siz şunu anlamıyosunuz eğer insanların niyeti bozuksa araya girmeye çalışmalar bi sonuç vermez.içten içe arzulayıp yapamamaları neyi değiştirir allah askına.birbirilerini düsünüyolarsa ben yanına oturtmadım esimi diye vaz mı geçecekler.eğer bile isteye yaptılarsa bu olanların hepsine sadece şükredebilirim iyi ki olmuş da yüzlerini görmüşüm, bu adamdan çocuğum falan olmamış diye mutlu olurum.
Herkesin kendi hayat görüşüne göre sınırları var ama önemli olan nerede rahatsız olunduğu yoksa kadın erkek diye zaten ayırmıyoruz. iki farklı cins arkadaşın, akrabanın, iş arkadaşının durması gereken belli yerler vardır. Birbirlerine uzak olup aralarında ilişki de olabilirdi haklısınız. O zaman hiç bilemeyebilirdiniz. Kimse bilemez. Ama rahatsızlığınızı en baştan ikisine de gösterseydiniz, olaylar bu raddeye gelmezdi. Ben göstermek derken aralarına oturmaktan bahsetmiyorum, ablanıza söyleyecektiniz başkasıyla istediğin gibi yakınlaş ama kocamın yanındaki davranışların gözüme batıyor, ötekine samimiyetiniz elbette olabilir ama ablamla benim aramdaki farkı bil diye. Devam mı ediyorlar, o zaman bugünkü bulunduğunuz yerde olurdunuz arada başka hiç bir şey yaşanmadan, sessiz kalıp siz emin olmaya çalıştıkça, onlar devam etmiş, olaylar böyle sarpa sarmış.
İlk başta ablanızın derdini dinlediği için daha samimi olmuşlar mesela, olabilir. İnsan kardeşiyle, evlendiği insanın yakın olmasını ister zaten. Ama bu durum ikisi de ben bunları yapıyorum ama
sevmesendebeni ne düşünür acaba diye dert etmediklerinden bu hale gelmiş. Dert dinlemeden, romantik dansa kayabildilerse tepkisizliğinizin etkisi var.
Diyelim ki gerçekten ablanız kendi düşüncesizliğinden, eniştenin kayıtsızlığından dolayı rahat tavırlarını sürdürüyor, eşiniz de gerçekten artniyeti olmadığından tepki gösteriyor her zaman suçlamalarınıza. İkisinin de huyu vs. ama ablanızın küsme huyunu bu kadar çabuk değiştirebilmesi, eşinizin tek derdi içmek olsaydı sadece eniştenizle yalnız kalmak isteyeceği var. İnsan konduramamayı sürdürdüğü sürece daha belirgin bir şey arayışına girer her zaman. Bunun da sonu yok. Eşiniz ablanız yanlış anlamasın diye tepki göstermiyor sizinle evli olduğu halde, siz yanlış anlama olmasın diye susuyorsunuz, ablanız zaten böyle, en baştan niye rahatsız oldunuz ki o zaman? Ortada sorun yokmuş ki. Eşiniz canayakın, ablanız rahat, enişte sakin, siz neden dertli?
