Eşim çok geçimsiz

Bir anne olarak soruyorum: Kizim sen aklini ekmek peynirle mi yedin? Ne demek kimseyi üzmeye hakkin yok. Biri cocuguma siddet uygulayacak ve ben bosandigina üzülücem?! Yok öyle bir dünya. Bosanma partisi veririm 💃 Böyle hayvanlara boyun egmeyin. Ve ondan önce nasil hayatiniz oldugu gibi ondan sonra da olucak. Sahsen cocugum böyle bir durumda bana gelmezse acayip üzülürüm gereken güven duygusunu veremedim mi diye. Kendim buldum diye de üzülme. Herkesin yanilma ihtimali var. Kendini kurtarmaya bak
 
Ben şunu anlamiyorumburda bir çok konuda okudum eşim dövüyor hakaretler ediyor psikolojik şiddet uyguluyor ama aileme soyleyemem çok üzülür kahrolurlar anne babamın kalbine iner vs ailem üzülmesin diye çekiyorum bunlar bahane anne baba olmak her hatasında mutluluğuda uzuldugunde evladının yanında durmak degilmi ben bunları yaşıyorum dayanamiyorum dediğinizde esindir kızım doverde severde diyen bir aileniz yoksa iyi kötü sahip cikicaktir ki siz bir bireysiniz başınızın çaresine bakmayı bileceksiniz kadın sığınmaya başvurun yatılı bakıcı ilanlarına bakın vs yani öleyim kurtulayım yok çarem yok çekeyim diye birşey yok silkelenin ayağa kalkın
 
