Eşim ve sigara

gul2016

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2019
6.281
13.196
Eşim bundan 3, 3,5 ay önce açık kalp ameliyatı geçirdi. Ameliyattan önce 30 yıldır günde 2,3 paket sigara içen bir insandı ve bırakmaya niyeti yoktu. Ben de onunla tanıştıktan sonra sigaraya başladım, 9 yıldır içiyordum. Eşim ani bir teşhis aldı. O sırada ailesinin yanındaydık ve onların şehrinde ameliyat oldu. Ameliyat öncesi doktor sigarayı bırak dedi ve eşim de hastaneye yatmadan 1 gün önce bıraktı.

Büyük bir ameliyat geçirdi, sonrasında hastanede yattığı sürede akciğer tedavisi de gördü. O süreçte hiç içmedi, taburcu olunca da ailesinin evinde kaldık, hiç içmediği gibi “canım hiç sigara içmek istemiyor” “hiç sigara ile tanışmamış gibiyim” “beynimden sigarayı silmişler” gibi ifadeler kullandı. Sanırım aldığı narkoz ve sonrasında kullandıkları ağrı kesiciler nedeniyle hiç yoksunluk çekmeden bırakmış oldu. Bu büyük bir şans ancak sigara bağımlılığı denen iletin fiziksel olarak vücuttan silinse de öyle beyinden kolay kolay silinmeyeceğini bildiğim için ben de sigarayı bırakmaya çalıştım. Çünkü ben içmeye devam edersem günün birinde canı çeker ve o da bir iki derken içmeye başlar diye düşündüm.

Daha o hastanedeyken Bio rezonansa gittim. Sonra pskiaytriste gittim bana sigarayı bırakmam için ilaç yazdı, genelde böyle ilaçlara karşı olmama rağmen kullandım. Yine de öyle kötü bir ilet ki tamamen bırakamadım, günde 1,5 paketten 3 sigaraya indirdim. Ancak herkese bıraktığımı söyledim ve onları da gizlice içiyordum. Pskiayatrist de bana günde 3e indirdiysen bunu kafana takma, sende bu duyarlılık olduğu sürece günde 20 içecek halin yok ya stres yapma, günde 4 taneye kadar içebilirsin” dedi.

Kv ve Kp evinde kalıyorduk, balkonda bile içsem koku gelir diye markete gitme bahanesiyle 7 kat inip soğuklarda yağmurda ayazda kaldırım kenarlarında sigara içtim.

Eşimin yanında asla içmedim. Eşime yalan da söylemedim ama asla içip içmediğimi veya ne zaman içtiğimi bilmedi. Sigara paketini görmedi, kolanya, diş macunu vs ile kokudan arınarak girdim hep içerilere.

Sigarayı bırakmanın ne kadar zor bir şey olduğunu da deneyimleyerek gördüm. 2,5 ay sonra evimize döndük. Eşimle bir karar aldık Kayınpederim evinde olduğu gibi bizim evin içinde de sigara içilmesin diye, İçmek isteyen balkonda içsin. Eşim de seve seve bu kararı onayladı. Bense balkonda bile içmedim. Yine o görmesin, canı çekmesin diye sokaklara çıkıp içtim.

Gel gelelim biz eve dönünce yatıya misafir geldi 10 gün kadar kaldılar. Misafire de bu kararımızı anlattık. Ben ayrıca kendimi örnek göstererek onu uyardım. Sigara içtiğimi bilse /tahmin etse de elimde görmesi başka.

Tabi ki sosyal ortamlara gireceğiz eşimi sigaradan soyutlanmak gibi bir imkan yok ama en azından evimizde içilmesin istedim ama ne mümkün. Neymiş efendim balkon soğukmuş üşüyormuş diye misafir evin içinde içti durdu. Her seferinde de uyardım, eşim de uyardı ama nafile. Yahu yatak odasında bile içmiş ki biz eşimle en keş olduğumuz zamanlarda bile yatak odasında içmedik. Sinirlendim. Kibarca uyardım, kabaca uyardım, sinir krizi geçirerek uyardım, nafile. Bir keresinde “eve duman alarmı taktıracağız” dedim misafir küstü, trip atarak balkona çıktı, ama sadece o bir kez, sonra tekrar içeride içti.

