-
- Konu Sahibi fionawoody
- #21
çocuk hiç anne kokusunu alıp onu unutabilir mi yapmayın 7-8 saat birbirinizi özleyeceksiniz ama mutlu anne-babası olacak güzel bir yuvada büyüyecek
Erkeklerin işi bırakmak çalışmayı sevmemek gibi bir lüksü yokken neden kadınların var? Yazık erkeklere. Her insan kendi asgari ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde para kazanmalıdır benim kanaatimce.
Aynen bende seneye eylule kadar kendim bakacağım nasipseHaklısınız. Şimdi çalışmasam çocuk kreşe başlayınca yine çalışacağım ha 3 ay sonra ha 3 sene sonra fark etmeyecek. Eşimin maaşı ile ben her türlü çalışmak zorunda kalacağım zaten.
ben şanslı bir anneyim çocuğuma bakabildim. eşimin maaşı yetiyordu, çalışmama gerek kalmadı. çocuk doğdu ten tene emzirdimle bitse iş bir süre ara verin derdim. ama çocuklara dair her şey çok pahalı. kıyafetinden bezine, emmezse mamasına kadar her şey ateş pahası. bir hastane işi çıksa ki çıkar, bebek hiç hasta olmasada rutin kontrolleri var testler falan insanın kanını emiyor hastaneler. güvenebileceğiniz birileri varken çalışmak sizin için en mantıklı hamle olur. geçim sıkıntısından anne-baba mutsuz ve stresli olursa çocuğa sizin bakmanızın hiç faydası olmaz inanın.
Kizim 18 aylık bende hala aynı şeyi düşünüyorum. Sütten kesmek de öyle.. Annelik hep bir vicdan azabı derler ya aynen öyle. Kolay olmayacak. Ağlayacaksiniz üzüleceksiniz. Ama zamanla herkes alışır merak etmeyin. 3200 lira ile bir de kredi borcu varken gecinmeniz mümkün gözükmüyor. Ne güzel güveneceginiz birileri de var bakacak. Benim kimsem yok. Annem vefat etti. Kayinvalide hasta kocasını evde tek başına bırakıp başka bir şehre taşındı. Öyle bir manyak. Bakıcı bulmak zorundayım. Düşünsenize hiç tanımadığım birine... Üstelik büyüdüğünde daha zor. Aklı eriyor travma yasayacak. İyi taraflarından bakıp psikolojinizi sağlam tütün. Kuruntu yapmayin. Onun annesi sizsiniz kimse yerinizi tutamaz. Babada akşamdan akşama görülüyor benim kızım baba diye deliriyor. Aşırı düşkün. Ozleyip sizi arayacak olmasi daha büyük dram olurdu. Bırakın babaannesine de bağlansın..