Konuşmak isstiyorum bunca zamandır kimseyle paylaşamadım eşim çok geçimsiz çok değişik Bi insan her şeye ama her şeye ve heran kızma potansiyeli var inan burnumdan geldi hayat ortada hiçbir şey yokken bile sorun çıkarıyor ne konuşacağım nasıl davranacağımı şaşırdım inanın bezdim olmuyor hiçbir şekilde yani anlatsam sayısız olay var en basitinden evleneli daha 1 yıl olacak ama herhangi Bi konuda karşıt dkir söylesem yahut mimik oynatsam bir dünya laf aklına hayaline gelmeyecek hakaretler ithamlar ve bu ilk kez bveya bu konuda olmuyor inanın bak her şeyi denedim sustum kabahat konuşsam ayrı Bi sorun yani cansız Bi nesne olmam lazım onla anlsşabilmem için defalarca ya defalarca hem psikolojik hem fiziksel şiddet inna söylerken ben utanıyorum ama artık tahammülüm kalmadı biliyorum boşansam herkese herşeye sıkıntı ama ben çözüm bulamıyorum inan kafayı yeme noktasına kadar geldim tahammülüm hiçbir şeyim kalmadı yok tükendim artık biliyorum şuan bunu yapacak gücüm yok ama bu şekilde de devam edemiyorum yok artık Bi gün gerçekten ciddi Bi şey olacak benim artık tahammülüm sıfırlandı hiçbir şey gözümde yok inanın ki bak hayattan ne keyif alabiliyorum be bişey o kadar aşağılayıcı şeyler söylüyor ki artık nefret ettirdi gerçekten nefret ediyorum ve ucunda ne olursa olsun ben bu insanla hayat sğrdğremem inaınn bak görseniz duysanız belki anlarsın ama çok değişik tarif bile edemiyorum öyle Bi şey yaşatıyor ki sanki zorla evlendi ben sana yemin ediyorum ki bu nişanlılık döneminde ben bu yüzünü görmeye başladım ve ondan ayrılmak istedim zaten ama olmadı her şeyi kendim ettim başıma ben dert ettim bunu biliyorum kimseyi üzmeye de hakkım yok ama senden başka kimseyle paylaşamam ve artık o kadar doldum ki nefes alamıyorum o kadar çaresizim ki ben nspacağım bilmiyorum inan ki çözümsüzüm yani bu insan düşün ki makyajına kıyafetime laf ediyor diye en paspal halimle dışarı çıkıyorum ve yine takacak Bi şey buluyor daha geçenlerde yürüyüşe çıkacağız eşofman giydim saçımı bağladım ve başladı sen diye saçını tepeden bağladın aç şunu dedi bak yemin ediyorum dedim ki ne var bunda sıcak bağladım dedim ve yine vurdu ve bunun sayısız örneği var Allah aşkına bana de ki sen hatalısın yemin ederim bilmiyorum nasıl davranacağımı şaşırdım insanlıktan çıktım artık inan ki ama sus sus inan ben patladım o kadar çok biriktirdim ki artık gram yer yok artık en ufak şeyleri yaparken bile o kadar isteksizim ki her işim aksıyor o kadar yavaşladım ki çok tuhaf gelecek biliyorum belki ama inanın zamsn kavramımı herhangi Bi şeye olan