2 bebek bir kedi bir köpek sahiplendirme sorunsalı hayat karmaşası akıl verin nolur :(

Merhabalar rahatsız etmiyorsam bir soru soracaktım
Bazı istemediğim konulardan bildirim gelme sini istemediğim zaman bunun için herhangi bi ayar var mı acaba bilmediğim için bi sormak istedim.
Bilgin olmadan yazınca insanlar bi sinir oluyor normal olarak.
 
Merhaba hanımlar nolur okuyun ve bana bir akıl verin vicdanımla başbaşa kaldım..
Yavruyken aldığımız bir köpeğimiz var şuan 2,5 yaşında dişi pomeranian ve 3 yaşında dişi bir kedimiz var o da tekir cinsi evde doğmuş ve bu zamana kadar bizimleydi.
Yeni ikiz bebeklerim oldu tedavi ile çok şükür şuanda 2 aylıklar kiradayım evim 1+1 yatak odama çocukların beşiğini dolabını koydum diğer oda da yani salonda ise kediyle köpeğim var odadan dışarı çıkamıyorlar çünkü aşırı derecede tüy döküyorlar bildiğiniz yerlerde öbek öbek tüyler uçuşuyor, koltuklar sandalyeler sıvama kıl sabah temizliyoruz akşamına aynı bu nedenle odada kapalılar çocuklarla erişimi yok orada seviyoruz biz girip yemek yiyoruz oturuyoruz misafir geldiğinde ama odadan çıkarmıyoruz.
Çok zor zamandan geçiyoruz prematüre doğdu evlatlarım 1 haftadan fazla hastanede yattık devamlı fototerapi aldılar annem doğumdan sonra sağlık durumundan dolayı 15 gün kalabildi yanımda kaynanam gelmedi ben de tek çocuklara bakamadım eşim işten çıkmak zorunda kaldı buralara girmeyim çok zor şeyler yaşadık annesi babası ayrı eşimin, maddi olarak sadece babam ve eşimin babası destek oluyor bize 2 aydır büyükşehir çocukların maması bezi kedi köpek kira elde avuçta yok bitik annem ve eşimin annesi yüzünden üzüntüden sinirden sütten kesildim intiharın eşiğine geldim lohusalıkta evlatlarıma sarıldım çok şükür daha iyiyim. Babamın evi var samsunda dedim kiracıyı çıkar biz gidelim orda oturalım Allah razı olsun tamam dedi 2 3 aya gidicez eşim orda en azından normal 8 saat bir işte çalışsa bebeklerde bana yardım eder hemde kira derdi yok geçiniriz diye düşündük yani gideceğiz bunu da durumumuzun anlaşılması için anlattım
Babam ve eşimin babasından başka kimsemiz yok herkese canla başla koşturduk biz hamile halimle bile neler yaptım insanlar için ama ben sırf çocuklar prematüre doğdu fototerapi alıyor hastaneye kimse gelmesin dedim diye eşimin akrabaları sırt çevirdi ben hiç istemiyorum kimseyi diye çıkardılar anlayış göstermediler sonradan evde kedi köpek var diye bahane ettiler çocuk görmeye gelmediler. Bu zamana kadar taktığımız takılar da gelmedi haliyle elimizde avucumuzda bişey yok şuan Allah büyük düzelicez biliyorum bunlar geçicek

