Doğum sonrası eşim ve eşimin ailesi yüzünden bunalıma girdim

Kayınvalidenizi sıkıştırmak için olduğunu tahmin edebiliyorum ama yine de “ben ne yicem şimdi? “diye sormanız olmamış, sonuçta bebek yanınızda değil, siz de yatalak değilsiniz,proteinli bi sandviç yapmak 5 dk falan sürer heralde..Diğer herşeyde haklısınız.Anneniz de dahil kimse olmasa belki bu kadar yıpranmayacaktınız, bu kadar bakım beklemeyin , hiç olmayabilirlerdi, madem iki tarafın da varlığı problem, ben olsam yoklarmış gibi başımın çaresine bakarım.
 
Siz kaynana ve annenize guvenerek mi doğurdunuz? Benim kaynanam 2 sokak otem de oturuyor ama bana dogumuma annem geldi izmirden. 1 ay kaldi. Kaynanam bebek gormeye geldi sadece. Her seyi annemle biz yaptik hic kafama dahi takmadim. Annem yemek yapmis, kaynanam gelmemis vs. Siz amma doldurmussunuz kendinizi
Gurbet elde bir basima büyüttüm oglumu
Kimseye ihtiyaç duymadim,muhtaç olmadim
Gelmeyene gönül koymadim. Gelene minnetimi gösterdim. Yani belkide anneniz cok karisti kaynananiza olabilir. Sadece sizin taraftan bakmamiz icin yasmissiniz. Ayrica esiniz cok saygisiz. Anne babaniza uslubu cok cirkin.. benim kaynanamlar doğumdan onceki süreçlerde bile yanimda olmadi hep izmirden ailem geldi yanima ama buna ragmen kaynanamlara bilenmedim. Kendi kendinize kinlenmissiniz
Bosversenize. Yok yemek yapti yapmadı
 
Ya bişey dicem. İki tane de bdn doğurdum hatta ilk oğluma hamileyken annem vefat etti söz de demen gibi kaynanam bizde kal 40 gün ben sana bakıcam dedi Allah için yemekleri o yaptı ama 2.günden bütün evin işini ben yaptım. Bırak yapma diyen olmadı. İkinci çocuğumda erken doğdu 8 aylık ilk çocuğuma da bebeğe de kendime ben kendim baktım. Ya ben ne yicem şimdi lafı kusura bakma çok çirkin 3. Gün ayağa kalkıp yemek yapabilirsin, iş yapabilirsin ki çoğu kadın böyle. Siz çocuk değilsiniz kendi yemeğinizi de işinizi de yapabilirsiniz. Böyle bi mevzuda ne annemi katarım ne kaynanamı katarım. Bu olayları yaşamakdansa tek başıms herşeyi yaparım kafam rahat olsun yeter ki. Eşiniz anneci belli ama onu bu şekilde yola getiremezsiniz yöntemleriniz çok yanlış ve yıpratıcı.
 
valla 16 ay arayla iki cocuk dogurdum birakin yardima gelmeyi ikinci cocugumda
kaynanam yaptigim yemegin kalanini alip gitti
hic aglanmadim hic sizlanmadim aslanlar gibi de baktim iki cocuguma
hala da tek basima bakiyorum hala da olmedim merak etmeyin basa gelince hersey yapiliyor
bu kadar buyutmeye gerek yok ki en azindan aksam yemeginiz yapiliyor bu da biseydir
 
Kayınvalidenizi sıkıştırmak için olduğunu tahmin edebiliyorum ama yine de “ben ne yicem şimdi? “diye sormanız olmamış, sonuçta bebek yanınızda değil, siz de yatalak değilsiniz,proteinli bi sandviç yapmak 5 dk falan sürer heralde..Diğer herşeyde haklısınız.Anneniz de dahil kimse olmasa belki bu kadar yıpranmayacaktınız, bu kadar bakım beklemeyin , hiç olmayabilirlerdi, madem iki tarafın da varlığı problem, ben olsam yoklarmış gibi başımın çaresine bakarım.

