• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam ile anlaşamıyoruz ne yapacağım bilmiyorum.

Toplum ne der baskısı, acaba hayata yeniden başlayabilir miyim korkusu yüzünden oldugum yerde sıkıştım kaldım.
Senin yaşadığın acıların toplumun umrunda olduğunu mu sanıyorsun? Hayat senin hayatın, ölç biç kararını ver, böyle bir adamla (!) ömür geçmez.
 
Konu sahibi bütün yorumlarını okudum. Şuanda tek yaptığın kendini kandırmak. Benim hikayemde öfkeliyken küfür etmesiyle başladı. Eve geç gelmeleri bende sorun değildi çünkü o gün kavga olmayacak diye işime geliyordu. O pisliğin Hamile olduğumdaki iğrençleşmesini bütün KK biliyor. Benim sana tek tavsiyem ayrıl. Ben ayrıldım ve çok mutluyum. Senin konunu okurken eski halimi gördüm kendime üzüldüm. Bu gibi insanlardan hiçbir şey çıkmaz. Bunların ailesi de 5 para etmez olduğu için kendileri de öyle. Bu eziyeti kendine yapma. Bırak normalde iyi olmasını. Sana bu şekilde davranmasına izin verme. Canı cehenneme milletin ne derlerse desinler. Sen her gün o cehennemi çekip hasta olduktan sonra neye yarar. Lütfen kendine gel. Git boşanma dilekçeni ver bir an önce şu pislikten kurtul. Şuan böyle hissediyor olabilirsin seviyorum zannediyorsun ama uzaklaştığında doğruyu yanlışı daha iyi ayırt edeceksin yapma bunu kendine
 
Hayır çocuğumuz yok 2 sene önce düşük yaptım. Bundan bir süre sonra bu konu üzerinden bile bana demediğini bırakmadı(sen anne olmayı bile haketmiyorsun vs dedi)
Koşarak uzaklaş bu adamdan.
Artık boşanmak evlilik gibi normal bir durum sen kendi değerini bilirsem toplum senin değerini düşüremez.
Ve düşün boşandığında bundan daha ağır bir yargı ve hakaret duymayacaksın zaten.
Ben böyleyim, değişmem diyen biri için sen neden değişiyorsun?
Sen neden hayatını heba ediyorsun.
Bak çocukta yok, yol yakınken kendi yoluna bak ve bu dağ ayısını bırak.
Bundan ne koca olur ne baba..
Bu gün sana yaptıklarını yarın evlatlarına yapar.

Buna katlanabilecek misin?
 
0 dan başlamak korkutuyor beni, tüm her şeyi yıkıp sanki hiç yaşamamış gibi yapmak zorlayıcı bi durum. Düzeltilmesi gereken çok şey var yıkıp geçmek çok zor
Hiç biri şuan yaşadığın iç çatışmadan ve hayattan daha zor değil.
Seni öyle manipüle etmişler ki resmen kendi değerini kaybetmişsin.
Ama 17 yıllık evli biri olarak söylüyorum baştan böyle olan daha sonra çok daha kötü olur.

İyi düşün ve kurtul..
 
İlk önce giden özgüveni geri getirin. Destek alın. Aslında destekten önce sosyalleşseniz de yeter. Kursa gidin. Hobi yada farklı birşeyler bulun. Evden çıkın. Arkadaş dost derken havanız değişir. Özgüven gelince eşiniz ya değişir yada tekmeyi hak eder 😂
 
Mutlu bir evlilik yoksa çocuk varsa kadinin imkanı yoksa surunmece artık ikiye ayrıldı evlilikler ya çekenler köleler yada kendi hayatını seçenler .Bu uyumlu olmadığı mutlu edilmeyen her insan için geçerli ya boğaz tokluğuna iş gibi evli olanlar ya canı çıkıp erkenden yaşlananlar ya millet için günah diye oturanlar bu iş böyle valla bilemiyorum ülkede sorun bir değil iki değil bence evliliğe gelene kadar çözülmesi gereken çok şey var .Bir kısım kadının çekmesi gerektiği kocanın kölesi olduğu görüşünde bir kısım yemişim sizin bu anlayışınızı görüşünde.Ben dünyaya bir kere geliyorum kimsenin paşa bozması oğlunu çekmem görüşündeyim.Size kalmış yani
 
Çocuk yoksa neyi düşünüyorsun bacım.Eziyet çekmeye mi geldik dünyaya.Eşimin yoğun bir iş temposu olmasına rağmen adam attığı adımı haber veriyor.İki yıllık evliyim her yere beraber girip çıkıyoruz. İşi biter bitmez de yanıma koşar.
 
