DOĞUMDAN SONRA ÇALIŞMAK MI YOKSA BEBEĞE BAKMAK MI?

Melek1010 .!.:

4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?

Genişletmek için tıkla...

Designer08 .!.:

Hiç merak etme. Kimse annenin yerini tutamaz. Bak 32 yaşındayım annemi kaybettim. Dünyada yapayalnız kalmış gibi hissediyorum. Hep bebek kalmayacak ki. Büyüyecek inşallah. Ve annem benim için canını dişine taktı çalıştı diyecek. Devir çok kötü herşey ateş pahası. Onun geleceği iicn çalışacaksın sonucta. Aynı şeyleri kendime de söylüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Melek1010 .!.:

Bu benim konumdu. 2 ay oldu işe başladım hiç korktuğum gibi olmadı. Aksine çocuğuma daha iyi bakıyorum cunku alım gucum var beziydi mamasiydi istediğimi alabiliyorum. Sosyal hayata karıştım doğumdan sonra çok bunalmistim sürekli evde olduğum için. Bu arada bebeğim 6 aylık oldu artık daha iyi biseler biliyor beni görünce heycanlaniyor. Öncesinde biraktigimda hiç bişe anlamıyordu.
Süt sagip eve bırakıyorum zaten aksam gelince ve gece boyu emiyor.
İlk gün bırakıp gittgimde nerdeyse yoldan geri dönüp sarilcaktim gözlerim dola dola gittim ama şu an hiç o duygu selinden eser yok. Aksine annesi olarak ben ona yettigim için çok mutluyum. Zaten günün yarisi uyuyor yarısında da oyuncaklarla vakit geçirip besleniyor ben geliyorum zaten zaman öyle hizliki geçip gidiyor. Eşimin maaşı iki maaş eder ama yinede ben çalıştığım halde ekonomik krizden etkilendik ucu ucuna yetiyor bizde kredi ödüyoruz cunku.
Bence sen şimdi kendni bu sorularla yorma anın tadını cikar. Ozaman gelsin belkide işini ozleyeceksin.
Zaten bebeğim su an hiç biseyin farkında degilki onu bırakıp gittgimi hatırlamayacak bile.
Çalışmak kendine yatirimdir sigortan olur emekliliğin olur bence zamanı gelince duygularını tekrar gözden gecirrsin smdiden kendinin uzmenin anlamı yok.
Ben iyiki çalışıyorum diyorum yoksa kaynana var aynı binada elti görümce habire kısır günü dedikodu bana göre değil çalışarak hayata katılarak daha mutluyum ben

Genişletmek için tıkla...

Melek1010 .!.:

Başınız saolsun Allah'ım sabır versin bende babamı kaybettim o kadar zorki. Dünya sanki artık bitti de ben uzatmalarda oynuyor gibiyim bazen yasamak öyle anlamsız öyle boş ki.. sonra bebegime bakınca yaşamak onun için anlamlı oluyor

Genişletmek için tıkla...

fionawoody .!.:

Evet konunuzu okumuştum bende okurken öyle düşünmeyin demiştim kendi kendime ama öyle olmuyormuş işte başıma gelince anladım. Adınıza çok sevindim inşaAllah bende aşacağım :)

Genişletmek için tıkla...

fionawoody .!.:

Merhaba hanımlar,

Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;

Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorum Ben çalışırsam çocuğuma kayınvalidem ve eşimin teyzesi bakacak (Kayınvalidem ve teyzesi çok iyiler, ikisinin de çocuğuma gözü gibi bakacağından adım gibi eminim, asla şüphem yok) Şimdi düşünüyorum kendi kendime bir tarafım diyor ki; Çocuğunun geleceği için çalışmalısın, evlerimiz yakın, hafta sonumda yok, zaten doğumdan sonraki 1 senenin ilk 6 ayında 3 saat önce sonraki 6 ayında 1,5 saat önce işten çıkma hakkım var. (Günlük süt izni), çocuğunla yine vakit geçirirsin diyor. Diğer tarafım da; kredi bitince işten çık, (önümüzdeki sene sonunda bitecek sanırsam tam hatırlayamıyorum şimdi) çocuğuna bak elbet geçinirsiniz kredi de yok o parayı çocuğun masrafına ödersiniz diyor. Biraz da annelik iç güdüsü müdür nedir, kıskanıyorum çocuğumu galiba Ben her anında olamayacağım benim koynumda değil, kayınvalidemin, teyzemin kucağında büyüyecek diye. Çok saçma bir takıntı biliyorum ama sanki ben çalışırsam çocuğum bana değil onu büyütenlere düşkün olacakmış gibi geliyor ben eşimi de zora sokmak istemiyorum ama çalışmakta istemiyorum ne yapacağım bana akıl verin ben işin içinden çıkamıyorum