Şimdi misafiri günah keçisi yapmak istemiyorum ama eşim de o 10 gün içerisinde bir iki sigara derken tekrar içmeye başladı. Misafir gidince de her gün artırarak içmeye devam etti. Hem o misafirin içtiği ve kendisinin ise daha önce hiç içmediği bir marka sigarayı alıp içiyor, 10 günde ona alıştı çünkü. Yazık dedim günah dedim. Hazır (böyle büyük bir ameliyat, narkoz ve ilaçların etkisiyle) bırakmışken başlamasın istedim çünkü normal koşullarda bırakmak çok çok zor bunu kendim deneyimleyerek gördüm.

Bu arada eşime sigara konusunda hiç karışmama kararı almıştım ve bu kararımı da uyguladım. Karışmadım, çünkü kendimden de biliyorum ters teper. Ancak şimdi içiyor hem günde en az 1 paket ve ben çok üzülüyorum… Misafiri suçluyorum, yani geldiği evin kurallarına uyması gerekmez mi? Hem böyle açık kalp ameliyatı geçirmiş bir insan gibi hassas bir durum varken ortada, ama eşim de çocuk değil, belki bu misafir olmasaydı başka vesile ile yine içecekti bilmiyorum fakat üzülüyorum.
 
Son düzenleme:
Çok geçmiş olsun, Allah tekrar yaşatmasın.🌸
Sigara konusunda haklısınız bir emek var ve sağlık için çaba var , üstüne de bağımlılık olunca süreç zor
Misafiriniz haksız lakin olan olmuş yapabilecek bir şey yok. Samimiyet üzerinden nazını geçirmiş eskiden de içtiğiniz için. Böyle tedavi gören biri için hiç riske alınmaması gereken mevzular ama herkes hassas olamıyor. Herkesin acısı derdi kendine :)
Gel gelelim misafir suçlamaya başlangıç için tetikleyici olmuş ama sigarayı içen eşiniz 🤷🏻‍♀️ kızsanız da bir şey fark etmeyecek maalesef içmek isterse içecek ne yazık ki belki gittiğiniz doktora beraber gidebilirsiniz o yöntem işe yarar 🌸 Her şeyin hayırlısı ile güzelleşmesi dileğiyle🤍
 
Geçmiş olsun, neden hemen yatılı misafir kabul ettiniz ki. Uygun değiliz diyerek reddetseydiniz.
Ben sanırım çok sert bi insanım, evimde yapmayın dediğim bişeyi misafirler yapamaz hem kızarım hemde yüzümede yansır, acaba çok mu yumuşak söylediniz ki tekrar tekrar evde sigara içti?
Israrla evde içen misafire yarın şehir dışına çıkıyoruz biletini al derdim sanırım. Bidaha bu kişiyi evimde ağırlamazdım.
 
Eşim bundan 3, 3,5 ay önce açık kalp ameliyatı geçirdi. Ameliyattan önce 30 yıldır günde 2,3 paket sigara içen bir insandı ve bırakmaya niyeti yoktu. Ben de onunla tanıştıktan sonra sigaraya başladım, 9 yıldır içiyordum. Eşim ani bir teşhis aldı. O sırada ailesinin yanındaydık ve onların şehrinde ameliyat oldu. Ameliyat öncesi doktor sigarayı bırak dedi ve eşim de hastaneye yatmadan 1 gün önce bıraktı.

Büyük bir ameliyat geçirdi, sonrasında hastanede yattığı sürede akciğer tedavisi de gördü. O süreçte hiç içmedi, taburcu olunca da ailesinin evinde kaldık, hiç içmediği gibi “canım hiç sigara içmek istemiyor” “hiç sigara ile tanışmamış gibiyim” “beynimden sigarayı silmişler” gibi ifadeler kullandı. Sanırım aldığı narkoz ve sonrasında kullandıkları ağrı kesiciler nedeniyle hiç yoksunluk çekmeden bırakmış oldu. Bu büyük bir şans ancak sigara bağımlılığı denen iletin fiziksel olarak vücuttan silinse de öyle beyinden kolay kolay silinmeyeceğini bildiğim için ben de sigarayı bırakmaya çalıştım. Çünkü ben içmeye devam edersem günün birinde canı çeker ve o da bir iki derken içmeye başlar diye düşündüm.

