Kendinizi kandırmayın eşiniz mükemmel değil size resmen köle hayatı yaşatmış, para vermek, istedigin yere gitmene izin vermek falan bu mu iyi eş bir de aldatmış, kusura bakma ama kendini kandırıyorsun...Hanımlar merhaba. Size uzun zamandır kafamı kurcalayan bi konuyu danışmak istiyorum. Biraz uzun olacak lütfen sonuna kadar okuyun ve dışardan bi göz olarak bana yardımcı olun.
Biz eşimle 5 senedir evliyiz. 2 çocuğumuz var. Çok erken yaşlarda kaçarak evlendik. Eşim evlenmeden önce her türlü halta bulaşan arkadaş çevresi pek geniş asla rahat durmayan bi insandı. Böyle biriyle ne işin vardı dediğinizi duyar gibiyim çokta haklısınız fakat ergenlik dönemlerdi ne yazık ki. Maço tarzı erkeklerden hoşlanırdım. Ciddiyet de asla o yaşlarda düşünmediğim için sorun yoktu. Ama bazı durumlardan kaçarak evlenmek zorunda kaldık işte. Herneyse konuya gireyim.
Evliliğimizin 2. Senesinde annem karaciğer nakli olmak zorunda kaldı ve eşim karaciğerini verdi. Ben verecektim başka kimse yoktu eşim kabul etmedi benimki uyarsa ben vereceğim uymazsa sen verirsin dedi. O kadar ağrı yaşamasına rağmen 1 kez of demedi. Yeni ameliyat olmuşken 4 aydır falan, annem hala hastaneydi ve refakatçisi yoktu annemle kalmak zorunda kaldım ve oda tam 2 hafta boyunca aynı şehirde hastane yakınında otelde 1.5 yaşındaki oğlumuza baktı daha kendi ağrıları varken. Ve her Allah razı olsun diyene beni söyleyerek ona dua edin o vesile oldu olmasaydı ben sizi tanımazdım dedi. Defalarca tek başına başka şehirde annemin yanında refakatçi olarak da kaldı uzun süreler. Kendisi de tam iyleşmemişken. Babamdan başka kimsemiz yoktu babamda çalışmak zorunda kalıyordu masraflar için.
Ayrıca,
Eşim gerçekten harika bi babadır. Çocuklarının duşuna kadar aldırır, uyutur oynar ve çok sever, ilgilenir. Maddi durumumuz çok iyi olmamasına rağmen büyük çocuğum ne isterse illaki almaya çalışır. Benim gözüm çocukken hep çok dışarda kaldı çocuklarımın ki elimden geldiğince kalmayacak der.
Buna ek olarak evlendikten sonra asla bekar hayatını sürdürmedi. Sigara dışında hiçbir kötü alışkanlığı kalmadı. Evden işe gider işden eve gelir. 5 senede 2 kez arkadaşlarıyla aktıivitesi ya olmuş ya da olmamıştır. Onlarda bana haber vererek.
Ve cömerttir dışarıya çıkarsak ne yemek istersin canın ne çekiyor der hep, ben hastayken ilgilenir bana nane limon yapar çocuklara bakar, her akşam eve gelince istediğin bişey var mı der vs.
Onun dışında bu 5 senede son 6 aya kadar da problemimiz yoktu. Güzel giden de bir cinsel hayatımız vardı. İşteyken beni günde en az abartısız 7-8 kez arardı napıyorusn diye. Arada yemekler yapar, bazen de ev işlerine yardımcı olurdu. Hediyeler falan almazdı zaten durumuz da pek elverişli değildi. Arada sarılır güzel sözler söylerdi. Bişey alınacağı zaman bana danışmadan Yapmazdı ki hala öyle. Eşime herkesten çok güvenirdim taki 6 ay önceye kadar. Eşimin telefon kayıtlarında bi kızla olan kaydını gördüm 20 dakikalık bi konuşma. Araştırdım baya 10-15 günde bir 7-8 mesajlık konuşma ve o gün içinde aramalar sonrasında yine araya baya zaman girmeler olmuştu. Büyük bi kavga çıktı evde. Kızla bizzat görüştüm ve gerçekten sandığınız gibi bişey yok zaten yeni taşınıyoruz eşiniz bikaç kez paket getirince öyle ara ara normal abi kardeş gibi muhabbetimiz oldu dendi bana. Eşim kuryedir. Dünyam başıma yıkıldı. Sözde benden ve çocuklarındanda bahsedip çok sevdiğini söylüyormuş. Eşim başta inkar etse de suçu başkalarına sonrasında bana atmaya çalışsada en son ben babamla konuşup herkese rest çekip boşanma kararı aldıktan sonra gerçekleri itiraf etti ve oda kızın anlattıklarını anlattı. Ve asla ondan beklenilmeyecek bir hareket yapıp bildiğiniz ayaklarıma kapandı, öptü. Şeytana uydum sadece bi defalık affet bundan sonra sen ne dersen o ben seni çok seviyorum tarzın da şeylere söyledi. Eşimin muhafazakar bir ailesi var. Eşimde öyleydi inanır mısınız çocuklarımı alıp tek başıma bi parka gidemez, arkadaşlarımla bi yerde oturamazdım. Ve eve giren paranın hesabını bilemezdim. Bende baktım ki elde meslek yok baba evindende 2 çocukla bir hayır yok krizi fırsata çevireyim dedim. Öncelikle içimi aynen şu şekilde döktüm.
