- 8 Temmuz 2022
- 19
- 17
- 35
-
- Konu Sahibi Umutsuzyosun
- #1
Konuşmak isstiyorum bunca zamandır kimseyle paylaşamadım eşim çok geçimsiz çok değişik Bi insan her şeye ama her şeye ve heran kızma potansiyeli var inan burnumdan geldi hayat ortada hiçbir şey yokken bile sorun çıkarıyor ne konuşacağım nasıl davranacağımı şaşırdım inanın bezdim olmuyor hiçbir şekilde yani anlatsam sayısız olay var en basitinden evleneli daha 1 yıl olacak ama herhangi Bi konuda karşıt dkir söylesem yahut mimik oynatsam bir dünya laf aklına hayaline gelmeyecek hakaretler ithamlar ve bu ilk kez bveya bu konuda olmuyor inanın bak her şeyi denedim sustum kabahat konuşsam ayrı Bi sorun yani cansız Bi nesne olmam lazım onla anlsşabilmem için defalarca ya defalarca hem psikolojik hem fiziksel şiddet inna söylerken ben utanıyorum ama artık tahammülüm kalmadı biliyorum boşansam herkese herşeye sıkıntı ama ben çözüm bulamıyorum inan kafayı yeme noktasına kadar geldim tahammülüm hiçbir şeyim kalmadı yok tükendim artık biliyorum şuan bunu yapacak gücüm yok ama bu şekilde de devam edemiyorum yok artık Bi gün gerçekten ciddi Bi şey olacak benim artık tahammülüm sıfırlandı hiçbir şey gözümde yok inanın ki bak hayattan ne keyif alabiliyorum be bişey o kadar aşağılayıcı şeyler söylüyor ki artık nefret ettirdi gerçekten nefret ediyorum ve ucunda ne olursa olsun ben bu insanla hayat sğrdğremem inaınn bak görseniz duysanız belki anlarsın ama çok değişik tarif bile edemiyorum öyle Bi şey yaşatıyor ki sanki zorla evlendi ben sana yemin ediyorum ki bu nişanlılık döneminde ben bu yüzünü görmeye başladım ve ondan ayrılmak istedim zaten ama olmadı her şeyi kendim ettim başıma ben dert ettim bunu biliyorum kimseyi üzmeye de hakkım yok ama senden başka kimseyle paylaşamam ve artık o kadar doldum ki nefes alamıyorum o kadar çaresizim ki ben nspacağım bilmiyorum inan ki çözümsüzüm yani bu insan düşün ki makyajına kıyafetime laf ediyor diye en paspal halimle dışarı çıkıyorum ve yine takacak Bi şey buluyor daha geçenlerde yürüyüşe çıkacağız eşofman giydim saçımı bağladım ve başladı sen diye saçını tepeden bağladın aç şunu dedi bak yemin ediyorum dedim ki ne var bunda sıcak bağladım dedim ve yine vurdu ve bunun sayısız örneği var Allah aşkına bana de ki sen hatalısın yemin ederim bilmiyorum nasıl davranacağımı şaşırdım insanlıktan çıktım artık inan ki ama sus sus inan ben patladım o kadar çok biriktirdim ki artık gram yer yok artık en ufak şeyleri yaparken bile o kadar isteksizim ki her işim aksıyor o kadar yavaşladım ki çok tuhaf gelecek biliyorum belki ama inanın zamsn kavramımı herhangi Bi şeye olan inancımı yitirdim biliyorum boğan diyeceksiniz mantıklı her insanın diyeceği şey bu ama sorun şu ki daha önce de ailemi başka konulardan dolayı üzdüm beklentilerini ksdşılsyamsdım ve hayatt şimdi de beni bunla sınıyor inanın artık yenilmiş olmak ailemi üzmek istemiyorum bilseler daha çok üzülürken ayrılmamı isterler tabi ama ben diyorum bunbenşm hatam bedelini neden onlar ödeyecek etraf akrabalar o kadar lafçı ki zaten fırsat kolluyolar Bi şey olsa da laf etsek diye ve ben çokkkkkkkkkkk yorgunum kimseye yazamıyorum buraya yazıyorum çünkü çığlık atmak istiyorum bu gece o kadar ağladım ki hala ağlıyorum Bi de şu var boşandım ailemin yanına geldim sonrası için de isteğim yok yani ben bu hayatı nasıl idame ettireceğim hbir hevesim beklentim kalmadı yok sıfır intihar günah biliyorum aileyi üzmek değil kshretmek olur ama bazen o kadar dua ediyorum ki ölmek için kendim de yapamıyorum o kadar da korkağım ki bilmiyorum inanın kafam bedenime ağır geliyor her yeni gelen gün eziyet akşam olsa da uyusam diye saatleri sayıyorum böyle kepaze hayatı gerçekten sürüklemekten yoruldum herkes boşsn diyecek biliyorum ama yazma amacım ben çok doldum o kadar doldum ki nefesim tıkanıyor artık en azından burdan ysxöiıp biraz rahatlamsk istedim biliyorum güçsüzüm biliyorum yanloştayım ama eğer buraya kadar okuduydsnız tanımassnız da bana dua eder misiniz Allah bir çıkış kapısı göstersin bana