inancımı yitirdim biliyorum boğan diyeceksiniz mantıklı her insanın diyeceği şey bu ama sorun şu ki daha önce de ailemi başka konulardan dolayı üzdüm beklentilerini ksdşılsyamsdım ve hayatt şimdi de beni bunla sınıyor inanın artık yenilmiş olmak ailemi üzmek istemiyorum bilseler daha çok üzülürken ayrılmamı isterler tabi ama ben diyorum bunbenşm hatam bedelini neden onlar ödeyecek etraf akrabalar o kadar lafçı ki zaten fırsat kolluyolar Bi şey olsa da laf etsek diye ve ben çokkkkkkkkkkk yorgunum kimseye yazamıyorum buraya yazıyorum çünkü çığlık atmak istiyorum bu gece o kadar ağladım ki hala ağlıyorum Bi de şu var boşandım ailemin yanına geldim sonrası için de isteğim yok yani ben bu hayatı nasıl idame ettireceğim hbir hevesim beklentim kalmadı yok sıfır intihar günah biliyorum aileyi üzmek değil kshretmek olur ama bazen o kadar dua ediyorum ki ölmek için kendim de yapamıyorum o kadar da korkağım ki bilmiyorum inanın kafam bedenime ağır geliyor her yeni gelen gün eziyet akşam olsa da uyusam diye saatleri sayıyorum böyle kepaze hayatı gerçekten sürüklemekten yoruldum herkes boşsn diyecek biliyorum ama yazma amacım ben çok doldum o kadar doldum ki nefesim tıkanıyor artık en azından burdan ysxöiıp biraz rahatlamsk istedim biliyorum güçsüzüm biliyorum yanloştayım ama eğer buraya kadar okuduydsnız tanımassnız da bana dua eder misiniz Allah bir çıkış kapısı göstersin bana
çocuğun yokken kaç kurtul bide çocuğun olsa herşey dahada beter olacak kesinlikle çocuk yapmadan ayrıl net elalemi boşver onlar yaşamıyor o evde
 
Şimdi anne babayı bahane ediyosun. Ee birkaç aya çocuk yaparsın bu sefer de çocukları bahane edersin. Ne diyelim sana evliliğinde mutluluklar.
 
Evlilik bu değil ki
Ayrılın
Sonuçta bir tane hayatınız var
Mutlu olacağınız şekilde yaşayın.
 
Ben sizi anlayamadim.Gercekten.Su yasadiklariniza bakinca,istesem hemen gidebilirim dedikten sonra bosan demek kolay demeniz bana cok anlamsiz geldi gercekten…Ama im yargilamk degil.Ama o kadar baskilanmissiniz ki bu durumu cekmeyi normal goruyorsunuz.Ama orta da bir evlilik yok kusura bakmayin.Sadece butun sadist duygularini sizin uzerinizde uygulamaya calisan bir adam var.O kadar…Bu sevgi olamaz…Kesinlikle degil…Cocukta yoksa kurtarin kendinizi…Cunku sizin gibi yasamis ama cocuklari icin katlanmis brini cok yakindan taniyorum.adamlar degisse bile kadinda derin yaralar birakiyor..Zaten zamanla Stockholm sendromu oluyor.
lutfen beni yanlis anlamayin.Kendinizi dusundugunuz de aslinda ailenizi de dusunmus olacaksiniz.Sizin dusundugunuzun tam tersi,
 