Çalışan kadınlar olarak hepimiz aynı durumdayız bu karamsarlığı yaşıyoruz. Keşke doğumdan sonraki izin 6 ay olsa. Maaş azalsa ama yine de 6 ay olsa. Herkes kabul eder eminim. Ben de öğretmenim. Bebeğim 3 haftalık. Doğum sonrası izin 2 ay --çok çok az devletin buna bi el atması lazım-- 1 ay aktardım. Bebeğim 3 aylıkken işe dönmek zorundayım. Raporla felan belki 4 aya kadar uzatırım ama 4 ay da bence çok erken ama mecbur döncem. Aylıksız izne ayrılsam tayin isteyemicem. Dediğin gibi süt izniyle daha çok görcez bebeğimizi. Bizim maddi olarak çok bi sıkıntımız yok ev kredimiz var ama büyül bi kısmını ödedik ödemekte zorlanmıyoruz o yüzden çok istemiyorum çalışmayı ama tayin isteyemezsem mutsuz olucam. Şuanki okuldan dolayı.Merhaba hanımlar,
Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;
Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorumBen çalışırsam çocuğuma kayınvalidem ve eşimin teyzesi bakacak (Kayınvalidem ve teyzesi çok iyiler, ikisinin de çocuğuma gözü gibi bakacağından adım gibi eminim, asla şüphem yok) Şimdi düşünüyorum kendi kendime bir tarafım diyor ki; Çocuğunun geleceği için çalışmalısın, evlerimiz yakın, hafta sonumda yok, zaten doğumdan sonraki 1 senenin ilk 6 ayında 3 saat önce sonraki 6 ayında 1,5 saat önce işten çıkma hakkım var. (Günlük süt izni), çocuğunla yine vakit geçirirsin diyor. Diğer tarafım da; kredi bitince işten çık, (önümüzdeki sene sonunda bitecek sanırsam tam hatırlayamıyorum şimdi) çocuğuna bak elbet geçinirsiniz kredi de yok o parayı çocuğun masrafına ödersiniz diyor. Biraz da annelik iç güdüsü müdür nedir, kıskanıyorum çocuğumu galiba Ben her anında olamayacağım benim koynumda değil, kayınvalidemin, teyzemin kucağında büyüyecek diye. Çok saçma bir takıntı biliyorum ama sanki ben çalışırsam çocuğum bana değil onu büyütenlere düşkün olacakmış gibi geliyor ben eşimi de zora sokmak istemiyorum ama çalışmakta istemiyorum ne yapacağım bana akıl verin ben işin içinden çıkamıyorum
Hiç merak etme. Kimse annenin yerini tutamaz. Bak 32 yaşındayım annemi kaybettim. Dünyada yapayalnız kalmış gibi hissediyorum. Hep bebek kalmayacak ki. Büyüyecek inşallah. Ve annem benim için canını dişine taktı çalıştı diyecek. Devir çok kötü herşey ateş pahası. Onun geleceği iicn çalışacaksın sonucta. Aynı şeyleri kendime de söylüyorum.Kim olursa olsun onun için annesi etmeyecek zaten değil mi seviyorsa babannesini de sevsin tabii kiteşekkür ederim.
sağlıkla kucağınıza alın
bunları düşünmek için henüz çok erken
hele bir dünyaya gelsin
işe dönülecek zamana erilsin o zaman değerlendirilir
o günler bize neler getirir şimdiden bilemeyiz
acele etmeyin
lakin eşiniz 3200 alıyor ve kredi ödemesi varsa tek maaş nasıl geçinilecek ki hem de bebekle 3 kişilik aile
Eger bakici vs tutulacak olsaydi ve maasinizin buyuk kismi ona gidecek olsaydi calisma derdim. Kv ve teyze bakacakmis Icin rahat gidersin. Para sart sadece karin doyurmakla olmuyor. Bir bez parasi bile ne kadar olmustur.
Kredinin bitmesine az kalmış dayanılır, zaten bebek ufak olacağı için anlamaz bile bende çalıştım oğlumda ya bana anne demezse, ya beni benimsemezse diye çok üzülüyordum ama hiç öyle olmadı. Bebeğe bak diye verdim oyu ama okumamıştım. Tek maaşla zor olur ama kredi bitince ayrılırsın kendini öyle motive edersin. Ya da işsizlik maaşı alarak ayrılabilirler 2000 tl alıyorsun işsizlikte yaklaşık o da belki yetebilir. İş yeri o şekilde çıkış verirse 3 senedir çalışıyorsan eğer 9-10 ay alıyorsun. Kredi bitimine denk gelirse onun hesabını yapabilirsin.
Şimdi eğri oturup doğru konuşmak lazım. Eşinizin aldığı rakamla hem kredi ödeyip, hem geçinip hem de çocuk büyütmeniz mümkün değil. Ayrıca çalıştığınız zaman çocuğunuzu siz büyütmemiş olmuyorsunuz. Sizin yokluğunuzda birileri bakmış oluyor sadece. Geceleri koynunuzda uyutmak, işten geldiğinizde onu özlediğiniz için kaliteli vakit geçirmek, ya da biraz daha büyüdüğünde başbaşa parka gitmek belki bir simit yemek.. çocukların biriktirdiği anılar bunlar.
