- 28 Mart 2017
- 16.429
- 67.086
-
- Konu Sahibi Atlas_seli
- #61
Kiyamam erkeklik egosu incinmis. Parayi veren dudugu calar diyin. Istiyor ki siz kazanin o harcasin
Kendi eşim hakkında böyle konuşmak istemem ama ben de biraz aslında rahat da çok rahat görünmemek için böyle triplere giriyormuş gibi düşünüyorum. Dediğiniz gibi madem rahatsızsın al buyur diyeceğim. Hem stresini yüklenip hem tüm paramı harcayamam :)Ahahahah
Aslında bu durum acayip işine geliyor ama sırf artistlik olsun diye tatava yaptigina yemin edebilirim ama ispatlayamam :)
Cok artistsen giderler aynı olacak şekilde al top sende ama ben minimum falan darlanamam deyin de görün surat ifadesini!
Kendi eşim hakkında böyle konuşmak istemem ama bana da biraz aslında rahat da çok rahat görünmemek için böyle triplere giriyormuş gibi düşünüyorum. Dediğiniz gibi madem rahatsızsın al buyur diyeceğim. Hem stresini yüklenip hem tüm paramı harcayamam :)
Paranızın kontrolünü eşinize vermeyin.Bir daha almak isterseniz aranız fena bozulur.Alttan alıp bana güven ben hallederim diyip kırmadan ilerleyinHerkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Çok teşekkür ederim detaylı açıklamanız için, açıkçası bu yöntem aklıma gelmemişti ama bizim durumumuz için en iyisi bu olacak gibi görünüyor. Sanıyorum eşim benim çok fazla kazancım olduğunu ve eğer ondan eksik kalan tutarları istersem bunu keyfi istediğimi düşünüyor. Hani madem sen hallediyorsun her şeyi, sen bu hayat standardında yaşamak istiyorsun, o yüzden bol keseden harcıyorsun beni karıştırmak şimdi mi aklına geldi gibi. O yüzden oturup detaylıca konuşup bu yöntemi izlemek en aklıma yatan öneri oldu, böylece ödemeleri de net olarak bölüp kim nasıl dara giriyor kendisinin de görmesi mümkün olur.Size her çabanız için teşekkür etmesi gerekirken madem öyle tüm planlamaları o üstlenseymiş? Ben de eşimden fazla maaş alıyorum ama paranın ne çabuk elden çıktığının farkında olması için tüm ödemeleri onun kartından ona yaptırıyorum. Dökümlerini bazen bana açıp gösteriyor. Parası eksildikçe de benden rica ediyo transfer ediyorum. Eğer bende para artıyosa ikimiz için birikim hesabıma aktarıyorum ama tabii artık birikim yapamıyoruz. Eksiye düştüğümüzde de beni bilgilendiren kendisi oluyo. Bizim yöntemi sizecde öneririm belki kocanız komplekslerinden arınır. Bu arada kuzenimin eşi de böyle kompleksliydi ama adam ek iş yapmaya başladı sizin kocanız sadece sizi suçlamayı biliyor
‘Senin kendi paranı ona danışmadan harcaman’ ben hiç cümleye dökememiştim ama siz dökünce aklımdakini okumuş gibi oldum :)Senin parana hakim olmaya çalışıyor gibi geldi bana. Senin paranın harcanmasından rahatsız değil, senin kendi paranı ona danışmadan harcamandan rahatsız.
Eşinizin demek istediğinin türkçesi kazandığını bana ver ödemeleri ben yapayımHerkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Biz yazlık bir şehirde yaşıyoruz, o nedenle haftasonları plaja, bazen arkadaşlarımızla yemeğe gitmek veya bir misafirimiz olduğunda yapılan masraflardı aslında kastım. Ya da arabanın, evin süpriz çıkan harcamaları gibi ama tabi ki atla deve şeyler değil bana kalırsa. Ben de sizin gibi onun yerinde olsam şova dönüştürmek değil tabi ki ama bir minnet duygum ya da bu standartlara yükselmek için pozitif bir çabam olurdu. Bırak niye rahat yaşayalım biraz benim standartlara göre darboğaza girelim de ben kendimi iyi hissedeyim gibi bir yaklaşımım olsun..Hayır uyanikspor kocanız benim elime ver parayı, ben de hayat standardımızi dusureyim. Kalan parayla da iş cevireyim diyor.
Tamamen geri çekilin. Kira, kredi, market ne varsa yarısını verin. Bakalım nasıl oluyor?
Bu erkeklerdeki uyanıklığı yarışı bizde olsa oooo. Eğer iyi niyetli bir konuşma olsaydı. Yükün çoğunu yuklendigin için teşekkür ediyorum bazen yetişemiyorum ama uğraşıyorum derdi. Gidilecek gezilecek yer dediğiniz ne? Ek harcama ne?
Plaj Alaçatı plajı miBiz yazlık bir şehirde yaşıyoruz, o nedenle haftasonları plaja, bazen arkadaşlarımızla yemeğe gitmek veya bir misafirimiz olduğunda yapılan masraflardı aslında kastım. Ya da arabanın, evin süpriz çıkan harcamaları gibi ama tabi ki atla deve şeyler değil bana kalırsa. Ben de sizin gibi onun yerinde olsam şova dönüştürmek değil tabi ki ama bir minnet duygum ya da bu standartlara yükselmek için pozitif bir çabam olurdu. Bırak niye rahat yaşayalım biraz benim standartlara göre darboğaza girelim de ben kendimi iyi hissedeyim gibi bir yaklaşımım olsun..
Eşiniz sizden bu konuyla ilgili başa kakıcı tarzda bir ima hissetip gurur yapıyor olabilirmi bir yıldır hep mi böyle düşünüyorduHerkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Yok yahu normal plajPlaj Alaçatı plajı minormal plaj mi? Yani bir oturuşta 5.000-10.000 mi gidiyor yoksa zaten günümüz koşullarında 1000-1500 normal. Bu harcama dediği ekstrem mi yoksa çalışan, belli parayı kazanan insanların normal aktivitesi mi? Neyi kısmaya calisiyor? Bu ek masraflari kim ödüyor?
Yani hiç zannetmiyorum zira ben bu konular açılana kadar böyle düşündüğünü bile bilmiyordum. Bazı arkadaşlar söylemiş; ‘harcarken kazanıyorum harcıyorum diyorsun iş ödemelere gelince ay sıkıştım nasıl yapsak ki diyorsun madem baştan bana danışsaydın belki ben istemiyordum’ gibi anlaşılıyor ama istemiyorsa söyleseydi yani ben boynuna zincir vurup mu sürüklüyorum sağa solaEşiniz sizden bu konuyla ilgili başa kakıcı tarzda bir ima hissetip gurur yapıyor olabilirmi bir yıldır hep mi böyle düşünüyordu
Bu sefer de o kadar kazanıyorsun kendine saklıyorsun olacak kesin ama her türlü mutsuz olacaksa bari param cebimde kalsınNe güzel iste, karışma hiç bir şeye.
Atlama da asla. Hatta şu lazım bu lazım ne yapsak falan de arasıra.
Bırak eşşek gibi çalışsın,kendini errkek hissetsin.
Sen de paranla kendine bilezik falan al, ya da dövizde tut, vakti gelince yatırım olur.
Yerinde olsam hiç karışmam, benden para istemesini beklerim