Eşim ve para konusundaki anlaşmazlıklarımız

evli değilim

ama evlensem erkek arkadaşım çok uğraşmasına rağmen yeterli gelire sahip değil. bir de işte olayın geçmişi var. ben de çk uzun süredir çalışıp çalıştığımın da tamamını harcamadığım için evdir birikimdir hep temkinli davranmışım

o rahat rhat harcamış. sadece stüdyo bir evi var. bir de memlekette ailesine ev yaptırmış ama onun bize hiç bir faydası yok. şimdi akıllandı fakat o kadar skıntılı ki ülkede durum...kendi işini yapan ufak tefek esnafın iş insanını pek bir imkanı kalmadı..o tabi sanıyor hep öyle yıllardır olduğu gibi kazanack .e olmuyor öyle. (yaşadığı yer ultra pahalı bir yer olduğu için yetmiyor aslında yoksa normal bir memur maaşından fazla kazanıyor).

neyse şimdi biz bir yere gitsek tatil yapsak yemek yesek de asla bana ödetmek istemez, bu da huyudur.

ama sonra bir ödemesi geliyor bir şey oluyor sıkışıyor, onun stresini benden çıkarıyor-du dedim kusura kalma ben bu stresi çekemem. tatile gitmeyelim sen bana gel dışarıda yemeyelim evde pişiririz ama bana maddi stres yansıtma, valla çekemem dedim. bunu konuştuk, ortak harcamalarımızı hala o yapıyor ama çok bir şey harcamıyoruz zaten. ben de ona hediye olarak kullanacağı, zaten alacağı türde birşeyler alıyorum ki ben de kendimi kötü hisettmeyeyim yoksa yapı olarak madden yük gibi hissederim.

ona para yönetmeyi bir miktar öğrettiğim için mutlu, keşke daha önce tanışssaydık o zaman elimde daha çok para varken sen olsaydın şimdi milyonerdim diyor ama geçmiş ola, o imkanlar yok şimdi.

şimdi bizim bütçemiz ortak değil tabii ama siz evlisiniz bütçe tabii ortak olacak
ve fakat erkekler bu kültürde bir miktar "evi erkek geçindirir" diye biliyorlar -aslında kadınlar da öyle biliyor.
ve yalan da değil çoğu durumda da evi erkek geçindiriyor.

mesela benimki ticaret yapmasın rağmen biliyor ki ben daha iyi para yönetiyorum. bütçemiz ortak olsa bana bırakır yani o konuda da konuştuğumuz için biliyorum, hiç sıkıntı etmez genel olarak benim kafamın daha fazla çalıştığı konusunda rahattır, akıllı kadın hali başka diye hep der yani. fakat evi ben geçindirsem sıkıntı eder biliyorum...illa ki eder. ki mesela yarın çocuk olsa sen yine bu maaşla çalışabilece kmisin o da var?

akıllı kadın birazcık da bu toprağın erkeğini idare edebilen kadın, işte kim ne derse desin.

"benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmam"

yapma mesela bunu. bırak fatura kira şu bu gelince biraz sıkışsın. o kadar öne atma kendini. birlikte tutun hesapları, giderlere sen de onun geliri kadar para koy, ortak olarak bunu harcayın gerisine de karışma bakalım. (biliyorum onun aylık sabit bir geliri yoktur da aşağı yukarı dedim)

ha ama o 20 kazanıyor sen 50 kazanıyorsun ve siz 60 harcıyorsanız, masraflara ortak katkı 20şer verdiniz diyelim, o kalan 20'yi nereden bulacak çok merak ediyorum ben de. bu efelenmeyi yapıyor da...sen az bi geri çekilince hesap ortaya çıkınca ne olacak acaba.

yani kendini öne atma derken bu çözüm olacağı için değil. ak koyun kara koyun belli olacağı için
baktı ki mecbur senin paranla geçiniyorsunuz susup oturabilir. o zaman tekrar konuşursunuz.