Kedi ve köpeğimiz ailemiz her geldiklerinde kılları gördükçe verin verin diyip duruyorlar çocuklara zarar gelir diyorlar biliyorum ki aslında iç dış parazitlerini yaptırıldığında sorun teşkil etmiyor diyorum onlara bu sefer de ek gıda zamanlarında emekleme zamanlarında çocuklar kılları ağzına atar, bazen köpeğimiz şaşırıp pet dışında yere de yapabiliyor kakasını ağzına atarlar diye diye bizi bitirdiler eşimle. Sahiplenderelim dedik ikisini aynı anda alacak ayırmadan bakıcak birini bulalım dedik kimseye güvenemedik ücretsiz pomeranian köpeği almak için tekir kediyi de almayı kabul ettiler gibi geldi bize ve kedinin akıbetini bilmiyoruz kaçtı derler atarlar sokağa diye düşünüyorum yani sırf köpeği almak için kediye okey diyorlar gibi geldi bize..
Köpeğimiz kısır değil hiç çifleştirmedik çifleştirmeyi de düşünmedik ticaretine üretimine çok karşıyım Sahiplenen kişiye de kısırlaştırma şartı ile vericez hayvan damızlık olarak kullanılmalısın diye düşündük.
Eşimin iş yerinden bi ablası bu arada çok iyi bir insandır kendi aile dostunun ikisini birden alabileceğini söyledi istanbul dışında olduklarını da ekledi tatlı 7 yaşında bir oğlan çocukları olduğunu bahçeli müstakil evleri varmış telefonda görüştük iyi insanlara benziyorlar orta yaşlılar güven verici aklı başında sevgiyle bakıcaklarını hissettik…
Ama sorun şu kedi bana çok bağlı köpek de eşime aşırı bağlı ne kadar sevgi verilirse verilsin alışabilecekler mi ? Yaşları gereği tramva yaşıyacaklarını düşünüyorum bizi özleyeceklerini terkedilme duygusu yaşacaklarını belki hor davranıcaklar bilmiyorum
Biz bu zamana kadar kedi köpek gibi görmedik evlat gibi üzerlerine titredik hep az öksürse veterinere koştuk hep sevdik kedi dövdü bizi yeri geldi güldük geçtik sevdik sarıp sarmaladık köpeğimiz deseniz ısırmayı bilmiyor çocuk gibi büyüttük koynumuzda 4 müz yattık koltuğa hep film izledik şimdi nasıl yaparlar başkalarıyla aklım ermiyor ama çocuklardan dolayı da ilgilenemiyoruz sevemiyoruz yeri geliyor kaldıkları odaya akşama kadar giremediğimiz oluyor nasıl yapıcaz böyle bilmiyorum sabahtan beri ağlıyorum onlara kafam çok karışıj bi yol gösterin nolur vebal almak da istemiyorum evlatlarıma zarar gelsin de istemiyorum gidicez taşınıcaz orda da odaya kapatmak istemiyorum salsam yine heryer kıl tek başıma nasıl hem çocuklar hem kedi köpeğe bakıcam temiz tutucam onları koruyacağım onu da bilmiyorum çıkmazdayım. 😭😭😭
Çok az konuya sinirlenirim burada sizin konunuz onlardan. Evlat sahibi olunca sıkıldınız mi bebeklerden? Yazık değil mi hamile kalınca planlamadiniz mi size hiç üzülmüyorum ben keşke sizin gibiler hayvan sahiplenmese...
 
Bizim küçükken kendi çapımızda hayvanlarımız olmuştu. Tavşan, civciv, muhabbet kuşu gibi. Hepsini uzaktan severdim hayvanlara dokunma fobim var. Uzaktan severim ellemem hiç. Çocuklarım çok sevdiği halde kediye bile cesaret edemiyorum. Ki evde beslenmesi kolay diyorlar. Yani böyle aşırı bir hayvansever değilim ama yine de bana acımasızlık gibi geliyor. İkinci çocuk olunca ilk çocuğu evden göndermekle aynı bence. İkinci çocuk gelince birinci ile de aşırı ilgilenemiyoruz. Şu an küçük oğlum 7 yaşında hala bebek gibi ilgi bekliyor ve görüyor. Oysa buyuk oğlum 7 yaşında olduğunda ondan neler bekliyorduk. Hatta 4 yaşında artık kendi uyumadigi için bir gün ciddi kizdigimi hatırlıyorum. Küçük 7 yaşında hala kendi uyumuyor. Yani pek çok açıdan büyükle yeteri kadar ilgi ve sevgi olmuyor. Daha kısıtlı oluyor. Dolayısı ile zor da olsa bu duruma katlanmalisiniz bence.

Şu an tatildeyiz. Burda bir köpeği hatta cins köpek yattan sahile bırakmışlar. Köpek her başka yat gördüğünde kendini parçalıyor sahibi geldi zannediyor. Nasıl koşuyor sahilde. Havlıyor sesini duyurmaya çalışıyor. Yani öyle aman aman hayvan beslemedigim ve korkularım olduğu halde benim bile için acıyor. Yani ya sahiplenilmeyecek yada sahiplenince sonuna kadar gidilecek. Diğer türlü büyük vebal.
Bulunduğunuz şehrin sahiplendirme sayfalarına ilan verebilir misiniz ☹️ sahiplendirmeyi deneyelim veya köpeğin resimlerini bana iletirseniz ben de ilgili sayfalara gönderirim
 
Üretime karşıyım demişsiniz ama köpek kısır değil anladığım kadarıyla. Bu zamana kadar çiftleştirmediyseniz zaten hayvanın günahına girmişsiniz. Hem kısır değil hem çiftleşme yok. 1 odada tıkılı kalmış yavrucuklar. O kadar üzüldüm ki. Bari evladımız gibi büyüttük diye yalan söylemeyin. Sizi yargılamak istemiyorum ama o hayvanların çektiği çile içimi çok yaktı. Siz bunları düşünürken onlar hala sizi çok seviyor. Siz onları çok sevilecek bir yere sahiplendirseniz bile hala sizi özleyecekler. O kadar berbat bi durum ki. Kedimi başkasına verdiğimi düşünemiyorum yaa. 6 aylıkken sokaktan bulduk. Evde yırtmadığı tül kalmadı. Koltuklarda tırnak izleri. Üstelik envai çeşit tırmalama tahtası olmasına rağmen. 2 yıllık evliyim ona rağmen yenilemek zorunda kaldığım eşyalarım oldu. Hepsi feda olsun yavruma. Yeter ki o mutlu olsun. Zaten şu dünyada yaşayacağı maksimum 10-15 yıl. O da her şey yolunda giderse. O benim hayatımın küçük bi kısmında yer alacak belki ama ben onun hayatının tamamıyım. Onu üzeceğime evdeki bütün eşyalarımı feda ederim elimden ne gelirse yaparım. Ben mi çok büyütüyorum bilmiyorum ama bu kadar bağlanma diyenlere düşman kesiliyorum. Hatta konuyu okuyunca sahiplendirmek ne demek diye gücüme gitti. Benim çocuğumun sahibi yok ailesi var. İnanın şu an gözlerim dolu dolu yazıyorum. Lütfen bu eziyeti yapmayın onlara. Çocuklarınıza hiç bir şey olmaz. Hep birlikte nasıl güzel büyüyecekler kim bilir.
 
