- 25 Aralık 2020
- 4.741
- 17.354
- 40
-
- Konu Sahibi Atlas_seli
- #21
evli değilim
ama evlensem erkek arkadaşım çok uğraşmasına rağmen yeterli gelire sahip değil. bir de işte olayın geçmişi var. ben de çk uzun süredir çalışıp çalıştığımın da tamamını harcamadığım için evdir birikimdir hep temkinli davranmışım
o rahat rhat harcamış. sadece stüdyo bir evi var. bir de memlekette ailesine ev yaptırmış ama onun bize hiç bir faydası yok. şimdi akıllandı fakat o kadar skıntılı ki ülkede durum...kendi işini yapan ufak tefek esnafın iş insanını pek bir imkanı kalmadı..o tabi sanıyor hep öyle yıllardır olduğu gibi kazanack .e olmuyor öyle. (yaşadığı yer ultra pahalı bir yer olduğu için yetmiyor aslında yoksa normal bir memur maaşından fazla kazanıyor).
neyse şimdi biz bir yere gitsek tatil yapsak yemek yesek de asla bana ödetmek istemez, bu da huyudur.
ama sonra bir ödemesi geliyor bir şey oluyor sıkışıyor, onun stresini benden çıkarıyor-du dedim kusura kalma ben bu stresi çekemem. tatile gitmeyelim sen bana gel dışarıda yemeyelim evde pişiririz ama bana maddi stres yansıtma, valla çekemem dedim. bunu konuştuk, ortak harcamalarımızı hala o yapıyor ama çok bir şey harcamıyoruz zaten. ben de ona hediye olarak kullanacağı, zaten alacağı türde birşeyler alıyorum ki ben de kendimi kötü hisettmeyeyim yoksa yapı olarak madden yük gibi hissederim.
ona para yönetmeyi bir miktar öğrettiğim için mutlu, keşke daha önce tanışssaydık o zaman elimde daha çok para varken sen olsaydın şimdi milyonerdim diyor ama geçmiş ola, o imkanlar yok şimdi.
şimdi bizim bütçemiz ortak değil tabii ama siz evlisiniz bütçe tabii ortak olacak
ve fakat erkekler bu kültürde bir miktar "evi erkek geçindirir" diye biliyorlar -aslında kadınlar da öyle biliyor.
ve yalan da değil çoğu durumda da evi erkek geçindiriyor.
mesela benimki ticaret yapmasın rağmen biliyor ki ben daha iyi para yönetiyorum. bütçemiz ortak olsa bana bırakır yani o konuda da konuştuğumuz için biliyorum, hiç sıkıntı etmez
akıllı kadın birazcık da bu toprağın erkeğini idare edebilen kadın, işte kim ne derse desin.
"benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmam"
yapma mesela bunu. bırak fatura kira şu bu gelince biraz sıkışsın. o kadar öne atma kendini. birlikte tutun hesapları, giderlere sen de onun geliri kadar para koy, ortak olarak bunu harcayın gerisine de karışma bakalım. (biliyorum onun aylık sabit bir geliri yoktur da aşağı yukarı dedim)
ha ama o 20 kazanıyor sen 50 kazanıyorsun ve siz 60 harcıyorsanız, masraflara ortak katkı 20şer verdiniz diyelim, o kalan 20'yi nereden bulacak çok merak ediyorum ben de. bu efelenmeyi yapıyor da...sen az bi geri çekilince hesap ortaya çıkınca ne olacak acaba.
yani kendini öne atma derken bu çözüm olacağı için değil. ak koyun kara koyun belli olacağı için
baktı ki mecbur senin paranla geçiniyorsunuz susup oturabilir. o zaman tekrar konuşursunuz.
ama evlensem erkek arkadaşım çok uğraşmasına rağmen yeterli gelire sahip değil. bir de işte olayın geçmişi var. ben de çk uzun süredir çalışıp çalıştığımın da tamamını harcamadığım için evdir birikimdir hep temkinli davranmışım
o rahat rhat harcamış. sadece stüdyo bir evi var. bir de memlekette ailesine ev yaptırmış ama onun bize hiç bir faydası yok. şimdi akıllandı fakat o kadar skıntılı ki ülkede durum...kendi işini yapan ufak tefek esnafın iş insanını pek bir imkanı kalmadı..o tabi sanıyor hep öyle yıllardır olduğu gibi kazanack .e olmuyor öyle. (yaşadığı yer ultra pahalı bir yer olduğu için yetmiyor aslında yoksa normal bir memur maaşından fazla kazanıyor).
neyse şimdi biz bir yere gitsek tatil yapsak yemek yesek de asla bana ödetmek istemez, bu da huyudur.
ama sonra bir ödemesi geliyor bir şey oluyor sıkışıyor, onun stresini benden çıkarıyor-du dedim kusura kalma ben bu stresi çekemem. tatile gitmeyelim sen bana gel dışarıda yemeyelim evde pişiririz ama bana maddi stres yansıtma, valla çekemem dedim. bunu konuştuk, ortak harcamalarımızı hala o yapıyor ama çok bir şey harcamıyoruz zaten. ben de ona hediye olarak kullanacağı, zaten alacağı türde birşeyler alıyorum ki ben de kendimi kötü hisettmeyeyim yoksa yapı olarak madden yük gibi hissederim.
ona para yönetmeyi bir miktar öğrettiğim için mutlu, keşke daha önce tanışssaydık o zaman elimde daha çok para varken sen olsaydın şimdi milyonerdim diyor ama geçmiş ola, o imkanlar yok şimdi.
şimdi bizim bütçemiz ortak değil tabii ama siz evlisiniz bütçe tabii ortak olacak
ve fakat erkekler bu kültürde bir miktar "evi erkek geçindirir" diye biliyorlar -aslında kadınlar da öyle biliyor.
ve yalan da değil çoğu durumda da evi erkek geçindiriyor.
mesela benimki ticaret yapmasın rağmen biliyor ki ben daha iyi para yönetiyorum. bütçemiz ortak olsa bana bırakır yani o konuda da konuştuğumuz için biliyorum, hiç sıkıntı etmez
akıllı kadın birazcık da bu toprağın erkeğini idare edebilen kadın, işte kim ne derse desin.
"benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmam"
yapma mesela bunu. bırak fatura kira şu bu gelince biraz sıkışsın. o kadar öne atma kendini. birlikte tutun hesapları, giderlere sen de onun geliri kadar para koy, ortak olarak bunu harcayın gerisine de karışma bakalım. (biliyorum onun aylık sabit bir geliri yoktur da aşağı yukarı dedim)
ha ama o 20 kazanıyor sen 50 kazanıyorsun ve siz 60 harcıyorsanız, masraflara ortak katkı 20şer verdiniz diyelim, o kalan 20'yi nereden bulacak çok merak ediyorum ben de. bu efelenmeyi yapıyor da...sen az bi geri çekilince hesap ortaya çıkınca ne olacak acaba.
yani kendini öne atma derken bu çözüm olacağı için değil. ak koyun kara koyun belli olacağı için
baktı ki mecbur senin paranla geçiniyorsunuz susup oturabilir. o zaman tekrar konuşursunuz.