Doğum yaptınız mı? Baya yatalak olabiliyor bazı insanlar. Mesela ben. Normal doğum yaptım. Yürüdüğüm an kanamam olurdu. Ped vs koysam pişik oluyordum inanılmaz acıyordu anında. Dikişlerim vardı sürttükçe pede ağlayasım geliyordu. Sürekli yatar pozisyondaydım. Oturursam yırtılıyordu resmen. Bebeğimi bile birisi alıp koydu kucağıma ilk hafta. Kırk günden sonra oturabildim. Ayrıca sandviç bir öğün yedin tamam sonra? Bir de doğum sonrası kabızlık denen bir illet var. Ben onu da yaşadım. Ağlayarak genel cerraha gittiğimi unutamam herhalde. Altı ay oldu doğum yapalı hala kabızlık devam eder çünkü vücut suyu süt için kullanırmış. Bazen hormonlar yüzünden olurmuş. Ben kadar su içen yoktur herhalde. O yüzden çorba, lifli gıdalar, hoşaf gibi sulu şeyler lohusaya iyi gelir. Ben böyle şeyler tükettiğim halde kabız oldum. Sandviç yesem herhalde karnımı kesip temizleyeceklerdi içimi.


Sevgili konu sahibi seni kimse anlamamış. Okudukça benim psikolojim çöktü. Gerçekten yetersiz hissettim kendimi. Bence rica et konun kapansın. Bi ben mi çöktüm bir ben mi yetersiz hissettim. Bir ben mi oturup ağladım ağrıyor sancım var diye. Bir ben mi zamanı geri almak istedim. Depresyon da değil. Birden değişen bu hayata adapte olmak bir beni zorlamış. Bir de seni 😂 Aslanlar gibi bakan mı dersin, muhtaç olmadım diyen mi... demek ben gerçekten anne olamamışım sizlerin yanında. Vay be. Daha neler okuyacağız bakalım 😑
 
Ben gercekten kendi dogum hikayelerini anlatip bunun uzerinden ben kendim baktim yaptim sen de kendin bak diyenlere anlam veremedim? Hayir konunun sadece o kismina takilip asil rahatsiz olunmasi gereken noktalar nasil rahatsiz etmiyor ustelik siz de kadinsiniz!

1. Esim ailemi disliyor. Senin ailen degil benim ailem yanimizda olacak diyor.
2. Dogum yerime kadar ailesine gore planliyor ustelik bebegimizin riskli bir durumu oldugu halde.
3. Annemi dogum sonrasi surekli tersliyor kotu davraniyor annem bebege uzandiginda sen alma benim annem alsin diyor. Annemi surekli engelliyor. Asil hizmet eden annem oldugu halde yakdir etmek bir yana hem kotu davraniyor hem annesini benim annemin yaninda abartili sekilde goklere cikariyor
4. Benim annem baksin baksin israr ediyor
5. Ailemi bir nevi evden kovuyor
6. Hersey duzelecek diye eve getiriyor ama ayni durumlara devam ediyor
7. Ailemin yanina gitmemi engelliyor. Bunu yaparken bebegimi ozlerim diye bahane buluyor.
8. Ama kendi ailesinin yanina beni birakip gitmeyi teklif ediyor. Bebegini ozlemek diye birsey soz konusu olmuyor nedense.
9. Kardesi bana ve aileme hakaret ediyor esim once bunu normallestirmeye calisiyor sonra sen haklisin ne kardesimle ne ailemle gorusmeyebilirsin diyor
10. Ama gorusmemek istedigimde ise bosanalim ailemle aran iyi olmak zorunda degil diyor ve beni bebegimle anne evine yolluyor.