Merhaba hanımlar nolur okuyun ve bana bir akıl verin vicdanımla başbaşa kaldım..
Yavruyken aldığımız bir köpeğimiz var şuan 2,5 yaşında dişi pomeranian ve 3 yaşında dişi bir kedimiz var o da tekir cinsi evde doğmuş ve bu zamana kadar bizimleydi.
Yeni ikiz bebeklerim oldu tedavi ile çok şükür şuanda 2 aylıklar kiradayım evim 1+1 yatak odama çocukların beşiğini dolabını koydum diğer oda da yani salonda ise kediyle köpeğim var odadan dışarı çıkamıyorlar çünkü aşırı derecede tüy döküyorlar bildiğiniz yerlerde öbek öbek tüyler uçuşuyor, koltuklar sandalyeler sıvama kıl sabah temizliyoruz akşamına aynı bu nedenle odada kapalılar çocuklarla erişimi yok orada seviyoruz biz girip yemek yiyoruz oturuyoruz misafir geldiğinde ama odadan çıkarmıyoruz.
Çok zor zamandan geçiyoruz prematüre doğdu evlatlarım 1 haftadan fazla hastanede yattık devamlı fototerapi aldılar annem doğumdan sonra sağlık durumundan dolayı 15 gün kalabildi yanımda kaynanam gelmedi ben de tek çocuklara bakamadım eşim işten çıkmak zorunda kaldı buralara girmeyim çok zor şeyler yaşadık annesi babası ayrı eşimin, maddi olarak sadece babam ve eşimin babası destek oluyor bize 2 aydır büyükşehir çocukların maması bezi kedi köpek kira elde avuçta yok bitik annem ve eşimin annesi yüzünden üzüntüden sinirden sütten kesildim intiharın eşiğine geldim lohusalıkta evlatlarıma sarıldım çok şükür daha iyiyim. Babamın evi var samsunda dedim kiracıyı çıkar biz gidelim orda oturalım Allah razı olsun tamam dedi 2 3 aya gidicez eşim orda en azından normal 8 saat bir işte çalışsa bebeklerde bana yardım eder hemde kira derdi yok geçiniriz diye düşündük yani gideceğiz bunu da durumumuzun anlaşılması için anlattım
Babam ve eşimin babasından başka kimsemiz yok herkese canla başla koşturduk biz hamile halimle bile neler yaptım insanlar için ama ben sırf çocuklar prematüre doğdu fototerapi alıyor hastaneye kimse gelmesin dedim diye eşimin akrabaları sırt çevirdi ben hiç istemiyorum kimseyi diye çıkardılar anlayış göstermediler sonradan evde kedi köpek var diye bahane ettiler çocuk görmeye gelmediler. Bu zamana kadar taktığımız takılar da gelmedi haliyle elimizde avucumuzda bişey yok şuan Allah büyük düzelicez biliyorum bunlar geçicek