Dedim ki ; ben senin çocuklarının annesiyim benimle bile çocuklarını doğru düzgün konuşmazken elalemin kızıyla ne münasebet konuşursun, ben senin gözlerinin içine bakıyorum 2 kelam edelim hoş vakit geçirelim diye ama senin umrunda değil bana 5 senelik karına çok gördüğün muhabbeti başka bir kızla yapıyorsun. Bizim daha yaşımız ne başımız ne 50 senelik çiftler gibiyiz ne sohbet ederiz ne çocuklarımız yalnız kalınca bişey yaparız sıradanlaştık, bu 5 sene boyunca bir hediyeyi bile çok gördün bana herşey maddiyat değil 50 liraya kolye dahi alır almak isteyen dedim. O an asla boynundan çıkarmadığı ve asla kimseye vermeyeceği kolyesini bana hediye etti ve izin verirsen sana bunu takmak istiyorum bu henüz başlangıç olacak dedi. Neyse ben bu dışarı çıkamama konusunu da paylaştım kendisiyle, kendine güvenmiyordun diye mi beni kısıtladın beni bugüne kadar dedim. Evimize giren paranın hesabını bile bilmiyorum diye de ekledim. Tabi ağlıyorum da o esnada. Hazmedemiyorum çünkü gencim, çevrem tarafından çok beğenilen ayrıca da çok da hoş sohbet biriyim. Gururum kırılmıştı tabi. Bana verdiği vaatler şunları.
1) artık maaşım yattığı gibi senin kartına atacağım. ( ve yapıyor)
2) istediğin yere gidebilirsin istediğinle görüşebilirsin. ( her yere çıkabiliyorum, arkadaşlarımla dışarda görüşebiliyorum artık)
3) bundan sonra sana süreki hediyeler alacağım. ( 6 aydır bana saat, çiçek. Kolye, künye, kıyafet takımı, 2 yüzük vs şeyler aldı)
4) her izin günümde dışarıya çıkacağız ev işlerinde yardım edeceğim dedi. ( bunda biraz tökezliyor ama olsun)
İşte bu şartlarla madem boşandıktan sonra daha iyi bir hayatım olamayacak bir de böyle deniyeyim dedim. Başlarda hazmedemedim tabi sürekli ben tarafından tartışmalar yüze vurmalar oldu. Her defasında o geldi gönül almak için. Öyle böyle zaman geçti. İlk zamanlar iş yerindeyken sürekli aradı muhabbet etti. Önceden nasılsın falan der kapatırdı ardık 20 dakika konuştuğumuz oluyor. Flört dönemine geldik resmen mesajlaşmalar falan. Ama bana yetmiyor. Geçmiş olayı atlatamadığım için hep daha fazlasını istedim. Atıyorum o gün bana 1 kez mi mesaj yazdı neden bir kez diyince müsait olamıyorum oldukça arıyorum, yazıyorum diyordu ki en fazla 2 saate bir aradı hakkını yememeyim ama ben sanki her zaman müsait olmalıymış gibi davranıyorum elimde olmadan o kızla nasıl konuştuysan mesajlaştıysan bana da yapacaksın ona müsaitdinde bana değil misin gibi. Ne zaman wpye girse internet açsa hesap sormalar. Biraz fazla takıldım atlatamıyorum.
Bi ufak tartışmamız oldu sinir olduğumu bildiği için direk telefon şifresini değiştirdi parmak izimi eklemiştim ama ben 1 hafta telefonuna gizli baktım hiçbişey yoktu yine.. İşte o olaydan sonra sarılmaları arttı. 5 senedir tek mesajımız yokken mesajlar atmaya başladı. Ara ara ben hatırlatsamda yinede hediyeler almaya başladı. Eve gelir işten sürekli bize kendi yemek yapar sofra kaldırır. Ara ara çay demler. Benimle sürekli şakalşır her mutfakta gördüğünde arkamdan sarılır, bebeğim küçük gece uyumuyor diye sabahları beni uyandırmaz kahvaltısız öper ve işe öyle gider. Parası oldukça plan yapar dışarıya çıkarmaya çalışır ( ha çıkıncada darlar biraz o ayrı tüm erkekler de var sanırım) genel olarak böyle yani. O olaydan sonra başka vukat görmedim 6 aydır. Ve hemen hemen ilişkimiz böyle. Tüm izin günlerini ufak işleri varsa halleder eve gelir hemen 1 saat içince ya dışarı çıkarız ya evde otururuz beraber. Tek kötü yanı telefonla sık ilgilenir dizisi var çalıştığı için izleyemiyor onu izliyor genelde. Böyle yani. İyiyken çok iyidir ama kavga edince bazen kırıcı olabiliyor. Kavgadan sonra ben ilk adımı atmam asla öyle bi huyum var o gelir hep yine bişey olmamış gibi sarılmaya falan çalışır. Şimdi hanımlar sizce bu adamın gözü hala dışarda mıdır? Beni seviyor mu? Ve o ilgi gösterdikçe daha fazlasını isteyen ve bunun için tartışma çıkaran yönümü nasıl zaptedebilirim? Mesela bugün çok erken saate ile gitmek zorunda kaldı 12 de geldi yemek yiyip çok yorgunum sabah da yone erken kalkmam gerekiyor deyip uyudu. İşten gelince sarılmıştı sadece. Ben için için görüyor musun bi benimle doğru düzgün 2 kelime etmeden uyudu diye gıcık oldum. Abartıyor muyum?
