4 ve 1 yaşındalar. Lise mezunu değilim maalesef açıktan devam ediyorum 1 senem kaldi. Ortaöğretim kpssye gireceğim. Olmazssa açıktan önlisans okuyacağım. Elimden ne geliyorsa tüm şartları zorlayacagim.Çocuklar kaç yaşında? Lise mezunu musun? Bak önümüzde ortaöğretim kpss var. Adalet bakanlığı alım yapacak. Sen otur çalış en azından temel olur. Daha 22 yaşındasın. Mutlaka çabala. Bir fabrikaya girsen şef olursun. Polis alımları var. Astsubay alımları var. Bir şekilde meslek edinmek derdin olsun. Gerekirse dershaneye git.
Peki hep ilk gün ki gibi can yakacak mı?Aldatılmanın izleri geçmiyor üzgünüm hep aklınıza gelecek.
Rica ederim ne kusuru. Eşiniz çabalıyor gibi görünüyor. Siz affettim demişsiniz ama bu tabiki hiçbir kadının kaldırabileceği bir şey değil. Boşanma sebebi ama işte şans vermişsiniz. Bence bundan sonraki süreçte ona değil kendinize odaklanın. Kendinize vakit ayırdıkça telefon vesaire de aklınıza gelmez. O da kendini bulunmaz Hint kumaşı saymaz. Planlarım var diye yazmışsınız ne güzel işte. Eğer tek bir hata daha yaparsa güçlü şekilde ayrılın.Şimdi şöyle, 7-8 kez aradığı zaman diyalogumuz napiyorsun nasılsın şeklindeydi 2 dakika sürmezdi. Bu olaydan sonra normal konulardan muhabbet etmeye başladık.
"Her istediğimi özellikle yeme, içme konusunda alır" diğer isteklerimi de parası olduğunca karşılardı ama kendi isteğiyle sürpriz bi şekilde asla bana hediye almamıştı.
Ve evet arkadaş çevresi yok artık, var da görüşmeyi gereksiz buluyor evlendikten sonra çok nadiren çıktı arkadaşlarıyla. Bazen denk gelirse bı arkadaşıyla çay evinde 15-20 dakika oturur o yani. Konu çok uzun olduğu için ben düzgün kendimi ifade edememiş olabilirim. Kusura bakmayın
Bu dediklerin sözde kalmasın. Sürekli evde ders çalış. Benim çalıştığım yere lise mezunları atandı. 70-75 puanla atanıyorlar güvenlik olarak. Öyle büyük hatalar yapmışsın ki. Bu devirde mesela 22 yaşındaki biri nasıl lise okumaz. Hadi kocaya kaçtın neden culsuz biri. Daha kişisel bakımı yok neyine aşık oldun da gittin. Çocuk yaptın 2. Neden. Ama bu hayatı toparlamak senin elinde. Gerekirse Mesai yapsın seni dershaneye göndersin. Sınav 2 senede bir. Bu 1 sene temel at. Bu sene olana 2 ay falan var. Sadece gk çalış. Ayrıca kocan övülür biri değil. Yapması gerekeni yapıyor4 ve 1 yaşındalar. Lise mezunu değilim maalesef açıktan devam ediyorum 1 senem kaldi. Ortaöğretim kpssye gireceğim. Olmazssa açıktan önlisans okuyacağım. Elimden ne geliyorsa tüm şartları zorlayacagim.
Haklısınız çocuklarım büyüyene kadar benimde kendimi geliştirmek adına biseyler yapmam gerekiyor ki bi hatayı daha sindirmek zorunda kalmayayımRica ederim ne kusuru. Eşiniz çabalıyor gibi görünüyor. Siz affettim demişsiniz ama bu tabiki hiçbir kadının kaldırabileceği bir şey değil. Boşanma sebebi ama işte şans vermişsiniz. Bence bundan sonraki süreçte ona değil kendinize odaklanın. Kendinize vakit ayırdıkça telefon vesaire de aklınıza gelmez. O da kendini bulunmaz Hint kumaşı saymaz. Planlarım var diye yazmışsınız ne güzel işte. Eğer tek bir hata daha yaparsa güçlü şekilde ayrılın.
