- 24 Eylül 2010
- 5.804
- 18.665
Tamam emredersiniz. Gitmek gitmemek değil mesele. Besleyene görünmeyen şeylerin gerçekte olması.E kedili eve gitmeyin o zaman. Benim ablam sinek dahil tüm hayvanlardan korkar ve tiksinir. O evlenir evlenmez eve kedi getirdim. Hamileyken ve bebek küçükken tiksindigi için bizim eve (yani anne babasının evine) 2 buçuk sene falan hiç gelmedi,biz gittik. Sonra çocuğu da ayaklanip kedi sevme çağına gelince gelmeye başladı. Kedim zaten insanlardan nefret ettiği için ayak altında dolasmaz,biri varken odaya saklanır. Ablam gelmeden de şöyle bir koltukları alıyoruz. İkimiz de fedakalrik yaparak süreci atlatiyoruz.
Ama gelmek istemeidgi zaman da neden gelmiyorsun demedik , kediden tiksinen gelmesin. Ne yapalım,kedimizi mi atalım:) elbet başka şekilde dışarda ya da o kişinin evinde buluşulur.
Siz de öyle yapın
Tamam da gitmemek bir çözüm. Benim yani öz ablam, annemin babamın kızı. Bundan daha yakini mi var:) o tercih etti kedili eve gelmemeyi,saygı duyduk biz ona gittik.Tamam emredersiniz. Gitmek gitmemek değil mesele. Besleyene görünmeyen şeylerin gerçekte olması.
Eşi boğazımda kıl var gibi hissediyorum demiş, ona istinaden yazdım. Konuyu kişiselleştirmeyelim, gerçek konuya dönelim. Ben kendime çözüm bulurum, ne yapayım diye sormadım yani. Tamam adam gitmez eve bu durumdaTamam da gitmemek bir çözüm. Benim yani öz ablam, annemin babamın kızı. Bundan daha yakini mi var:) o tercih etti kedili eve gelmemeyi,saygı duyduk biz ona gittik.
Eminim arkadaşlarınız da kediyi odaya kitleyecegi misafiri ağırlamak istemiyordur. Gitmeyin, olsun bitsin.
Çağırın dışarda bir kafede buluşun. Ya da sizin evinize davet edin.
Annem de kediden iğrenir, kedili eve gitmezdi (şimdi kedinin de sandalyesi var mutfakta o da bizle yiyor). Ya da ananem namaz kıldığı için köpekten rahatsız oluyor. Torunu çağırdı evine birkac gün kalsin diye, gitmedi köpekli ev diye .
İğrenen ,tiksinen, korkan insanlar için çok güzel bir seçenek gitmemek.
Sonuçta siz misafirsiniz kedi evin bireyi
Sözleşme yaparak sahiplendirin bari. Yazık çok üzüldüm hayvanlara eşin hayvan olacağını bilerek seninle evlenmiş bencil herifBenim köpeğim vardı küçük ırk, o bizimle gelecekti dolayısıyla biliyordu evde muhakkak bir hayvan olacağını. Ancak köpeğim bizim evde çok mutsuz oldu, çünkü annemin evi büyük bahçeli, oraya alışıktı. Mecbur annemde bıraktım.
Velhasıl evet denedim olmuyor, yavrulara da kıyamıyorum, içim eriyor. Eşimi de anlıyorum ona saygı da duyuyorum, zorlayamam.
Bugünlük konuyu açmayacağım, sakinleşmesini bekleyeceğim. Sonra onunla güzellikle konuyu tartışıp artık çözüme kavuşturacağım
İşin en zor kısmı sıradan tekir kediler oldukları için, hem 2sini bir arada sahiplenmek isteyecek, hem de en ufak zorlukta sokağa salmayacak güvenilir birilerini bulmak.
Normal tekirler gibi değiller, çok sakin, sevecen bebekler. Ne tırmalamaları var, ne sağa sola zarar vermeleri, hırçınlıkları var.
İnşallah bir çözüm yolu bulabilirim, söylediklerinizi de dikkate alacağım
Kocası konu sahibinin hayvanını kabul ederek evlenmiş.Bence de maddi yardım teklifi ile güvendiğiniz birisine ikisini beraber sahiplendirin. Başta tabi ki ölmesinler diye almış getirmiş ama sanmıyorum ki yıllarca evde kalır bütün hayatımız artık onlara göre ayarlanır diye dusunmus olsun. İnsan tatilini, işini gücünü, evini bile 20 sene onlara göre ayarlamak durumunda kalıyor. Anlık olarak hasta görünce almış ama bu konular önceden konuşulmadan olmaz büyük sorumluluk. Keşke daha yavrularken söyleseydi o zaman sahiplendirmek daha kolay ama o zaman da bu kadar kıl tüy yemeğe girme çıkma yaşamadığı için farketmemis olabilir. Zor bir konu.
