Çok fazla yorum okumadım ama geneli çalışmanızdan yana. Ki zamanımızın ekonomik şartları da bunu mecbur kılıyor ne yazık ki.
Ben şu an çalışmıyorum, evliliğin ilk zamanları dehşet sıkılıp çalışayım diye düşünürken çocuk istediğim için bu fikirden vazgeçtim.
Kimse kimsenin yerini tutamaz. Kıskançlık hissetmeniz normal. Aynı duyguları bende yaşıyorum. Ama maddi olarak çok sıkışmayacaksam çocuğumu kendim büyütmek isterim. Aramızda ki bağı ne kadar iyi kurarsam ilişkimiz ileride o kadar iyi olur gibi geliyor. Nitekim sonra okuldu, işti, sevgiliydi, eşti ne kadar şey paylaşabilirim ki. Elimde olan vakti güzel değerlendirmek istiyorum.
Ama şöyle de bir durum var.
Her çalışmayan anne çocuğuna ne kadar ne veriyor. Komşulardan çocuklara dayak ve kavga sesleri ne yazık ki alıştığım şeyler oldu.
Kimseyi yargılamıyorum. Çalışsanız da çalışmasanızda nasıl anne olacağınıza siz karar vereceksiniz.