Maalesef annem çok rahatsız işini bile göremiyor bakamaz, haklısınız maddi imkanım olsa belki çoktan onu zaten yine affedip devam edecektim 2.ye çullarım diye. Ama imkan olmayınca insan tercihi değilde imkansızlıktan dolayı oturunca yerine sindiremiyor.Çok küçüksün, tüm odağın kocan olmuş. Bu kadar hayatının merkezine onu alma. Kendin için bişeyler yapmaya çalış. Çocuklarını annene bırakıp çalışma imkanın olabilir mi ? Ya da kursa gitmeye falan ?
Ekonomik gücün olsa beni aldatır mı diye korkuyla yaşamazsın. Aldatırsa boşarım dersin, kendine güvenirsin. Şu an çok güvensiz hissediyorsun kendini. Kocan da daha küçük. Belki sadece muhabbet olsun diye konuştu, farklı geldi, heyecan aradı. Ama sen elin adamıyla konuşsaydın affetmezdi. O yüzden çok da masum değil.
Kusura bakmayın tüm yönleriyle yazmak istedim ki tarafsız bi şekilde görüşleriniz olsun. Sizce yaptığı affedilmeyecek bi hata değil mi?Konunun yüzde 80i adamı övme yüzde 20si problem. Problem kısmına ulaşana kadar göbeğim çatladı. Ben adamda bir problem görmedim hatayı yapmış ve pişman olmuş. Eğer boşanmadan devam ediyorsanız affetmek zorundasınız. Eğer affedemiyorsanız iki tarafa da eziyet etmeye gerek yok boşanmak zorundasınız.
O kadar haklısınız ki maalesef ergenlik kafasıyla hayatımı asla yönlendiremedim. Tökezledikçe tökezlezdim. Sizinde dediğiniz gibi toparlamak benim elimde, zararın neresinden dönersem kar olacaktırBu dediklerin sözde kalmasın. Sürekli evde ders çalış. Benim çalıştığım yere lise mezunları atandı. 70-75 puanla atanıyorlar güvenlik olarak. Öyle büyük hatalar yapmışsın ki. Bu devirde mesela 22 yaşındaki biri nasıl lise okumaz. Hadi kocaya kaçtın neden culsuz biri. Daha kişisel bakımı yok neyine aşık oldun da gittin. Çocuk yaptın 2. Neden. Ama bu hayatı toparlamak senin elinde. Gerekirse Mesai yapsın seni dershaneye göndersin. Sınav 2 senede bir. Bu 1 sene temel at. Bu sene olana 2 ay falan var. Sadece gk çalış. Ayrıca kocan övülür biri değil. Yapması gerekeni yapıyor
Senin yaptığın hataları annem de 30 sene önce yapmış. Ona da kötü konuşurum Rus ruleti oynamışsın diye. Üstelik annem kaynanasıyla yaşamış. Ama babam düzgün olduğu için bir şekilde toparlanmışlar. O da 18 yaşında ve 24 yaşında çocuk yapmış. Sonra kavga etmişler saçma sapan aldatma vs yok annem aile evine dönmüş ama yapamamış. Senin önünde 3 yol var. Böyle devam edeceksin bir kaç kere daha aldatılacaksın çocuklar büyüyünce asgari ücretli fabrikaya vs girersin. Ya ailenin evine dönüp asgari ücretli çalışacaksın. Ya meslek edinip ortlama üstü maaş alıp öyle yoluna bakacaksın. Daha gençsin 22 yaş ne ki. İnsanlar 30 yaşında kariyer değiştiriyor. Üniversite okuyor. Arkadaşımın annesi 40 yaşından sonra atandı öğretmen oldu. Sosyal medyada çok zaman kaybetme. Dersine bak çocuklarını kreşe ver en azından büyüğünü.O kadar haklısınız ki maalesef ergenlik kafasıyla hayatımı asla yönlendiremedim. Tökezledikçe tökezlezdim. Sizinde dediğiniz gibi toparlamak benim elimde, zararın neresinden dönersem kar olacaktır
