukta istemiyordum. Şimdi ben bunu nasıl kabul edeyim kaldirayim? Çocuğun ilk muayenesinin olduğu gün annesininde diz ağrısı için muayenesi varmış ve annesini goturemeyecek diye beni randevuya götürmedi. Annesini götürdü. Şimdi ben bunu nasıl kabul edicem? Birde üstelik randevuyu benim o güne randevum olduğunu bilmesine rağmen almışlar. Kafam allak bullak seviyorum evet çok seviyorum ama bu şekilde bu evlilik nasıl sağlıkla yürüyecek psikolojim yerle bir oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kendisi asker ve buradaki iş süresi bittiğinde doğuya gidecek tabii bende gideceğim bunun asla lafını yapmadim çünkü onu seviyorum ama burada bile böyleyken doğuda ailesiyle nasıl yaşarız bilmiyorum. Boşanma kararı almak istiyorum ama onu sevmekten nasıl vazgecidwm onuda bilmiyorum. Ailem her şekilde arkamda asla ne maddi ne manevi bir sıkıntıya düşmem tek sıkıntı onu nasıl unutucam. Ama böyle bakınca da ortada sağlıkla sürecek bir evlilik yok onun için ailesi her zaman ön planda. Bana bir akıl verin lutfen
Adamda suç bulmadım en başından saklamamış ki kendisini. Siz onu kabul etmişsiniz büyük ihtimal değiştiririm diye düşündünüz. Hiç kimse değişmez. Bana değer vermeyen adamı çok da güzel unuturum valla göbek bağım onunla mı kesildi. Kendinizi sevin.
 
Back