Kedi ve köpeğimiz ailemiz her geldiklerinde kılları gördükçe verin verin diyip duruyorlar çocuklara zarar gelir diyorlar biliyorum ki aslında iç dış parazitlerini yaptırıldığında sorun teşkil etmiyor diyorum onlara bu sefer de ek gıda zamanlarında emekleme zamanlarında çocuklar kılları ağzına atar, bazen köpeğimiz şaşırıp pet dışında yere de yapabiliyor kakasını ağzına atarlar diye diye bizi bitirdiler eşimle. Sahiplenderelim dedik ikisini aynı anda alacak ayırmadan bakıcak birini bulalım dedik kimseye güvenemedik ücretsiz pomeranian köpeği almak için tekir kediyi de almayı kabul ettiler gibi geldi bize ve kedinin akıbetini bilmiyoruz kaçtı derler atarlar sokağa diye düşünüyorum yani sırf köpeği almak için kediye okey diyorlar gibi geldi bize..
Köpeğimiz kısır değil hiç çifleştirmedik çifleştirmeyi de düşünmedik ticaretine üretimine çok karşıyım Sahiplenen kişiye de kısırlaştırma şartı ile vericez hayvan damızlık olarak kullanılmalısın diye düşündük.
Eşimin iş yerinden bi ablası bu arada çok iyi bir insandır kendi aile dostunun ikisini birden alabileceğini söyledi istanbul dışında olduklarını da ekledi tatlı 7 yaşında bir oğlan çocukları olduğunu bahçeli müstakil evleri varmış telefonda görüştük iyi insanlara benziyorlar orta yaşlılar güven verici aklı başında sevgiyle bakıcaklarını hissettik…
Ama sorun şu kedi bana çok bağlı köpek de eşime aşırı bağlı ne kadar sevgi verilirse verilsin alışabilecekler mi ? Yaşları gereği tramva yaşıyacaklarını düşünüyorum bizi özleyeceklerini terkedilme duygusu yaşacaklarını belki hor davranıcaklar bilmiyorum
Biz bu zamana kadar kedi köpek gibi görmedik evlat gibi üzerlerine titredik hep az öksürse veterinere koştuk hep sevdik kedi dövdü bizi yeri geldi güldük geçtik sevdik sarıp sarmaladık köpeğimiz deseniz ısırmayı bilmiyor çocuk gibi büyüttük koynumuzda 4 müz yattık koltuğa hep film izledik şimdi nasıl yaparlar başkalarıyla aklım ermiyor ama çocuklardan dolayı da ilgilenemiyoruz sevemiyoruz yeri geliyor kaldıkları odaya akşama kadar giremediğimiz oluyor nasıl yapıcaz böyle bilmiyorum sabahtan beri ağlıyorum onlara kafam çok karışıj bi yol gösterin nolur vebal almak da istemiyorum evlatlarıma zarar gelsin de istemiyorum gidicez taşınıcaz orda da odaya kapatmak istemiyorum salsam yine heryer kıl tek başıma nasıl hem çocuklar hem kedi köpeğe bakıcam temiz tutucam onları koruyacağım onu da bilmiyorum çıkmazdayım. 😭😭😭
Valla şimdi hayvansever arkadaşlar gelmeden ben yorumumu yapayım evet evlat gibi oldular size o minik dostlar ama bebekleriniz küçük ve ilgiye muhtaç ayrıca bir köpeği de eve kapatmak ona da haksızlık o hayvanlarda bakıma sevgiye aç bence en doğrusu güvenilir iyi bir sahip bulmanız olacak ve vicdan azabı çekmeyin yanlış bir şey yok bunda bende bebek için tedavi görüyorum sizi anlıyorum zor bir süreç zaten maddi manevi bence hiç yanlış bir şey yok en doğrusu bu
 
Merhaba hanımlar nolur okuyun ve bana bir akıl verin vicdanımla başbaşa kaldım..
Yavruyken aldığımız bir köpeğimiz var şuan 2,5 yaşında dişi pomeranian ve 3 yaşında dişi bir kedimiz var o da tekir cinsi evde doğmuş ve bu zamana kadar bizimleydi.
Yeni ikiz bebeklerim oldu tedavi ile çok şükür şuanda 2 aylıklar kiradayım evim 1+1 yatak odama çocukların beşiğini dolabını koydum diğer oda da yani salonda ise kediyle köpeğim var odadan dışarı çıkamıyorlar çünkü aşırı derecede tüy döküyorlar bildiğiniz yerlerde öbek öbek tüyler uçuşuyor, koltuklar sandalyeler sıvama kıl sabah temizliyoruz akşamına aynı bu nedenle odada kapalılar çocuklarla erişimi yok orada seviyoruz biz girip yemek yiyoruz oturuyoruz misafir geldiğinde ama odadan çıkarmıyoruz.
Çok zor zamandan geçiyoruz prematüre doğdu evlatlarım 1 haftadan fazla hastanede yattık devamlı fototerapi aldılar annem doğumdan sonra sağlık durumundan dolayı 15 gün kalabildi yanımda kaynanam gelmedi ben de tek çocuklara bakamadım eşim işten çıkmak zorunda kaldı buralara girmeyim çok zor şeyler yaşadık annesi babası ayrı eşimin, maddi olarak sadece babam ve eşimin babası destek oluyor bize 2 aydır büyükşehir çocukların maması bezi kedi köpek kira elde avuçta yok bitik annem ve eşimin annesi yüzünden üzüntüden sinirden sütten kesildim intiharın eşiğine geldim lohusalıkta evlatlarıma sarıldım çok şükür daha iyiyim. Babamın evi var samsunda dedim kiracıyı çıkar biz gidelim orda oturalım Allah razı olsun tamam dedi 2 3 aya gidicez eşim orda en azından normal 8 saat bir işte çalışsa bebeklerde bana yardım eder hemde kira derdi yok geçiniriz diye düşündük yani gideceğiz bunu da durumumuzun anlaşılması için anlattım
Babam ve eşimin babasından başka kimsemiz yok herkese canla başla koşturduk biz hamile halimle bile neler yaptım insanlar için ama ben sırf çocuklar prematüre doğdu fototerapi alıyor hastaneye kimse gelmesin dedim diye eşimin akrabaları sırt çevirdi ben hiç istemiyorum kimseyi diye çıkardılar anlayış göstermediler sonradan evde kedi köpek var diye bahane ettiler çocuk görmeye gelmediler. Bu zamana kadar taktığımız takılar da gelmedi haliyle elimizde avucumuzda bişey yok şuan Allah büyük düzelicez biliyorum bunlar geçicek