Atlas_seli .!.:

En iyisi böyle yapmak sanırım, yani varken yok gibi yaşamak ona kendini daha iyi hissettirecekse bu stresin üzerinde bir de ah nasıl yetecek vah nasıl yetecek diye düşünmek istiyorsa ne yapabilirim ki, haklısınız

Genişletmek için tıkla...

Ver faturalari, ver alisveris listesini, ver mehteri sonra gor coskuyu Saka bir yana, peki tamam, madem evin erkegi sensin tum para islerini sen yapicaksin boylece gozun arkada kalmaz de kenara cekil.

Atlas_seli .!.:

ayrı ayrı birikimler yatırımlar vs yapıyorum zaten o dahil olmak üzere kimse bilmez, kendi güvencem olarak ayırdığım ve üstüne eklediğim bir kısım mutlaka oluyor

Genişletmek için tıkla...

Benim eşim iş yeri için yüklü bir borca girdi şuan evi ben gecindiriyorum faturaları market pazar falan herşeyi ben ödüyorum o borcu ödüyor kirayı ona atıyorum o ev sahibine atıyor ikramiye tarzi gelen paraları da ona atıyorum bir yerden sonra kadının tahammülü bitiyor bence bu konuda ehh herşeyi ben yapacaksam karşıdaki bu durumdan hoşnut değilse neden evliyim diye düşünüyor insan benim eşim hanım olmasa yapamazdim falan diye konuşup benimde hakkımı verdiği için yürüyor bu şekilde maddi olarak ben herşeyi evliliğime aktarıyorum sizin bu yaptığınız çok güzel

Atlas_seli .!.:

Herkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..

Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.

Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.

Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.

Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Aşağılık sendromuna girmiş eşiniz, sizin evdeki maddi anlamdaki lider konumunuz onun erilliğini düşürdüğü için mutsuz , erkekler kendilerinden daha güçlü kadınlardan korkuyorlar, bu konuda uzman desteği alın, şunu da ekleyeyim sakın eşinizi onure etmek için maaşınızı falan eşinizin insiyatifine bırakmayın, sadece konuşarak halledin baktınız olmuyor yardım alın...

Herkesin dinamiği farklıdır biz ortak giderde olsa danışarak hareket ederi ne olursa olsun. Para olsun olmasın. Bunu alalımmı buna ihtiyacımız var gibi.

Sizin başarınız/kazancınız karşısında ezilmiş. Özgüveni düşük bir erkeğin vereceği tepkiyi veriyor.
Bunun için terapi almanızı önerebilirim.

Harcamaları da şimdilik şöyle deneyebilirsiniz..
Atıyorum bu ay eşiniz 5 kazandı, siz 8 kazandınız.
Ortak hesaba siz de 5 koyun, daha fazlasını değil. Evin tüm giderinizi faturaları vs o ortak hesaptan (eşit katkıda bulunduğunuz hesaptan) harcayın. Sizin maaşınızdan artanı kendiniz dilediğiniz gibi yatırım yapın.

Ortak hesabınızdaki ikinizin ortak paranız neye yetiyorsa, o ay ona göre yaşayın. Biraz tutumlu olmak gerekebilir tabi, ama eşinizin dilediği gibi kazanamadığı dönemleri böyle atlatabilirsiniz.

Atlas_seli .!.:

ne bileyim yani ben de harcamayayım ama istediklerimde aklım kalsın bu sefer vay ben senin istediklerini yapamadım alamadım diye buhrana sürüklenecek

Genişletmek için tıkla...

