Eşime artık katlanamiyorum

Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Hamilelik ve lohusalıkta insan en çok eşine ihtiyaç duyar. Siz o dönem duygusal olarak çok mahrum bırakılmışsınız. Bunları da unutmaniz malesef çok zor çünkü insan hamilelikte ve lohusalıkta yapılan hiçbir şeyi unutmuyor. Eşiniz sanırım hayatını arkadaşlarina göre yaşıyor. Tam olarak evde ne işe yaradığını anlamadım kusura bakmayın. Bir işe yaramadığı gibi bir de kötü alışkanlıklar eklemiş üstüne ki en beteri de kumar. Bu bağımlılıktan kurtulmak çok zor burda yazılan bir çok konudan onu anladım. Kendinizi küçük görmeyin, eşiniz belli ki kendini kaf dağında görüyor anormallik onda sizde değil. Şuan bebeğinizin babası ile arası nasıl ilgi alakası nasıl bilemiyorum. Size verebilecegim tavsiye eğer elinizde bir mesleğiniz bir işiniz varsa çalışıyorsanız para biriktirmeniz. İki secenegiz var ya düzelmesi için bir yol cizeceksiniz ya da boşanmak icin. Yazdıklarınızdan bosanmak istemediğinizi anlıyorum nedense. Düzelmesi için öncelikle arkadaş çevresinden kopması, terapi alması ve her şeyden önce bunları yapmayı istemesi gerekiyor. Eğer istemezse böyle gider bu adam. Sizde kendinizi heba edersiniz. En azından kendi kendinize bir uğraş bulun çocuğunuz ile birlikte bol bol aktivite yapın. Allah yardımcınız olsun 🙏
 
Oğlum çok küçük daha 8 aylık ayrılma durumunda ya velayeti babaya verirlerse diye korkuyorum

Akıl sağlığınız yerinde olmasa bile (akrabamda yaşadım ordan biliyorum) babaya o yaştaki çocuk verilmez. İşiniz ,paranız olmaması bile etkilemez bu durumu. Bunları bahane etmeyip acil sırtınızdaki kamburdan kurtulun. İleride garanti olcak bir şeyi erkenden yapmış olursunuz en azından hayatınızı düzene koyacak enerjiniz varken yaparsınız. Perşembenin gelişi çarşambadan belli bu adamdan ne eş ne baba olmaz.
 
Hamilelik ve lohusalıkta insan en çok eşine ihtiyaç duyar. Siz o dönem duygusal olarak çok mahrum bırakılmışsınız. Bunları da unutmaniz malesef çok zor çünkü insan hamilelikte ve lohusalıkta yapılan hiçbir şeyi unutmuyor. Eşiniz sanırım hayatını arkadaşlarina göre yaşıyor. Tam olarak evde ne işe yaradığını anlamadım kusura bakmayın. Bir işe yaramadığı gibi bir de kötü alışkanlıklar eklemiş üstüne ki en beteri de kumar. Bu bağımlılıktan kurtulmak çok zor burda yazılan bir çok konudan onu anladım. Kendinizi küçük görmeyin, eşiniz belli ki kendini kaf dağında görüyor anormallik onda sizde değil. Şuan bebeğinizin babası ile arası nasıl ilgi alakası nasıl bilemiyorum. Size verebilecegim tavsiye eğer elinizde bir mesleğiniz bir işiniz varsa çalışıyorsanız para biriktirmeniz. İki secenegiz var ya düzelmesi için bir yol cizeceksiniz ya da boşanmak icin. Yazdıklarınızdan bosanmak istemediğinizi anlıyorum nedense. Düzelmesi için öncelikle arkadaş çevresinden kopması, terapi alması ve her şeyden önce bunları yapmayı istemesi gerekiyor. Eğer istemezse böyle gider bu adam. Sizde kendinizi heba edersiniz. En azından kendi kendinize bir uğraş bulun çocuğunuz ile birlikte bol bol aktivite yapın. Allah yardımcınız olsun 🙏
O kadar doğru bir cümle kurmuşsun ki gerçekten insan ne hamileliğinde ne de lohusalık döneminde yaşadıklarını unutamıyor benim eşime karşı artık bir umudum kalmadı çünkü görünen köy kılavuz istemez.
Terapiyi kabul edecek bir insan değil terapi görmeyi kesinlikle reddeder kendisinde bir problem olduğunu dahi kabul etmeyen bir insan bu yaptıkların dan beni sorumlu tutuyor
Evlilik öncesinde bende çok sosyal bir insandım gezer, eğlenirdim fakat evlilik sonrası sorumluluklarımin farkına vardım ve ona göre davrandım ama o bunu yapmadı.
Çocuğumuza karşı iyi ,sever oynar fakat ilgilenmeye gelince pek ilgilenmez bakım işini yapmaz istemez mesela ben anlamam der
Kaç kez ayrılmak istediğimi bunun böyle devam etmeyeceğini söyledim ben seni çok seviyorum ne senden ne de çocuktan vazgeçmem dedi ben ayrılmak için diretince o zaman çocuğu vermem dedi benim oğlumu vermiycegimi biliyor.
 
