- 14 Ekim 2010
- 2.607
- 2.842
- 133
- Konu Sahibi visnecikolatalimon
-
- #81
Eşin uyuşturucu bağımlısı farkında mısın?Merhabalar
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
Kısmetimde bunları yaşamak varmış. Allah herkesin hayatını hayırlı eylesin.Dışarıdan bakınca ortada yuva fln yok hemen kurtar kendini der herkes ki haklılar da çünkü ciddi şeyler yaşamışsın ama olayın içerisindekilerin sabret düzelr demeleri de bu kadar kolay olmamalı bence
Sonu öyle görünüyor .Eşin uyuşturucu bağımlısı farkında mısın?
Sadece zevk veriyor ne demek ya...
Şiddette var sakın çocuk filan yapma düzelmez kendini kurtarmaya bak...
Biz neyden rahatsız olacağız? Siz rahatsız olun bu durumdan ve hemen ayrılın bu adamdan. Daha ne yapmasını bekliyorsunuz? Normal bir anlaşamamazlık yaşamıyorsunuz ki, fikir ayrılığı belki bir şekilde düzelir ama sizin yazdığınız şeyler korkunç ve bir evlilikte asla olmaması gereken şeyler. Evlilik bu değil, asla da olmamalı. Adamın bir sürü olumsuz özelliği var. Hangi birini düzeltip, bu evliliği ayakta tutacaksınız, daha çok gençsiniz.Yazık etmeyin kendinize böyle bir hayatı yaşamayı kabul ederek.İnşallah sizler böyle zorluklardan hiç bir zaman geçmezsiniz. Özür dilerim rahatsız ettim.
Kısmet diyip yaşamaya devam etmeyeceksiniz herhalde lütfen yazık etmeyin kendinizeKısmetimde bunları yaşamak varmış. Allah herkesin hayatını hayırlı eylesin.
yok hayır. Her yaşanan insanlar için. Mutluluk benimde hakkım. Biraz cesaretimi toplamaya ihtiyacım var. Bugün yarın belli olur zaten.Kısmet diyip yaşamaya devam etmeyeceksiniz herhalde lütfen yazık etmeyin kendinize
Yok öyle bir durum.Lütfen çocuk yapmayın.
Bağımlı olmayacağı anlamına gelmez ama , daha çok gençsin , evlilikler de olan sıkıntılar bunlar değil ... Bunlar genelde boşanma sebebi .... Sen bilirsin , umarım en kısa sürede kendini toplarsın ... Aşk ve sevginin bu olmadığını anlarsın ... Lğtfen kendine saygı duy , kıymet verÖyle her gün yada çok sıklıkla değil aslında. Belki haftada 1 o da sırf keyif versin diye. Tabiki hiç olmaması lazım . Ama bağımlı değil diye biraz kendimi avutuyorum.
Bu basite alınacak birşey değil lütfen kendinize değer verin ve şiddetin olduğu yerde durmayın.Sonu öyle görünüyor .
herşeyi geçtimKabul etmiyor malesef. Sorunun bende olduğunu düşünüyor. Ben kendim için gideceğim.Bende zamanında birinden böyle ilişkiler duyunca sizin gibi düşünürdüm ama kolay değilmiş.
Canım tabi kide kimse başına gelmeden bilemez ama daha evliliğinizin baharında iken seni aldatmasın çok tuhaf bişey şimdi alsatan ilerde ne yapmaz tabiki yuva kolay kolay bozulmuyor ama ileride keşke diceksin çocuğun olucak kavgalar edip onunda psikolojisini bozulunca sonra çocuğum var diye katlanıcaksın herşeye sonra ilerde diceksin kendim için hiç bişey yapmamışım çok normal bir durumu çok affedilir bir durumu yok eşinin bu hayat senin ve eline bir daha verilmicek bu fırsat iyi değerlendirmeliyiz bence bende 1 buçuk senelik evliyim mesela tabiki evlilik oturmuyor ama böle bir evliliğin ilerde oturmasını hiç bekleme bak günümüzdeki kadınlara haberlerde nelerle karşılaşıyoruz hepsi susup göz yumuldukları içinMerhabalar
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
çok mu ezilerek büyüdünüz çocukkenBaba evine döneyim her emeğimi arkamda bırakayım o zaman. Çok üzücü .
Öyle zor ki baba evine dönmek. Çok üzülecekler.Büyük ihtimalle demeyin, dönün. Evet zor ama devam ederseniz yaşayacaklarınız kadar zor değil.
Evliliğim oturmadi demişsin,bu yasadiklarin yeni evlilikle alakası yok, şiddet, aldatma, hakaret, kötü alışkanlık, hepsi var, yeni evlilikte oturuncaya kadar ufak tefek tartışmalar olur, sen onu o seni tanıdıkça, taşlar yerine oturur, fakat sizin yasadiklariniz aşmış her şeyi, arkaniza bakmadan kaçınMerhabalar
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
Yok hayır. Annem ve babam severek evlenmişler. Elbet zor günlerimiz oldu ama bizlere karşı hep en iyisini istediler. Ben okudum, mesleğim var. Ama bu yönde güçsüzüm demekki.çok mu ezilerek büyüdünüz çocukken
evimle vedalaşıyorum." Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. " Demişşiniz o zaman gerçekten ayaklarınızın üstünde durun! Böyle insanlar da sevilmemeli....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?