Teşekkür ederim, annenizin hayatındaki yolları bundan sonra çiçeklerle kaplı olur umarımSenin yaptığın hataları annem de 30 sene önce yapmış. Ona da kötü konuşurum Rus ruleti oynamışsın diye. Üstelik annem kaynanasıyla yaşamış. Ama babam düzgün olduğu için bir şekilde toparlanmışlar. O da 18 yaşında ve 24 yaşında çocuk yapmış. Sonra kavga etmişler saçma sapan aldatma vs yok annem aile evine dönmüş ama yapamamış. Senin önünde 3 yol var. Böyle devam edeceksin bir kaç kere daha aldatılacaksın çocuklar büyüyünce asgari ücretli fabrikaya vs girersin. Ya ailenin evine dönüp asgari ücretli çalışacaksın. Ya meslek edinip ortlama üstü maaş alıp öyle yoluna bakacaksın. Daha gençsin 22 yaş ne ki. İnsanlar 30 yaşında kariyer değiştiriyor. Üniversite okuyor. Arkadaşımın annesi 40 yaşından sonra atandı öğretmen oldu. Sosyal medyada çok zaman kaybetme. Dersine bak çocuklarını kreşe ver en azından büyüğünü.
Ben olsam ben de affedemezdim. Eski güvenim ve saygım kalmazdı.Kusura bakmayın tüm yönleriyle yazmak istedim ki tarafsız bi şekilde görüşleriniz olsun. Sizce yaptığı affedilmeyecek bi hata değil mi?
Bence sizi seviyor ve gerçekten çok pişman olmuş.Hanımlar merhaba. Size uzun zamandır kafamı kurcalayan bi konuyu danışmak istiyorum. Biraz uzun olacak lütfen sonuna kadar okuyun ve dışardan bi göz olarak bana yardımcı olun.
Biz eşimle 5 senedir evliyiz. 2 çocuğumuz var. Çok erken yaşlarda kaçarak evlendik. Eşim evlenmeden önce her türlü halta bulaşan arkadaş çevresi pek geniş asla rahat durmayan bi insandı. Böyle biriyle ne işin vardı dediğinizi duyar gibiyim çokta haklısınız fakat ergenlik dönemlerdi ne yazık ki. Maço tarzı erkeklerden hoşlanırdım. Ciddiyet de asla o yaşlarda düşünmediğim için sorun yoktu. Ama bazı durumlardan kaçarak evlenmek zorunda kaldık işte. Herneyse konuya gireyim.
Evliliğimizin 2. Senesinde annem karaciğer nakli olmak zorunda kaldı ve eşim karaciğerini verdi. Ben verecektim başka kimse yoktu eşim kabul etmedi benimki uyarsa ben vereceğim uymazsa sen verirsin dedi. O kadar ağrı yaşamasına rağmen 1 kez of demedi. Yeni ameliyat olmuşken 4 aydır falan, annem hala hastaneydi ve refakatçisi yoktu annemle kalmak zorunda kaldım ve oda tam 2 hafta boyunca aynı şehirde hastane yakınında otelde 1.5 yaşındaki oğlumuza baktı daha kendi ağrıları varken. Ve her Allah razı olsun diyene beni söyleyerek ona dua edin o vesile oldu olmasaydı ben sizi tanımazdım dedi. Defalarca tek başına başka şehirde annemin yanında refakatçi olarak da kaldı uzun süreler. Kendisi de tam iyleşmemişken. Babamdan başka kimsemiz yoktu babamda çalışmak zorunda kalıyordu masraflar için.
Ayrıca,
Eşim gerçekten harika bi babadır. Çocuklarının duşuna kadar aldırır, uyutur oynar ve çok sever, ilgilenir. Maddi durumumuz çok iyi olmamasına rağmen büyük çocuğum ne isterse illaki almaya çalışır. Benim gözüm çocukken hep çok dışarda kaldı çocuklarımın ki elimden geldiğince kalmayacak der.
