Eşimden boşanmak istiyorum ve karnımdaki çocuğu sevemiyorum

achoi · 22 Aralık 2022

Baştan kabul etmeniz onların eline koz vermiş herşeyi tamam yaparız diyip yapmamaya alışmışlar.... İnşaAllah çocuk doğunca ona karşı fikriniz değişir İnşaAllah yanınızdayken kıymetini bilirsiniz

onbirmayis · 22 Aralık 2022

Hafsanuralli546 .!.:
Çoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.

Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.

Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.

Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.

Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.

Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )

Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )

2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece

Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)

Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.

Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.

Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.

Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )

Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.

O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.

Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?

Allahım diyorum sen görüyorsun ben çocuk için uğraşıyorum ama birileri karnındaki çocuğu sevemediğini söylüyor…

Gudugudu · 22 Aralık 2022

Adam dolandırıcı, ne yalı düğünü ne Maldivler?

Yapamayacağı şeyi söyleyen kişi yalancıdır ve beni de soğutur,

normal normal düğün yapalım- yapmayalım balayına gidelim ya da gitmeyelim desin, bence konu sahibi de haklı, ama keşke inanmasaymış, araştırsaymış o zaman bu palavlaları duyduğunda ‘ hangi parayla yiğidim’ derdi,

Eşi kötü biri, ne olursa olsun hamile kadına evde konuşmadan durulmaz hem de cocuğun babası sonuçta kadın tek basına mi yaptı? en ihtiyaç duyduğu zamanda hamile eşine mobbing yapıyor, insan düşmanı hamile olsa böyle yapmaz,hamilelik hormonları tavan,

ayrıca tanımadığı bir ülkede, konu sahibi, evlen baskısıyla hata etmiş işte,

dön konu sahibi ülkene çabuk ailenle ol doğum yap lohusalık geçsin bi kendine gel öyle karar verirsin

duruguzel · 22 Aralık 2022

Evladımın saçının 1 telini 1000 tane erkeğe değişmem. Sizin hesabınıza göre her boşanan anne çocuklarını cami avlusuna bırakırdı.
Rabbim size hidayet versin. İnşAllah çocuğunuzu kucağınıza alınca kalbiniz yumuşar.

kerkenes · 22 Aralık 2022

Yarından tezi yok hemen uçak biletini alıp gelip türkiyede ailenizin yanında yapın doğumu. Öncesinde adresinizi de buraya aldırın hatta. Oturum durumlarından çok çok büyük sıkıntı yaşayabilirsiniz yoksa. Doğum sonrası hala istediğiniz gibi olmazsa babasına verme durumunuz hep var ama orda doğum yaparsanız geri dönüşü yok, izin almadan getirme şansınız yok, bırakamam derseniz kalmaniz gerekecek. Eşinizin insafına kalmayın, o yalancıya da acıyıp doğuma gelsin falan demeyin. Haketmiyor. Çok şans isterde kalkıp gelir yanınıza, ailesi ile mesafesini korur, o zaman tekrar denemeyi düşünürsünüz.

Buz ruhu · 22 Aralık 2022

onbirmayis .!.:
Allahım diyorum sen görüyorsun ben çocuk için uğraşıyorum ama birileri karnındaki çocuğu sevemediğini söylüyor…

Bak şimdi! Bu yaptığınız gerçekten hiç hoş değil. Sizin çocuk sahibi olamıyor olmanız, bunu yaşamış, yaşama ihtimali olan kadınlara mükemmel annelik dayatmanıza hak tanımaz. Çok rica ediyorum artık bu kıskançlık, hırs, nefret ya da her neyse bu duyguyla bebeğini benimseyememiş, annelikten şikayetlenen kadınların üstüne gelmeyin. Bekarlara bakıp evliyim diyerek nasıl şükretmiyorsanız, bebeği olanlar da size bakıp şükretmek zorunda değil!

CiRiLLA · 22 Aralık 2022

Bogazda dugun yapip, balayina maldivlere goturecek adam niye dugunu, eşyalari her şeyi ailenize ve size yaptirsin????

Resmen gozunuzu kapatip evlenmişsiniz evleneyim gitsin diye. Buna yalan bile denemez cunku oyle sacma

Şuan bulundugunuz durumdan dolayi bebekle ilgili dusuncelerinize ben yorum yapmayacagim, olabilir.
Bence ailenizin yanina dönün, alabiliyorsaniz yardim alin. Bebek bakiminda aileniz yardimci olsa belki duzeleceksiniz.

EloraViolet · 22 Aralık 2022

Hafsanuralli546 .!.:
Çoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.

Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.

Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.

Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.

Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.

Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )

Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )

2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece

Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)

Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.

Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.

Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.

Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )

Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.

O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.

Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?