Ama butun bunlara ragmen bebegine tek basina bakamayan bakim bekleyen biri olarak lanse edilip suclu ben oluyorum. Akil tutulmasi yasadim. Burada akil almak ne mumkun var olani da kybedecegim herhalde? Zaten bakim isteyen ben degilim diyorum kendi ailesini sokusturuyor diyorum illa da oblarbbaksin diye onlar bile istemedigi halde esim diretiyor diyorum. Kendi ailemin bakimini istemem simariklik mi? Aile ne demek birlik beraberlik demek. Hastalikta saglikta bir arada olacaginiz insanlar ailenizdir. Siz ailenizden yardim aldiginiz zaman utaniyorsaniz ya da yardim almayi anormal bulutorsaniz bence sizin aile kavraminiz yerine oturmamis! Herseyi tek basina yapmak istemeniz ve yardim alinmasini ailenin size yardim teklif etmesini sinariklik olarak nitelendirdiginizde guclu insan super anne mi oluyorsunuz? İnsanoglu en zor duruma bile alisir basa gelen cekilir diye bir laf varya. Ailem hayatta olmayabilirdi hatta esim bile. Elbette ki bebegime tek basina ben bakmak zorunda bile kalabilirdim ve istesem de istemesem de gucum yetse de yetmese de bunu yapacaktim neden cunku mecburum? Bizim toplumumuzda yardim etmek o kadar yaygindir ki komsular bile birbirine boyle zamanlarda bir tas corba getirir. Onceden genis ailelerde cocuklar buyutulurmus hatta nineler buyuturmus hep. Bunu simariklik olarak algilamak da bana fazlasiyla garip geldi. Kaldi ki bakim istemedigimi ancak bahsettigim konulari inattan yaptigimi bu inadimin ise bir hata oldugunu soyledim. Kendi hatami kabul ettim. Ancak lohusa depresyonu diye birseyin varligindan kimse haberdar degil herhalde. Sanirim cogu kisi dogurur dogurmaz super anne olmus. Bir gun bile hastanede yatmamak ile gurur duyulmus. Keske ben de yatmasaydim sanki orasi otel de ben istedim birakin da ben hastanede yatayim diye. Hastanede yatmak da mi simariklik oldu? Ya da enfeksiyon gecireyim diye de ben istemis olabilirim bu yuzden de hastanede yattim aman allahim ben nekadar nazliyim. Kac gun ilac kullandim bunu da sanirim bennistedim! Herkes psikolojik ve fiziksel acidan rahat bir dogum gecirememis veya guclu olamamis olabilri. Lohusa depresyonundan nasibini almis olabilir. Kendi egilarinizi parlatmak icin keske yasamadiginiz deneyimler hakkinda bu kadar kinayici konusmasaniz. Sunu da soyleyeyim ben 7 senedir ailemden farkli bir sehirde yasiyor ve calisiyorum. 2 senedir evliyim yani 5 senedir tek basima kaliyorum gurbette calisiyorum. Nazli ve bakima muhtac olsam zaten 5 sene tek basima yasayip kendime bakamZdim herhalde. Burada yazilanlardan anladigim su ki gercekten kadinin kadina yaptigi kotulugu baska kimse yapmiyor. Diyeceklerim bu kadar!
Kimsenin kötülük yaptığı ego şişirdiği yok. Dramatize etmeye ne çok alışmışsınız siz böyle. İnsanlar gelmek istememiş zorla getirtmiş eşiniz annem yapıyo o niye oturuyo diye inatlaşmak ne alaka? Eşiniz kendinde bakarsın dediğinde kabul edip herkesi yollayacaktınız. Ayrıca konuda orda doğum yapmaya bende ikna oldum demişsiniz olmayacaktınız annesine baktırmak istediğini bile bile. Problem size yardım edecek birinin olması olsaydı annesinde kalma teklifinide kabul eder yok kendi anneme güdicem diye olayı büyütmezdiniz. Evlilik birazda orta yolu bulmaktır. İşi inada bindirmişsiniz sakin kalıp annesinin yapmadığı şeyleri kendi görmesini sağlayabilirdiniz. Öğlen ben ne yicem diye eşinizi arıyorsunuz. Lohusalık geçince göreceksiniz burdaki destekleyici yorumlar ve ben üstün çıkıcam inadınız umarım bir bebeğin yaşam boyu sıkıntı çekmesine neden olmaz.
 