Buna ek olarak evlendikten sonra asla bekar hayatını sürdürmedi. Sigara dışında hiçbir kötü alışkanlığı kalmadı. Evden işe gider işden eve gelir. 5 senede 2 kez arkadaşlarıyla aktıivitesi ya olmuş ya da olmamıştır. Onlarda bana haber vererek.
Ve cömerttir dışarıya çıkarsak ne yemek istersin canın ne çekiyor der hep, ben hastayken ilgilenir bana nane limon yapar çocuklara bakar, her akşam eve gelince istediğin bişey var mı der vs.
Onun dışında bu 5 senede son 6 aya kadar da problemimiz yoktu. Güzel giden de bir cinsel hayatımız vardı. İşteyken beni günde en az abartısız 7-8 kez arardı napıyorusn diye. Arada yemekler yapar, bazen de ev işlerine yardımcı olurdu. Hediyeler falan almazdı zaten durumuz da pek elverişli değildi. Arada sarılır güzel sözler söylerdi. Bişey alınacağı zaman bana danışmadan Yapmazdı ki hala öyle. Eşime herkesten çok güvenirdim taki 6 ay önceye kadar. Eşimin telefon kayıtlarında bi kızla olan kaydını gördüm 20 dakikalık bi konuşma. Araştırdım baya 10-15 günde bir 7-8 mesajlık konuşma ve o gün içinde aramalar sonrasında yine araya baya zaman girmeler olmuştu. Büyük bi kavga çıktı evde. Kızla bizzat görüştüm ve gerçekten sandığınız gibi bişey yok zaten yeni taşınıyoruz eşiniz bikaç kez paket getirince öyle ara ara normal abi kardeş gibi muhabbetimiz oldu dendi bana. Eşim kuryedir. Dünyam başıma yıkıldı. Sözde benden ve çocuklarındanda bahsedip çok sevdiğini söylüyormuş. Eşim başta inkar etse de suçu başkalarına sonrasında bana atmaya çalışsada en son ben babamla konuşup herkese rest çekip boşanma kararı aldıktan sonra gerçekleri itiraf etti ve oda kızın anlattıklarını anlattı. Ve asla ondan beklenilmeyecek bir hareket yapıp bildiğiniz ayaklarıma kapandı, öptü. Şeytana uydum sadece bi defalık affet bundan sonra sen ne dersen o ben seni çok seviyorum tarzın da şeylere söyledi. Eşimin muhafazakar bir ailesi var. Eşimde öyleydi inanır mısınız çocuklarımı alıp tek başıma bi parka gidemez, arkadaşlarımla bi yerde oturamazdım. Ve eve giren paranın hesabını bilemezdim. Bende baktım ki elde meslek yok baba evindende 2 çocukla bir hayır yok krizi fırsata çevireyim dedim. Öncelikle içimi aynen şu şekilde döktüm.
Dedim ki ; ben senin çocuklarının annesiyim benimle bile çocuklarını doğru düzgün konuşmazken elalemin kızıyla ne münasebet konuşursun, ben senin gözlerinin içine bakıyorum 2 kelam edelim hoş vakit geçirelim diye ama senin umrunda değil bana 5 senelik karına çok gördüğün muhabbeti başka bir kızla yapıyorsun. Bizim daha yaşımız ne başımız ne 50 senelik çiftler gibiyiz ne sohbet ederiz ne çocuklarımız yalnız kalınca bişey yaparız sıradanlaştık, bu 5 sene boyunca bir hediyeyi bile çok gördün bana herşey maddiyat değil 50 liraya kolye dahi alır almak isteyen dedim. O an asla boynundan çıkarmadığı ve asla kimseye vermeyeceği kolyesini bana hediye etti ve izin verirsen sana bunu takmak istiyorum bu henüz başlangıç olacak dedi. Neyse ben bu dışarı çıkamama konusunu da paylaştım kendisiyle, kendine güvenmiyordun diye mi beni kısıtladın beni bugüne kadar dedim. Evimize giren paranın hesabını bile bilmiyorum diye de ekledim. Tabi ağlıyorum da o esnada. Hazmedemiyorum çünkü gencim, çevrem tarafından çok beğenilen ayrıca da çok da hoş sohbet biriyim. Gururum kırılmıştı tabi. Bana verdiği vaatler şunları.