affetmişsiniz eşiniz de düzelmeye çabası var. düzelmiş de birşey yapmıyor. bence konusunu açmayın madem affettiniz.Teşekkür ederim. Sizce bu deveyi güdümeye değer mi? Analttağım kadarıyla
Haklısınız, ama 6 ay öncesinde sizinde dediğiniz gibi çok normal olan hatta olması gereken durumları benim için hayaldi. Yaşayamazdım. Şuan en azından insani bi şekilde yaşayabiliyorum diyorum kendime. Şuan boşanma imkanım olmadığı için en azından iyi yönlerini alıp sabretmek zorundayım. Taki elimde boşanmak için imkan olana dek. Yanlış mı düşünüyorum bilemiyorum ama en azından şiddet görmüyorum, aldatınca af diledi telafi etmeye çalıştı pişkin davranmadı diyorum kendi kendime.Kendinizi kandırmayın eşiniz mükemmel değil size resmen köle hayatı yaşatmış, para vermek, istedigin yere gitmene izin vermek falan bu mu iyi eş bir de aldatmış, kusura bakma ama kendini kandırıyorsun...
Teşekkür ederim yorumunuz içinaffetmişsiniz eşiniz de düzelmeye çabası var. düzelmiş de birşey yapmıyor. bence konusunu açmayın madem affettiniz.
Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim, gerçekten aklıma gelmeyen seçenekleri sundunuz banaAffettiysen artık darlamayacaksında tamamen sal demiyorum ama yinede farkettirmeden akıllıca kontrol edeceksin.Artik kendine odaklan ve kendini güçlendir.Adam seni rahat bıraktı diye parkta çarşıda pazarda geçirme gününü.Kaliteli vakit geçirebilecegin yerleri seç.Belediyelerin kursları oluyor oralara git çocuklarını götür.yine çocuklarını kutiphaneye götür, kütüphanelerin etkinlikleri oluyor onları takip et,kendi gelişimin ve çocuklarının gelişimi için kitap oku.Zaten inan güçlendikçe odak noktan değişecek ve daha mutlu huzurlu olacaksın.Ve sen insanlardan kocandan hastalıklı odağını kaldırdığın zaman onlarda sana olumlu bir şekilde dönüyor.Tabi alabilirsen psikolojik destek alsan çok iyi olur.Yine belediyelerin yada başka kuruluşların ücretsiz destek veren birimleri oluyor.
İçime en çok su serpen sizin yorumunuz oldu. Çok teşekkür ederim aysenimi hanımBence sizi seviyor ve gerçekten çok pişman olmuş.aldatmalarda hep tekrar yapar derler ama bence sizin eşiniz içten pişman olmuş.sizi kaybetmekten çok korkmuş.ki elle tutulur icraatlar de yapmış.ne gerekiyorsa yapmış.Boş boş yalvarıp durmamiş yani.kendinize hakim olmaya çalışın.adama da fazla yüklenmeyin. daha ne yapsın yani.fazla naz âşık usandırmasın.
TeşekkürlerValla affetmeyle ikgili bir şey diyemeyeceğim ama mutlaka bir işe gir. Kpss olmazsa da gir. Fabrika, çağrı merkezi, mağza, market her yer olur.
Boşanmaya cesaret değil imkanım yok, güvenmek istemedim zorunda kaldımiliski ile ilgili bir terapist yazisinda demisti ki;
yutamayacaginiz şeyleri affetmeyin
eger affettiyseniz de bir daha konusunu acmayin. hem affedip barisip hem her kavgada konusunu acacaksaniz bu iliskiye en cok zarar veren seydir.
yani gittiğin yol yanlis. sabah aksam o kizdan bahsedip "ona mesak atiyordun bana da at" diye darlayip resmen evde 2 es 2 cocuk 1 o kadin 5 gibi yasiyorsunuz , yataga bile onun hayaletiyle giriyorsunuz.
boyle nasil mutlu olabilirsiniz?
madem aldatildiginizi düşünüyorsunuz; bosanin
madem bosanacak cesaretiniz yok, esinize güvenmek istediniz affettiniz; biraz susun, o kadinin konusunu açıp acip durmayin
Tavsiyelerinize uyacağım çok teşekkür ederim mKendini gayet güzel ifade etmişsiniz, hepsini okudum.
Yaşlarınız çok ufak, henüz büyümemişken evlilik çocuk bir sürü şey yaşamışsınız. Artık bazı şeyler monotonlaşınca heyecan aramış. Kuryeyle mesajlaşma kısmını anlamadim aldattığını kabul mu etti?
Seviyor sevmiyor bilemeyiz, birlikte yaşayan sizsiniz. Ama bu ilgi alaka birgün bitecek. Aldatılma tekrarı olursa bu defa ağlayıp ayaklarına kazanmazsa iki çocukla işsiz güçsüz ortada kalacaksınız. Bu sene üniversite sınavına hazırlan, olmaz dersen sertifika alıp meslek edinmeye çalış. Ama bi yerden hayata başlaman lazım henüz çok küçüksün.
oyle ya da boyle kabul ettin. o zaman devamli konuyu acmanin kimseye yarari yok.Boşanmaya cesaret değil imkanım yok, güvenmek istemedim zorunda kaldım
Hep şüphelerle yaşayacaksınız malesefHanımlar merhaba. Size uzun zamandır kafamı kurcalayan bi konuyu danışmak istiyorum. Biraz uzun olacak lütfen sonuna kadar okuyun ve dışardan bi göz olarak bana yardımcı olun.
