Ellerinden geleni yapmış eşin ve ailesi. Maalesef ki taviz tavizi doğrurur. Yüzünüzün yumuşak olduğunu bildiklerinden daha çok istiyor aileniz.
Burada ablanız baskın rolde. Ablanızı kırmayın fakat onu duymayın, dediklerini önemsemeyin.
Her çocuk kendince sorumludur ailesinden. O yapamıyorsa sizden istemesin. Siz üzerinize düşeni yaparsınız zaten.
Burada sizin yapmanız gereken; kesinlikle met olmanız. Bir hafta daha kal dediklerinde. " elimden geldiğince geliyorum, evimize ihmal etmemeliyim, tekrar gelirim inşaallah " deyip söylenecek sözleri duymamanızdır.
Eşinizi bu konuda kırmayın, doğru söylüyor, yalnız bırakmayın onu.
Eşinizede ailenizi savunmayın kötülemeyinde. Eğer eşiniz ailenizi kötülemeye başlarsa ( sabrı bitiyor çunku) onu kırmadan konuyu kapatın.
Böyle böyle alışacak her iki tarafta.
Bu durumda önceliğiniz eşiniz. Anne babanızı kırmadan idare etmelisiniz.