Nasıl bebekler yemek yedirmeye vakit vermiyor onu anlamıyorum. Genelde bütün bebekler kırkı çıkana kadar uyur. Ben Herseyimi yapardım. İki cocugumdada bunlar bana bahane geliyor. Makyajımı agdami Herseyimi yapardım 10 dk da.
Her çocuk farklıdır.Kaç tane çocuk büyüttünüz sanki de her çocuğu aynı kefeye koyuyorsunuz.Benim çocuğum uyuyan bebeklerden değildi.Sürekli emmek istiyordu.Banyoya bile kaçarcasına giriyordum,beni çağırıyolardı hemen çabuk diye
 
Esinizle evdeyken o dönüşümlü bakabilirsiniz. Bebek uykudayken de ekmek arasi bi şeyler yenebilir. Bir bebege bakamamak bana cok komik geliyor kusura bakmayin şahsi fikrim .
Sorun bebeğe bakmamak değil zaten.Bebeğe biz bakıyoruz gerisi kalıyor.Ev temizlik istiyor,yemek yapmak gerekiyor,gelen giden oluyor.Eşim çalışıyor,eşim bütün gün evde beni beklicek hali yok,onunda bir işi var.Kayınvalide,annem yardım etmesine rağmen evde işler bitmiyodu
 
fazla inada bindirmissiniz. belli ki esiniz inattan anlamiyo. ona o yol sokmuyo boşuna kendinize çektirmissiniz.

lohusalık doğum sonrası iyileşme vs bunlar kişiye bağlı. ona bisey diyemem. ama siz yemek yapmayı bilmiyosunuz diye niye size üç öğün yemek yapsinlar. benim annem ve kaynanam ilk hafta varlardi. hastaneden geldim kendi yemegimi kendim yaptım. bi cesit yemek yaptılar öğlen aksam ertesi gün yemek bitene kadar ısıtıp ısıtıp önüme koydular. ne gerek var yeniden yapmaya dediler. biseyleri sadece siz yaşamıyosunuz. biraz sabırlı olmaniz lazımmis siz inat yapmışsınız. inattan sabretmissiniz. madem öğlen yemek yapmiyo ben dışardan söylerdim öğlenleri, zoruma da gitmezdi.

herkes bebek sevmek zorunda değil. bazi insanların sadece kendi bebegini buyutecek sevgisi ve sabri oluyo. kaynananiz da size gıcık olmuş ki oğlunun huyunu bile bile aynen devam etmiş. üzerine sorumluluk alıp oğlum karın yeni doğum yaptı lohusa kendine çeki düzen ver böyle olmaz dememis.

kaynananizdan annenizin yaptıklarını beklemissiniz. kadın en başından beri zaten tavrini net koymuş. öyle biseye gönlü yokmuş. oğlu inada bindirdi diye bu duruma kadar gelmissiniz. Allah hakkınızda hayırlısını versin. ama karşılıklı bu inat varken olan bebeğe olacak sanırım
 
niye yemeginizi suyunuzu baskasi vermek zorunda anlayamadim . Sizin eliniz kolunuz yok mu ?
Bu kadar kavga sirf bebege bakamayip yemek yapamadiginiz icin farkinda misiniz ?
Kimseye minnet etmeyin .
 
Ben gercekten kendi dogum hikayelerini anlatip bunun uzerinden ben kendim baktim yaptim sen de kendin bak diyenlere anlam veremedim? Hayir konunun sadece o kismina takilip asil rahatsiz olunmasi gereken noktalar nasil rahatsiz etmiyor ustelik siz de kadinsiniz!