Biz eşimle 5 senedir evliyiz. 2 çocuğumuz var. Çok erken yaşlarda kaçarak evlendik. Eşim evlenmeden önce her türlü halta bulaşan arkadaş çevresi pek geniş asla rahat durmayan bi insandı. Böyle biriyle ne işin vardı dediğinizi duyar gibiyim çokta haklısınız fakat ergenlik dönemlerdi ne yazık ki. Maço tarzı erkeklerden hoşlanırdım. Ciddiyet de asla o yaşlarda düşünmediğim için sorun yoktu. Ama bazı durumlardan kaçarak evlenmek zorunda kaldık işte. Herneyse konuya gireyim.
Evliliğimizin 2. Senesinde annem karaciğer nakli olmak zorunda kaldı ve eşim karaciğerini verdi. Ben verecektim başka kimse yoktu eşim kabul etmedi benimki uyarsa ben vereceğim uymazsa sen verirsin dedi. O kadar ağrı yaşamasına rağmen 1 kez of demedi. Yeni ameliyat olmuşken 4 aydır falan, annem hala hastaneydi ve refakatçisi yoktu annemle kalmak zorunda kaldım ve oda tam 2 hafta boyunca aynı şehirde hastane yakınında otelde 1.5 yaşındaki oğlumuza baktı daha kendi ağrıları varken. Ve her Allah razı olsun diyene beni söyleyerek ona dua edin o vesile oldu olmasaydı ben sizi tanımazdım dedi. Defalarca tek başına başka şehirde annemin yanında refakatçi olarak da kaldı uzun süreler. Kendisi de tam iyleşmemişken. Babamdan başka kimsemiz yoktu babamda çalışmak zorunda kalıyordu masraflar için.
Ayrıca,
Eşim gerçekten harika bi babadır. Çocuklarının duşuna kadar aldırır, uyutur oynar ve çok sever, ilgilenir. Maddi durumumuz çok iyi olmamasına rağmen büyük çocuğum ne isterse illaki almaya çalışır. Benim gözüm çocukken hep çok dışarda kaldı çocuklarımın ki elimden geldiğince kalmayacak der.
Buna ek olarak evlendikten sonra asla bekar hayatını sürdürmedi. Sigara dışında hiçbir kötü alışkanlığı kalmadı. Evden işe gider işden eve gelir. 5 senede 2 kez arkadaşlarıyla aktıivitesi ya olmuş ya da olmamıştır. Onlarda bana haber vererek.
Ve cömerttir dışarıya çıkarsak ne yemek istersin canın ne çekiyor der hep, ben hastayken ilgilenir bana nane limon yapar çocuklara bakar, her akşam eve gelince istediğin bişey var mı der vs.
Onun dışında bu 5 senede son 6 aya kadar da problemimiz yoktu. Güzel giden de bir cinsel hayatımız vardı. İşteyken beni günde en az abartısız 7-8 kez arardı napıyorusn diye. Arada yemekler yapar, bazen de ev işlerine yardımcı olurdu. Hediyeler falan almazdı zaten durumuz da pek elverişli değildi. Arada sarılır güzel sözler söylerdi. Bişey alınacağı zaman bana danışmadan Yapmazdı ki hala öyle. Eşime herkesten çok güvenirdim taki 6 ay önceye kadar. Eşimin telefon kayıtlarında bi kızla olan kaydını gördüm 20 dakikalık bi konuşma. Araştırdım baya 10-15 günde bir 7-8 mesajlık konuşma ve o gün içinde aramalar sonrasında yine araya baya zaman girmeler olmuştu. Büyük bi kavga çıktı evde. Kızla bizzat görüştüm ve gerçekten sandığınız gibi bişey yok zaten yeni taşınıyoruz eşiniz bikaç kez paket getirince öyle ara ara normal abi kardeş gibi muhabbetimiz oldu dendi bana. Eşim kuryedir. Dünyam başıma yıkıldı. Sözde benden ve çocuklarındanda bahsedip çok sevdiğini söylüyormuş. Eşim başta inkar etse de suçu başkalarına sonrasında bana atmaya çalışsada en son ben babamla konuşup herkese rest çekip boşanma kararı aldıktan sonra gerçekleri itiraf etti ve oda kızın anlattıklarını anlattı. Ve asla ondan beklenilmeyecek bir hareket yapıp bildiğiniz ayaklarıma kapandı, öptü. Şeytana uydum sadece bi defalık affet bundan sonra sen ne dersen o ben seni çok seviyorum tarzın da şeylere söyledi. Eşimin muhafazakar bir ailesi var. Eşimde öyleydi inanır mısınız çocuklarımı alıp tek başıma bi parka gidemez, arkadaşlarımla bi yerde oturamazdım. Ve eve giren paranın hesabını bilemezdim. Bende baktım ki elde meslek yok baba evindende 2 çocukla bir hayır yok krizi fırsata çevireyim dedim. Öncelikle içimi aynen şu şekilde döktüm.
Dedim ki ; ben senin çocuklarının annesiyim benimle bile çocuklarını doğru düzgün konuşmazken elalemin kızıyla ne münasebet konuşursun, ben senin gözlerinin içine bakıyorum 2 kelam edelim hoş vakit geçirelim diye ama senin umrunda değil bana 5 senelik karına çok gördüğün muhabbeti başka bir kızla yapıyorsun. Bizim daha yaşımız ne başımız ne 50 senelik çiftler gibiyiz ne sohbet ederiz ne çocuklarımız yalnız kalınca bişey yaparız sıradanlaştık, bu 5 sene boyunca bir hediyeyi bile çok gördün bana herşey maddiyat değil 50 liraya kolye dahi alır almak isteyen dedim. O an asla boynundan çıkarmadığı ve asla kimseye vermeyeceği kolyesini bana hediye etti ve izin verirsen sana bunu takmak istiyorum bu henüz başlangıç olacak dedi. Neyse ben bu dışarı çıkamama konusunu da paylaştım kendisiyle, kendine güvenmiyordun diye mi beni kısıtladın beni bugüne kadar dedim. Evimize giren paranın hesabını bile bilmiyorum diye de ekledim. Tabi ağlıyorum da o esnada. Hazmedemiyorum çünkü gencim, çevrem tarafından çok beğenilen ayrıca da çok da hoş sohbet biriyim. Gururum kırılmıştı tabi. Bana verdiği vaatler şunları.
1) artık maaşım yattığı gibi senin kartına atacağım. ( ve yapıyor)
2) istediğin yere gidebilirsin istediğinle görüşebilirsin. ( her yere çıkabiliyorum, arkadaşlarımla dışarda görüşebiliyorum artık)
3) bundan sonra sana süreki hediyeler alacağım. ( 6 aydır bana saat, çiçek. Kolye, künye, kıyafet takımı, 2 yüzük vs şeyler aldı)
4) her izin günümde dışarıya çıkacağız ev işlerinde yardım edeceğim dedi. ( bunda biraz tökezliyor ama olsun)
İşte bu şartlarla madem boşandıktan sonra daha iyi bir hayatım olamayacak bir de böyle deniyeyim dedim. Başlarda hazmedemedim tabi sürekli ben tarafından tartışmalar yüze vurmalar oldu. Her defasında o geldi gönül almak için. Öyle böyle zaman geçti. İlk zamanlar iş yerindeyken sürekli aradı muhabbet etti. Önceden nasılsın falan der kapatırdı ardık 20 dakika konuştuğumuz oluyor. Flört dönemine geldik resmen mesajlaşmalar falan. Ama bana yetmiyor. Geçmiş olayı atlatamadığım için hep daha fazlasını istedim. Atıyorum o gün bana 1 kez mi mesaj yazdı neden bir kez diyince müsait olamıyorum oldukça arıyorum, yazıyorum diyordu ki en fazla 2 saate bir aradı hakkını yememeyim ama ben sanki her zaman müsait olmalıymış gibi davranıyorum elimde olmadan o kızla nasıl konuştuysan mesajlaştıysan bana da yapacaksın ona müsaitdinde bana değil misin gibi. Ne zaman wpye girse internet açsa hesap sormalar. Biraz fazla takıldım atlatamıyorum.
Bi ufak tartışmamız oldu sinir olduğumu bildiği için direk telefon şifresini değiştirdi parmak izimi eklemiştim ama ben 1 hafta telefonuna gizli baktım hiçbişey yoktu yine.. İşte o olaydan sonra sarılmaları arttı. 5 senedir tek mesajımız yokken mesajlar atmaya başladı. Ara ara ben hatırlatsamda yinede hediyeler almaya başladı. Eve gelir işten sürekli bize kendi yemek yapar sofra kaldırır. Ara ara çay demler. Benimle sürekli şakalşır her mutfakta gördüğünde arkamdan sarılır, bebeğim küçük gece uyumuyor diye sabahları beni uyandırmaz kahvaltısız öper ve işe öyle gider. Parası oldukça plan yapar dışarıya çıkarmaya çalışır ( ha çıkıncada darlar biraz o ayrı tüm erkekler de var sanırım) genel olarak böyle yani. O olaydan sonra başka vukat görmedim 6 aydır. Ve hemen hemen ilişkimiz böyle. Tüm izin günlerini ufak işleri varsa halleder eve gelir hemen 1 saat içince ya dışarı çıkarız ya evde otururuz beraber. Tek kötü yanı telefonla sık ilgilenir dizisi var çalıştığı için izleyemiyor onu izliyor genelde. Böyle yani. İyiyken çok iyidir ama kavga edince bazen kırıcı olabiliyor. Kavgadan sonra ben ilk adımı atmam asla öyle bi huyum var o gelir hep yine bişey olmamış gibi sarılmaya falan çalışır. Şimdi hanımlar sizce bu adamın gözü hala dışarda mıdır? Beni seviyor mu? Ve o ilgi gösterdikçe daha fazlasını isteyen ve bunun için tartışma çıkaran yönümü nasıl zaptedebilirim? Mesela bugün çok erken saate ile gitmek zorunda kaldı 12 de geldi yemek yiyip çok yorgunum sabah da yone erken kalkmam gerekiyor deyip uyudu. İşten gelince sarılmıştı sadece. Ben için için görüyor musun bi benimle doğru düzgün 2 kelime etmeden uyudu diye gıcık oldum. Abartıyor muyum?
Çok haklısınız kendi içimde sindiremesem de dışarıya yansıtmamam gerekiyor. Taki elde imkan olana dek.oyle ya da boyle kabul ettin. o zaman devamli konuyu acmanin kimseye yarari yok.
bugün suclu oldugu icin ve olaylar taze oldugu icin alttan aliyor ama zirt pirt konusunu açarsan o da bikip ters de tepebilir.
keske seni kabul edecek ailen, kenarda birikmisin, bir isin vs olsaydi, cocuklarin buyuk olsaydi vs ama degil
yani yapacak bir sey yok. sartlar böyle olmus.
artık durumunla baris, konuyu da kapat
cunku oyle ya da boyle devam karari almissin.
bak, planin cok guzel. ona odaklan. liseyi bitir, iki yıllık atanacak ya da kolay is bulacak bir ise gir. zaten sen mezun olup is bulasiya o arada çocukların da büyür. biraz durumunu toparlayinca karar verirsin esinden memnun musun yoksa unutamadin mi diye.
ama o zamana kadar yapaack bir seyin yok malesef (baba evine gitme secenegi dışında)
Buda benim imtihanım demekkiHep şüphelerle yaşayacaksınız malesef
En azından şiddet görmüyorum dediğiniz noktada yapacak hiçbir yorumum kalmadı...Haklısınız, ama 6 ay öncesinde sizinde dediğiniz gibi çok normal olan hatta olması gereken durumları benim için hayaldi. Yaşayamazdım. Şuan en azından insani bi şekilde yaşayabiliyorum diyorum kendime. Şuan boşanma imkanım olmadığı için en azından iyi yönlerini alıp sabretmek zorundayım. Taki elimde boşanmak için imkan olana dek. Yanlış mı düşünüyorum bilemiyorum ama en azından şiddet görmüyorum, aldatınca af diledi telafi etmeye çalıştı pişkin davranmadı diyorum kendi kendime.
bu nasıl soru ya? biz nerden bilelim? önceden tahmin edebilmiş miydin aldatacağını? bir kez yapan yine yapar, üstelik affedildiği yerde her zaman yapar!Sonuç öyle görünüyor. Peki hanım efendi sizce eşim aldatma olayından sonra tekrar yapacak potansiyel de görünüyor mu? Anlattığım kadarıyla
Destan yazmışsın, affetmissin işte anlat anlat öve öve bitiremedin kocanı. Sus otur bari.Hanımlar merhaba. Size uzun zamandır kafamı kurcalayan bi konuyu danışmak istiyorum. Biraz uzun olacak lütfen sonuna kadar okuyun ve dışardan bi göz olarak bana yardımcı olun.
Biz eşimle 5 senedir evliyiz. 2 çocuğumuz var. Çok erken yaşlarda kaçarak evlendik. Eşim evlenmeden önce her türlü halta bulaşan arkadaş çevresi pek geniş asla rahat durmayan bi insandı. Böyle biriyle ne işin vardı dediğinizi duyar gibiyim çokta haklısınız fakat ergenlik dönemlerdi ne yazık ki. Maço tarzı erkeklerden hoşlanırdım. Ciddiyet de asla o yaşlarda düşünmediğim için sorun yoktu. Ama bazı durumlardan kaçarak evlenmek zorunda kaldık işte. Herneyse konuya gireyim.
Evliliğimizin 2. Senesinde annem karaciğer nakli olmak zorunda kaldı ve eşim karaciğerini verdi. Ben verecektim başka kimse yoktu eşim kabul etmedi benimki uyarsa ben vereceğim uymazsa sen verirsin dedi. O kadar ağrı yaşamasına rağmen 1 kez of demedi. Yeni ameliyat olmuşken 4 aydır falan, annem hala hastaneydi ve refakatçisi yoktu annemle kalmak zorunda kaldım ve oda tam 2 hafta boyunca aynı şehirde hastane yakınında otelde 1.5 yaşındaki oğlumuza baktı daha kendi ağrıları varken. Ve her Allah razı olsun diyene beni söyleyerek ona dua edin o vesile oldu olmasaydı ben sizi tanımazdım dedi. Defalarca tek başına başka şehirde annemin yanında refakatçi olarak da kaldı uzun süreler. Kendisi de tam iyleşmemişken. Babamdan başka kimsemiz yoktu babamda çalışmak zorunda kalıyordu masraflar için.
Ayrıca,
Eşim gerçekten harika bi babadır. Çocuklarının duşuna kadar aldırır, uyutur oynar ve çok sever, ilgilenir. Maddi durumumuz çok iyi olmamasına rağmen büyük çocuğum ne isterse illaki almaya çalışır. Benim gözüm çocukken hep çok dışarda kaldı çocuklarımın ki elimden geldiğince kalmayacak der.
Buna ek olarak evlendikten sonra asla bekar hayatını sürdürmedi. Sigara dışında hiçbir kötü alışkanlığı kalmadı. Evden işe gider işden eve gelir. 5 senede 2 kez arkadaşlarıyla aktıivitesi ya olmuş ya da olmamıştır. Onlarda bana haber vererek.
