Eşimden boşanmak istiyorum ve karnımdaki çocuğu sevemiyorum

Şahsen çok ikna oldum maddiyata önem vermediğinize.

Maldivler sözüne karşılık İstanbul'da balayı, boğazda yalıda düğüne karşılık mahalle arası düğün salonu örnekleriniz...

Eve mutfak eşyası almalarını bekliyorsunuz. Bebeğe bir şeyler almalarını bekliyorsunuz.

İnanılmazsınız.
 
Siz beni boşverin ya kendinize üzülün. Sinir hastası falan da değilim sadece sizin gibi sorumsuz anneleri görünce bana bir sinir geliyor. Doğurun çocuğu babası ve ailesi bakar.

Ben çocuğuma el bebek gül bebek bakarım, baba kanı taşıyor diye de soğumam asla merak etmeyin. Benim sinirim asla minnacık bir çocuğa olamaz, sadece o minnacık çocukları sevmeyen yetişkinlere olur olsa olsa.
Gerçek bir ruh hastasısın. Sorumsuz anne nedir ya babası çok sorumluyduda ben sorumsuzluk yaptım aynen. Yaşadıklarımdan çocuğuma hissizleştim lafından şu kadar şeyi nasıl senaryolaştırdın acaba. Allah asıl senin yardımcın olsun ya bir çık sayfamdan.
 
Esinizden ayrilip cocugunuz ile ulkenize donup yeni bir Sayfa acsaniz ?
Suan hissettikleriniz yasadiginiz hayal kirikligi ve farkli ulkede tek olmanizdan dolayidir diye umuyorum.
Cocugunuz ilk görünce neden boyle dusundum dersiniz insallah.
Yeni bir Sayfa acin ikiniz icin
 
Çoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.

Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.

Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.

Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.

Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.

Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )

Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )

2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece

Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)

Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.

Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.

Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.

Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )

Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.

O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.

Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?
Bir güzel oyuna gelmişsin, çek git ailenin yanına, bebeği doğunca seveceğine eminim ben. Şu an çok mutsuzsun, huzur bulunca her şeyi daha sağlıklı düşüneceğine inanıyorum.
 
Ayrıca yazdıklarımı da kendimi övmek için yazmadım benim çocuk gece uyuyor uyumayan analar ne yapsın bu her kadının geçirdiği bir süreç . Konu sahibi bunlardan sende geçeceksin korkuyla biraz cikistim sana ama lütfen o çocuk için anneni yanına al bir iki ay yanlız kalma
 
Kızlar çok değişiksiniz. Belli ki kadın depresyonda. Hala ne biçim annesin bilmem ne falan yazılır mı? Azıcık mantıklı şeyler yazın.

Canım doğumdan önce ve sonra mutlaka terapi al. Şimdiden başla sürece. Memleketinden uzaktasın, etrafın düşüncesiz insanlarla dolu bu bebeği bir fırsat olarak gör ve onun için toparlanmaya çalış. Bak normalde hamile kalman imkansızmış bu bebek sana bir hediye, mucize bu yüzden ona sahip çıkabilmek için çabala.
 
B
Bu konudaki arkadaş neden bu kadar acımasız tepkiler toplamış şok oldum valla.kadıncağız birşey dememiş ki.zaten psikolojisi çok kötü.sevmediği adamdan çocuğu olacak.bu duruma isteksizliğini hayet seviyeli bir şekilde belirtmiş.kızlar iyi misiniz siz ya ? Bende mi soru var bu gece sizde mi anlamadım valla.şakır şakır kürta yaptırıyor insanlar ,bu sitede de ölümüne savunuluyor.bu kadıncağız soğudum deyince suç olmuş.
Sevmediği adamla niye evlensin Ferhan? Yalıda düğünü olacak, maldivlere balayına gidecek, bilmem kac tane bilezik takılacak diye mi seviyordu? Oyleyse parayi mi seviyordu?
 
Ya üç ay önce yaşadığım şoku tahmin edebilirsin . Birde benim hamilelik ve doğum surecim çok sıkıntılıydi. Sütüm zor grldi göğüslerim yara çocuk meme reddi yaşıyor tam üç gün gece gunduz ayaktaydim bir saat uyumadan doğumdan önce bir gün ve sonraki iki gün . Hayatta en büyük çaresizliği yaşadım yanlız büyütüyorum hala büyük bir sabır istiyor . Ara sıra yastığı ağzıma koyup bağırmak istiyorum gece uyusafs gündüz tüm gün ağlayan bir çocuk . Sınırlarim hiç bu kadar zorlanmamışti . Ama onu sevdiğim için bakımını yapmaya devam ediyorum sevgimi göstermeye şimdi soguyan bir kadın doğacak çocuğa ne yapacak
Ben cocugu babasina birakip aksam saat 10da esofmanlarla kendimi sokaga attigimi biliyorum. Insan kendini cok caresiz hissediyor. Umarim konu sahibi dogumdan sonra bebegini kucagina aldiginda o sevgiyi ve merhameti hissedebilir
 