Ani karar vermeyin sizi cok iyi anlıyorum inanın ama gecer bu zamanlar da. biraz uzaklasın ailenizin yanına gidin bir süre. ayrılıp değıl de hani tatil amaçlı gibi yalnız kalıp biraz düşünün. Genelde böyle sinirle karar verip sonrasında tekrar evlenen insanlar biliyorum.
 
Herkese merhaba,
İşin içinden çıkamadığım zamanlarda bu konuyla ilgili bir sorunu olan var mı acaba diye gezinip bakındığım bu siteye bir gün içimi dökeceğimi hiç düşünmemiştim. Sanırım o gün bugün.
Çok uzatmamaya çalışarak içimdeki bu sıkıntıyı artık dökmek istiyorum. Ben 4 yıllık evliyim kocamla sevgililik dönemimizde her şey her ilişkide olduğu gibi gayet normaldi.(üniversiteden sevgiliydik). Nişanlılık zamanlarında da her evlilik arefesinde olanların yaşadığı gibi tartışmalarımız olmuştu. Tabi ki sorun bu da değil ne olduysa evlendikten sonra oldu. Sevgilim dediğim adam artık kocam olmuştu ama eskisinden çok farklı biri vardı sanki karşımda. İlk aylarımızda abisi ve ailesinin sorunları nedeniyle sürekli kavga ettik.(Sevgiliyken ailesiyle oturmayan adam evlendikten sonra tam bir aile meraklısı oldu.) En başta kavgalarımız basit sıradan sözlü atışmalardan ibaretti. Zamn geçti pandemi oldu derken home ofis çalışmaya başladı. Ben evde o evde gayet güzel vakit geçiriyorduk. Lakin evde kalma süresi uzadı sürekli dip dibe olup üstüne bir de belirli aralıklarla ailesinin sorunları girince biz yine birbirimize girmeye başladık. Bu sefer tartışmalar boyutunu arttırdı artık kocam karısına küfür eden, ağzına ne gelirse söyleyen bunları söylerken hiç çekinmeyen bir tipe dönüştü. İnsanız elbette hatalarımız olabilir fakat ben her zaman konuşarak bazı şeyleri sözebileceğimizi düşünüyorum. O ise bu çabamı tersine çevirip ben haklıyken beni haksız düşürür. Üstelik her küstüğümüzde salonda yatar( bu benim çok zoruma gidiyor), ben acı çekerken sanki o hiçbir şey yaşamamış gibi yer içer hayatına devam eder. Ben de salak gibi kendimi yer dururum. Sonra bu şekilde devam etmemesi gerektiğini düşünüp bi şekilde ilk adımı atan ben olurum. He şimdi diyeceksiniz niye bunu sen yapıyorsun? Kayınvalidem tartıştığımızı her anladığında benim alttan almam gerektiğini, babasının da böyle olduğunu ben toplamazsam evliliğin yürümeyeceğini aşılayıp durdu. Başta buna karşı çıksam da bi şekilde bastırılıp bu duruma geldim. Güzel günler tez geçiyor kötü günler geçmek bilmiyordu sanki. Derken 4.yıla girdik fakat bilin bakalım ne değişmedi. Ara ara olan tartışmalar. Yine geçen gece tartıştık.sebebi ise kocam işe gidiyor, işten çıktıktan sonra bana haber vermeden erkek arkadaşlarının yanına geçiyor. Ben aramasam nerde olduğundan haberim bile yok. Haftada 3-4 kez bunu yapıyor. Arkadaşlarıyla görüşmesi problem değil fakat bi erkek, erkek arkadaşlarıyla sürekli ne yapabilir? Onlarla görüştüğü zaman eve bazen 1-2 de bazen de sabahın köründe geliyor.(aldattığını düşünmüyorum çünkü gerçekten o salak arkadaşlarıyla görüştüğüne eminim.) Bu durumun beni rahatsız ettiğini evli bir erkeğin bu saate kadar dışarda durmasının yanlış bir şey olduğunu defalarca anlattım. Tattlı dille anlattım olmadı, ağladım beni kötü hissettiğini açıkladım anlamadı. Söz verdi haftada 1 defa görüşürüm dedi. Tutmadı. Haber vericem dedi vermedi. Ve birbirimize girdik bu sefer açtım ağzımı yumdum gözümü fakat o yine zeytinyağ gibi üste çıkıp bana kaldıramayacağım hakaretler etti. Oldukça ağır konuştu. Sonuç bu gece yine arkadaşlarıyla beraber. Boşanmak istiyormuyum bilmiyorum, seviyorum fakat yaşadıklarımı artık kaldıramıyorum. Bu arada iyi bi firmada homeofis çalışıyorum. Hem işimden hem yaşadıklarımdan kaynaklı sosyal hayatım 0. Bu şehire evlendikten sonra geldiğim için eşimden başka arkadaşım yok ailem uzakta. Kimseye bir şey söyleyemiyorum. Toplum ne der baskısı, acaba hayata yeniden başlayabilir miyim korkusu yüzünden oldugum yerde sıkıştım kaldım. Biliyorum çok uzattım. Bana destek olur musunuz?
Bu zamanda kv lafı dinleyip pasifleşmek, elalem ne der diye korkmak, aileyle paylasamamak... 60li yıllardan çıkıp gelmiş, eğitimi, işi olmayan, gerçek çaresiz geleneksel kadınlar gibisiniz. Üzgünüm ama mağdur değilsiniz, bu adamla olmayacağını bile bile seçiminizi yaşıyorsunuz.
 