1. Esim ailemi disliyor. Senin ailen degil benim ailem yanimizda olacak diyor.
2. Dogum yerime kadar ailesine gore planliyor ustelik bebegimizin riskli bir durumu oldugu halde.
3. Annemi dogum sonrasi surekli tersliyor kotu davraniyor annem bebege uzandiginda sen alma benim annem alsin diyor. Annemi surekli engelliyor. Asil hizmet eden annem oldugu halde yakdir etmek bir yana hem kotu davraniyor hem annesini benim annemin yaninda abartili sekilde goklere cikariyor
4. Benim annem baksin baksin israr ediyor
5. Ailemi bir nevi evden kovuyor
6. Hersey duzelecek diye eve getiriyor ama ayni durumlara devam ediyor
7. Ailemin yanina gitmemi engelliyor. Bunu yaparken bebegimi ozlerim diye bahane buluyor.
8. Ama kendi ailesinin yanina beni birakip gitmeyi teklif ediyor. Bebegini ozlemek diye birsey soz konusu olmuyor nedense.
9. Kardesi bana ve aileme hakaret ediyor esim once bunu normallestirmeye calisiyor sonra sen haklisin ne kardesimle ne ailemle gorusmeyebilirsin diyor
10. Ama gorusmemek istedigimde ise bosanalim ailemle aran iyi olmak zorunda degil diyor ve beni bebegimle anne evine yolluyor.

Ama butun bunlara ragmen bebegine tek basina bakamayan bakim bekleyen biri olarak lanse edilip suclu ben oluyorum. Akil tutulmasi yasadim. Burada akil almak ne mumkun var olani da kybedecegim herhalde? Zaten bakim isteyen ben degilim diyorum kendi ailesini sokusturuyor diyorum illa da oblarbbaksin diye onlar bile istemedigi halde esim diretiyor diyorum. Kendi ailemin bakimini istemem simariklik mi? Aile ne demek birlik beraberlik demek. Hastalikta saglikta bir arada olacaginiz insanlar ailenizdir. Siz ailenizden yardim aldiginiz zaman utaniyorsaniz ya da yardim almayi anormal bulutorsaniz bence sizin aile kavraminiz yerine oturmamis! Herseyi tek basina yapmak istemeniz ve yardim alinmasini ailenin size yardim teklif etmesini sinariklik olarak nitelendirdiginizde guclu insan super anne mi oluyorsunuz? İnsanoglu en zor duruma bile alisir basa gelen cekilir diye bir laf varya. Ailem hayatta olmayabilirdi hatta esim bile. Elbette ki bebegime tek basina ben bakmak zorunda bile kalabilirdim ve istesem de istemesem de gucum yetse de yetmese de bunu yapacaktim neden cunku mecburum? Bizim toplumumuzda yardim etmek o kadar yaygindir ki komsular bile birbirine boyle zamanlarda bir tas corba getirir. Onceden genis ailelerde cocuklar buyutulurmus hatta nineler buyuturmus hep. Bunu simariklik olarak algilamak da bana fazlasiyla garip geldi. Kaldi ki bakim istemedigimi ancak bahsettigim konulari inattan yaptigimi bu inadimin ise bir hata oldugunu soyledim. Kendi hatami kabul ettim. Ancak lohusa depresyonu diye birseyin varligindan kimse haberdar degil herhalde. Sanirim cogu kisi dogurur dogurmaz super anne olmus. Bir gun bile hastanede yatmamak ile gurur duyulmus. Keske ben de yatmasaydim sanki orasi otel de ben istedim birakin da ben hastanede yatayim diye. Hastanede yatmak da mi simariklik oldu? Ya da enfeksiyon gecireyim diye de ben istemis olabilirim bu yuzden de hastanede yattim aman allahim ben nekadar nazliyim. Kac gun ilac kullandim bunu da sanirim bennistedim! Herkes psikolojik ve fiziksel acidan rahat bir dogum gecirememis veya guclu olamamis olabilri. Lohusa depresyonundan nasibini almis olabilir. Kendi egilarinizi parlatmak icin keske yasamadiginiz deneyimler hakkinda bu kadar kinayici konusmasaniz. Sunu da soyleyeyim ben 7 senedir ailemden farkli bir sehirde yasiyor ve calisiyorum. 2 senedir evliyim yani 5 senedir tek basima kaliyorum gurbette calisiyorum. Nazli ve bakima muhtac olsam zaten 5 sene tek basima yasayip kendime bakamZdim herhalde. Burada yazilanlardan anladigim su ki gercekten kadinin kadina yaptigi kotulugu baska kimse yapmiyor. Diyeceklerim bu kadar!
Yemin ediyorum benim içim şişti burada doğumdan bir saat sonra sarma sarıp iki saat sonra bahar temizliğine başlayanların yorumlarıyla dolmuş konu

