ben 1 aydır kilo bildirimi bile yapmıyorum , aynen senin gibi hissediyorum küçük çocuklu çalışan genç , yaşı kıdemli hepsi çabalıyor zayıflıyor da maşallah ben de zayıflama ile ilgili hiiç istek yok , bir yanım istiyor , bir yanım kilonun önemsiz olduğunu görüntüye , bedene çok düşmenin manevi tarafımı bastırdığını düşünüyor
sürekli bir amaç için var olduğumu hissediyorum hayatımda değişik bir şeyler olması beklentisi, hissi var ama olmuyor , bu da hayal kırıklığı benzeri bir hisse sebep oluyor bu durum aslın da genel , bir yerler de tıkanmış hisseden kilo için hayatı ya da işi, ilişkisi için hisseden herkes için geçerli , biz tıkandık kaldık mefkuşum , şimdiye kadar öğrendiklerimden böyle durumları aşmak için ilk mekan, çevre değişikliği öneriliyor öyle 1 günlük tanıdığın insanların yanın da tatil falan değil , en azından bir hafta tanıdıkların olmadan yeni insanlarla iletişime geçeceğin farklı bir çevre ... hadi gel de bunu uygula nasıl uygulayacaksak :)
ben 2 gündür : hayatımın sorumluluğunun bana ait olduğunu farkındayım ve kabul ediyorum ,
hayatıma iyi, güzel , mutluluk verici olayların ve insanların girmesine izin veriyorum
geçmişin yüklerinden kendimi özgür bırakıyorum
yeni ve hayrıma olan her şeyi sevgi ve şükürle kabul ediyorum
v.s. v.s.... tarzı olumlamalara başladım
yada gel kız çoluk çocuk kocayı boş verip yükte hafif paha da değerli şeyleri satıp 2 hafta bahamalara falan gidiverek daha hızlı iyi oluruz:))
keşke anlatabilsem ne kadar pahalı olduklarini anlamaz ki yavrum 
bizi bu hale getirenler utansin
ben de çok severim. kıyamam yaa 
