eşimi 9 sene sonra tanıdım

Ne kadar acı karnınızdaki bebeğin bunda suçu ne ?
Siz bana iyi gelmedi diyorsunuz belkide ileride size o bakacak bilemezsiniz.
gerçekten hamilelik sizin psikolojinizi bozmuş. su durumda bence etrafınıza birileri gelsin. su konuları açmayın. bir süre eşiniz evden gitse annenz gelse ve gündem bebek olsa belki atmosfer değişir. olanlar kolay değil açıkçası. aldatma apayrı ama ablasının düştüğü durum korkunç. bence eşinizi de gazladılar ya da belki abla kendini kurtarmak için böyle bir iş cevirdi bilinmez. eşiniz için de zor. boşanmayı düşünmüyorsunuz anladığım kadarıyla. ama su etapta odaklandığınız bebek olmalı.
 
Ya bu karnımdaki bebek uğursuz geldi dediği için bir ton laf edenler... Siz hiç halden anlamaz mısınız kadın neler yaşamış ne kadar büyük sıkıntının içinde görmüyor musunuz kimbilir hangi psikolojiyle şuan bunları yazıyor. işiniz gücünüz milleti eleştirmek rencide etmek. Kadın onca şey yazmış onların hiç birine yorum yok arasından sadece o cümleyi bulup çıkarıp kadına yükleniyorsunuz yazık günah değil mi kadın ne halde burda bizlerden destek almak için yazıyor sizin yaptığınıza bakın :@:@:@ (SÖZÜM YALNIZCA O CÜMLE İÇİN YORUM YAPANLARA)
 
sizden bir ricam var ne olur aptal olduğumu düşünmeden sadece empati kurarak yorum yazınız ve akıl veriniz. 9 yıllık evliyim 7 yaşında bir kızım var ve şuan 4 aylık hamileyim. 3 ay öncesine kadar muhteşem olmasada gayet düzenli düzeyli giden bir evliliğim vardı. ne bir aldatılma ne bir dayak ne bir kavga... dingin, sakin, huzurluyduk. 1 sene uğraştıktan sonra 3 ay önce hamile olduğumu öğrendim gerçekten sevinmiştim. eşimde öyle. 1 hafta sürdü sözde mutluluğum. kahvaltı hazırlıyordum eşim ekmek almaya gitti ve telefonunu evde bıraktı. kayıtlı olmayan bir numaradan gayet samimi bir günaydın mesajı geldi. eve geldi mesaj geldi dedim titreyerek kaptı telefonu, mesajı gördü ve direk bana baktı. tanımadığını yanlışlıkla atılmış olduğunu söyledi. bende telefonu elinden kapıp hoparlörü açarak şahsı aradım. gayet samimi konuşmalar yapan bir kadın, eşimi tanıyor, eşim mesaj yanlışlıkla geldi bana diyor ve kadın eşimin adıyla hitap etmeye başlayarak, ''yooo hayır sana attım s....cığım 'diyor. o arada bardağı suratına fırlattım bayan anladı. o ses ne dedi. eşimde yanlış zamanda aradığının sesi dedi ve kapattı telefonu. kıyamet koptu. ancak 2. bebeğime hamileyim aileler onun yeminlerine inandı, ayrılmamıza gönlü olmadı kimsenin; affet birdaha yapmaz dedi. bende inanmasamda son bir şans dedim güya kendi kendime. keşke bunla kalsa. 2 gün öncesine kadar kalbim kırık dökük hamileliğimi geçiriyorum, eşimi hiç umursamıyorum. gece çok geç saatte eve geldi. kapıda direk boğazıma yapıştı. 9 senedir sesini bile yükseltmeyen adam tam bir canavar oldu. üstüme saldırdı. suratımda morarmayan yer yok. sebep ise evli üvey kız kardeşi var, eşi başka bir şehirde, görev icabı. arada bir bana çocuğunu bırakıp gezmeye giderdi. yada hastaneye postaneye. hep bahanesi hazırdı. meğer benim eşimin çok yakın bir arkadaşıyla ilişkisi varmış. adamda evli üstelik. oturduğumuz yer küçük adı çıkmış kötü diye. çocuğunuda bana bıraktığı için benim adımda ona çanak tutuyora çıkmış. eşimin adı adamla aynı masada oturup içtiği için kardeşini pazarlıyora çıkmış . sen biliyordun benden sakladın sendemi onla bir haltlar yiyorsunda saklıyorsun diye hiç sormadan hayvan gibi saldırdı bana. 2 gündür sanki hiçbirşey olmamış gibi annemi arıyor. pişman olduğunu sorgulamadan bir hata yaptığını affettirmek için elinden geleni yapacağını söylemiş. üstelik hala anneme diyormuşki kızın sana hiç çocuğu bırakıp gece biryere gittimi. annemde elin kolun kırılsın. kızımı arıycam gelirim derse 2 çocuğununda yüzünü göremeyeceksin demiş. şuan hala eşimle aynı evdeyim ama 2 yabancı. o hala hiçbirşey olmamış gibi bense resmen soğudum ondan. diyorum karnımdaki bebek uğursuz geldi bana. ama okadar kararsızımki seviyormuyum bittimi. eğer çeker gidersem 3 gün sonra tükürdüğümü yalamakda istemiyorum. hamilelik psikolojimi zaten bozmuştu. bunlarda cabası. ne olur yardım edin intiharı bile düşünüyorum. karnımdaki değil kızıma kıyamıyorum. belki konuyu yanlış yerde açmışımdır. daha yeni üyeyim.
bacım allah sabır versin karnındaki bebek neden uğursuz olsun ki saçmalama:( o da senin bir canın :( saçmala eşinide affetme gerizekalı kim oluyorda sana dokunabiliyor sana :( allahım yardım etsin bacım aklını başına al ailen yanındayken lütfen önüne bak ve ayrıl
 