kocanın alkol kumar kadın mevzularıyla ilgili çaktırmadan delil topla. senin ona attığın mesajlar, sana içiyorum arkadaşlara ayıp olur diye attığı cevaplar hepsini topla. ve bas tekmeyi
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Keşke arkadaşlarıyla evlenseymiş
 
İlk aydan hamile kaldığınız için karı koca süreci geçirememiş anında anne olarak görmeye başlamış sizi. Annesinden kaçtığı gibi sizden de kaçıp sokakta top oynamaya gidiyor koskoca herif sanki.

En büyük hatanız o kadar erken hamile kalmanız olmuş korunmalıydınız bundan sonra da gözünde ki anne imajınızı silemezsiniz zaten. Kocanıza da koca demeye bin şahit ister bir saat bebeğini görüp gitmek nedir ? vasıfsız herif.
 
O kadar doğru bir cümle kurmuşsun ki gerçekten insan ne hamileliğinde ne de lohusalık döneminde yaşadıklarını unutamıyor benim eşime karşı artık bir umudum kalmadı çünkü görünen köy kılavuz istemez.
Terapiyi kabul edecek bir insan değil terapi görmeyi kesinlikle reddeder kendisinde bir problem olduğunu dahi kabul etmeyen bir insan bu yaptıkların dan beni sorumlu tutuyor
Evlilik öncesinde bende çok sosyal bir insandım gezer, eğlenirdim fakat evlilik sonrası sorumluluklarımin farkına vardım ve ona göre davrandım ama o bunu yapmadı.
Çocuğumuza karşı iyi ,sever oynar fakat ilgilenmeye gelince pek ilgilenmez bakım işini yapmaz istemez mesela ben anlamam der
Kaç kez ayrılmak istediğimi bunun böyle devam etmeyeceğini söyledim ben seni çok seviyorum ne senden ne de çocuktan vazgeçmem dedi ben ayrılmak için diretince o zaman çocuğu vermem dedi benim oğlumu vermiycegimi biliyor.
Umudunuzun kalmadığı bir evliliği devam ettirmek sadece size zarar verecektir malesef. Eşinize göre bir problem yok, evlendikten sonra o değil siz değişmissiniz her şeyi üstlenmeniz de onda bir rahatlık yaratmış belli ki. Siz hayatınızı değiştirmissiniz ama o hala bekar zamanlarinda yaşıyor. Bu size haksızlık, sadece siz değil o da bu evliliğin bir parçası ve siz anneyseniz o da baba. Önce bunu anlaması gerekiyor. Çocuk konusunda zaten eşiniz değil mahkeme karar verecek çocuğun kimde olacağına. Eşinizin sorumsuzluklarini ve kumar bağımlılığıni düşünürsek zaten çocuğu size vereceklerdir. Bu konuda tavrınızı olabildiğince net koyun bence eşinizin gözündeki o perdenin kalkması lazım. Her şey sevgi değil. Seven insan zaten her anında siz çağırmadan kendisi gelir yanınızda olurdu. Tavrınızı net koyun alın karşınıza konuşun, aileniz arkanızda ise onlardan destek alın ve yalnız olmadığınızı güçlü olduğunuzu onsuz da gayet yapabildiğiniz ona gösterin. Ancak bu şekilde bir şeylere ikna olabilir tabi siz eşinizi daha iyi tanırsınız.
 
