sizden bir ricam var ne olur aptal olduğumu düşünmeden sadece empati kurarak yorum yazınız ve akıl veriniz. 9 yıllık evliyim 7 yaşında bir kızım var ve şuan 4 aylık hamileyim. 3 ay öncesine kadar muhteşem olmasada gayet düzenli düzeyli giden bir evliliğim vardı. ne bir aldatılma ne bir dayak ne bir kavga... dingin, sakin, huzurluyduk. 1 sene uğraştıktan sonra 3 ay önce hamile olduğumu öğrendim gerçekten sevinmiştim. eşimde öyle. 1 hafta sürdü sözde mutluluğum. kahvaltı hazırlıyordum eşim ekmek almaya gitti ve telefonunu evde bıraktı. kayıtlı olmayan bir numaradan gayet samimi bir günaydın mesajı geldi. eve geldi mesaj geldi dedim titreyerek kaptı telefonu, mesajı gördü ve direk bana baktı. tanımadığını yanlışlıkla atılmış olduğunu söyledi. bende telefonu elinden kapıp hoparlörü açarak şahsı aradım. gayet samimi konuşmalar yapan bir kadın, eşimi tanıyor, eşim mesaj yanlışlıkla geldi bana diyor ve kadın eşimin adıyla hitap etmeye başlayarak, ''yooo hayır sana attım s....cığım 'diyor. o arada bardağı suratına fırlattım bayan anladı. o ses ne dedi. eşimde yanlış zamanda aradığının sesi dedi ve kapattı telefonu. kıyamet koptu. ancak 2. bebeğime hamileyim aileler onun yeminlerine inandı, ayrılmamıza gönlü olmadı kimsenin; affet birdaha yapmaz dedi. bende inanmasamda son bir şans dedim güya kendi kendime. keşke bunla kalsa. 2 gün öncesine kadar kalbim kırık dökük hamileliğimi geçiriyorum, eşimi hiç umursamıyorum. gece çok geç saatte eve geldi. kapıda direk boğazıma yapıştı. 9 senedir sesini bile yükseltmeyen adam tam bir canavar oldu. üstüme saldırdı. suratımda morarmayan yer yok. sebep ise evli üvey kız kardeşi var, eşi başka bir şehirde, görev icabı. arada bir bana çocuğunu bırakıp gezmeye giderdi. yada hastaneye postaneye. hep bahanesi hazırdı. meğer benim eşimin çok yakın bir arkadaşıyla ilişkisi varmış. adamda evli üstelik. oturduğumuz yer küçük adı çıkmış kötü diye. çocuğunuda bana bıraktığı için benim adımda ona çanak tutuyora çıkmış. eşimin adı adamla aynı masada oturup içtiği için kardeşini pazarlıyora çıkmış . sen biliyordun benden sakladın sendemi onla bir haltlar yiyorsunda saklıyorsun diye hiç sormadan hayvan gibi saldırdı bana. 2 gündür sanki hiçbirşey olmamış gibi annemi arıyor. pişman olduğunu sorgulamadan bir hata yaptığını affettirmek için elinden geleni yapacağını söylemiş. üstelik hala anneme diyormuşki kızın sana hiç çocuğu bırakıp gece biryere gittimi. annemde elin kolun kırılsın. kızımı arıycam gelirim derse 2 çocuğununda yüzünü göremeyeceksin demiş. şuan hala eşimle aynı evdeyim ama 2 yabancı. o hala hiçbirşey olmamış gibi bense resmen soğudum ondan. diyorum karnımdaki bebek uğursuz geldi bana. ama okadar kararsızımki seviyormuyum bittimi. eğer çeker gidersem 3 gün sonra tükürdüğümü yalamakda istemiyorum. hamilelik psikolojimi zaten bozmuştu. bunlarda cabası. ne olur yardım edin intiharı bile düşünüyorum. karnımdaki değil kızıma kıyamıyorum. belki konuyu yanlış yerde açmışımdır. daha yeni üyeyim.