Çocuk doğmadan önce o bilmediğin ülkeden çıksan iyi olur. Riskin azalmışken senin için cidden yii olur. Bilmediğin bir ülkede doğum yaparsan, bilmediğin doktorlar çok zorlanırsın. Hele çocuk doğduktan sonra çıkmaya kalkarsan, kimlik, evrak işi derken aylar sürer gelebilmen.

Artık yarın için annem hasta de, gerekirse havalimanı polisine sığın ülkeden çık. Gerisini sonra düşünürsün. Gerekirse rest çekersin, ben ülkeme döndüm, sen de kocamsan geri geleceksin diye.belki gelir sen öyle dönersen.

Burada 8 aylık hamile kadına, doğmamış çocuğu için üzgünken yazdığı şeylerle seni yargılayacakları da umursama.

tzlm · 22 Aralık 2022

Hafsanuralli546 .!.:
Çoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.

Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.

Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.

Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.

Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.

Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )

Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )

2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece

Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)

Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.

Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.

Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.

Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )

Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.

O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.

Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?

Çocuğun günahı nedir ya lütfen böyle yapmayın ,yazmayın bende böyle bi ilişkiden doğdum. Attılar yurtlara bakın 24 yaşındayım ama hala kimsesizim öğretmenim öğrencilerimi dahi kıskandım arkadaşlarımı, kocamı… Aile olmayı beceremiyorsanız zevkinizden çocuk yapmayın anladınız mı ? madem böyle olaylar oldu en başta bu kararlının arkasında dursaydınız. Bakın hamilesiniz üzülmenizi istemem o senin soğudum dediğin çocuğun hiç bi günahı yok eşinizden nefret ediyorsunuz diye ondan nefret etmeyin lütfen bağrınıza bastırınız. Onu siz eğitim büyüteceksiniz. Şuan o kadar kötü oldum ki o bebeğe rabbim yardım etsin ne diyeyim…

QueenGenepil · 22 Aralık 2022

Onu bunu boş verin bilet alın kaçın oradan. Eşya falan bırakın, dolandırıcı kocanızı da cazgır anasını da. Dolandırılmışsınız ama hala da birileri gelsin daha da sıvasın diye bir haliniz var. Aİlenizin yanında doğurun, seversiniz çocuğu isterse onlara benzesin gözünüz gördüğü, kokusunu aldığınız anda seversiniz. Geçin dram yapmayı sonuca bakın

pamuk musun nesin · 22 Aralık 2022

onbirmayis .!.:
Allahım diyorum sen görüyorsun ben çocuk için uğraşıyorum ama birileri karnındaki çocuğu sevemediğini söylüyor…

Bunu söylediniz diye Allah hemen bu gece çocuk mu nasip edecek?

Onun sevmemesinin sizin uğraşınızla ne gibi bir bağlantısı olabilir?

Mağarada yaşıyor gibi davranılıyor bazen. Lohusa depresyonundan ne farkı var şu durumunun? O normal de bu mu anormal?

Brrk · 22 Aralık 2022

Arkadaşlar kız baya baya depresyonda. Çocuğu boğup atacağım, evlatlık vereceğim falan dememiş ki, bu depresyon hamilelikte olabildiği gibi doğum sonrası da oluyor hepimiz biliyoruz.
Burada ne üyeler neler yazdı da onların moralini yüksek tuttuk. Muhtemelen depresyon yüzünden sitem ediyor.
Hafsanur, bebeğin doğmadan ülkene ve ailenin yanına dön.

Tahin Helva · 22 Aralık 2022

Düğünü, balayını dediği gibi yapacak olan adam öncesinde bellidir. İstediği kadar söylesin, siz bilmiyor muydunuz eşinizin neti ne kadar yapabileceğini? Yapamayacağı şeyleri atip tutan adam zaten evlenmek için doğru kişi değildir. Bu noktada sizin de hatanız var.

Bebeğiniz ile ilgili hissettiklerimin için çok olumsuz yorum yapamayacağım çünkü istemediğiniz şeyler yaşamışsınız. Ülke değiştirip yalnız kalmanız falan da eklenince ruhsal olarak sıkıntı yaşıyorsunuz belli ki. Bu durumda sağlıksız diyeceğimiz şeyler düşünebilirsiniz.
8 aya kadar seyahat edemeyip son ay seyahat edecek noktaya gelmeniz pek aklıma yatmadı açıkçası ama gidebiliyorsunuz bir dakika beklemeyin. Eşinizin ve annesinin yanında doğum yaparsanız daha kötü olursunuz.

onbirmayis · 22 Aralık 2022

Buz ruhu .!.:
Bak şimdi! Bu yaptığınız gerçekten hiç hoş değil. Sizin çocuk sahibi olamıyor olmanız, bunu yaşamış, yaşama ihtimali olan kadınlara mükemmel annelik dayatmanıza hak tanımaz. Çok rica ediyorum artık bu kıskançlık, hırs, nefret ya da her neyse bu duyguyla bebeğini benimseyememiş, annelikten şikayetlenen kadınların üstüne gelmeyin. Bekarlara bakıp evliyim diyerek nasıl şükretmiyorsanız, bebeği olanlar da size bakıp şükretmek zorunda değil!