Genişletmek için tıkla...

annem0101 .!.:

Ben kendimden örnek vereyim hamileyken doğum izninden sonra hemen çalışma planım vardı hatta doğum iznine doğumdan hemen önce ayrılmayı plânlamıştım ne var ki istediğim gibi gitmedi hiç birşey 32.haftama girer girmez izne ayrıldım 33+5te ise preklamsi nedeniyle erken doğum yaptım kızım 2.5 ay kuvozde kaldı çok küçüktü onu büyütmek zorundaydım isten ayrıldım kayinvalidemlerin desteği olmasa kira odemedigimiz hâlde geçinemeyiz kızım yürümeye başlayınca ilk işim kendime iş bakmak hem maddi yönden hem de manevi yönden iyi olmuyor evde oturmak insan evdeyken çalışmak istiyor çalışınca evde olmak istiyor hakkınızda hayırlısı neyse o olsun

Genişletmek için tıkla...

Melek1010 .!.:

:)) İnsallah. Hiç üzme şimdi sen kendini hele bi sağlıkla kucağına al geceler boyu sarıl op.. bebeğine insan hiç doyamazki 24 saatte yanında dursan doyamazsin :)

Genişletmek için tıkla...

-nemesis- .!.:

3200 tl maas ile hen kredi odeyip hem gecinmeniz mumkun degil. Calismamak bir secenek degil yani sizin icin. Syrica dogdugunda goreceksiniz ki cocugun masrafi hic bitmeyecek.

Genişletmek için tıkla...

Silent_women .!.:

Eşinizin maaşı geçim için yeterli değil.Çok zorlanırsiniz.Bakici sorununuzda yok.Çalişin tabi

Genişletmek için tıkla...

dustybunn .!.:

Malesef bu devirde 3200 lira iyi geçinilecek bir para değil. Ekonomi çok kötü bir durumda, çocuğunuza iyi bir hayat sunmak için çalışmanız gerekiyor. 3200 lirayla ekstra hiçbir şey yapamazsınız. Tüm yükü eşinize yüklemeyin çalışın bence.

Genişletmek için tıkla...

Torvi .!.:

Prematüre doğdu benim de oğlum. Dogumdan 5 ay sonra işe başladım. Bir avuç bebekti. Annem baktı, ben de işime geri döndüm. Daha yeni, 1 ay evvel de kreşe başlattım.
3 seneden fazla baktı annem, yine de bana ve babasına daha düşkündü.
Çünkü, eve gelir gelmez alırdım annemden, evime geçerdim. O düzene alışkındı. Akşamları minicik de olsa bizle masaya da oturturdum. Yikar, masal okur uyuturdum.
Annemi ne kadar çok sevse de, anne babayı hep ayırt etti. Ki annem de bir dediğini iki etmezdi. Ben annem kadar esnek olmadım hiç.
Hiç üzme kendini, sen yeterli ilgiyi verdin mi, cocuğun sana, babasına, evine yeterince bağlı olur.. bu zamanda en çok da evladının geleceği için çalışmalısın..
Sağlıkla gelsin inşallah..

Genişletmek için tıkla...

fionawoody .!.:

Bende normalde 20:00 da evde oluyorum maalesef. Ama dediğim gibi ücretli iznimden sonra 8 ay süt iznimi kullanarak akşam 17:30 da çıkabileceğim sonrası yine rutin 19:00 çıkış saati. Ama dediğiniz gibi en azından maaş sorunum yok ve hafta sonum boş. Haklısınız teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Isinden memnun degilsen, en fazla baska bir ise bak. Yada kpss'ye hazirlan ve memur olarak çalismaya bak. Calismaktan vaz geçme. Hem kira, hem borç tek maas ile olmaz. Olsa bile, yarin birgün bisey çiksa, cocuk hasta olsa yine sorun olur. Kendi ekonomik özgürlügünden asla vaz geçme.

Genişletmek için tıkla...

Birgaripinsan .!.:

Şimdiden kenarı biraz para atıp ya da ailelerden destek alıp 2 ay daha uzatabilirsiniz hem içinizde kalmamış olur hem ek gıdaya başlamış olur bebek de. Onun dışında imkansız 3bin ile hem de kredi borcu varken evin geçinmesi.

Genişletmek için tıkla...