Daha o hastanedeyken Bio rezonansa gittim. Sonra pskiaytriste gittim bana sigarayı bırakmam için ilaç yazdı, genelde böyle ilaçlara karşı olmama rağmen kullandım. Yine de öyle kötü bir ilet ki tamamen bırakamadım, günde 1,5 paketten 3 sigaraya indirdim. Ancak herkese bıraktığımı söyledim ve onları da gizlice içiyordum. Pskiayatrist de bana günde 3e indirdiysen bunu kafana takma, sende bu duyarlılık olduğu sürece günde 20 içecek halin yok ya stres yapma, günde 4 taneye kadar içebilirsin” dedi.

Kv ve Kp evinde kalıyorduk, balkonda bile içsem koku gelir diye markete gitme bahanesiyle 7 kat inip soğuklarda yağmurda ayazda kaldırım kenarlarında sigara içtim.

Eşimin yanında asla içmedim. Eşime yalan da söylemedim ama asla içip içmediğimi veya ne zaman içtiğimi bilmedi. Sigara paketini görmedi, kolanya, diş macunu vs ile kokudan arınarak girdim hep içerilere.

Sigarayı bırakmanın ne kadar zor bir şey olduğunu da deneyimleyerek gördüm. 2,5 ay sonra evimize döndük. Eşimle bir karar aldık Kayınpederim evinde olduğu gibi bizim evin içinde de sigara içilmesin diye, İçmek isteyen balkonda içsin. Eşim de seve seve bu kararı onayladı. Bense balkonda bile içmedim. Yine o görmesin, canı çekmesin diye sokaklara çıkıp içtim.

Gel gelelim biz eve dönünce yatıya misafir geldi 10 gün kadar kaldılar. Misafire de bu kararımızı anlattık. Ben ayrıca kendimi örnek göstererek onu uyardım. Sigara içtiğimi bilse /tahmin etse de elimde görmesi başka.

Tabi ki sosyal ortamlara gireceğiz eşimi sigaradan soyutlanmak gibi bir imkan yok ama en azından evimizde içilmesin istedim ama ne mümkün. Neymiş efendim balkon soğukmuş üşüyormuş diye misafir evin içinde içti durdu. Her seferinde de uyardım, eşim de uyardı ama nafile. Yahu yatak odasında bile içmiş ki biz eşimle en keş olduğumuz zamanlarda bile yatak odasında içmedik. Sinirlendim. Kibarca uyardım, kabaca uyardım, sinir krizi geçirerek uyardım, nafile. Bir keresinde “eve duman alarmı taktıracağız” dedim misafir küstü, trip atarak balkona çıktı, ama sadece o bir kez, sonra tekrar içeride içti.

Şimdi misafiri günah keçisi yapmak istemiyorum ama eşim de o 10 gün içerisinde bir iki sigara derken tekrar içmeye başladı. Misafir gidince de her gün artırarak içmeye devam etti. Hem o misafirin içtiği ve kendisinin ise daha önce hiç içmediği bir marka sigarayı alıp içiyor, 10 günde ona alıştı çünkü. Yazık dedim günah dedim. Hazır (böyle büyük bir ameliyat, narkoz ve ilaçların etkisiyle) bırakmışken başlamasın istedim çünkü normal koşullarda bırakmak çok çok zor bunu kendim deneyimleyerek gördüm.

Bu arada eşime sigara konusunda hiç karışmama kararı almıştım ve bu kararımı da uyguladım. Karışmadım, çünkü kendimden de biliyorum ters teper. Ancak şimdi içiyor hem günde en az 1 paket ve ben çok üzülüyorum… Misafiri suçluyorum, yani geldiği evin kurallarına uyması gerekmez mi? Hem böyle açık kalp ameliyatı geçirmiş bir insan gibi hassas bir durum varken ortada, ama eşim de çocuk değil, belki bu misafir olmasaydı başka vesile ile yine içecekti bilmiyorum fakat üzülüyorum.

Misafirin çok terbiyesiz birisi. Şansın varsa bir daha görüşme.
 