1) artık maaşım yattığı gibi senin kartına atacağım. ( ve yapıyor)
2) istediğin yere gidebilirsin istediğinle görüşebilirsin. ( her yere çıkabiliyorum, arkadaşlarımla dışarda görüşebiliyorum artık)
3) bundan sonra sana süreki hediyeler alacağım. ( 6 aydır bana saat, çiçek. Kolye, künye, kıyafet takımı, 2 yüzük vs şeyler aldı)
4) her izin günümde dışarıya çıkacağız ev işlerinde yardım edeceğim dedi. ( bunda biraz tökezliyor ama olsun)
İşte bu şartlarla madem boşandıktan sonra daha iyi bir hayatım olamayacak bir de böyle deniyeyim dedim. Başlarda hazmedemedim tabi sürekli ben tarafından tartışmalar yüze vurmalar oldu. Her defasında o geldi gönül almak için. Öyle böyle zaman geçti. İlk zamanlar iş yerindeyken sürekli aradı muhabbet etti. Önceden nasılsın falan der kapatırdı ardık 20 dakika konuştuğumuz oluyor. Flört dönemine geldik resmen mesajlaşmalar falan. Ama bana yetmiyor. Geçmiş olayı atlatamadığım için hep daha fazlasını istedim. Atıyorum o gün bana 1 kez mi mesaj yazdı neden bir kez diyince müsait olamıyorum oldukça arıyorum, yazıyorum diyordu ki en fazla 2 saate bir aradı hakkını yememeyim ama ben sanki her zaman müsait olmalıymış gibi davranıyorum elimde olmadan o kızla nasıl konuştuysan mesajlaştıysan bana da yapacaksın ona müsaitdinde bana değil misin gibi. Ne zaman wpye girse internet açsa hesap sormalar. Biraz fazla takıldım atlatamıyorum.
Bi ufak tartışmamız oldu sinir olduğumu bildiği için direk telefon şifresini değiştirdi parmak izimi eklemiştim ama ben 1 hafta telefonuna gizli baktım hiçbişey yoktu yine.. İşte o olaydan sonra sarılmaları arttı. 5 senedir tek mesajımız yokken mesajlar atmaya başladı. Ara ara ben hatırlatsamda yinede hediyeler almaya başladı. Eve gelir işten sürekli bize kendi yemek yapar sofra kaldırır. Ara ara çay demler. Benimle sürekli şakalşır her mutfakta gördüğünde arkamdan sarılır, bebeğim küçük gece uyumuyor diye sabahları beni uyandırmaz kahvaltısız öper ve işe öyle gider. Parası oldukça plan yapar dışarıya çıkarmaya çalışır ( ha çıkıncada darlar biraz o ayrı tüm erkekler de var sanırım) genel olarak böyle yani. O olaydan sonra başka vukat görmedim 6 aydır. Ve hemen hemen ilişkimiz böyle. Tüm izin günlerini ufak işleri varsa halleder eve gelir hemen 1 saat içince ya dışarı çıkarız ya evde otururuz beraber. Tek kötü yanı telefonla sık ilgilenir dizisi var çalıştığı için izleyemiyor onu izliyor genelde. Böyle yani. İyiyken çok iyidir ama kavga edince bazen kırıcı olabiliyor. Kavgadan sonra ben ilk adımı atmam asla öyle bi huyum var o gelir hep yine bişey olmamış gibi sarılmaya falan çalışır. Şimdi hanımlar sizce bu adamın gözü hala dışarda mıdır? Beni seviyor mu? Ve o ilgi gösterdikçe daha fazlasını isteyen ve bunun için tartışma çıkaran yönümü nasıl zaptedebilirim? Mesela bugün çok erken saate ile gitmek zorunda kaldı 12 de geldi yemek yiyip çok yorgunum sabah da yone erken kalkmam gerekiyor deyip uyudu. İşten gelince sarılmıştı sadece. Ben için için görüyor musun bi benimle doğru düzgün 2 kelime etmeden uyudu diye gıcık oldum. Abartıyor muyum?