Kedi ve köpeğimiz ailemiz her geldiklerinde kılları gördükçe verin verin diyip duruyorlar çocuklara zarar gelir diyorlar biliyorum ki aslında iç dış parazitlerini yaptırıldığında sorun teşkil etmiyor diyorum onlara bu sefer de ek gıda zamanlarında emekleme zamanlarında çocuklar kılları ağzına atar, bazen köpeğimiz şaşırıp pet dışında yere de yapabiliyor kakasını ağzına atarlar diye diye bizi bitirdiler eşimle. Sahiplenderelim dedik ikisini aynı anda alacak ayırmadan bakıcak birini bulalım dedik kimseye güvenemedik ücretsiz pomeranian köpeği almak için tekir kediyi de almayı kabul ettiler gibi geldi bize ve kedinin akıbetini bilmiyoruz kaçtı derler atarlar sokağa diye düşünüyorum yani sırf köpeği almak için kediye okey diyorlar gibi geldi bize..
Köpeğimiz kısır değil hiç çifleştirmedik çifleştirmeyi de düşünmedik ticaretine üretimine çok karşıyım Sahiplenen kişiye de kısırlaştırma şartı ile vericez hayvan damızlık olarak kullanılmalısın diye düşündük.
Eşimin iş yerinden bi ablası bu arada çok iyi bir insandır kendi aile dostunun ikisini birden alabileceğini söyledi istanbul dışında olduklarını da ekledi tatlı 7 yaşında bir oğlan çocukları olduğunu bahçeli müstakil evleri varmış telefonda görüştük iyi insanlara benziyorlar orta yaşlılar güven verici aklı başında sevgiyle bakıcaklarını hissettik…
Ama sorun şu kedi bana çok bağlı köpek de eşime aşırı bağlı ne kadar sevgi verilirse verilsin alışabilecekler mi ? Yaşları gereği tramva yaşıyacaklarını düşünüyorum bizi özleyeceklerini terkedilme duygusu yaşacaklarını belki hor davranıcaklar bilmiyorum
Biz bu zamana kadar kedi köpek gibi görmedik evlat gibi üzerlerine titredik hep az öksürse veterinere koştuk hep sevdik kedi dövdü bizi yeri geldi güldük geçtik sevdik sarıp sarmaladık köpeğimiz deseniz ısırmayı bilmiyor çocuk gibi büyüttük koynumuzda 4 müz yattık koltuğa hep film izledik şimdi nasıl yaparlar başkalarıyla aklım ermiyor ama çocuklardan dolayı da ilgilenemiyoruz sevemiyoruz yeri geliyor kaldıkları odaya akşama kadar giremediğimiz oluyor nasıl yapıcaz böyle bilmiyorum sabahtan beri ağlıyorum onlara kafam çok karışıj bi yol gösterin nolur vebal almak da istemiyorum evlatlarıma zarar gelsin de istemiyorum gidicez taşınıcaz orda da odaya kapatmak istemiyorum salsam yine heryer kıl tek başıma nasıl hem çocuklar hem kedi köpeğe bakıcam temiz tutucam onları koruyacağım onu da bilmiyorum çıkmazdayım. 😭😭😭
Bebekleriniz için tebrik ederim hem sizi hem eşinizi. Fakat ben sadece çok kızgınım size. Bunu düşünmeniz bile beni çok öfkelendirdi. O çocukların psikolojisi mahvolacak anne baba olarak bildiği sizlerden kopmak ve onlardan vazgeçmeniz ne kadar acı.
Prematüre(35 haftalık) 3. Aşılama menopoz başlangıcı olan bir bebek annesiyim 13 Haziran'da doğumum oldu. 10 gün yoğun bakımda kaldı kızım. 4. Bebeğim olarak görüyorum kızımı çünkü 2 kedi abisi 1 de köpek ablası var.
Bizde de kedilerimizin biri smokin diğeri tekir renkli maine coon köpeğimizde pomeranian.
Kedilerimizde köpeğimizde çift katmanlı kürke sahipler ve uzun tüylüler.
Hiç bir yere kapatmadık kızımız eve geldiğinde de zaten kedilerimiz yaklaşmak istemedi çok küçük olduğu için çünkü kendi dev cüsselerinin farkındalar. Köpek olan kızım ilk günden beri ağzını dahi yaladı hem aşıları hemde parazit uygulamaları tam olduğu için korktuğumuz hiç bir durum yok, hem pediatrist doğrultusu hemde mesleğim gereği köpeğimizi geçici bir süre boyunca dışarı çıkartmadıkça sorun teşkil etmeyeceği kanaatine vardık ve kızımı dışarı o süreçte çıkartmadık şuanda ise dışarı çıkartırsak bile hipoalerjenik şampuan ile yıkayıp tarama kurulama yaparak tekrar teması mümkün mertebe sağlamaya çalışıyoruz çünkü bizim için esas öz çocuğumuzunda kardeşleriyle bir büyümesiydi bağışıklığına sağlayacakları katkı ve kişisel gelişim özellikle motor becerilerine sağlayacakları şeyler inanılmaz ötesi deneyim olacak.
Bizde de tüyü ciğerine yapışır o olur bu olur diyen tipler var ve inanın onların kızıma elleriyle temas ettikleri yerler kızarırken evdeki çocuklarımın full teması hiç etki etmedi.
İkizlerinizin sağlıklarından endişe etmeyin zaten üzerinizdeki kıyafetlerle çoktan onları temas ettirdiniz.
4. Bebeğimle alakalı tüy yutma sorunları oluyor ve kakada bunu her defasında görüyoruz 🤣 inanın şuan kızım 3.5 aylık onları o kadar sık takip etmek istiyor ki onları gördüğü an gülücükler saçıyor.
Bu arada bizim evimizde 2+1 ve minicik bir evde yaşıyoruz 65m² kutu kadar ev.
Pomeranian kızım ped alışkanlığı var ve ilk zamanlar kardeşini severken heyecandan malesef hem çiş kaçırıyordu hemde bazen pedi unutup oracığa yapıyordu kakasını. Temizlemek inanın külfet değil halıları bir süreliğine kaldırdık şuan ki temizliği kolaylaştırabilmek için. Şuan herşey yolunda. Elektrikli robotu çalıştırıyoruz günde 2 kere inanın tüy sorunu da kalmıyor fakat temas çok sık olduğu için ellerinde kalan tüyleri biz temizlediğimiz halde gözden kaçırıyoruz ve yutması gerçekleşiyor.
Bu arada bazı arkadaşlar köpek evde olur mu çok küçük vs vs tarzı durumları yazmışlar pomeranian köpekler 1.5-3 kg arası minicik hiç dışarı çıkartmaya gerek kalmadan bakılacak minicik sevgi yumaklarıdır. Bir golden yada Orta ırk minnoşlar gibi yürüyüşlerle dışarıda enerji atmaya ihtiyaç duymazlar bu sebeple evde bakılmaya uygunlardır. Kedilerimiz köpeğimizden 4 kat daha büyükler evet 16 kg kedimin biri diğeri ise 12.5 kg 🤣
Son sorum, o iki yavrucağı değil de kendi ikizlerinizi verebilirmiydiniz? Cevabınız hayırsa lütfen bu vebale girmeyin.
 