Ben böyle durumlarda eşime hiç demeden kendim alıyorum ihtiyaçlarımı ( pahalı olanları) o da mutlu olsun diye bazı normal ihtiyaçlarımı ona aldırırım, maaş hesabından ayrı başka hesapta birikim yaparım , bırakın eşiniz yapabildiğini yapsın siz ise birikim yapın, kendi harcamalarınızı da göze sokmadan yapin ,rahatınızdan ödün vermeyin yani

migrenimsi .!.:

evli değilim

ama evlensem erkek arkadaşım çok uğraşmasına rağmen yeterli gelire sahip değil. bir de işte olayın geçmişi var. ben de çk uzun süredir çalışıp çalıştığımın da tamamını harcamadığım için evdir birikimdir hep temkinli davranmışım

o rahat rhat harcamış. sadece stüdyo bir evi var. bir de memlekette ailesine ev yaptırmış ama onun bize hiç bir faydası yok. şimdi akıllandı fakat o kadar skıntılı ki ülkede durum...kendi işini yapan ufak tefek esnafın iş insanını pek bir imkanı kalmadı..o tabi sanıyor hep öyle yıllardır olduğu gibi kazanack .e olmuyor öyle. (yaşadığı yer ultra pahalı bir yer olduğu için yetmiyor aslında yoksa normal bir memur maaşından fazla kazanıyor).

neyse şimdi biz bir yere gitsek tatil yapsak yemek yesek de asla bana ödetmek istemez, bu da huyudur.

ama sonra bir ödemesi geliyor bir şey oluyor sıkışıyor, onun stresini benden çıkarıyor-du dedim kusura kalma ben bu stresi çekemem. tatile gitmeyelim sen bana gel dışarıda yemeyelim evde pişiririz ama bana maddi stres yansıtma, valla çekemem dedim. bunu konuştuk, ortak harcamalarımızı hala o yapıyor ama çok bir şey harcamıyoruz zaten. ben de ona hediye olarak kullanacağı, zaten alacağı türde birşeyler alıyorum ki ben de kendimi kötü hisettmeyeyim yoksa yapı olarak madden yük gibi hissederim.

ona para yönetmeyi bir miktar öğrettiğim için mutlu, keşke daha önce tanışssaydık o zaman elimde daha çok para varken sen olsaydın şimdi milyonerdim diyor ama geçmiş ola, o imkanlar yok şimdi.

şimdi bizim bütçemiz ortak değil tabii ama siz evlisiniz bütçe tabii ortak olacak
ve fakat erkekler bu kültürde bir miktar "evi erkek geçindirir" diye biliyorlar -aslında kadınlar da öyle biliyor.
ve yalan da değil çoğu durumda da evi erkek geçindiriyor.

mesela benimki ticaret yapmasın rağmen biliyor ki ben daha iyi para yönetiyorum. bütçemiz ortak olsa bana bırakır yani o konuda da konuştuğumuz için biliyorum, hiç sıkıntı etmez genel olarak benim kafamın daha fazla çalıştığı konusunda rahattır, akıllı kadın hali başka diye hep der yani. fakat evi ben geçindirsem sıkıntı eder biliyorum...illa ki eder. ki mesela yarın çocuk olsa sen yine bu maaşla çalışabilece kmisin o da var?

akıllı kadın birazcık da bu toprağın erkeğini idare edebilen kadın, işte kim ne derse desin.

"benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmam"

yapma mesela bunu. bırak fatura kira şu bu gelince biraz sıkışsın. o kadar öne atma kendini. birlikte tutun hesapları, giderlere sen de onun geliri kadar para koy, ortak olarak bunu harcayın gerisine de karışma bakalım. (biliyorum onun aylık sabit bir geliri yoktur da aşağı yukarı dedim)

ha ama o 20 kazanıyor sen 50 kazanıyorsun ve siz 60 harcıyorsanız, masraflara ortak katkı 20şer verdiniz diyelim, o kalan 20'yi nereden bulacak çok merak ediyorum ben de. bu efelenmeyi yapıyor da...sen az bi geri çekilince hesap ortaya çıkınca ne olacak acaba.

yani kendini öne atma derken bu çözüm olacağı için değil. ak koyun kara koyun belli olacağı için
baktı ki mecbur senin paranla geçiniyorsunuz susup oturabilir. o zaman tekrar konuşursunuz.

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim uzun uzun anlattığınız için :) evet açıkçası ben de bu kısmı merak ediyorum, yani son dönemde ben de pek sormadan hareket ettiğim için o gerçekten de ne kadar gidiyor farkında değil sanırım. Bırakacağım böyle olsun biraz da sen parayı saklıyorsun ev dönmüyor ne yapacağız kavgaları dönsün :)

PrimulaBaggins .!.:

Sizin başarınız/kazancınız karşısında ezilmiş. Özgüveni düşük bir erkeğin vereceği tepkiyi veriyor.
Bunun için terapi almanızı önerebilirim.

Harcamaları da şimdilik şöyle deneyebilirsiniz..
Atıyorum bu ay eşiniz 5 kazandı, siz 8 kazandınız.
Ortak hesaba siz de 5 koyun, daha fazlasını değil. Evin tüm giderinizi faturaları vs o ortak hesaptan (eşit katkıda bulunduğunuz hesaptan) harcayın. Sizin maaşınızdan artanı kendiniz dilediğiniz gibi yatırım yapın.

Ortak hesabınızdaki ikinizin ortak paranız neye yetiyorsa, o ay ona göre yaşayın. Biraz tutumlu olmak gerekebilir tabi, ama eşinizin dilediği gibi kazanamadığı dönemleri böyle atlatabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim yorumunuz için, evet en iyisi bu şekilde yapmak olacak, ben de bunu teklif edip hayata geçireyim bakalım nasıl gidecek

Mihrimah Sultann .!.:

Ben böyle durumlarda eşime hiç demeden kendim alıyorum ihtiyaçlarımı ( pahalı olanları) o da mutlu olsun diye bazı normal ihtiyaçlarımı ona aldırırım, maaş hesabından ayrı başka hesapta birikim yaparım , bırakın eşiniz yapabildiğini yapsın siz ise birikim yapın, kendi harcamalarınızı da göze sokmadan yapin ,rahatınızdan ödün vermeyin yani

Genişletmek için tıkla...

ben ona pek bişey aldırmıyorum aksine zaten sıkışık diye onun ihtiyaçlarını da çaktırmadan alıp onu utandırmamak peşindeydim açıkçası ama gelen cevaplardan mantık dışı olsa dahi türk aile yapısına göre yanlış yaptığımı görmüş oldum :)

Tamam o zaman sen bilirsin. Sen hallet. Sıkışırsan ben de çalışıyorum evimize destek olurum ihtiyaç kadarını öderim deyin. Madem öyle az ezilsin borçların altında siz de yük çekmeyin. Bunu yumuşak dille yapın. Tepeden giderek yapmayın. Böylelikle tatlı dille haklı çıkacaksınız. :) evlilik politik davranmaktır.

Atlas_seli .!.:

ben ona pek bişey aldırmıyorum aksine zaten sıkışık diye onun ihtiyaçlarını da çaktırmadan alıp onu utandırmamak peşindeydim açıkçası ama gelen cevaplardan mantık dışı olsa dahi türk aile yapısına göre yanlış yaptığımı görmüş oldum :)

Genişletmek için tıkla...

Yok valla eşinizin özel ihtiyaçlarına karışmayın, bu erkekler böyle hemen vay efendim ben yetemiyorum moduna giriyorlar, siz kendi konforunuza odaklanın, bırakın o da kendi yağında kavrulsun, ortak yapılacak şeyleri de konuşursunuz zaten ama bir erkeğin herşeyini karısı karşılamamalı ona fırsat verin , bir de anaçlık enerjisine girdiğiniz için eşiniz sizden uzaklaşır, alma verme dengesini koruyun ...

Eşiniz sizin paranızla size “erkeklik” yapmak istiyor.

Atlas_seli .!.:

Herkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..

Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.

Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.

Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.

Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Atlas_seli .!.:

evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu.

Genişletmek için tıkla...

Atlas_seli .!.:

Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum.

Genişletmek için tıkla...

Atlas_seli .!.:

Toplu halde yanıt vereyim birden fazla bu konuda yorum gelmiş sanırım. Eşim parayı asla yönetmek istemiyor, ben de buradaki okuduklarımdan yola çıkarak denemek için ilk bunu sordum, ama ne münasebet ben böyle bir şey istemiyorum diyor. Zaten aslında tam tersi o kazancını her geldiğinde çıkarır bana verir ben yönetirim. Ama galiba o da biliyor son dönemde sadece onun verdiğiyle yaptığımız harcamaların mümkün değil dönmeyeceğini.

Genişletmek için tıkla...

Peki eşiniz tam olarak ne istiyor ? Yaptığınız harcama ve ödemeler, ertelenemez ve göz ardı edilemez ödemeler. Kira, kredi ve taksitleri ödüyormuşsunuz. Ne yapacakmış eşiniz ? Kira ve kredileri canı isteyince, cebinde parası olunca mı ödeyecekmiş ?

Eve bankadan icra, ev sahibinden ihtar gelince mi kendini erkek hissedecekmiş ?

Eşinizin bilmediğiniz başka borçları var mı ? Günün birinde sürpriz bir hacizle karşılaşmayın.

Eşinizin sizin paranızın yönetimini eline almak gibi bir isteği olmadığını söylemişsiniz, bunu atlıyorum o yüzden yoksa bana biraz öyle gibi geldi.
Evlendikten kısa bir süre sonra siz evle ilgili her şeyi üstlenmişsiniz. Tamam eşiniz sıkışık olabilir ama hiç mi kazanmıyor? Bir asgari ücret olsun girmiyor mu cebine? Bu konuda hata yapmışsınız, iyi niyetlisiniz harika bir şey ama sonuçta evlenmeyi düşünebilmiş bir insan geçimini nasıl yapacağını da düşünmüştür. Ne var ne yoksa sırtlanmışsınız. Eşiniz kazandığı parayı ne yaptı? Siz olmasaydınız hayatını nasıl idame ettirecekti?
Yarın bir gün çocuğunuz olsa siz onun da her türlü masrafını üstlenirsiniz, eşiniz böyle alışırsa kendi aleminde yaşar gider. Size maddi manevi bir katkısı olmaz. Hızlı bir şekilde sorumlulukları bölüşmeniz gerek.

Adamın derdi kendi parasıyla evi geçindirmek değil sizin paranızla “kendi” kararları verip sizin paranızla kendisinin geçindirmesi.
Vay uyanık vay :)

zxshermine .!.:

Peki eşiniz tam olarak ne istiyor ? Yaptığınız harcama ve ödemeler, ertelenemez ve göz ardı edilemez ödemeler. Kira, kredi ve taksitleri ödüyormuşsunuz. Ne yapacakmış eşiniz ? Kira ve kredileri canı isteyince, cebinde parası olunca mı ödeyecekmiş ?

Eve bankadan icra, ev sahibinden ihtar gelince mi kendini erkek hissedecekmiş ?

Eşinizin bilmediğiniz başka borçları var mı ? Günün birinde sürpriz bir hacizle karşılaşmayın.

Genişletmek için tıkla...

Anladığım kadarıyla örnek veriyorum; diyelim ki onun kazancı şu anda kira faturalar market masrafı vb yetiyor ben de taksitleri ödüyorum. Bunun haricinde benim kazancımdan hayli hayli artsa da yetse dahi onun elinde ek bir para kalmadığından bir dışarda yemek yemek, eve yeni bir şey almak, üstümüze başımıza gereken bir ihtiyacımızı görmek gibi konularda herhalde askıya alacağız, onda da olduğunda yapacağız bunları. Bendeki para öylece duracak hani kendime de almayacağım nasıl olsa var diye, o onda olunca bana alacak diye anladım ben laf aralarından

Esra .!.:

Eşinizin sizin paranızın yönetimini eline almak gibi bir isteği olmadığını söylemişsiniz, bunu atlıyorum o yüzden yoksa bana biraz öyle gibi geldi.
Evlendikten kısa bir süre sonra siz evle ilgili her şeyi üstlenmişsiniz. Tamam eşiniz sıkışık olabilir ama hiç mi kazanmıyor? Bir asgari ücret olsun girmiyor mu cebine? Bu konuda hata yapmışsınız, iyi niyetlisiniz harika bir şey ama sonuçta evlenmeyi düşünebilmiş bir insan geçimini nasıl yapacağını da düşünmüştür. Ne var ne yoksa sırtlanmışsınız. Eşiniz kazandığı parayı ne yaptı? Siz olmasaydınız hayatını nasıl idame ettirecekti?
Yarın bir gün çocuğunuz olsa siz onun da her türlü masrafını üstlenirsiniz, eşiniz böyle alışırsa kendi aleminde yaşar gider. Size maddi manevi bir katkısı olmaz. Hızlı bir şekilde sorumlulukları bölüşmeniz gerek.

Genişletmek için tıkla...

Şöyle ki aslında en başta böyle değildi ama onda paranın parça parça gelmesi aynı dönemlerde gelmemesi gibi konular problem oldu. Ben de "ben bunları halledeyim nasıl olsa para hep aynı gün yatıyor, sen de kazandıkça bana ver" dedim. Yani şöyle diyeyim atıyorum ben 30 kazandım o ay o 15 kazandı, ben ödemeleri yaptım o da bana kendine sigara yemek vs parası ayırıp gelen 10u parça parça verdi gibi. Ama dışarda yemektir, gelen bir misafiri ağırlamaktır, eve yeni bir eşya ya da üste başa bir şey almaktır gibi şeylerde onun verdiği paradan buna kalmış olamaz onlar tamamen benim kazandığımla yapılıyor.

Eşinizin iyi bir insan ise tepkisinde haklı, sıkışık olduğu bir dönemde karısının tatil, gezme tozma, misafir vs gibi şeyleri kendisine sormadan planlamasından rahatsız olur iyi bir adam
Ama eşiniz yurdum öküzü ise haksız, tamamen sizi kontrol etmek istiyor olabilir
Ama anlattiklarinizdan bende iyi bir insan olduğu izlenimi doğdu, bence böyle dönemlerde sizin de gereksiz harcamayı kismaniz bunlara harcayacaginiz parayı birikim için kenara atmanız daha mantikli

Atlas_seli .!.:

Anladığım kadarıyla örnek veriyorum; diyelim ki onun kazancı şu anda kira faturalar market masrafı vb yetiyor ben de taksitleri ödüyorum. Bunun haricinde benim kazancımdan hayli hayli artsa da yetse dahi onun elinde ek bir para kalmadığından bir dışarda yemek yemek, eve yeni bir şey almak, üstümüze başımıza gereken bir ihtiyacımızı görmek gibi konularda herhalde askıya alacağız, onda da olduğunda yapacağız bunları. Bendeki para öylece duracak hani kendime de almayacağım nasıl olsa var diye, o onda olunca bana alacak diye anladım ben laf aralarından

Genişletmek için tıkla...

Çok saçma ne yani paran varken kendine alışveriş yapamayacakmisin ? Neymiş pasamizin erkeklik gururu....ben de eşimden fazla kazanıyorum, aslında hep de öyleydi ve senin dediğin gibi harcamaları ben yönetim hesaplari vs ve inan 8 yıllık evliyuz bir kez öyle saçma bir sebepten kavga etmemisizdir, çocuğumuz var mesela her harcamasını genelde ben yaparım, şimdi diyecekleridr maaşını neden eve harciyorsun diye ama eşimin benden beklentisi yok aslında ben yapıyorum harcamaları bana göre eve giren para ortaktır, kendime istediğimi alırım zor dönemde bile eşim asla neden rahat harciyorsun vs demez...bence dikkat et paranın yönetimine göz dikmesin hiç belli olmaz, konuşarak hallet, istersen senin kartlarından ek kart vs çıkar eşine, dışarda harcamaları oordan yapsın beraber çıktığınizda, eğer kendini daha iyi hissetmek istiyorsa