Bu konu neden acilmis anlamadim ben. Bosanmak istemiyorsunuz kiziniza kiyamiyorsunuz. Karninizdaki zaten uğursuz , kocaciginiz hic boyle seyler yapmazdi o da ugursuzluk kurbani, siz onu cok seviyorsunuz kiziniz onsuz yapamaz, karninizdaki zaten umrunuzda degil.

Hakikaten neden konu actiniz? Derdiniz ne? Her seyi sineye cekmis sucluyu bulmus hayatiniza devam ediyorsunuz. Problem ne ?
 
Allah yardımcınız olsun, çok çok feci şeyler bunlar. hele bir de 9 yıldır bir şey yokken ya da siz öyle sanıyorken eşinizin (demeye dilim varmıyor ama öyle) bir anda bu kadar kötü yönde değişmesi çok da korkutucu.

psikoloji, sosyoloji filan ama ben bir daha söylemek istedim. 1yıldır beklediğiniz o melek bence size en büyük teselli olması için gönderildi. "bak senin kocan böyle işe yaramaz ama bu melek için ve ablası için hayat tutun, dik dur" mesajı alıyorum ben, uğursuzluk değil.

boşanamayacaksınız belli, yargılayamam, kınayamam. bu kadar seviyesi düşmüş bir adamla iki yavruya daha büyük sıkıntılar yaşatıyorsunuz diye düşünüyorum ama takdir sizin. "çocuğum yapamaz, kızıma kıyamam" filan demeyin, bunu kabul edin, siz istemiyorsunuz bunu. çocukları her yaşadığımız şeye "uğursuz geldi, kırılır, alınır..." diye bulaştırmazsak belki de çok daha güzel kararlar verebiliriz.

o halde eşinizle konuşun, sert ve kararlı görünün bir daha olursa en azından O, gidebileceğinizi düşünsün ve bence bu dönemi en azından 1ay filan anneciğinizde geçirin. yaralarınızı sarsın...
 