Ve cömerttir dışarıya çıkarsak ne yemek istersin canın ne çekiyor der hep, ben hastayken ilgilenir bana nane limon yapar çocuklara bakar, her akşam eve gelince istediğin bişey var mı der vs.
Onun dışında bu 5 senede son 6 aya kadar da problemimiz yoktu. Güzel giden de bir cinsel hayatımız vardı. İşteyken beni günde en az abartısız 7-8 kez arardı napıyorusn diye. Arada yemekler yapar, bazen de ev işlerine yardımcı olurdu. Hediyeler falan almazdı zaten durumuz da pek elverişli değildi. Arada sarılır güzel sözler söylerdi. Bişey alınacağı zaman bana danışmadan Yapmazdı ki hala öyle. Eşime herkesten çok güvenirdim taki 6 ay önceye kadar. Eşimin telefon kayıtlarında bi kızla olan kaydını gördüm 20 dakikalık bi konuşma. Araştırdım baya 10-15 günde bir 7-8 mesajlık konuşma ve o gün içinde aramalar sonrasında yine araya baya zaman girmeler olmuştu. Büyük bi kavga çıktı evde. Kızla bizzat görüştüm ve gerçekten sandığınız gibi bişey yok zaten yeni taşınıyoruz eşiniz bikaç kez paket getirince öyle ara ara normal abi kardeş gibi muhabbetimiz oldu dendi bana. Eşim kuryedir. Dünyam başıma yıkıldı. Sözde benden ve çocuklarındanda bahsedip çok sevdiğini söylüyormuş. Eşim başta inkar etse de suçu başkalarına sonrasında bana atmaya çalışsada en son ben babamla konuşup herkese rest çekip boşanma kararı aldıktan sonra gerçekleri itiraf etti ve oda kızın anlattıklarını anlattı. Ve asla ondan beklenilmeyecek bir hareket yapıp bildiğiniz ayaklarıma kapandı, öptü. Şeytana uydum sadece bi defalık affet bundan sonra sen ne dersen o ben seni çok seviyorum tarzın da şeylere söyledi. Eşimin muhafazakar bir ailesi var. Eşimde öyleydi inanır mısınız çocuklarımı alıp tek başıma bi parka gidemez, arkadaşlarımla bi yerde oturamazdım. Ve eve giren paranın hesabını bilemezdim. Bende baktım ki elde meslek yok baba evindende 2 çocukla bir hayır yok krizi fırsata çevireyim dedim. Öncelikle içimi aynen şu şekilde döktüm.
Dedim ki ; ben senin çocuklarının annesiyim benimle bile çocuklarını doğru düzgün konuşmazken elalemin kızıyla ne münasebet konuşursun, ben senin gözlerinin içine bakıyorum 2 kelam edelim hoş vakit geçirelim diye ama senin umrunda değil bana 5 senelik karına çok gördüğün muhabbeti başka bir kızla yapıyorsun. Bizim daha yaşımız ne başımız ne 50 senelik çiftler gibiyiz ne sohbet ederiz ne çocuklarımız yalnız kalınca bişey yaparız sıradanlaştık, bu 5 sene boyunca bir hediyeyi bile çok gördün bana herşey maddiyat değil 50 liraya kolye dahi alır almak isteyen dedim. O an asla boynundan çıkarmadığı ve asla kimseye vermeyeceği kolyesini bana hediye etti ve izin verirsen sana bunu takmak istiyorum bu henüz başlangıç olacak dedi. Neyse ben bu dışarı çıkamama konusunu da paylaştım kendisiyle, kendine güvenmiyordun diye mi beni kısıtladın beni bugüne kadar dedim. Evimize giren paranın hesabını bile bilmiyorum diye de ekledim. Tabi ağlıyorum da o esnada. Hazmedemiyorum çünkü gencim, çevrem tarafından çok beğenilen ayrıca da çok da hoş sohbet biriyim. Gururum kırılmıştı tabi. Bana verdiği vaatler şunları.
1) artık maaşım yattığı gibi senin kartına atacağım. ( ve yapıyor)
2) istediğin yere gidebilirsin istediğinle görüşebilirsin. ( her yere çıkabiliyorum, arkadaşlarımla dışarda görüşebiliyorum artık)
3) bundan sonra sana süreki hediyeler alacağım. ( 6 aydır bana saat, çiçek. Kolye, künye, kıyafet takımı, 2 yüzük vs şeyler aldı)
4) her izin günümde dışarıya çıkacağız ev işlerinde yardım edeceğim dedi. ( bunda biraz tökezliyor ama olsun)
İşte bu şartlarla madem boşandıktan sonra daha iyi bir hayatım olamayacak bir de böyle deniyeyim dedim. Başlarda hazmedemedim tabi sürekli ben tarafından tartışmalar yüze vurmalar oldu. Her defasında o geldi gönül almak için. Öyle böyle zaman geçti. İlk zamanlar iş yerindeyken sürekli aradı muhabbet etti. Önceden nasılsın falan der kapatırdı ardık 20 dakika konuştuğumuz oluyor. Flört dönemine geldik resmen mesajlaşmalar falan. Ama bana yetmiyor. Geçmiş olayı atlatamadığım için hep daha fazlasını istedim. Atıyorum o gün bana 1 kez mi mesaj yazdı neden bir kez diyince müsait olamıyorum oldukça arıyorum, yazıyorum diyordu ki en fazla 2 saate bir aradı hakkını yememeyim ama ben sanki her zaman müsait olmalıymış gibi davranıyorum elimde olmadan o kızla nasıl konuştuysan mesajlaştıysan bana da yapacaksın ona müsaitdinde bana değil misin gibi. Ne zaman wpye girse internet açsa hesap sormalar. Biraz fazla takıldım atlatamıyorum.