1 defa gittim kocam bir şekilde düzeltti arayı ama ailesi bana tavır aldı baya sıkıntı yaşadım.( olay şu ailesi madem oğlum kötüydü biz senin arkanda dururduk bizim yanımıza gelmek yerine niye kendi ailenin yanına gittin dedi vs.)
Nasıl arkanızda duracaklar? Kv "babasına benziyor ben çektim çekiyorum sende çek yoksa evliliğin biter" demiş ve sizde devam etmişsiniz işte. Bu kadar pafis olmaya devam ederseniz daha fazla zarar görüşünüz bunlardan.
 
Söylediklerinize katılıyorum. Her zaman cesaretli biri olmuşumdur. Fakat evlendikten sonra bir şey oldu ve ben o cesaretimi kaybettim. Boşanınca sanki kusurlu biri muamelesi görmekten korkuyorum toplumuzda çünkü erkek boşandığı zaman sıkıntı yok kadın boşanınca dedikodular dedikodular.
Saçmalamayın ya bu tamamen sizin duruşunuza bağlı. Keşke konuyu okumasaydım her yazdığınız ayrı bir tuhaflık.
 
Herkese merhaba,
İşin içinden çıkamadığım zamanlarda bu konuyla ilgili bir sorunu olan var mı acaba diye gezinip bakındığım bu siteye bir gün içimi dökeceğimi hiç düşünmemiştim. Sanırım o gün bugün.
Çok uzatmamaya çalışarak içimdeki bu sıkıntıyı artık dökmek istiyorum. Ben 4 yıllık evliyim kocamla sevgililik dönemimizde her şey her ilişkide olduğu gibi gayet normaldi.(üniversiteden sevgiliydik). Nişanlılık zamanlarında da her evlilik arefesinde olanların yaşadığı gibi tartışmalarımız olmuştu. Tabi ki sorun bu da değil ne olduysa evlendikten sonra oldu. Sevgilim dediğim adam artık kocam olmuştu ama eskisinden çok farklı biri vardı sanki karşımda. İlk aylarımızda abisi ve ailesinin sorunları nedeniyle sürekli kavga ettik.(Sevgiliyken ailesiyle oturmayan adam evlendikten sonra tam bir aile meraklısı oldu.) En başta kavgalarımız basit sıradan sözlü atışmalardan ibaretti. Zamn geçti pandemi oldu derken home ofis çalışmaya başladı. Ben evde o evde gayet güzel vakit geçiriyorduk. Lakin evde kalma süresi uzadı sürekli dip dibe olup üstüne bir de belirli aralıklarla ailesinin sorunları girince biz yine birbirimize girmeye başladık. Bu sefer tartışmalar boyutunu arttırdı artık kocam karısına küfür eden, ağzına ne gelirse söyleyen bunları söylerken hiç çekinmeyen bir tipe dönüştü. İnsanız elbette hatalarımız olabilir fakat ben her zaman konuşarak bazı şeyleri sözebileceğimizi düşünüyorum. O ise bu çabamı tersine çevirip ben haklıyken beni haksız düşürür. Üstelik her küstüğümüzde salonda yatar( bu benim çok zoruma gidiyor), ben acı çekerken sanki o hiçbir şey yaşamamış gibi yer içer hayatına devam eder. Ben de salak gibi kendimi yer dururum. Sonra bu şekilde devam etmemesi gerektiğini düşünüp bi şekilde ilk adımı atan ben olurum. He şimdi diyeceksiniz niye bunu sen yapıyorsun? Kayınvalidem tartıştığımızı her anladığında benim alttan almam gerektiğini, babasının da böyle olduğunu ben