İlk aydan hamile kaldığınız için karı koca süreci geçirememiş anında anne olarak görmeye başlamış sizi. Annesinden kaçtığı gibi sizden de kaçıp sokakta top oynamaya gidiyor koskoca herif sanki.

En büyük hatanız o kadar erken hamile kalmanız olmuş korunmalıydınız bundan sonra da gözünde ki anne imajınızı silemezsiniz zaten. Kocanıza da koca demeye bin şahit ister bir saat bebeğini görüp gitmek nedir ? vasıfsız herif.
Evet direk hamile kaldığım için karı koca ilişkisi pek yasayamadik fakat bunun öncesi vardı evlilik öncesinde çok yakindik ben bu yüzünü maalesef göremedim göstermedi çok güzel gizledi ve oynadı yani daha burda yazmadığım bir sürü olay yaşadık.
Maalesef arkadaşları vs hiç bitmiyor ama benim arkadaşıma vs karışıyor neymiş biz aynı değilmişiz yani çok değişik bir düşünce yapısı var benim düşüncelerime tamamen ters daha birer çay veya kahve alıp sohbet etmisligimiz yoktur evlendik evleneli evlenmeden önce susmayan sürekli konuşan adam bir anda sus pus oldu
 
Umudunuzun kalmadığı bir evliliği devam ettirmek sadece size zarar verecektir malesef. Eşinize göre bir problem yok, evlendikten sonra o değil siz değişmissiniz her şeyi üstlenmeniz de onda bir rahatlık yaratmış belli ki. Siz hayatınızı değiştirmissiniz ama o hala bekar zamanlarinda yaşıyor. Bu size haksızlık, sadece siz değil o da bu evliliğin bir parçası ve siz anneyseniz o da baba. Önce bunu anlaması gerekiyor. Çocuk konusunda zaten eşiniz değil mahkeme karar verecek çocuğun kimde olacağına. Eşinizin sorumsuzluklarini ve kumar bağımlılığıni düşünürsek zaten çocuğu size vereceklerdir. Bu konuda tavrınızı olabildiğince net koyun bence eşinizin gözündeki o perdenin kalkması lazım. Her şey sevgi değil. Seven insan zaten her anında siz çağırmadan kendisi gelir yanınızda olurdu. Tavrınızı net koyun alın karşınıza konuşun, aileniz arkanızda ise onlardan destek alın ve yalnız olmadığınızı güçlü olduğunuzu onsuz da gayet yapabildiğiniz ona gösterin. Ancak bu şekilde bir şeylere ikna olabilir tabi siz eşinizi daha iyi tanırsınız.
Çok kez tavrımı koydum bu şekilde devam edemeyeceğimi kaç kez söyledim anlaşmalı olarak bitirelim daha fazla birbirimizi yormayalim diye söyledim ama her evlilikte olur bende duzelicem çok üstüme geliyorsun bende boşluğa düştüm tüm bunları bu yüzden yapıyorum sende bana yüzünü asiyorsun bir gülen yüze hasret kaldım diyor fakat ben bu yaptıkları yüzünden soğudum eskisi gibi olmam mümkün değil yapım da yok ailem sabret diyor hepimiz zorluklar yaşadık ama ben yaşamak istemiyorum benim de bir onurum gururum var yaşama sevincim bitti resmen beni bir gün olsun bir yere götürmez ama arkadaşları arasın kırk takla atar çıkar bir gün börek yaptım kek yaptım uyandığında pikniğe gidelim diye hem bebek hem ev işi derken onlara vakit ayırıp yaptım bin bir zahmet ile uyandığında bana dediği yağmur yagcak gibi çıkmayalim( yağmadı)
 