Konuşmak isstiyorum bunca zamandır kimseyle paylaşamadım eşim çok geçimsiz çok değişik Bi insan her şeye ama her şeye ve heran kızma potansiyeli var inan burnumdan geldi hayat ortada hiçbir şey yokken bile sorun çıkarıyor ne konuşacağım nasıl davranacağımı şaşırdım inanın bezdim olmuyor hiçbir şekilde yani anlatsam sayısız olay var en basitinden evleneli daha 1 yıl olacak ama herhangi Bi konuda karşıt dkir söylesem yahut mimik oynatsam bir dünya laf aklına hayaline gelmeyecek hakaretler ithamlar ve bu ilk kez bveya bu konuda olmuyor inanın bak her şeyi denedim sustum kabahat konuşsam ayrı Bi sorun yani cansız Bi nesne olmam lazım onla anlsşabilmem için defalarca ya defalarca hem psikolojik hem fiziksel şiddet inna söylerken ben utanıyorum ama artık tahammülüm kalmadı biliyorum boşansam herkese herşeye sıkıntı ama ben çözüm bulamıyorum inan kafayı yeme noktasına kadar geldim tahammülüm hiçbir şeyim kalmadı yok tükendim artık biliyorum şuan bunu yapacak gücüm yok ama bu şekilde de devam edemiyorum yok artık Bi gün gerçekten ciddi Bi şey olacak benim artık tahammülüm sıfırlandı hiçbir şey gözümde yok inanın ki bak hayattan ne keyif alabiliyorum be bişey o kadar aşağılayıcı şeyler söylüyor ki artık nefret ettirdi gerçekten nefret ediyorum ve ucunda ne olursa olsun ben bu insanla hayat sğrdğremem inaınn bak görseniz duysanız belki anlarsın ama çok değişik tarif bile edemiyorum öyle Bi şey yaşatıyor ki sanki zorla evlendi ben sana yemin ediyorum ki bu nişanlılık döneminde ben bu yüzünü görmeye başladım ve ondan ayrılmak istedim zaten ama olmadı her şeyi kendim ettim başıma ben dert ettim bunu biliyorum kimseyi üzmeye de hakkım yok ama senden başka kimseyle paylaşamam ve artık o kadar doldum ki nefes alamıyorum o kadar çaresizim ki ben nspacağım bilmiyorum inan ki çözümsüzüm yani bu insan düşün ki makyajına kıyafetime laf ediyor diye en paspal halimle dışarı çıkıyorum ve yine takacak Bi şey buluyor daha geçenlerde yürüyüşe çıkacağız eşofman giydim saçımı bağladım ve başladı sen diye saçını tepeden bağladın aç şunu dedi bak yemin ediyorum dedim ki ne var bunda sıcak bağladım dedim ve yine vurdu ve bunun sayısız örneği var Allah aşkına bana de ki sen hatalısın yemin ederim bilmiyorum nasıl davranacağımı şaşırdım insanlıktan çıktım artık inan ki ama sus sus inan ben patladım o kadar çok biriktirdim ki artık gram yer yok artık en ufak şeyleri yaparken bile o kadar isteksizim ki her işim aksıyor o kadar yavaşladım ki çok tuhaf gelecek biliyorum belki ama inanın zamsn kavramımı herhangi Bi şeye olan inancımı yitirdim biliyorum boğan diyeceksiniz mantıklı her insanın diyeceği şey bu ama sorun şu ki daha önce de ailemi başka konulardan dolayı üzdüm beklentilerini ksdşılsyamsdım ve hayatt şimdi de beni bunla sınıyor inanın artık yenilmiş olmak ailemi üzmek istemiyorum bilseler daha çok üzülürken ayrılmamı isterler tabi ama ben diyorum bunbenşm hatam bedelini neden onlar ödeyecek etraf akrabalar o kadar lafçı ki zaten fırsat kolluyolar Bi şey olsa da laf etsek diye ve ben çokkkkkkkkkkk yorgunum kimseye yazamıyorum buraya yazıyorum çünkü çığlık atmak istiyorum bu gece o kadar ağladım ki hala ağlıyorum Bi de şu var boşandım ailemin yanına geldim sonrası için de isteğim yok yani ben bu hayatı nasıl idame ettireceğim hbir hevesim beklentim kalmadı yok sıfır intihar günah biliyorum aileyi üzmek değil kshretmek olur ama bazen o kadar dua ediyorum ki ölmek için kendim de yapamıyorum o kadar da korkağım ki bilmiyorum inanın kafam bedenime ağır geliyor her yeni gelen gün eziyet akşam olsa da uyusam diye saatleri sayıyorum böyle kepaze hayatı gerçekten sürüklemekten yoruldum herkes boşsn diyecek biliyorum ama yazma amacım ben çok doldum o kadar doldum ki nefesim tıkanıyor artık en azından burdan ysxöiıp biraz rahatlamsk istedim biliyorum güçsüzüm biliyorum yanloştayım ama eğer buraya kadar okuduydsnız tanımassnız da bana dua eder misiniz Allah bir çıkış kapısı göstersin bana
Çok acil destek almaya başla.
Senle aynı sorunları ve ikilemi yaşadım, eski konularımı oku.
Aileyi üzmemek öne sürdüğün sebep. Altında mutlaka başka bir şey var. Kötü de olsa düzen bozmamak, bağımlılık gibi. Bunu tek başına bulamazsın. Destek al.
Karşındaki borderline, narsist, bipolar olabilir. Mağdurlara etkisi sandığından fazla.
Kafanı topla.
Tekrar tekrar git ve bir şekilde destek al. Güvendiğin insanlarla konuş.
İtaat etmen ya da her şekilde affetmen ona bunu yapma gücünü veriyor, ters köşe yaparak koru kendini. Ya şoktan ya bilgisizlikten ya manipülasyondan kesinlikle ne yaşadığının farkında değilsin. Bitirmek istememenin sebebini bul, çöz. O düzelmeyecek onu asla düşünme. Kendini düzelt.
En az onun kadar ruhsal sorunun var ki onla kalmak istiyorsun. Buna odaklan.
 
Hanımlar bir güncelleme yapmak istiyorum.. Kısa zaman önce ailemle durumu paylaştım ve destekledi sayesinde hayatımı beni psikolojimi altüst eden bu evliliği bitirme kararı aldım nihayet burdan benim yaşadığım sıkıntıları çeken dostlara selam ve umut olsun lütfen susmayın ben sustum hep acı çektim kendimden ödün verdim herkese rol yaptım şunu bilin gerçek her zaman sahte mutluluk rollerinden iyidir şimdi kendim gibi davranıyorum ve nefes aldığımı hissediyorum evet canım acıyor ama zamanla geçecek biliyorum lütfen pes etmeyin ben uçurumun kenarından döndüm lütfen size bunları yada benzerini yaşatan kişi el sevgili kim olursa olsun silin kesin atın uzaklaşın dünyada bizden değerli kimse yok en büyük sığınağımız içimizdeki cevher buna tutunun biz çok kıymetliyiz
 
Konuşmak isstiyorum bunca zamandır kimseyle paylaşamadım eşim çok geçimsiz çok değişik Bi insan her şeye ama her şeye ve heran kızma potansiyeli var inan burnumdan geldi hayat ortada hiçbir şey yokken bile sorun çıkarıyor ne konuşacağım nasıl davranacağımı şaşırdım inanın bezdim olmuyor hiçbir şekilde yani anlatsam sayısız olay var en basitinden evleneli daha 1 yıl olacak ama herhangi Bi konuda karşıt dkir söylesem yahut mimik oynatsam bir dünya laf aklına hayaline gelmeyecek hakaretler ithamlar ve bu ilk kez bveya bu konuda olmuyor inanın bak her şeyi denedim sustum kabahat konuşsam ayrı Bi sorun yani cansız Bi nesne olmam lazım onla anlsşabilmem için defalarca ya defalarca hem psikolojik hem fiziksel şiddet inna söylerken ben utanıyorum ama artık tahammülüm kalmadı biliyorum boşansam herkese herşeye sıkıntı ama ben çözüm bulamıyorum inan kafayı yeme noktasına kadar geldim tahammülüm hiçbir şeyim kalmadı yok tükendim artık biliyorum şuan bunu yapacak gücüm yok ama bu şekilde de devam edemiyorum yok artık Bi gün gerçekten ciddi Bi şey olacak benim artık tahammülüm sıfırlandı hiçbir şey gözümde yok inanın ki bak hayattan ne keyif alabiliyorum be bişey o kadar aşağılayıcı şeyler söylüyor ki artık nefret ettirdi gerçekten nefret ediyorum ve ucunda ne olursa olsun ben bu insanla hayat sğrdğremem inaınn bak görseniz duysanız belki anlarsın ama çok değişik tarif bile edemiyorum öyle Bi şey yaşatıyor ki sanki zorla evlendi ben sana yemin ediyorum ki bu nişanlılık döneminde ben bu yüzünü görmeye başladım ve ondan ayrılmak istedim zaten ama olmadı her şeyi kendim ettim başıma ben dert ettim bunu biliyorum kimseyi üzmeye de hakkım yok ama senden başka kimseyle paylaşamam ve artık o kadar doldum ki nefes alamıyorum o kadar çaresizim ki ben nspacağım bilmiyorum inan ki çözümsüzüm yani bu insan düşün ki makyajına kıyafetime laf ediyor diye en paspal halimle dışarı çıkıyorum ve yine takacak Bi şey buluyor daha geçenlerde yürüyüşe çıkacağız eşofman giydim saçımı bağladım ve başladı sen diye saçını tepeden bağladın aç şunu dedi bak yemin ediyorum dedim ki ne var bunda sıcak bağladım dedim ve yine vurdu ve bunun sayısız örneği var Allah aşkına bana de ki sen hatalısın yemin ederim bilmiyorum nasıl davranacağımı şaşırdım insanlıktan çıktım artık inan ki ama sus sus inan ben patladım o kadar çok biriktirdim ki artık gram yer yok artık en ufak şeyleri yaparken bile o kadar isteksizim ki her işim aksıyor o kadar yavaşladım ki çok tuhaf gelecek biliyorum belki ama inanın zamsn kavramımı herhangi Bi şeye olan inancımı yitirdim biliyorum boğan diyeceksiniz mantıklı her insanın diyeceği şey bu ama sorun şu ki daha önce de ailemi başka konulardan dolayı üzdüm beklentilerini ksdşılsyamsdım ve hayatt şimdi de beni bunla sınıyor inanın artık yenilmiş olmak ailemi üzmek istemiyorum bilseler daha çok üzülürken ayrılmamı isterler tabi ama ben diyorum bunbenşm hatam bedelini neden onlar ödeyecek etraf akrabalar o kadar lafçı ki zaten fırsat kolluyolar Bi şey olsa da laf etsek diye ve ben çokkkkkkkkkkk yorgunum kimseye yazamıyorum buraya yazıyorum çünkü çığlık atmak istiyorum bu gece o kadar ağladım ki hala ağlıyorum Bi de şu var boşandım ailemin yanına geldim sonrası için de isteğim yok yani ben bu hayatı nasıl idame ettireceğim hbir hevesim beklentim kalmadı yok sıfır intihar günah biliyorum aileyi üzmek değil kshretmek olur ama bazen o kadar dua ediyorum ki ölmek için kendim de yapamıyorum o kadar da korkağım ki bilmiyorum inanın kafam bedenime ağır geliyor her yeni gelen gün eziyet akşam olsa da uyusam diye saatleri sayıyorum böyle kepaze hayatı gerçekten sürüklemekten yoruldum herkes boşsn diyecek biliyorum ama yazma amacım ben çok doldum o kadar doldum ki nefesim tıkanıyor artık en azından burdan ysxöiıp biraz rahatlamsk istedim biliyorum güçsüzüm biliyorum yanloştayım ama eğer buraya kadar okuduydsnız tanımassnız da bana dua eder misiniz Allah bir çıkış kapısı göstersin bana
Tülay kök sınırlar 1 videosunu izleyin.
 
X