Bi ufak tartışmamız oldu sinir olduğumu bildiği için direk telefon şifresini değiştirdi parmak izimi eklemiştim ama ben 1 hafta telefonuna gizli baktım hiçbişey yoktu yine.. İşte o olaydan sonra sarılmaları arttı. 5 senedir tek mesajımız yokken mesajlar atmaya başladı. Ara ara ben hatırlatsamda yinede hediyeler almaya başladı. Eve gelir işten sürekli bize kendi yemek yapar sofra kaldırır. Ara ara çay demler. Benimle sürekli şakalşır her mutfakta gördüğünde arkamdan sarılır, bebeğim küçük gece uyumuyor diye sabahları beni uyandırmaz kahvaltısız öper ve işe öyle gider. Parası oldukça plan yapar dışarıya çıkarmaya çalışır ( ha çıkıncada darlar biraz o ayrı tüm erkekler de var sanırım) genel olarak böyle yani. O olaydan sonra başka vukat görmedim 6 aydır. Ve hemen hemen ilişkimiz böyle. Tüm izin günlerini ufak işleri varsa halleder eve gelir hemen 1 saat içince ya dışarı çıkarız ya evde otururuz beraber. Tek kötü yanı telefonla sık ilgilenir dizisi var çalıştığı için izleyemiyor onu izliyor genelde. Böyle yani. İyiyken çok iyidir ama kavga edince bazen kırıcı olabiliyor. Kavgadan sonra ben ilk adımı atmam asla öyle bi huyum var o gelir hep yine bişey olmamış gibi sarılmaya falan çalışır. Şimdi hanımlar sizce bu adamın gözü hala dışarda mıdır? Beni seviyor mu? Ve o ilgi gösterdikçe daha fazlasını isteyen ve bunun için tartışma çıkaran yönümü nasıl zaptedebilirim? Mesela bugün çok erken saate ile gitmek zorunda kaldı 12 de geldi yemek yiyip çok yorgunum sabah da yone erken kalkmam gerekiyor deyip uyudu. İşten gelince sarılmıştı sadece. Ben için için görüyor musun bi benimle doğru düzgün 2 kelime etmeden uyudu diye gıcık oldum. Abartıyor muyum?
Hanımefendi kendimi yanlış ifade ediyor olabilirim ama demek istediğim şey şu, boşsanırsam elimdeki imkanlarla hiç bişey yapamam, kabul etmeyecek, etse bile çok daha kötü beni ve çocuklarımı darlayacaklar. Baba evinde asla çalışamayacağım, mutlu olamayacağım, çocuklarım rahatçana oyun dahi oyamayamacak, ne yazık ki babaannem yüzünden yedikleri lokmalar bile sayılacak. Çok daha huzursuz, sağlıksız bir ortama maruz kalacaklar. Evet ortada ne yazık ki aldatılma gibi bir olay ver hiç basit bişey değil buda ama en azından bu durum çocuklarıma yansımıyor, üzülen taraf şuan da sadece ben oluyorum.. Eğer şiddet görüyor olsaydım, hakaretlere, süreklii bağrışmalarla dolu kavgalarımız oluyor olsaydı baba evi çok daha mutsuz dahi olsa orayı tercih ederdim. Çocuklarımda travma bırakmaktansa, baba evi daha iyi bir seçenek olurdu. Ama şuan bu koşullarda evet belki ben mutlu değilim, belki onursuz gurursuzum ama çocuklarıma en iyi ihtimali gözetmeye çalışıyorum. Sizden akıl almak istediğim konu iste eşimin davranışlarını az çok açıklayıp sizce bundan sonra düzelir mi düzelmez mi sorusuna bi cevap bulabilmekti.En azından şiddet görmüyorum dediğiniz noktada yapacak hiçbir yorumum kalmadı...
Övmek değil, size eşimi tüm yanlarıyla anlatmak istedim ki daha doğru yorumlar alabileyimDestan yazmışsın, affetmissin işte anlat anlat öve öve bitiremedin kocanı. Sus otur bari.
Haklısınız, ben ikincisi olma durumunda bu kez kesinlikle kabul etmeyeceğimi net bir şekilde belli ettim. Gerisi onun kendi kararına kalıyorbu nasıl soru ya? biz nerden bilelim? önceden tahmin edebilmiş miydin aldatacağını? bir kez yapan yine yapar, üstelik affedildiği yerde her zaman yapar!
Bir kere aldatan bir daha aldatır hem de affetmişsin artık adam hem haltı yedigini hem de affedildini biliyor. Miden alıyorsa devam et bu kadar güzelmişsin anlatmalara doyamamışsın da şerefsizin teki işte kısacasıSonuç öyle görünüyor. Peki hanım efendi sizce eşim aldatma olayından sonra tekrar yapacak potansiyel de görünüyor mu? Anlattığım kadarıyla