Ne alakası var hanımefendi ? Neden kıskanayım ? Allah daha çok versin. Bile isteye yapmış. Sonra da sevemiyorum diye başlık açmış !!! Kıskançlık ve hırsmış. Gebelik bölümünde herkes ismimi ezberledi benim. Sorun bakayım kime bi fesatlığım,bir kötü sözüm olmuş !!! Tanımadığım herkesle arkadaş oldum. Hamile olanı tebrik edip olmayana destek oluyorum,dua ediyorum.
Bu hanımefendi balık baştan kokar misali baştan sorunları olan bir evliliğe ilk aydan çocuk yapmış. Kalkıp da sevemiyorum diyemez. Doğmamış bir çocuk hakkında böyle konuşacağına, çocuğumla yeni bir hayat nasıl kurarım diye başlık açsın. Sanki söylediği çok doğru bi lafmış gibi bütün algıyı benim üzerime çekmeye çalışmayın. Bebek neredeyse doğacak,onun kanını taşıdığı için sevmiyormuş muş. Kazayla hamile kalmamış,korunmadım diyor ! Şimdi de çocuğu anne sevgisinden mahrum edemez !

Buz ruhu · 22 Aralık 2022

onbirmayis .!.:
Ne alakası var hanımefendi ? Neden kıskanayım ? Allah daha çok versin. Bile isteye yapmış. Sonra da sevemiyorum diye başlık açmış !!! Kıskançlık ve hırsmış. Gebelik bölümünde herkes ismimi ezberledi benim. Sorun bakayım kime bi fesatlığım,bir kötü sözüm olmuş !!! Tanımadığım herkesle arkadaş oldum. Hamile olanı tebrik edip olmayana destek oluyorum,dua ediyorum.
Bu hanımefendi balık baştan kokar misali baştan sorunları olan bir evliliğe ilk aydan çocuk yapmış. Kalkıp da sevemiyorum diyemez. Doğmamış bir çocuk hakkında böyle konuşacağına, çocuğumla yeni bir hayat nasıl kurarım diye başlık açsın. Sanki söylediği çok doğru bi lafmış gibi bütün algıyı benim üzerime çekmeye çalışmayın. Bebek neredeyse doğacak,onun kanını taşıdığı için sevmiyormuş muş. Kazayla hamile kalmamış,korunmadım diyor ! Şimdi de çocuğu anne sevgisinden mahrum edemez !

Hanımefendi ne algısı çekeceğim. Parti lideri gibi konuşmayın lütfen! Açılan konunun ve içeriğinin sizin bebek isteminizle yakından uzaktan ilgisi yok, görmüyor musunuz? Gerçekten siz bir bebeği dert edinmiş olsaydınız konu sahibine çözüm bulmaya, yardımcı olmaya çalışırdınız. Ama sizin yorumunuz bu : Allahım diyorum sen görüyorsun ben çocuk için uğraşıyorum ama birileri karnındaki çocuğu sevemediğini söylüyor… Bu cümlenizin bir bebeğe faydası nedir açıklar mısınız lütfen?

bengumm · 23 Aralık 2022

Hafsanuralli546 .!.:
Çoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.

Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.

Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.

Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.

Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.

Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )

Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )

2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece

Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)

Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.

Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.

Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.

Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )

Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.

O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.

Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?

Yaşadıkların gercekren çok üzücü çok talihsiz şeyler ama evliliğin oturmadan bebek düşünen sizsiniz . Eşinin sözünün arkasında durmaması ve sana yeteri kadar güzel bir hayat yasatmamasinun sebebini o minnacık bebeğe yüklemeyin. O dünyaya gelmek istemedi siz getirdiniz ondan izin almadan demi . Umarım herşey daha güzel olur yoluna girer . Anlamadığım şey neden işinizi bırakıp sizde baküye gittiniz ülkeyi bırakıp. Bunlar çok riskli şeyler dönülmez kararlar . İşler çok ters gitmiş gerçekten

Gudugudu · 23 Aralık 2022

Buz ruhu .!.:
Bak şimdi! Bu yaptığınız gerçekten hiç hoş değil. Sizin çocuk sahibi olamıyor olmanız, bunu yaşamış, yaşama ihtimali olan kadınlara mükemmel annelik dayatmanıza hak tanımaz. Çok rica ediyorum artık bu kıskançlık, hırs, nefret ya da her neyse bu duyguyla bebeğini benimseyememiş, annelikten şikayetlenen kadınların üstüne gelmeyin. Bekarlara bakıp evliyim diyerek nasıl şükretmiyorsanız, bebeği olanlar da size bakıp şükretmek zorunda değil!

