- 15 Eylül 2024
- 18
- -10
- 24
-
- Konu Sahibi manolya20244
- #21
Oğlum çok küçük daha 8 aylık ayrılma durumunda ya velayeti babaya verirlerse diye korkuyorumNe beklediğinizi merak ettim. Yani siz daha ilk aylarda hamile kalmışsınız buna istinaden çabuk reaksiyon alan bir insan profili oluşturdunuz gözümde.
İnsan çok sevip aşık olsada şunları gördükten sonra tiksinip kapı önüne koyar sanki.
İşte bu yüzden koşa koşa hamile kalmayın diyoruz..Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Benim çocuğuma düşkünlüğümu bildiği için velayeti sana vermem diyor sanki çok ilgileniyor gibi başlarda bana çok ilgiliydi ben evlilik düşünen bir insan değildim beni nasıl ikna etti ben bile şaşırdım o kadar iyiydiki evlenmeden önce şuanki adamla alakası yoktu gayet işin de gücünde aile babası olcak bir tipi vardı fakat evlendikden sonra bambaşka birisi çıktı ortayailk başlarında ilgisizliğini babama benzetmiştim, bu devirde kadınlar hala böyle ilgisiz kahveci arkadaşçı adamı çekiyor mu diye düşünerek devamını okudum ve şimdi helalleşmek için babamı arayacağım, bu kadarını o bile yapmamıştır. bırakın bu iti ya, iğrendim.
ne kocalık yapıyor, ne babalık yapıyor, ne başkasına karşı hakkınızı koruyor, ne doğru düzgün eve para getiriyor. karı kız kesiyor, eve de bakıcı diye anasını koymuş. alsın anasını defolsun gitsin, siz o evde bebeğinizle çok daha rahat yaşarsınız
Bir ara aileler konuya dahil oldu ve eşim beni suçladı beni yalan söylemekle itham etti ben evimin bir şeyini eksik etmiyorum sen nankorsun dedi.O kadar üzüldüm ki şunları okurken konuşmayı dene veya bir büyüğü yok mu sevdiği saydığı onu devreye sok tabi ki düzelsin istiyorsan istemiyorsan boşan derim bu hayat böyle devam eder mi bilmiyorum sanmıyorum hakkında hayırlısı olsun
Eger boşanmak konusunda tek tereddütünüz bebeğin velayeti ise 8 aylık bebeği olağanüstü bir durum olmadığı sürece babaya vermezler. Hatta 8 aylık bebek babada yatılı dahi kalamaz. Bu konuda korkunuz olmasın. Boşanma ile ilgili diğer konuları avukata danışın. Bu adam değişmez sakın değişeceğini düşünmeyin. Üstelik siz bu haline katlandığız için her geçen gün dozunu artıracak. Evine, karısına ve daha da önemlisi çocuguna düşkün bir adam değil. Bu adamdan ne size koca olur ne çocuğunuza baba olur. Sizi aldatıyor bile olabilir hatta yakındır. Böyle bir ortamda çocugunuzu büyütmek ona daha çok zarar veriyor. Asıl çocugunuzun iyiliği için bu "ayyaş" adamın çocugunuzun etrafından uzaklaşması gerekiyor.Oğlum çok küçük daha 8 aylık ayrılma durumunda ya velayeti babaya verirlerse diye korkuyorum
Tek tereddutum bebeğim başka hiç bir şey umrumda değil inanın olağan üstü hiç bir durum yok ben ona karşı hiç bir yanlış yapmadımEger boşanmak konusunda tek tereddütünüz bebeğin velayeti ise 8 aylık bebeği olağanüstü bir durum olmadığı sürece babaya vermezler. Hatta 8 aylık bebek babada yatılı dahi kalamaz. Bu konuda korkunuz olmasın. Boşanma ile ilgili diğer konuları avukata danışın. Bu adam değişmez sakın değişeceğini düşünmeyin. Üstelik siz bu haline katlandığız için her geçen gün dozunu artıracak. Evine, karısına ve daha da önemlisi çocuguna düşkün bir adam değil. Bu adamdan ne size koca olur ne çocuğunuza baba olur. Sizi aldatıyor bile olabilir hatta yakındır. Böyle bir ortamda çocugunuzu büyütmek ona daha çok zarar veriyor. Asıl çocugunuzun iyiliği için bu "ayyaş" adamın çocugunuzun etrafından uzaklaşması gerekiyor.
O zaman korkmayın alamaz çocuğu. Zaten avukat ile görüştüğünüz zaman size açıklayacaktır. Eşinize haber vermeden avukat ile görüşün.Tek tereddutum bebeğim başka hiç bir şey umrumda değil inanın olağan üstü hiç bir durum yok ben ona karşı hiç bir yanlış yapmadım
Bir tanıdığımin avukati var onun ile görüsucem inşallahO zaman korkmayın alamaz çocuğu. Zaten avukat ile görüştüğünüz zaman size açıklayacaktır. Eşinize haber vermeden avukat ile görüşün.
8 aylık bebeği mahkeme ne demeye babaya versin boşa tehdit ediyor sizi.Oğlum çok küçük daha 8 aylık ayrılma durumunda ya velayeti babaya verirlerse diye korkuyorum
Öf bu lafları hala yiyor musunuz? Mahkeme küçücük bebeği nasıl adama verecek? Bahaneler bahaneler...Velayeti vermem sana ayrılma konusu olursa diyor beni evladimla korkutuyor
Erkeklerin tipik çocuğu alırım korkutması işte. Hiçbir mahkeme anne hayat kadını, uyuşturucu bağımlısı değilse süt çocuğunu hatta bebeği asla anneden ayırmaz. Bu konuda ayılın önce. Daha önce çalışıyordum yazmışsınız bence hemen aksiyon almayın evde zaten durduğu yok barınma,gıda ihtiyacınızı karşılayan biri olarak görün kocalık beklemeyin (çok iyi korunun süt korur, geri çekilme gibi saçmalıklara inanmayın en yakın sağlık ocağına gidin yardım alın bu konuda) .Bir tanıdığımin avukati var onun ile görüsucem inşallah
Bırak şu leş adamı.Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Kocanız korkunç bir insan, evlerden Irak. Babalık da yapabilecek bir adam değil, kocalık da. İmkanınız varsa boşanın.Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Evlendikten sonra neden işten çıktınız?Babam hayatta fakat babam da cok sınırlı birisi kendim çalışan bir insandım sosyal bir insandım ama evlendikten sonra çok özgüvenimi kaybettim
Pislik herifHerkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum