Anladığım kadarıyla zaten tavsiyeye ihtiyacı olan biri değilsiniz,zaten akıllısınız.Ama çoğu kadının yaptığı gibi siz de eşinize fazlasıyla anlayışlı olup kendinizi yakmışsınız.Eminim ilerleyen süreçte de ne yapacağınızı iyi biliyorsunuzdur.Sadece dinleyene ve teselli edene ihtiyacınız var.Umarım bu süreci kolaylıkla atlatırsınız.Eminim kısa sürede çok güzel toparlarsınız.Bu hikayede en sevindiğim kısım bir çocuğunuzun olmaması.Açıkcası korkarak okudum acaba dedim.Çocuk yokken daha kolay hallediliyor böyle meseleler.3yılınıza geçmiş olsun ama yine de erken ayıkmışsınız bu üç yıl size çok yıllar kazandırır umarım
Hiç pişman olmayın.Unutmayın olanda da bir hayır var olmayanda da.Bu kadar büyük çaplı değil ama benzer bir şey yaşadık eşimle.Ben evlenmeden önce hiç maddi darlık yaşamadım.Ama evlendik ve çok zor bir zamanda,yani kıt kanaat geçindiğimiz benim yetmediği için aşırı bunaldığım her şeyden kıstığım bir zaman da coin için kredi çekip o krediyle de bir bok becerememiş ve benden gizli yapmış bunu.Yeni doğum yapmışım kıyafetlerim olmuyor alamıyorum, dışarı çıkamıyorum, bebek alerjik ihtiyaçları var benim var ihtiyaçlarım böyle yani geberdiğim bir zamandı. Duyunca çok pişman oldum evlendiğime, o an nefret ettim,boşanmak istedim,beni tutan tek şey yeni doğum yapmıştım kızımdı.Hatta bir süre eşime bu kadar dar bir zamanda bu aptallığı nasıl yapar diye saygı bile duyamamıştım.Kimseye anlatamadım günlerce ağladım.Eşim çok iyi bir insan gerçekten Ama her insan hata yapabiliyor.Elim bazında söylüyorum asıl amacı para kazanıp bizi rahat ettirmekti ama kolay para diye bir şey yok. Böyle dar ve sıkıntılı bir süreçten biz yardım alarak çıktık.Ve şu an ilişkimiz evliliğimiz daha farklı.Yardım almasak muhtemelen ya hala aşamamış ve mutsuz olurduk yada eşim gözümde beceriksiz olduğu için hala nefret ederdim ben ve boşanırdım.
Bence eşinizle konuşun ve yardım alın.Yoksa geçmiş gözünüzde büyüyerek sizi gün geçtikçe daha çok rahatsız ve mutsuz edicek.
Emin olun çift terapisinin çok etkisi ve farkı oluyor.Biz sadece bu kötü gözüken olay vesilesiyle karşılıklı çok şeyi aştık ve evliliğimiz güzelleşti umarım siz de aşarsınız.
Buraya yazdıkça biraz rahatladım hanımlar benim bunları anlatabileceğim kimse yok malesef. Aklımda sürekli dönüp duruyor yaşadıklarım. Muazzam bir hayatım olabilirdi.. kendi ellerimle mahvettim her şeyi. Aptallık ettim. Kocama hayatımın iplerini bıraktım. Yaptığım fedakarlıklar da karşılık bulmadı tabi.
İnsanın en önemli ihtiyaçlarından biri güven duygusu. Ben evliliğimde kendimi güvende hissedemiyorum.. ben evliliğim için ilk günden beri çabalıyorum/konforumuzu arttırmak için emek/mesai ve para harcıyorum/kendimden fedakarlık ediyorum ama karşımda bunu yapan biri yok.. bir sıkıntım olsa ailemden para isterim mesela kocamdan isteyemem.. çalışmasam bir sebepten eşim geçimimi temin edemez zira ben çalışırken dahi yokluk içindeydim..
Sürekli düşün/geçmişe ağla/eşimden hıncımı al/laf sok döngüsü içinde geçiyor günlerim.
Ama dedim ya odağımı değiştirdim eşim maddi anlamda tek başına artık.. ben keyfime birikimime bakıyorum, eşimin de maddi anlamda bi şeyler yapmasını/benim için benim mutluluğum için bir şeuler yapmasını bekliyorum..
Malesef ki eşimi sevdiğim için boşanma düşüncem yok. Ve o kadar kıçını topladım o kadar her şeyim gitti ki boşanırsam her şey boşuna olacakmış gibi geliyor.. verdiklerimin karşılığını görmeyi bekliyorum.. belki göremem, belki eşim yine batar bilemiyorum zaman gösterecek.. ben kendimden mesulum kendimi koruyup eşimde düzelme olmazsa yoluma bakmam gerekecek.. kendimi de düşünmeliyim zira benim de başka bir hayatım yok..
' diye ensesinde boza pişirmeye devam edemezsiniz. Öyle yapacaksanız direk boşanın. 
yani adamın maaşı 50 bin değil, olur. 10 yıl gerekmez.