Çalışmasanız bütün gün etkinlik yaptırmayacaksınız ki bebeğe.. Yani, uyudu, kucağımdan inmedi, tuvalete gidemiyorum, yemek yapamıyorum hep ilgi istiyor... okuyoruz burda, bu sefer de bu şikayetler başlayacak. Çalıştığınızda kendi alanınız olduğu için inanın çocuğunuza ve evinize tahammül sınırınız da yükselecek.
Benim kazancım eşiminkinden yüksek olduğu için, çocuklarımın geleceği için çalışmak zorundayım. Birini 2,5 aylıkken diğerini 29 günlükken bakıcımıza emanet edip işe dönmek zorunda kaldım. Şu an biri 2,5 yaşında diğeri de 4 buçuk yaşında olmak üzere. Onlar kreşte abi kardeş, ben işte.
Daha doğmadan bu kadar sıkıntılanırsanuz doğunca hiç ayrılamazsınız. Acıkcası bebeggini kendi büyütmek her kadının hakkı olmalı (isteyen)Merhaba hanımlar,
Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;
Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorumBen çalışırsam çocuğuma kayınvalidem ve eşimin teyzesi bakacak (Kayınvalidem ve teyzesi çok iyiler, ikisinin de çocuğuma gözü gibi bakacağından adım gibi eminim, asla şüphem yok) Şimdi düşünüyorum kendi kendime bir tarafım diyor ki; Çocuğunun geleceği için çalışmalısın, evlerimiz yakın, hafta sonumda yok, zaten doğumdan sonraki 1 senenin ilk 6 ayında 3 saat önce sonraki 6 ayında 1,5 saat önce işten çıkma hakkım var. (Günlük süt izni), çocuğunla yine vakit geçirirsin diyor. Diğer tarafım da; kredi bitince işten çık, (önümüzdeki sene sonunda bitecek sanırsam tam hatırlayamıyorum şimdi) çocuğuna bak elbet geçinirsiniz kredi de yok o parayı çocuğun masrafına ödersiniz diyor. Biraz da annelik iç güdüsü müdür nedir, kıskanıyorum çocuğumu galiba Ben her anında olamayacağım benim koynumda değil, kayınvalidemin, teyzemin kucağında büyüyecek diye. Çok saçma bir takıntı biliyorum ama sanki ben çalışırsam çocuğum bana değil onu büyütenlere düşkün olacakmış gibi geliyor ben eşimi de zora sokmak istemiyorum ama çalışmakta istemiyorum ne yapacağım bana akıl verin ben işin içinden çıkamıyorum
aldığınız rakamlar hem kredi ödemek, hem rutin ev harcamaları hem de bebek için çok az malesef. git gide paramız değer kaybediyor. ne yazık ki eşinizin maaşı ile krediniz bitse dahi geçinmeniz zor..
sizi üzmek, kırmak istemem ancak ülkemizin gerçeği bu.
en nihayetinde bebek sürekli büyüyecek. ihtiyaçları artacak. okul vs gündeme gelecek.
evet beraber olmayı, kendiniz büyütmeyi istemekte çok çok haklısınız ancak ilerisini düşünerek krediniz bittikten sonra dahi çalışın derim.
Aynen bende seneye eylule kadar kendim bakacağım nasipse
Ama sonra mecburum bakiciya
Valla artik herkes oyle birakiyor
Yapacak birsey yok mecburuz
Hicbir cocuk büyüünce iyikide annem bakmis demiyor
Anne bilgisayar lazim tablet lazim
Kıyafet lazim.herkesin annesi çalışıyor diyecek
Duygusal biziz.yeni nesil cocuklar hersey maddeci.