sizden bir ricam var ne olur aptal olduğumu düşünmeden sadece empati kurarak yorum yazınız ve akıl veriniz. 9 yıllık evliyim 7 yaşında bir kızım var ve şuan 4 aylık hamileyim. 3 ay öncesine kadar muhteşem olmasada gayet düzenli düzeyli giden bir evliliğim vardı. ne bir aldatılma ne bir dayak ne bir kavga... dingin, sakin, huzurluyduk. 1 sene uğraştıktan sonra 3 ay önce hamile olduğumu öğrendim gerçekten sevinmiştim. eşimde öyle. 1 hafta sürdü sözde mutluluğum. kahvaltı hazırlıyordum eşim ekmek almaya gitti ve telefonunu evde bıraktı. kayıtlı olmayan bir numaradan gayet samimi bir günaydın mesajı geldi. eve geldi mesaj geldi dedim titreyerek kaptı telefonu, mesajı gördü ve direk bana baktı. tanımadığını yanlışlıkla atılmış olduğunu söyledi. bende telefonu elinden kapıp hoparlörü açarak şahsı aradım. gayet samimi konuşmalar yapan bir kadın, eşimi tanıyor, eşim mesaj yanlışlıkla geldi bana diyor ve kadın eşimin adıyla hitap etmeye başlayarak, ''yooo hayır sana attım s....cığım 'diyor. o arada bardağı suratına fırlattım bayan anladı. o ses ne dedi. eşimde yanlış zamanda aradığının sesi dedi ve kapattı telefonu. kıyamet koptu. ancak 2. bebeğime hamileyim aileler onun yeminlerine inandı, ayrılmamıza gönlü olmadı kimsenin; affet birdaha yapmaz dedi. bende inanmasamda son bir şans dedim güya kendi kendime. keşke bunla kalsa. 2 gün öncesine kadar kalbim kırık dökük hamileliğimi geçiriyorum, eşimi hiç umursamıyorum. gece çok geç saatte eve geldi. kapıda direk boğazıma yapıştı. 9 senedir sesini bile yükseltmeyen adam tam bir canavar oldu. üstüme saldırdı. suratımda morarmayan yer yok. sebep ise evli üvey kız kardeşi var, eşi başka bir şehirde, görev icabı. arada bir bana çocuğunu bırakıp gezmeye giderdi. yada hastaneye postaneye. hep bahanesi hazırdı. meğer benim eşimin çok yakın bir arkadaşıyla ilişkisi varmış. adamda evli üstelik. oturduğumuz yer küçük adı çıkmış kötü diye. çocuğunuda bana bıraktığı için benim adımda ona çanak tutuyora çıkmış. eşimin adı adamla aynı masada oturup içtiği için kardeşini pazarlıyora çıkmış . sen biliyordun benden sakladın sendemi onla bir haltlar yiyorsunda saklıyorsun diye hiç sormadan hayvan gibi saldırdı bana. 2 gündür sanki hiçbirşey olmamış gibi annemi arıyor. pişman olduğunu sorgulamadan bir hata yaptığını affettirmek için elinden geleni yapacağını söylemiş. üstelik hala anneme diyormuşki kızın sana hiç çocuğu bırakıp gece biryere gittimi. annemde elin kolun kırılsın. kızımı arıycam gelirim derse 2 çocuğununda yüzünü göremeyeceksin demiş. şuan hala eşimle aynı evdeyim ama 2 yabancı. o hala hiçbirşey olmamış gibi bense resmen soğudum ondan. diyorum karnımdaki bebek uğursuz geldi bana. ama okadar kararsızımki seviyormuyum bittimi. eğer çeker gidersem 3 gün sonra tükürdüğümü yalamakda istemiyorum. hamilelik psikolojimi zaten bozmuştu. bunlarda cabası. ne olur yardım edin intiharı bile düşünüyorum. karnımdaki değil kızıma kıyamıyorum. belki konuyu yanlış yerde açmışımdır. daha yeni üyeyim.

sakin ol.biraz düşün.eşin hatalı ama çok haksız değil.gerçekten bu olaylar cinnet geçirtir.aldatma işinden bahsetmiyorum o apayrı bir olay. gerçeği söylemek gerekirse kadının hal ve hareketlerinden hiç şüphelenmediniz mi?gerçketen yaşananlar kaldırılacak gibi değil.
 
boşanıp boşanmamak sizin kararınız.. şuan iyi olmadığınızı sizde çok iyi biliyorsunuz; ailenizin yanına gidin bir süreliğine kendinize gelin toparlanın sakin kafayla daha iyi kararlar verirsiniz...
 
ya allah askına kadın bi sinirle yazmış hamılelık psikolojısını az bucuk bılmıyomusunuz yok cani yok kötü kadın bilmem ne!!

ya biraz kadının dedıgıne kulak verıp yorum yapın ya!!

konu sahıbı arkadasım ;babanı tanıyamıyosun şu zamanda.koca ne ki?? bence bebeğini dusun ve saplıklı beslenıp saglıklı ruh halıyle onu doğurmaya çabala..guzel kızını dğurduktan sonra gözlemle bakalım nasıl bı halde.hala hayvansa nafakayla cok rahat tekmeyı bas..kesın boşanıcam dıyorsan da dogumdan sonraya bırak veee delıl topla..ama suan ıyı beslen ve en azından stres yapmamayı DENE...rabbım yardımcın olsun
 
Rabbim sabır versin size. ben olsam ne yapardım yerinize bıle koyamadım kendımı kalırmıydım doğumu beklermıydım boşarmıydım. çok zor Rabbim yardımcınız olsun
 
Bence hamileliğinizi annenizin evinde geçirin.
Doğumdan sonra eşinize bir şans verip vermeyeceğinizi düşünürsünüz.

Yeni doğacak bebeğinizin hiç bir günahı yok, o uğursuz falanda değil.
Bunları silin kafanızdan.

Eşiniz ve kardeşi aldatmaya müsait insanlarmış.
Saman altından su yürütmüşler yıllardır.
Kendi suçunu örtpas etmek içinde kardeşinin hatasını kullanıyor.

Bunların size getirisini ve götürüsünü düşünün.
Ama bunu hamilelikten sonra yapın derim.