Ben olsam misafire evden gitmesini söylerdim. 🙄
Misafirin yaptigi terbiyesizlik ama eşiniz ve sizde irade hic yok, misafir olmasa da başlardi bence eşiniz.
3-4 sigara icmek için o kadar zahmete girmeniz sizin de birakamayacaginizi gösteriyor zaten.

+5 senedir sigarayi birakmiş biri olarak soyleyecegim kendi icinizde bitirmezseniz azaltmak, doktor, ilac işe yaramaz genelde.
Ben birakirken bir anda karar verdim ve karari verdikten sonra bir sigara daha yakmadim. Yani azaltma işine girmeden direkt kestim bir anda. Ilk 1 ay zor oluyor alişkanlik yokluk çekme olmuyor diyemem ama dayanilmayacak bir şey degil biraz sabredince istek kaybolmaya başliyor zaten.
 
Eşim bundan 3, 3,5 ay önce açık kalp ameliyatı geçirdi. Ameliyattan önce 30 yıldır günde 2,3 paket sigara içen bir insandı ve bırakmaya niyeti yoktu. Ben de onunla tanıştıktan sonra sigaraya başladım, 9 yıldır içiyordum. Eşim ani bir teşhis aldı. O sırada ailesinin yanındaydık ve onların şehrinde ameliyat oldu. Ameliyat öncesi doktor sigarayı bırak dedi ve eşim de hastaneye yatmadan 1 gün önce bıraktı.

Büyük bir ameliyat geçirdi, sonrasında hastanede yattığı sürede akciğer tedavisi de gördü. O süreçte hiç içmedi, taburcu olunca da ailesinin evinde kaldık, hiç içmediği gibi “canım hiç sigara içmek istemiyor” “hiç sigara ile tanışmamış gibiyim” “beynimden sigarayı silmişler” gibi ifadeler kullandı. Sanırım aldığı narkoz ve sonrasında kullandıkları ağrı kesiciler nedeniyle hiç yoksunluk çekmeden bırakmış oldu. Bu büyük bir şans ancak sigara bağımlılığı denen iletin fiziksel olarak vücuttan silinse de öyle beyinden kolay kolay silinmeyeceğini bildiğim için ben de sigarayı bırakmaya çalıştım. Çünkü ben içmeye devam edersem günün birinde canı çeker ve o da bir iki derken içmeye başlar diye düşündüm.

Daha o hastanedeyken Bio rezonansa gittim. Sonra pskiaytriste gittim bana sigarayı bırakmam için ilaç yazdı, genelde böyle ilaçlara karşı olmama rağmen kullandım. Yine de öyle kötü bir ilet ki tamamen bırakamadım, günde 1,5 paketten 3 sigaraya indirdim. Ancak herkese bıraktığımı söyledim ve onları da gizlice içiyordum. Pskiayatrist de bana günde 3e indirdiysen bunu kafana takma, sende bu duyarlılık olduğu sürece günde 20 içecek halin yok ya stres yapma, günde 4 taneye kadar içebilirsin” dedi.

Kv ve Kp evinde kalıyorduk, balkonda bile içsem koku gelir diye markete gitme bahanesiyle 7 kat inip soğuklarda yağmurda ayazda kaldırım kenarlarında sigara içtim.

Eşimin yanında asla içmedim. Eşime yalan da söylemedim ama asla içip içmediğimi veya ne zaman içtiğimi bilmedi. Sigara paketini görmedi, kolanya, diş macunu vs ile kokudan arınarak girdim hep içerilere.

Sigarayı bırakmanın ne kadar zor bir şey olduğunu da deneyimleyerek gördüm. 2,5 ay sonra evimize döndük. Eşimle bir karar aldık Kayınpederim evinde olduğu gibi bizim evin içinde de sigara içilmesin diye, İçmek isteyen balkonda içsin. Eşim de seve seve bu kararı onayladı. Bense balkonda bile içmedim. Yine o görmesin, canı çekmesin diye sokaklara çıkıp içtim.

Gel gelelim biz eve dönünce yatıya misafir geldi 10 gün kadar kaldılar. Misafire de bu kararımızı anlattık. Ben ayrıca kendimi örnek göstererek onu uyardım. Sigara içtiğimi bilse /tahmin etse de elimde görmesi başka.