Bence sizi seviyor ve gerçekten çok pişman olmuş.aldatmalarda hep tekrar yapar derler ama bence sizin eşiniz içten pişman olmuş.sizi kaybetmekten çok korkmuş.ki elle tutulur icraatlar de yapmış.ne gerekiyorsa yapmış.Boş boş yalvarıp durmamiş yani.kendinize hakim olmaya çalışın.adama da fazla yüklenmeyin. daha ne yapsın yani.fazla naz âşık usandırmasın.Hanımlar merhaba. Size uzun zamandır kafamı kurcalayan bi konuyu danışmak istiyorum. Biraz uzun olacak lütfen sonuna kadar okuyun ve dışardan bi göz olarak bana yardımcı olun.
Biz eşimle 5 senedir evliyiz. 2 çocuğumuz var. Çok erken yaşlarda kaçarak evlendik. Eşim evlenmeden önce her türlü halta bulaşan arkadaş çevresi pek geniş asla rahat durmayan bi insandı. Böyle biriyle ne işin vardı dediğinizi duyar gibiyim çokta haklısınız fakat ergenlik dönemlerdi ne yazık ki. Maço tarzı erkeklerden hoşlanırdım. Ciddiyet de asla o yaşlarda düşünmediğim için sorun yoktu. Ama bazı durumlardan kaçarak evlenmek zorunda kaldık işte. Herneyse konuya gireyim.
Evliliğimizin 2. Senesinde annem karaciğer nakli olmak zorunda kaldı ve eşim karaciğerini verdi. Ben verecektim başka kimse yoktu eşim kabul etmedi benimki uyarsa ben vereceğim uymazsa sen verirsin dedi. O kadar ağrı yaşamasına rağmen 1 kez of demedi. Yeni ameliyat olmuşken 4 aydır falan, annem hala hastaneydi ve refakatçisi yoktu annemle kalmak zorunda kaldım ve oda tam 2 hafta boyunca aynı şehirde hastane yakınında otelde 1.5 yaşındaki oğlumuza baktı daha kendi ağrıları varken. Ve her Allah razı olsun diyene beni söyleyerek ona dua edin o vesile oldu olmasaydı ben sizi tanımazdım dedi. Defalarca tek başına başka şehirde annemin yanında refakatçi olarak da kaldı uzun süreler. Kendisi de tam iyleşmemişken. Babamdan başka kimsemiz yoktu babamda çalışmak zorunda kalıyordu masraflar için.
Ayrıca,
Eşim gerçekten harika bi babadır. Çocuklarının duşuna kadar aldırır, uyutur oynar ve çok sever, ilgilenir. Maddi durumumuz çok iyi olmamasına rağmen büyük çocuğum ne isterse illaki almaya çalışır. Benim gözüm çocukken hep çok dışarda kaldı çocuklarımın ki elimden geldiğince kalmayacak der.
Buna ek olarak evlendikten sonra asla bekar hayatını sürdürmedi. Sigara dışında hiçbir kötü alışkanlığı kalmadı. Evden işe gider işden eve gelir. 5 senede 2 kez arkadaşlarıyla aktıivitesi ya olmuş ya da olmamıştır. Onlarda bana haber vererek.
Ve cömerttir dışarıya çıkarsak ne yemek istersin canın ne çekiyor der hep, ben hastayken ilgilenir bana nane limon yapar çocuklara bakar, her akşam eve gelince istediğin bişey var mı der vs.