Şuan çok farklı duyuglar içindesiniz. Umarım gönlünüze göre olur herşey.
 
Kusura bakmayin kocanizin elle tutulur bi yani yok, kahvede o kadar lafa cildirdiysa gidip kardesine sorsaymis hesabini hamile karisini dovecegine, o evde durdugunuz her dakika cocuklariniza yaptiginiz haksizlik, kendi acizliginizin ve bozuk psikolojinizin cezasini cocuklariniza cektirmeye hakkiniz yok, bilsem nerde yasadiginizi sosyal hizmetlere haber verir o kucuk kizi kurtarmaya calisirdim elinizden. Kocaniz gibi baba olmasin daha iyi sizin anneliginiz de tartisilir bence cok bencilsiniz
 
Kadincagiz iyi değil işte sağlıklı dusunemiyor belli ki hani empati? Hiç kolay şeyler değil şu an yaşadıkları. Lütfen biraz sağduyu
dediğin gibi empati kurmaya çalışıyorum
yaşadıkları gerçekten kolay değil
ancak evlat hasretiyle burada tutuşan binlerce insanı düşünecek olursak kurmaya çalıştığım empati geri gidiyor
burası binlerce kadının derdini paylaştığı acısını sevincini poylaştığı bir sosyal forum
diğer hanımları düşünerekte paylaşılması ve paylaşılmaması gereken durumlar var
tamamen kendi fikrim
 
Doğacak ikinci bebeğinizden karnımdaki karnımdaki diye bahsetmeniz ne kadar çirkin.
Ona acımıyormuşsunuz da kızınıza acıyormuşsunuz.
O da evlat.
O da size Allahın emaneti.
Ne demek uğursuz geldi.
Kocanızın zırvalıklarını doğmamış bebeğinize mal etmenize inanamıyorum.
İnşallah sapasağlam doğar bebeğiniz.
Ve inşallah bu saçma düşüncelerinizden kurtulursunuz.
Herkesin başına neler geliyor?
Tek şiddet gören, kocası başka kadınla konuşan siz değilsiniz.
Affedersiniz ya da gider boşanırsınız..
Bu uğursuzluktan falan değil.
Karaktersiz insanlar yüzünden..
 
gerçekten hamilelik sizin psikolojinizi bozmuş. su durumda bence etrafınıza birileri gelsin. su konuları açmayın. bir süre eşiniz evden gitse annenz gelse ve gündem bebek olsa belki atmosfer değişir. olanlar kolay değil açıkçası. aldatma apayrı ama ablasının düştüğü durum korkunç. bence eşinizi de gazladılar ya da belki abla kendini kurtarmak için böyle bir iş cevirdi bilinmez. eşiniz için de zor. boşanmayı düşünmüyorsunuz anladığım kadarıyla. ama su etapta odaklandığınız bebek olmalı.
Benim cevabıma neden alıntı yaptınız ki :KK64:
 
"Karnımdaki" diye bahsettiğiniz ve adını "uğursuz" koyduğunuz, sizin daha doğmamış her şeyden herkesten masum bebeğiniz!

Bizde bi bebeğimiz olsun diye neler yapıyoruz ne hayaller kuruyoruz..evet kimse sizin durumunuzda hemde hamile bir biçimde olmak istemezdi ama bence bebeğinizi suçlamakla çok büyük hata yapıyorsunuz onun hiçbir günahı yok bence boşanın iki çocuğunuzla yeni bir hayat kurun o kadar insan bunu yapabiliyorsa demek ki imkansız değil..
 
evet malesef onun varlığını öğrendim ve 3 aydır hergünüm zehir. annemde diyor. yapma belkide uğursuz dediğin uğurlu geldi eşinin gerçek yüzünü görmene vesile oldu diyor. ama malesef bunu kalbime anlatamıyorum.
böyle düşünerek bebeğinin psikolojisini ve sağlığını bozuyorsun, anne karnında her şeyi hissederler. onun için güçlü olmaya çalış. bebek sahibi olmaya çalışan binlerce anne adayını düşün. kötü şeyler yaşamışsın ama günahsız bebekten çıkarma. onu bile isteye dünyaya getirme kararı aldınız. artık o senin sorumluluğun ona bakıp sağlıklı bir birey olarak yetiştirmek zorundasın. o beni yaratın diye sizden istemedi ki.
 
kocanızın şeref...liğini karnınızdaki masum bebeğe yüklemeyn allah sizin gibilere verceğine hç olmayanlara bebek nasip etsn inş
 
herkezin yazdığı gb.o yavrunun ne suçu var?senin kocan bir pislik..hiç pişman olacağını düşünme boşan öyle biriyle hayat geçmezzzz...
 
Back