Bence siz çözümü ona bırakın. Bakalım mantıklı ne düşünüyor.
Sokağa bırakmak istemiyor vermek de istemiyor o zaman niye caz yapıyor.Hayır, sokağa bırakmak istemiyor, vermekte istemiyor. Çünkü seviyor. Bana mutsuzluğunu ve rahatsızlığını iletti, o da benden çözüm istiyor. Buna da hakkı var.
Eşim hayvanları seven, sokakta bir çoğuna bakan, besleyen, seven, çocuklara aşık bir adam. Size öyle yansımış olabilir ancak kafanızda canlandırdığınız erkek profili değil, teşekkür ederim yorumunuz için.
Esinizi sahiplendirebilirsiniz her türlü care var :)Hanımlar merhaba,
eylül ayında kapımın önünde beslediğim anne kedi ölünce, 10 günlük yavrularını eve aldım. 4 tanelerdi, 1 tanesi malesef yaşayamadı. Birini arkadaşım sahiplendi, ben de şuan 2 tane var.
Tam bir senelik evliyim, onlar da 8 aylarını bitirdiler.
Ancak eşim bu yaşa kadar evde hiç evcil hayvan beslememiş, herşeyleri gözüne batıyor ve ciddi sorun yaşamaya başladım.
Bugün bana hayal ettiğim evlilik bu değildi, ben tüy istemiyorum, kuma giriyor tuvaletini yapıyor, kuma basıp yatağa geliyor katlanamıyorum dedi.
Hatta bu sebeple ben çocukta istemiyorum onlar varken dedi.
Kendini çok sıkışmış hissettiğini, aslında onları çok sevdiğini ancak bu durumlara katlanamadığını belirtti. 2 kardeş hem birbirlerine hem de bana çok düşkünler.
Ben onları veremem.
10 günlüklerdi çocuğum gibi büyüttüm baktım.
Eşimin de böyle hissetmesi beni çok üzdü, ne yapacağımı bilmiyorum.
Böyle çare ararken ve düşünürken akılma onunla henüz paylaşmadığım fikir geldi. Şuan için kullanmadığımız, 8 metre uzunluğunda bir balkonumuz var. Bu balkonu onlara tüm şartları sağlayacak şekilde onlara tahsis etsem (kışın evde uyuymak şartıyla) salona da girip çıksalar, hatta hole kadar sizce çözüm olur mu? yatak odası, mutfak ve çocuk odasına (şuan çalışma ve giyinme odası orası) almamak şartıyla bu şekilde gezinseler?
Ben hep hayvanlarla büyüdüm, benim gözüm görmüyor bile. Tik yapmış kendine gece uyurken bile ağzında tüy var sanıyor.
Başım çok ağrıyor, onlara da kuyamıyorum, eşime de
Eşim bana çok düşkün, bir dediğimi iki etmeyen, hatta bana söylemeden beni düşünen, her şeyi yapan biri. Onu da istemediği bu duruma 15-20 sene mahkum edip evliliğimize zarar gelsin istemiyorum. Fikirlerinizi alabilirsem çok memnum olurum.
Bence siz bir daha okuyun.Kocası konu sahibinin hayvanını kabul ederek evlenmiş.
Bu basit bir konu değil başta kabul edeyim sonra yok tüyünden rahatsız oldum vazgeçeyim
Ama kediyi adam bulmuş sokakta, adam kurtarmis, eve adam getirmis.Eşi boğazımda kıl var gibi hissediyorum demiş, ona istinaden yazdım. Konuyu kişiselleştirmeyelim, gerçek konuya dönelim. Ben kendime çözüm bulurum, ne yapayım diye sormadım yani. Tamam adam gitmez eve bu durumda
Evlenirken kediler yokmuş. Kedileri anneleri bırakmış bu çift de bulup iyileştirmek için eve almış.Kocası konu sahibinin hayvanını kabul ederek evlenmiş.
Bu basit bir konu değil başta kabul edeyim sonra yok tüyünden rahatsız oldum vazgeçeyim
Siz okuyun. Konu sahibinin köpeği varmış baştaBence siz bir daha okuyun.
Köpeği varmış ve köpekle yaşamayı kabul etmişEvlenirken kediler yokmuş. Kedileri anneleri bırakmış bu çift de bulup iyileştirmek için eve almış.
Ya tamam tamam anladım ben siziSiz okuyun. Konu sahibinin köpeği varmış başta