Çok kez tavrımı koydum bu şekilde devam edemeyeceğimi kaç kez söyledim anlaşmalı olarak bitirelim daha fazla birbirimizi yormayalim diye söyledim ama her evlilikte olur bende duzelicem çok üstüme geliyorsun bende boşluğa düştüm tüm bunları bu yüzden yapıyorum sende bana yüzünü asiyorsun bir gülen yüze hasret kaldım diyor fakat ben bu yaptıkları yüzünden soğudum eskisi gibi olmam mümkün değil yapım da yok ailem sabret diyor hepimiz zorluklar yaşadık ama ben yaşamak istemiyorum benim de bir onurum gururum var yaşama sevincim bitti resmen beni bir gün olsun bir yere götürmez ama arkadaşları arasın kırk takla atar çıkar bir gün börek yaptım kek yaptım uyandığında pikniğe gidelim diye hem bebek hem ev işi derken onlara vakit ayırıp yaptım bin bir zahmet ile uyandığında bana dediği yağmur yagcak gibi çıkmayalim( yağmadı)
Anlattıklarinizdan anladığım eşiniz sevgiden ziyade düzeninin bozulmasını istemiyor. Sizin fedakarlık yapmanıza o kadar alışmış ki boşanmak istemiyor e böyle rahatlık bırakılmaz bir erkeğe göre. Tabi ki her evlilikte sıkıntı olur ama evliliği evlilik yapan zaten o sıkıntıları birlikte aşabilmektir. Eşiniz sizi tamamen yalnız bırakmış ve sizde buna rağmen güler yüz bekleyecek kadar da bencil biri. Böyle bir insanla ömür geçmez ki sizde çok haklısınız. Siz sizin için daha önemlisiniz hele ki bir çocuğunuz varken çünkü zamanla çocukta sizin bu ruhsal durumlarınızdan etkilenmeye başlayacak. Eşinizin ailesi ne diyor bu duruma? Muhtemelen umurlarinda değildir ama en azından onlardan da bir destek alıp bir şeyleri düzeltmeye çalışmak bir nebze de olsa evliliğin yoluna girmesini saglayabilirdi. Eğer istemiyorsanız ki istememekte çok haklısınız, adımlarınızı ciddi bir şekilde atmaktan başka çareniz yok gibi duruyor
 
Anlattıklarinizdan anladığım eşiniz sevgiden ziyade düzeninin bozulmasını istemiyor. Sizin fedakarlık yapmanıza o kadar alışmış ki boşanmak istemiyor e böyle rahatlık bırakılmaz bir erkeğe göre. Tabi ki her evlilikte sıkıntı olur ama evliliği evlilik yapan zaten o sıkıntıları birlikte aşabilmektir. Eşiniz sizi tamamen yalnız bırakmış ve sizde buna rağmen güler yüz bekleyecek kadar da bencil biri. Böyle bir insanla ömür geçmez ki sizde çok haklısınız. Siz sizin için daha önemlisiniz hele ki bir çocuğunuz varken çünkü zamanla çocukta sizin bu ruhsal durumlarınızdan etkilenmeye başlayacak. Eşinizin ailesi ne diyor bu duruma? Muhtemelen umurlarinda değildir ama en azından onlardan da bir destek alıp bir şeyleri düzeltmeye çalışmak bir nebze de olsa evliliğin yoluna girmesini saglayabilirdi. Eğer istemiyorsanız ki istememekte çok haklısınız, adımlarınızı ciddi bir şekilde atmaktan başka çareniz yok gibi duruyor
Ailesi yüzünden kaç kez kavga ettik annesi benim dedikodumu yapıyordu görümcem ile kayınvalidem hakkımda para delisi dediler neymiş ben çocuğu yapınca biryerlerimi sağlama almışım tabi onlar bunu kaba bir tabir ile söylediler eşim bunlari okumasına rağmen sadece bir daha eşim hakkında böyle konuşmayın demekle kaldı ve bana küsme anneme ablama dedi ailesi ogullarini bende kıskanıyor.beni eşimin parasını harcıyorum diye para delisi ilan ettiler bu insanlardan ne bekleyebilirim ki
 