Onun dışında bu 5 senede son 6 aya kadar da problemimiz yoktu. Güzel giden de bir cinsel hayatımız vardı. İşteyken beni günde en az abartısız 7-8 kez arardı napıyorusn diye. Arada yemekler yapar, bazen de ev işlerine yardımcı olurdu. Hediyeler falan almazdı zaten durumuz da pek elverişli değildi. Arada sarılır güzel sözler söylerdi. Bişey alınacağı zaman bana danışmadan Yapmazdı ki hala öyle. Eşime herkesten çok güvenirdim taki 6 ay önceye kadar. Eşimin telefon kayıtlarında bi kızla olan kaydını gördüm 20 dakikalık bi konuşma. Araştırdım baya 10-15 günde bir 7-8 mesajlık konuşma ve o gün içinde aramalar sonrasında yine araya baya zaman girmeler olmuştu. Büyük bi kavga çıktı evde. Kızla bizzat görüştüm ve gerçekten sandığınız gibi bişey yok zaten yeni taşınıyoruz eşiniz bikaç kez paket getirince öyle ara ara normal abi kardeş gibi muhabbetimiz oldu dendi bana. Eşim kuryedir. Dünyam başıma yıkıldı. Sözde benden ve çocuklarındanda bahsedip çok sevdiğini söylüyormuş. Eşim başta inkar etse de suçu başkalarına sonrasında bana atmaya çalışsada en son ben babamla konuşup herkese rest çekip boşanma kararı aldıktan sonra gerçekleri itiraf etti ve oda kızın anlattıklarını anlattı. Ve asla ondan beklenilmeyecek bir hareket yapıp bildiğiniz ayaklarıma kapandı, öptü. Şeytana uydum sadece bi defalık affet bundan sonra sen ne dersen o ben seni çok seviyorum tarzın da şeylere söyledi. Eşimin muhafazakar bir ailesi var. Eşimde öyleydi inanır mısınız çocuklarımı alıp tek başıma bi parka gidemez, arkadaşlarımla bi yerde oturamazdım. Ve eve giren paranın hesabını bilemezdim. Bende baktım ki elde meslek yok baba evindende 2 çocukla bir hayır yok krizi fırsata çevireyim dedim. Öncelikle içimi aynen şu şekilde döktüm.
Dedim ki ; ben senin çocuklarının annesiyim benimle bile çocuklarını doğru düzgün konuşmazken elalemin kızıyla ne münasebet konuşursun, ben senin gözlerinin içine bakıyorum 2 kelam edelim hoş vakit geçirelim diye ama senin umrunda değil bana 5 senelik karına çok gördüğün muhabbeti başka bir kızla yapıyorsun. Bizim daha yaşımız ne başımız ne 50 senelik çiftler gibiyiz ne sohbet ederiz ne çocuklarımız yalnız kalınca bişey yaparız sıradanlaştık, bu 5 sene boyunca bir hediyeyi bile çok gördün bana herşey maddiyat değil 50 liraya kolye dahi alır almak isteyen dedim. O an asla boynundan çıkarmadığı ve asla kimseye vermeyeceği kolyesini bana hediye etti ve izin verirsen sana bunu takmak istiyorum bu henüz başlangıç olacak dedi. Neyse ben bu dışarı çıkamama konusunu da paylaştım kendisiyle, kendine güvenmiyordun diye mi beni kısıtladın beni bugüne kadar dedim. Evimize giren paranın hesabını bile bilmiyorum diye de ekledim. Tabi ağlıyorum da o esnada. Hazmedemiyorum çünkü gencim, çevrem tarafından çok beğenilen ayrıca da çok da hoş sohbet biriyim. Gururum kırılmıştı tabi. Bana verdiği vaatler şunları.