Son düzenleme:
Öncelikle; bebeklerinizi güle güle büyütün, hayırlı olsun . Mesajınızı sonuna kadar sizi anlayabilmek adına okudum, empati kurmaya çalıştım. bilmiyorum ama, belli ki gözü kara yaşı küçük biraz da "cahil"siniz cahil dediğim deneyimsiz düşünmeden hareket eden. böyle olduğunuzu düşünerek bir abla gibi nasihat etmek isterim, ister dinleyin ister dinlemeyin siz bilirsiniz elbet. Şöyle söyleyim, yaşadığın ev, ailenle olan kopuk ilişki, akrabanla olan geçimsizlik yanlış anlaşılmalar, yeni gelen ikiz bebekler, maddi kayıplar ve üzerine de kocaman bir lohusa durumu . minik dostları ayırarak konuşuyum, zaten tek bir bebek bile o kadar zor ki bocalaman uykusuz kalman dinlenememen sana yardım edecek kimsenin olmaması vs vs . bunların üzerine bir de diğer durumları düşündüğümüzde belli ki lohusalıkla birlikte ne yapacağını bilemez düşünemez hale gelmişsin yanlış karar almışsın. Öncelikle; şehir değiştirmek yerine oranın kirasını siz alıp başka bir eve taşınsanız, eşin bir işe başlasa, belki gönüllü stk vb yardım alsanız, bebeklere de baba kardeş vb varsa çıkmaza girdiğinde destek oldursanız, minik dostlarınızı da aileden dışlamadan bir arada yaşasanız daha mutlu olmaz mısın, bu soruyu kendine sor ve denemekle başla. evet şuan lohusasın kendini iki bebekle çaresiz yetersiz hissedebilirsin hele ki destekçin yoksa ama bir kaç ay fedakarlık yaparak ilgi alaka sevgiyle bunları aşabilirsin. bunu yazdığım gün 4 Ekim hayvanları koruma günü, kim bilir belki de bu durumu aşacaksın ama soru şu; ne olursa olsun sen ve eşin bu hayvancazlarla ilgilenecek misiniz yoksa bakamıyoruz zor mu diyorsunuz? eğer zor ise düşünmeden, daha önce bakmış merhametli birine verin. 1 musibet bin nasihattan iyidir ben size nasihatta bulundum maddi manevi bir şekilde bakabilirim diyorsan (şuan lohusasın sağlıklı düşünemiyor tükenmiş hissediyorsun) azıcık sabredin evlat hasreti çekerken nasıl size iyi geldiler düşünün, şimdi de maddi manevi zorluk çekerken iyi gelmiyor gibi düşünseniz de sonradan mutlu mesut yaşayabilirsiniz, ama benim anladığım da sizin 2 evladınız olunca zaten bu canlarla pek ilgilenecek zamanınızın da gücünüzün de kalmadığı/kalamayacağıdır. hayırlısı ne ise o olsun.