Gerçek bir ruh hastasısın. Sorumsuz anne nedir ya babası çok sorumluyduda ben sorumsuzluk yaptım aynen. Yaşadıklarımdan çocuğuma hissizleştim lafından şu kadar şeyi nasıl senaryolaştırdın acaba. Allah asıl senin yardımcın olsun ya bir çık sayfamdan.
Nolur sakin olun da siz de bebişiniz de etkilenmesin daha fazla. Yazdığınız mesajdan ne kadar karmaşa içinde olduğunuz belli. Siz de objektif bir gözle okuyun yazınızı. Başta soğudum deyip sonra yine bebişi düşünerek hareket etmişsiniz. Bir an önce psikolojik destek alın, doğum öncesi karar verip güzel bir gelecek çizin yavrunuzla. Eğer kararınız farklı olursa da en azından planlı, düşünülmüş, kaostan azade şekilde karar vermiş olursunuz. Anneniz de destek, aileniz de arkanızda. Yalnız değilsiniz, ailenizin destek olması ne güzel bir duygudur. Bebeğiniz de hissetsin bunu
 
Ben cocugu babasina birakip aksam saat 10da esofmanlarla kendimi sokaga attigimi biliyorum. Insan kendini cok caresiz hissediyor. Umarim konu sahibi dogumdan sonra bebegini kucagina aldiginda o sevgiyi ve merhameti hissedebilir
Bende esime lütfen al deyip salona gidip oturup ağladım birkaç kez çok zor bir süreç. Inşallah hisseder çünkü dünyada bir tek ona ihtiyacı olan bir canlı var karninda
 
Degil bu yazdıklarınız, hamile olsam ve eşim yapabilecegi en kotu seyleri yapsa benim bebeğimden soğumak aklıma bile gelmez, daha çok ona sarılırım. Onun icin neler yapabilirim onu düşünürüm. Korunmamışsınız, hamile kalmışsınız. Aldırmamışsınız çocuk büyümüş doğdu doğacak. Ne suçu var? Sağlıklı düşünemiyorsunuz Dogumdan once mutlaka psikolojik tedavi görün, doğum sonrası lohusalık dönemi çok daha zor geciyor cünkü.
 
Hamilelikte, lohusalıkta kadınlar beklenmeyen duygular yaşayabilir. Herkes full analık hissedecek diye bir kaide yok. Analık, gebelik, kadınlık bunlar fazla kutsallaştırılmış kavramlar ülkemizde. O muhteşem duyguyu yaşamak ya da yaşıyor gibi davranmak zorunda bırakılırsınız. Üstünüze bu denli gelinmesini hiç hoş bulmadım. Anneliğinize gelen kötü yorumlara verdiğiniz tepkiden, henüz farkında olmayabilirsiniz ama bebeğinizi koruyacağınız çok belli. Doğumdan sonra kendinizi fiziksel olarak biraz toparlayınca ailenizin yanına gelebilirsiniz. Belki daha huzurlu hissedersiniz o zaman. Evlilik öncesi ve sonrası size yapılanları kaldıramıyor olmanızı gerçekten anlıyorum. Ama olan olmuş. Türkiye'ye döndükten sonra evliliğiniz hakkında da bir karar alabilirsiniz. Ama şu an lütfen gebeliğinize, sağlığınıza odaklanın. Doğum ve sonrasını rahat bir şekilde atlatmak için çözüm üretmeye çalışın. Belki terapiye başlarsınız. Her şey bir yana ülke değiştirmek bile sizi sarsar. Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim.
 
Eşinizi tanımadan, evliliğinizi oturtmadan hamile kalmışsınız. Üstelik evlilik öncesi süreçte defalarca tehlike sinyalleri almanıza rağmen. Ama artık bu konuda yapabileceğiniz bir şey yok. Önünüze bakmak zorundasınız. Sizin için en doğrusu, eğer uçağa binmeniz tehlike oluşturmuyorsa, Türkiye'ye dönüp annenizin yanında doğurmak ve evliliğinizle ilgili kararları sağlam bir kafayla almak. Ailenizin de desteğiyle bu duyguları aşacağınızı umuyorum.
 
X