Tabi ki sosyal ortamlara gireceğiz eşimi sigaradan soyutlanmak gibi bir imkan yok ama en azından evimizde içilmesin istedim ama ne mümkün. Neymiş efendim balkon soğukmuş üşüyormuş diye misafir evin içinde içti durdu. Her seferinde de uyardım, eşim de uyardı ama nafile. Yahu yatak odasında bile içmiş ki biz eşimle en keş olduğumuz zamanlarda bile yatak odasında içmedik. Sinirlendim. Kibarca uyardım, kabaca uyardım, sinir krizi geçirerek uyardım, nafile. Bir keresinde “eve duman alarmı taktıracağız” dedim misafir küstü, trip atarak balkona çıktı, ama sadece o bir kez, sonra tekrar içeride içti.

Şimdi misafiri günah keçisi yapmak istemiyorum ama eşim de o 10 gün içerisinde bir iki sigara derken tekrar içmeye başladı. Misafir gidince de her gün artırarak içmeye devam etti. Hem o misafirin içtiği ve kendisinin ise daha önce hiç içmediği bir marka sigarayı alıp içiyor, 10 günde ona alıştı çünkü. Yazık dedim günah dedim. Hazır (böyle büyük bir ameliyat, narkoz ve ilaçların etkisiyle) bırakmışken başlamasın istedim çünkü normal koşullarda bırakmak çok çok zor bunu kendim deneyimleyerek gördüm.

Bu arada eşime sigara konusunda hiç karışmama kararı almıştım ve bu kararımı da uyguladım. Karışmadım, çünkü kendimden de biliyorum ters teper. Ancak şimdi içiyor hem günde en az 1 paket ve ben çok üzülüyorum… Misafiri suçluyorum, yani geldiği evin kurallarına uyması gerekmez mi? Hem böyle açık kalp ameliyatı geçirmiş bir insan gibi hassas bir durum varken ortada, ama eşim de çocuk değil, belki bu misafir olmasaydı başka vesile ile yine içecekti bilmiyorum fakat üzülüyorum.
Onca emeğe, sabırlı zamana ve en önemlisi de sağlığınıza yazık olmuş. Misafirinize de sinir oldum, geldiği ortamın kurallarına ve kişilerine saygı duymak zorunda, duymuyorsa gidecek ve bir daha da gelmeyecek.

Ayrıca şaşırdım bu zamanda ev icinde hala sigara icmenize. Ailemde ve tanıdığım herkes yaz kış balkonda yada pencerede içer sigarasını evin içinde sigara içmek diye bir şey kalmadı ki artık..

O misafiri de bir daha evinize kabul etmeyin sebebi de açık açık söyleyin.

15 sene günde 2 paket içip son 8 yıldır tek nefes çekmedim ne kadar zor bırakılır bilirim ve artık tiksiniyorum.
 
Çıkın gidin evimden diyemediniz mi? Yazık olan şimdi eşinize oldu. Bıraktırın ne yapın ne edin bıraktırın. Kayınpederim de ameliyat oldu sigarayı bırakacaksın demişti doktor, bırakmadı inatla sonu iyi olmadı maalesef. Keşke onu da zorlasalardı bıraktırsalardı.
 
Eşiniz bırakamamis sigarayi. Bırakmak için ikinizde bırakın başka hiçbir çözümü yok sizin önünüzde eşinizin sağlığı örnek olsun.O üç beş dediğiniz sigara sizin cigerlerden geçiyor eşinize ... iyi birşey olsa boşverin derdim.Dilerim kurtulursunuz bu alışkanlıktan Geçmiş olsun.Tabiki karışmam genede yorumum bu.
 
Sağlık sorununu geçtim her evin kuralları var yahu ne saygısız insanlarmış direkt kavga ve evden yollama sebebi.Kar kış soğuk demeden kendim dahi balkonda içiyorum,asla evin içinde içmem.
Çocukların yanında da içmem dışarıda olsam dahi,bunlar bizim kurallarımız,bana gelecek misafirde o kurallara saygı duymalı. Duymuyorsa kendi bilir gelmesin? Yani bu kadar laftan anlamayacak insanlarla nasıl bir yakınlığınız var? İnsan gittiği yerde bir kere uyarı alsa ekstra dikkat eder çünkü.
 
X