toplamazsam evliliğin yürümeyeceğini aşılayıp durdu. Başta buna karşı çıksam da bi şekilde bastırılıp bu duruma geldim. Güzel günler tez geçiyor kötü günler geçmek bilmiyordu sanki. Derken 4.yıla girdik fakat bilin bakalım ne değişmedi. Ara ara olan tartışmalar. Yine geçen gece tartıştık.sebebi ise kocam işe gidiyor, işten çıktıktan sonra bana haber vermeden erkek arkadaşlarının yanına geçiyor. Ben aramasam nerde olduğundan haberim bile yok. Haftada 3-4 kez bunu yapıyor. Arkadaşlarıyla görüşmesi problem değil fakat bi erkek, erkek arkadaşlarıyla sürekli ne yapabilir? Onlarla görüştüğü zaman eve bazen 1-2 de bazen de sabahın köründe geliyor.(aldattığını düşünmüyorum çünkü gerçekten o salak arkadaşlarıyla görüştüğüne eminim.) Bu durumun beni rahatsız ettiğini evli bir erkeğin bu saate kadar dışarda durmasının yanlış bir şey olduğunu defalarca anlattım. Tattlı dille anlattım olmadı, ağladım beni kötü hissettiğini açıkladım anlamadı. Söz verdi haftada 1 defa görüşürüm dedi. Tutmadı. Haber vericem dedi vermedi. Ve birbirimize girdik bu sefer açtım ağzımı yumdum gözümü fakat o yine zeytinyağ gibi üste çıkıp bana kaldıramayacağım hakaretler etti. Oldukça ağır konuştu. Sonuç bu gece yine arkadaşlarıyla beraber. Boşanmak istiyormuyum bilmiyorum, seviyorum fakat yaşadıklarımı artık kaldıramıyorum. Bu arada iyi bi firmada homeofis çalışıyorum. Hem işimden hem yaşadıklarımdan kaynaklı sosyal hayatım 0. Bu şehire evlendikten sonra geldiğim için eşimden başka arkadaşım yok ailem uzakta. Kimseye bir şey söyleyemiyorum. Toplum ne der baskısı, acaba hayata yeniden başlayabilir miyim korkusu yüzünden oldugum yerde sıkıştım kaldım. Biliyorum çok uzattım. Bana destek olur musunuz?
Bir erkek haftanın 4 günü sabahlara kadar bir kadın yoksa erkek arkadaşlarıyla takılmaz. Aldatılmadığınızdan o kadar emin olmayın derim
 
Burdaki kadınların sinirini ölçmek için mi açılmış bu konu yoksa bu kadar şey yapan adamı işi gücu olan bir kadın neden çeksin biri bana söyliyebilir mi 🤔 çocuk yok işin var eee daha ne bekliyorsun sonra burda hayatinda hiç çalişmamiş bilmem kaç cocuğu olan kadınlara ayrıl çalış öyle böyle diye akıl veriyoruz
 
Bu konuyu defalarca konuştum değişmeyeceğini kesin bir dille söylüyor. Bu evlilik için değişmeyeceğim, ben böyleyim ben gururlu bir insanım deyip duruyor.
Ozaman sizde biraz gururlu olun onunki atip tutma sizin hicbisey yapmadginizi biliyor yada yapmayacaginizi
 
Söylediklerinize katılıyorum. Her zaman cesaretli biri olmuşumdur. Fakat evlendikten sonra bir şey oldu ve ben o cesaretimi kaybettim. Boşanınca sanki kusurlu biri muamelesi görmekten korkuyorum toplumuzda çünkü erkek boşandığı zaman sıkıntı yok kadın boşanınca dedikodular dedikodular.
Evet kk yı ölçmek için açılmış bir konu olduğuna emin oldum ;)
 
Back