bir de genel olarak forumdaki hemcinslerime yazmak istiyorum; ne olursa olsun karşıdakinin psikolojisini bilmediğimiz için daha duyarlı olalım hanımlar belki normalde bu şekilde yorumlarda bulunabiliecek kadar kızan/hassas biridir şimdi ise tükenmiş çaresiz kalmış olabilir. sonuna kadar düşündüklerinizde haklısınız ama bazen ayıbı da gece gibi örtmek bize yakışan değil midir kırmadan farkındalık yaratsak daha iyi olmaz mı?

herkes evlat sahibi olmamalı, her kes hayvan sahibi olmamalı her şartta bakabilecekler sadece düşünmeli ama demek ki bazen şartla değişebiliyor madden, manen, ruhen. biz yine de kırmamaya çalışalım birbirimizi hayat zaten zor hepimiz için.
 
Kucuk eve 2 hayvani tikip birakmissiniz bide cocuk olunca iyice tek odaya tikmissiniz .nirakin sahiple.ilsinler de kurtulsun hayvanlar .
 
Daha büyük dertleriniz var nasıl olur bilmiyorum eşiniz umarım iş bulur evle bitmez iş sizde çocuklar az büyüsün çalışmak zorunda kalabilirsiniz yani bilmiyorum can dostlarda evlattır.Onlarin veteriner masrafı düzenli kontrolleri duygusal durumları yani bunlarda para .Öyle de olmalı.Bence maddi ve duygusal yönden daha iyi olabilecekleri biri varsa onları düşünerek verilsin diyebilirim.Alan kişi bilinçli olursa ve o duygusal durumu bir şekilde halledebilecek konusmayan dostların dilinden anliyorsa bence daha iyi olur
 
Merhaba hanımlar nolur okuyun ve bana bir akıl verin vicdanımla başbaşa kaldım..
Yavruyken aldığımız bir köpeğimiz var şuan 2,5 yaşında dişi pomeranian ve 3 yaşında dişi bir kedimiz var o da tekir cinsi evde doğmuş ve bu zamana kadar bizimleydi.
Yeni ikiz bebeklerim oldu tedavi ile çok şükür şuanda 2 aylıklar kiradayım evim 1+1 yatak odama çocukların beşiğini dolabını koydum diğer oda da yani salonda ise kediyle köpeğim var odadan dışarı çıkamıyorlar çünkü aşırı derecede tüy döküyorlar bildiğiniz yerlerde öbek öbek tüyler uçuşuyor, koltuklar sandalyeler sıvama kıl sabah temizliyoruz akşamına aynı bu nedenle odada kapalılar çocuklarla erişimi yok orada seviyoruz biz girip yemek yiyoruz oturuyoruz misafir geldiğinde ama odadan çıkarmıyoruz.
Çok zor zamandan geçiyoruz prematüre doğdu evlatlarım 1 haftadan fazla hastanede yattık devamlı fototerapi aldılar annem doğumdan sonra sağlık durumundan dolayı 15 gün kalabildi yanımda kaynanam gelmedi ben de tek çocuklara bakamadım eşim işten çıkmak zorunda kaldı buralara girmeyim çok zor şeyler yaşadık annesi babası ayrı eşimin, maddi olarak sadece babam ve eşimin babası destek oluyor bize 2 aydır büyükşehir çocukların maması bezi kedi köpek kira elde avuçta yok bitik annem ve eşimin annesi yüzünden üzüntüden sinirden sütten kesildim intiharın eşiğine geldim lohusalıkta evlatlarıma sarıldım çok şükür daha iyiyim. Babamın evi var samsunda dedim kiracıyı çıkar biz gidelim orda oturalım Allah razı olsun tamam dedi 2 3 aya gidicez eşim orda en azından normal 8 saat bir işte çalışsa bebeklerde bana yardım eder hemde kira derdi yok geçiniriz diye düşündük yani gideceğiz bunu da durumumuzun anlaşılması için anlattım
Babam ve eşimin babasından başka kimsemiz yok herkese canla başla koşturduk biz hamile halimle bile neler yaptım insanlar için ama ben sırf çocuklar prematüre doğdu fototerapi alıyor hastaneye kimse gelmesin dedim diye eşimin akrabaları sırt çevirdi ben hiç istemiyorum kimseyi diye çıkardılar anlayış göstermediler sonradan evde kedi köpek var diye bahane ettiler çocuk görmeye gelmediler. Bu zamana kadar taktığımız takılar da gelmedi haliyle elimizde avucumuzda bişey yok şuan Allah büyük düzelicez biliyorum bunlar geçicek

