Canım benim kızım otizm ve serablal palsili. O yüzden sürekli terapi ve rehabilitasyon dersleri çocuk çocukluğunu yaşayamıyor. Böyle yerlerde öyle Özgür ve mutlu ki fırsat oldukça gidiyoruz. Eşim de sağ olsun sabah rehabilitasyon çıkınca eve bile girmeden götürdü bizi. Öğlen 12 de çıktık 1 de oradaydık yemek söyledik gelene kadar gittik sallandık. Yemek yedi çayırda koştu yuvarlandık sarıldık öpüştük koklaştık. Bakıcı bile diyorki ne kadar mutlu. Bebek de açık hava da bakıcının kucağında uyudu biz de kızımla anne kız keyfi yaptık. Kardeşi 6 aylık olacak o zamandan beri doğru dürüst zaman geçiremedik. Sadece her akşam 1-3 saat arası park ve yürüyüş yapmaya başladık onunla bebek uyursa.