-
- Konu Sahibi Atlas_seli
- #81
Yuh hem katilmiyor giderlere hem de sizi mi eleştriyor. Malesef coook yanlis yoldasınız. Ke di i ne neleri hak goruyor kocaniz. İnsan bi kusura bakma katilamiyorum giderlere der icerler keyfe bak
Yuh hem katilmiyor giderlere hem de sizi mi eleştriyor. Malesef coook yanlis yoldasınız. Ke di i ne neleri hak goruyor kocaniz. İnsan bi kusura bakma katilamiyorum giderlere der icerler keyfe bakHerkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Tuhaf değil uyanık. Tavsiyem kesinlikle tolere etme. Etme ki uyaniksporun gerçek yüzü daha çok çıksın. Para idaresini kendinde istiyor.Yok yahu normal plajaslında ben ödüyorum ama şöyle ki ay sonunda ödemeler gelince ondan alıyorum bu 1-2 ay biraz fazla istedim zaten kayış ordan sonra koptu. Vay sen kendi kafana göre harcıyordun şimdi benden fazla istiyorsun belki benim buna durumum yok gibi. E yoksa yaparken söyleseydin ben de ona göre planlasaydım. Yani tuhaf bir kavga konusu gerçekten
Eşim bu son 2 aya kadar kredinin yarısını ödüyordu ve market mutfak masrafları. Şimdi o krediyi de ben devraldım o market, araba giderleri, dışarı çıkarsak onun harcamaları vs gibi giderler basit şeyler yaniTuhaf değil uyanık. Tavsiyem kesinlikle tolere etme. Etme ki uyaniksporun gerçek yüzü daha çok çıksın. Para idaresini kendinde istiyor.
Bir de kredi sende kira sende fatura sende özel harcama sende. Esin ne harcıyor?
Şu durumda ortak harcamalar dışında kalan paramı kendime harcarım & birikim yaparım. Kendisi parası olduğunda yiyip içebilir, ben imkan içinde beyfendi istiyor diye sıkıntı çekemem.Anladığım kadarıyla örnek veriyorum; diyelim ki onun kazancı şu anda kira faturalar market masrafı vb yetiyor ben de taksitleri ödüyorum. Bunun haricinde benim kazancımdan hayli hayli artsa da yetse dahi onun elinde ek bir para kalmadığından bir dışarda yemek yemek, eve yeni bir şey almak, üstümüze başımıza gereken bir ihtiyacımızı görmek gibi konularda herhalde askıya alacağız, onda da olduğunda yapacağız bunları. Bendeki para öylece duracak hani kendime de almayacağım nasıl olsa var diye, o onda olunca bana alacak diye anladım ben laf aralarından
Yoo, göstere göstere yapma. Ama her şeye atlama. İhtiyaç olunca dile getir. En basiti misafir gelecekse bonfileyi rakıyı o alsın.Bu sefer de o kadar kazanıyorsun kendine saklıyorsun olacak kesin ama her türlü mutsuz olacaksa bari param cebimde kalsın
Bizim yüklü ödemelerimiz varsa ya da gereksiz fazla harcama yaptıysak eşim direk 'bu aralar dikkatli olalım' der. Yani önce harcayıp sonra bık bık yapmaz. Bence siz haklısınız, planlar bütçenize uymayacak gibi ise 'biraz daha dikkatli harcama yapalım' demek zor değil.Yani hiç zannetmiyorum zira ben bu konular açılana kadar böyle düşündüğünü bile bilmiyordum. Bazı arkadaşlar söylemiş; ‘harcarken kazanıyorum harcıyorum diyorsun iş ödemelere gelince ay sıkıştım nasıl yapsak ki diyorsun madem baştan bana danışsaydın belki ben istemiyordum’ gibi anlaşılıyor ama istemiyorsa söyleseydi yani ben boynuna zincir vurup mu sürüklüyorum sağa sola
Umarım öyle değildir ama bana maalesef öyle geliyorKonuyu daha yeni okuyorum ilk okudugumdan beri son cumlenizin dogru çıkmasından korkuyorum. Umarım öyle değildir.
Ona hak verdiğini soyle. Onunkileri sen al seninkileri o. Gör gerçek yüzünü. Yanılıyor olabilirim ben erkek gururundan ziyade daha artniyetli olduğunu düşündüm.Eşim bu son 2 aya kadar kredinin yarısını ödüyordu ve market mutfak masrafları. Şimdi o krediyi de ben devraldım o market, araba giderleri, dışarı çıkarsak onun harcamaları vs gibi giderler basit şeyler yani
Ben onu bonfile rakı olarak düşünmemiştim. Kalamar bira olarak düşünmüştüm.Yoo, göstere göstere yapma. Ama her şeye atlama. İhtiyaç olunca dile getir. En basiti misafir gelecekse bonfileyi rakıyı o alsın.
Sen yine normalde ödediğin basit şeyleri öde, sorun yok gibi. Ama her şeye atlama.
Zaten yaranamiyorsun, belki böyle zora girince senin çalışmanın onun işini ne kadar kolaylaştırdığını anlar.
İnsanoğlu sahip olduğu şeylerin genelde nankörüdür. Biraz elinden gitse kiymetini anlsr
Hahaha pahalı gelecek şeyleri yani, hani 'canim gelirken alır misin' desin misafir gelmeden, on saniyelik telefon konuşmasıyla adama bin lira kitlesinBen onu bonfile rakı olarak düşünmemiştim. Kalamar bira olarak düşünmüştüm.Adamın ciğerine inmesin bonfile rakı
Hahaha pahalı gelecek şeyleri yani, hani 'canim gelirken alır misin' desin misafir gelmeden, on saniyelik telefon konuşmasıyla adama bin lira kitlesinmeselenin özü bu
E şey bu ben değil mi ya.Bu iş böyledir. Yapan el sağlıklıgi yerine nankörlük görür. Bir de karşısındakini inandırdı mi, suçluluk duygusunu uyandırdı mi değmeyin pasamin keyfine.
Tam da oh be canıma minnet diyeceğiniz noktadasınız.Herkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Tam anlaşılmıyor ama eğer evin ihtiyacı diye atıyorum dolaba ihtiyaç var diyip çat alıyorsanız, ya da misafir çağırdım diyip(örnek verdiğiniz için söylüyorum) 5 kilo antrikot alıyorsanız mesela bunlarda haklı olabilir. Yani evin giderleri evet ama bir danışma vs. ne kadar harcayalım nasıl yapalım bence gerekir. Ama yok krediyi neden ödedin tarzı bişeyse eğer o zaman bırakın o ödesin. İşinize gelir.Herkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Böyle erkekler neden çalışan maddi özgürlüğü olan kişilerle evleniyor anlamıyorum. Birakin bütün masrafları ustlensin. Sizin maaşınızı yonetemiyor diye kızgın kendi az kazanıyor diye değildir.Herkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..