Kedi ve köpeğimiz ailemiz her geldiklerinde kılları gördükçe verin verin diyip duruyorlar çocuklara zarar gelir diyorlar biliyorum ki aslında iç dış parazitlerini yaptırıldığında sorun teşkil etmiyor diyorum onlara bu sefer de ek gıda zamanlarında emekleme zamanlarında çocuklar kılları ağzına atar, bazen köpeğimiz şaşırıp pet dışında yere de yapabiliyor kakasını ağzına atarlar diye diye bizi bitirdiler eşimle. Sahiplenderelim dedik ikisini aynı anda alacak ayırmadan bakıcak birini bulalım dedik kimseye güvenemedik ücretsiz pomeranian köpeği almak için tekir kediyi de almayı kabul ettiler gibi geldi bize ve kedinin akıbetini bilmiyoruz kaçtı derler atarlar sokağa diye düşünüyorum yani sırf köpeği almak için kediye okey diyorlar gibi geldi bize..
Köpeğimiz kısır değil hiç çifleştirmedik çifleştirmeyi de düşünmedik ticaretine üretimine çok karşıyım Sahiplenen kişiye de kısırlaştırma şartı ile vericez hayvan damızlık olarak kullanılmalısın diye düşündük.
Eşimin iş yerinden bi ablası bu arada çok iyi bir insandır kendi aile dostunun ikisini birden alabileceğini söyledi istanbul dışında olduklarını da ekledi tatlı 7 yaşında bir oğlan çocukları olduğunu bahçeli müstakil evleri varmış telefonda görüştük iyi insanlara benziyorlar orta yaşlılar güven verici aklı başında sevgiyle bakıcaklarını hissettik…
Ama sorun şu kedi bana çok bağlı köpek de eşime aşırı bağlı ne kadar sevgi verilirse verilsin alışabilecekler mi ? Yaşları gereği tramva yaşıyacaklarını düşünüyorum bizi özleyeceklerini terkedilme duygusu yaşacaklarını belki hor davranıcaklar bilmiyorum
Biz bu zamana kadar kedi köpek gibi görmedik evlat gibi üzerlerine titredik hep az öksürse veterinere koştuk hep sevdik kedi dövdü bizi yeri geldi güldük geçtik sevdik sarıp sarmaladık köpeğimiz deseniz ısırmayı bilmiyor çocuk gibi büyüttük koynumuzda 4 müz yattık koltuğa hep film izledik şimdi nasıl yaparlar başkalarıyla aklım ermiyor ama çocuklardan dolayı da ilgilenemiyoruz sevemiyoruz yeri geliyor kaldıkları odaya akşama kadar giremediğimiz oluyor nasıl yapıcaz böyle bilmiyorum sabahtan beri ağlıyorum onlara kafam çok karışıj bi yol gösterin nolur vebal almak da istemiyorum evlatlarıma zarar gelsin de istemiyorum gidicez taşınıcaz orda da odaya kapatmak istemiyorum salsam yine heryer kıl tek başıma nasıl hem çocuklar hem kedi köpeğe bakıcam temiz tutucam onları koruyacağım onu da bilmiyorum çıkmazdayım. 😭😭😭
Gerçekten sizi anlamaya çalışıyorum ama olmuyor. Benim de bebekliginden beri benimle olan bir tekir kızım var. Ben daha evli bile değildim onu sahiplendigim zaman. O zaman bile ne düşündüm biliyor musunuz? Yarın bir gün evlenirim, belki çocuğum olur vs bu kedi ömürlük benimle kalacak, yoksa bunun vebaline giremem. Akabinde evlendim. Eşim hayatında bir kere kedi sevmemiş insandı, o alıştı. Çocuğum da oldu, üstünde de kedi tüyü oluyor her yerde de. Bunlarn hepsini ben yıllar önce düşünmüştüm zaten. Bizim de ailelerimiz yok bebeğe zarar verir, yok tüyü yok kılı anca konuştular. Kulaklarımızı kapadık. Şu bir gerçek tabii ki de ister istemez ilgimin tamamını eskisi gibi ona veremiyorum hatta bebeğe daha çok vakit harcıyorum. Ama onu bir kere bile odaya kapatmadim. Şu anda bile kızım öğle uykusunda o başında yatakta yatiyor. Bir hayvan sahiplendiğiniz zaman her yönüyle uzun vadeli düşünerek sahiplenin lütfen. Çok ekstrem durumlar olur bunlar çok ayrı ama sizin hikayenizde meselenin özü hayvanlar tüy döküyor, bebeğim var ve rahatsız oluyorum. Bilmiyorum veterinere hiç sordunuz mu ama düzenli asisi yapılan hayvanların zaten insana parazit vs durumu olmuyor. Bence o hayvanlar kesinlikle sizinle kalmasin. Ozellikle köpek evet çok üzülür ikisi de bir süre alışmaya çalışır ama en azından rahat rahat koşup oynarlar. Sahiplendireceginiz kişileri de iyi seçin. Hayvanlara travma yaşatıp durmasinlar.
 
X