Ailesi yüzünden kaç kez kavga ettik annesi benim dedikodumu yapıyordu görümcem ile kayınvalidem hakkımda para delisi dediler neymiş ben çocuğu yapınca biryerlerimi sağlama almışım tabi onlar bunu kaba bir tabir ile söylediler eşim bunlari okumasına rağmen sadece bir daha eşim hakkında böyle konuşmayın demekle kaldı ve bana küsme anneme ablama dedi ailesi ogullarini bende kıskanıyor.beni eşimin parasını harcıyorum diye para delisi ilan ettiler bu insanlardan ne bekleyebilirim ki
İnanmıyorum bunlar ailecek sorunlu yani 🤦 Siz eşinizin değil de kimin parasını harcayacakmissiniz saçmalığa bak. Gören de zanneder eşiniz sabancı flan çocuk yapıp kendinizi sağlama aldınız. Gerçekten ailesi de beter durumda kafa yapısı olarak. Siz kendi yapınıza çok ters bir ortamda yaşıyorsunuz ve bu şekilde sadece bir şeylere katlanıp mutsuz olursunuz. Kendi aileniz ile konuşun ve ciddi bir adımla bu evliliği bitirin. Kararlı olmanız da fayda var ancak öyle kabullenir karşı taraf. Evet boşanmak zor bir karar fakat burda siz ve çocuğunuz, hayatınız mutluluğunuz söz konusu. Düşünün ve ne istiyorsanız onu yapın bu hayata bir kere geliyorsunuz. Allah yardımcınız olsun 🙏
 
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik
Bu adam birden alkole başlamadı ya daha önce bilmiyor muydunuz alem yaptığını neden hemen çocuk yaptınız yahu adam hastanede doğru dürüst çocuğunu görmemiş hastaneden çıkacaksınız adam yine alem yapmış uyanacak da kadını hastaneden alacak vay kine vay ne diyeyim ki 2.ye iyi korunun
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Çok aradınız mi böyle bir tip adamı. Nasıl güvenip hemen çocuk yaptınız. Bı kere alkolü bir yaşam bicimi haline getirmis bir rutine bağlamış . İleride bu çok büyük soruna dönüşür. Kendi eve girmiyor ama sizi annenize bile göndermiyor. Evlerden ırak bı insan çeşidi yani. Bosanın desem o cesareti göremedim sizde. Sadece yapmak istedikleriniz için eşinize yalvaran birine donusmeye başlamışsıniz. Biraz tavrını koymaya calis yoksa çok zor bir hayat bekliyor sizi
 
Bu adam birden alkole başlamadı ya daha önce bilmiyor muydunuz alem yaptığını neden hemen çocuk yaptınız yahu adam hastanede doğru dürüst çocuğunu görmemiş hastaneden çıkacaksınız adam yine alem yapmış uyanacak da kadını hastaneden alacak vay kine vay ne diyeyim ki 2.ye iyi korunun
Alkol kullanıyordu ama bu sıklıkta değil ayda 2 kez çıkardı vakitli bir şekilde evine giderdi o zamanlar böyle bir adam olduğunu bilsem selam vermezdim
 
Çok aradınız mi böyle bir tip adamı. Nasıl güvenip hemen çocuk yaptınız. Bı kere alkolü bir yaşam bicimi haline getirmis bir rutine bağlamış . İleride bu çok büyük soruna dönüşür. Kendi eve girmiyor ama sizi annenize bile göndermiyor. Evlerden ırak bı insan çeşidi yani. Bosanın desem o cesareti göremedim sizde. Sadece yapmak istedikleriniz için eşinize yalvaran birine donusmeye başlamışsıniz. Biraz tavrını koymaya calis yoksa çok zor bir hayat bekliyor sizi
Hayır yalvaran bir insan değilim ilk zamanlar sadece sorunları kurtarmaya çalıştım ben koca meraklısı bir insan değilim her dediğine tamam diyicek sadece çocuktan dolayı bir ara tereddüte düşmüştüm fakat çocuğumu böyle bir ortamda buyutmem en kısa zaman da davayı açıyorum
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Evli kalman icin bir tane sebep söyle burdan bir evlilik gibi görünmüyor çünkü seninkisi
 
X