1) artık maaşım yattığı gibi senin kartına atacağım. ( ve yapıyor)
2) istediğin yere gidebilirsin istediğinle görüşebilirsin. ( her yere çıkabiliyorum, arkadaşlarımla dışarda görüşebiliyorum artık)
3) bundan sonra sana süreki hediyeler alacağım. ( 6 aydır bana saat, çiçek. Kolye, künye, kıyafet takımı, 2 yüzük vs şeyler aldı)
4) her izin günümde dışarıya çıkacağız ev işlerinde yardım edeceğim dedi. ( bunda biraz tökezliyor ama olsun)
İşte bu şartlarla madem boşandıktan sonra daha iyi bir hayatım olamayacak bir de böyle deniyeyim dedim. Başlarda hazmedemedim tabi sürekli ben tarafından tartışmalar yüze vurmalar oldu. Her defasında o geldi gönül almak için. Öyle böyle zaman geçti. İlk zamanlar iş yerindeyken sürekli aradı muhabbet etti. Önceden nasılsın falan der kapatırdı ardık 20 dakika konuştuğumuz oluyor. Flört dönemine geldik resmen mesajlaşmalar falan. Ama bana yetmiyor. Geçmiş olayı atlatamadığım için hep daha fazlasını istedim. Atıyorum o gün bana 1 kez mi mesaj yazdı neden bir kez diyince müsait olamıyorum oldukça arıyorum, yazıyorum diyordu ki en fazla 2 saate bir aradı hakkını yememeyim ama ben sanki her zaman müsait olmalıymış gibi davranıyorum elimde olmadan o kızla nasıl konuştuysan mesajlaştıysan bana da yapacaksın ona müsaitdinde bana değil misin gibi. Ne zaman wpye girse internet açsa hesap sormalar. Biraz fazla takıldım atlatamıyorum.
Bi ufak tartışmamız oldu sinir olduğumu bildiği için direk telefon şifresini değiştirdi parmak izimi eklemiştim ama ben 1 hafta telefonuna gizli baktım hiçbişey yoktu yine.. İşte o olaydan sonra sarılmaları arttı. 5 senedir tek mesajımız yokken mesajlar atmaya başladı. Ara ara ben hatırlatsamda yinede hediyeler almaya başladı. Eve gelir işten sürekli bize kendi yemek yapar sofra kaldırır. Ara ara çay demler. Benimle sürekli şakalşır her mutfakta gördüğünde arkamdan sarılır, bebeğim küçük gece uyumuyor diye sabahları beni uyandırmaz kahvaltısız öper ve işe öyle gider. Parası oldukça plan yapar dışarıya çıkarmaya çalışır ( ha çıkıncada darlar biraz o ayrı tüm erkekler de var sanırım) genel olarak böyle yani. O olaydan sonra başka vukat görmedim 6 aydır. Ve hemen hemen ilişkimiz böyle. Tüm izin günlerini ufak işleri varsa halleder eve gelir hemen 1 saat içince ya dışarı çıkarız ya evde otururuz beraber. Tek kötü yanı telefonla sık ilgilenir dizisi var çalıştığı için izleyemiyor onu izliyor genelde. Böyle yani. İyiyken çok iyidir ama kavga edince bazen kırıcı olabiliyor. Kavgadan sonra ben ilk adımı atmam asla öyle bi huyum var o gelir hep yine bişey olmamış gibi sarılmaya falan çalışır. Şimdi hanımlar sizce bu adamın gözü hala dışarda mıdır? Beni seviyor mu? Ve o ilgi gösterdikçe daha fazlasını isteyen ve bunun için tartışma çıkaran yönümü nasıl zaptedebilirim? Mesela bugün çok erken saate ile gitmek zorunda kaldı 12 de geldi yemek yiyip çok yorgunum sabah da yone erken kalkmam gerekiyor deyip uyudu. İşten gelince sarılmıştı sadece. Ben için için görüyor musun bi benimle doğru düzgün 2 kelime etmeden uyudu diye gıcık oldum. Abartıyor muyum?
Bence fiziksel aldatma olmamış.tam başında yakalamışsınız. Dedikleri doğru bence.ki ikisi de aynı şeyi söylüyor.Eşim evlenmeden önce herşeyi dolu dolu yaşadığını söyler hep bilemiyorum. Bende fiziksel bişey olduğunu sanmıyorum. Kişisel bakımına pek dikkat etmez olsaydı eder gibime geliyor