Eşime artık katlanamiyorum

Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
2. Cocugu yapin duzelir belki
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Hayatını yeniden keşvet sen kendine değer vermezsen sana kimse değer vermez bir saniye durma demek isterdim imkan ve koşulların uygunmu bilmiyorum eşden ayrılmakla baba evine dönmek arasında hiç bir fark yok hayatını tekrar inşaa etmek için imkan ve koşulları sağlamalısın
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Özür dilerim ama bence çokta boşanmalıydınız bu kişiden ne baba nede koca olur az değil yakında dayakta başlar birde başından böyleymiş siz nişanlılıkta alkolünü , eşini dostunu fark etmediniz mi çok üzüldüm sizin için umarım bir altın bileziğiniz vardır olmasa bile bebek büyüdükten sonra işe girip ayrılmanızı öneririm
 
Daha oğlum çok küçük aileme de söyledim sabret diyorlar zamanla anlar degerini ben evlenmeden önce sabredecek bir insan değildim işim vardı çevrem vardı ailem benim arkamda durmadı bekar hayatımda hiç bir konuda.
Velayeti vermem sana ayrılma konusu olursa diyor beni evladimla korkutuyor
Velayeti alması imkansız da, diyelim alma ihtimali olsun. Doğunca bile bebeğinin yüzüne bakmayan adamın o çocuğu almak isteyeceğinden mi korkuyorsunuz gerçekten?
 
X