Ben bekarım cocuk da düşünmüyorum ama bana da tuhaf geliyor çöpe- tuvalete atılan bebekler, istenmeyen sevgi görmeyen çocuklar

Bir yandan evlat hasretiyle yıllardır yanıp tutuşan ama bi türlü olamayan kadınlar, aileler

İstemeyenin sahip çıkmayanın gırla cocuğu olurken isteyenin kucağının boş kalması

Bence yorumu yapan kişi

onbirmayis de haset etmiyor buna içerliyor olabilir cünkü cidden çok değişik bir adalet(sizlik) var

onbirmayis · 23 Aralık 2022

Buz ruhu .!.:
Hanımefendi ne algısı çekeceğim. Parti lideri gibi konuşmayın lütfen! Açılan konunun ve içeriğinin sizin bebek isteminizle yakından uzaktan ilgisi yok, görmüyor musunuz? Gerçekten siz bir bebeği dert edinmiş olsaydınız konu sahibine çözüm bulmaya, yardımcı olmaya çalışırdınız. Ama sizin yorumunuz bu : Allahım diyorum sen görüyorsun ben çocuk için uğraşıyorum ama birileri karnındaki çocuğu sevemediğini söylüyor… Bu cümlenizin bir bebeğe faydası nedir açıklar mısınız lütfen?

Sizin faydanız ne olacaksa lütfen buyurun o zaman. Kusura bakmayın içinde bulunduğum psikoloji buna müsait değil.
Herşey normal ama benim sitemim yanlış.
Üstelik kadına bir laf etmişmişliğim bile yok. Kendi kendime sitem ettim.
Ne dedim senin gibi anne olmaz olsun mu dedim? Beddua mı ettim? Allahım görüyorsun dedim.
Neyse hanımefendi ben uzatmıyorum,kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez.

bengumm · 23 Aralık 2022

KIR PAPATYASII .!.:
O çocuk doğacak dikişlerin acıyacak, emzirmen gerekecek, göğüslerin yara olacak , uyuyamayacaksin biraz büyüyünce saclarini çekecek sen o çocuğa zarar verirsin . Yanında biri olmadan o çocukla baş başa kalma sakın . Bunu normalde söylemem ama istemiyorsan ver babannesine zarar görmesindense ona sevgi gosteren biri olsun

Öyle dediğine bakma doğup kokusunu alınca annelik duygusu kabaracak insaAllah . Evlat bambaşka ya

Pamukannesi83 · 23 Aralık 2022

Yasadiklariniza üzüldüm. Maddi kismini gecelim, önemli olan su anda siz ve bebeginizsiniz. Esiniz beyinsizliginden sizi bu özel sürecte yalniz birakmis. Bunu hicbir kadin istemez. Es tarafa olan kizginliginizi da bir kenara koyalim, siz aslinda cocuktan.sogumuyorsunuz. insan cocugu icin sicak bir aile ortami ister. Bu insanların ailesi olacagina üzülüyorsunuz aslinda. Mesele yani onun herhangi bir kan tasidigindan degil. Eminim cocugunuzu görseniz ne demek istedigimi daha iyi anlayacaksiniz. O bebek icin dünyayi yakabileceksiniz. Size tavsiyem: dogumdan önce veya bu kadar cabuk olmuyorsa, dogumdan sonra psikolojik destek almaniz ve icinize dolan bu negatif enerjiyi atmaniz. Siz yakinda anne olacaksiniz. Bu özel süreci baskalarin öküzlügüne kurban etmeyin. Yeni hayatiniz icinde daha saglam kararlar verirsiniz. Önemli olan bundan sonra saglam adimlar atip kendiniz ve bebeginiz icin en saglam kararlari almak. Aile terapisi de yinede düsünebilirsiniz. Ayrilmayi kesin isteseniz bile cocuk icin saglikli iletisim kurmanin yollarini aramaya calisin. Kendinizi daha fazla yipratmanin anlami yok.

Eşimden boşanmak istiyorum ve karnımdaki çocuğu sevemiyorum

Popüler Üye

Güzel günler çok yakın 🌤

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Only positive vibes 💕

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Muhattap değil "muhatap"

♈

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Popüler Üye

Şimdiden başka zaman yok

Ben kararımı verdim, Aptiylen evlenicem.

Nirvana

Güzel günler çok yakın 🌤

Muhattap değil "muhatap"

🌟

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Güzel günler çok yakın 🌤

🌟

Nirvana

Benzer Konular