Madem yemeğini kendi yapıp temizliğini kendi yapacaktı ne diye sinir bozmak için kaynanasını başına dikti kocası

Bir de anneye kötü davranmak evden kovmak konusu var ki eminim burada sana orta yolu bulsaydın yemeğini kendin yapsaydın yazanlar öyle bir şey olsa kocalarını parçalarlardı

Son yorumum senin kocanın düzeleceğini insan gibi davranmaya başlayacağını hiç sanmıyorum ama ben olsam o kaynana ve koca ayaklarıyla gelip anne babamdan özür dilemedikçe asla geri dönmezdim
 
33 haftalık sezeryanle erken doğum yaptım 4 gün yoğun bakımda kaldım bebeğim 8 gün kaldı. Bir ay boyunca haplar iğneler ağır tedavi gördüm. Bebeğime kendim baktım. Minnacıktı 2 kilo. Emme problemi yaşadık iki hafta meme reddi oldu direndim başardım. Şu okuduklarım inanılmaz komik geldi nolur özür diliyorum. Saçmalamaktan başka iş değil yaptığınız. Zorla kendime baktırıp üç öğün yemek beklemezdm şahsen. Ki beklemedim de her işimi kendim yaptım. Annemler üst sokağımda oturuyordu:) azıcık dirayetli olun arkadaşm ya. Adam akıllı barışın kendi çocuğunuza kendiniz bakın. Benim kaynanam doğumuma uğradı gitti. Sonra eve geldi çocuğıda sevmedi yan gelip yattı gitti çokta umrumda olmadı açıkçası. Kimseye muhtaç olmayın.
Konu sahibi birşey beklememiş ki kocası inat etmiş bakacak diye ama kaynana hizmet bekleyince konu sahibine bir de yük olmuş. Haklı olarak da şikayet ediyor.

Bu adam daha önce kendini belli etmedi mi yoksa hep mi böyleydi
 
Yemin ediyorum benim içim şişti burada doğumdan bir saat sonra sarma sarıp iki saat sonra bahar temizliğine başlayanların yorumlarıyla dolmuş konu

Madem yemeğini kendi yapıp temizliğini kendi yapacaktı ne diye sinir bozmak için kaynanasını başına dikti kocası

Bir de anneye kötü davranmak evden kovmak konusu var ki eminim burada sana orta yolu bulsaydın yemeğini kendin yapsaydın yazanlar öyle bir şey olsa kocalarını parçalarlardı

Son yorumum senin kocanın düzeleceğini insan gibi davranmaya başlayacağını hiç sanmıyorum ama ben olsam o kaynana ve koca ayaklarıyla gelip anne babamdan özür dilemedikçe asla geri dönmezdim

Konuya yapılmış en objektif yorum. Bence diğerleri konunun tamamını bile okumadı. Bu koca insanı çileden çıkarır okurken benim bile sinirden reflüm şiddetlendi. Konu sahibi Allah hakkınızda hayırlısını versin inşaallah
 
Konuya yapılmış en objektif yorum. Bence diğerleri konunun tamamını bile okumadı. Bu koca insanı çileden çıkarır okurken benim bile sinirden reflüm şiddetlendi. Konu sahibi Allah hakkınızda hayırlısını versin inşaallah

Konu sahibi hiçbir yerde kv den bana bakmasını istedim ama bakmadı dememiş olmasına rağmen millet burada anneliğini yarıştırmaya gelmiş. İşin komik tarafı bu yorumları yapanların bazıları "kv bana düğünde altın takmadı, misafir gibi oturdu" gibi konular açmışlar.
Eleştirdikleri insan da 5 aylık bebeği olan boşanma eşiğine gelmiş bir anne. Kocasını öven mi ararsın kendini öven mi...
 
Ne saçmalıyorsunuz ya kim kimi övmüş kendine yet diyoruz kimseye ihtiyacın yok diyoruz yarası olan gocunuyor yine

Sadece kendine yetmelisin dediyseniz siz neden 18 sayfa sürmüş konudan üstünüze alınıp cevap veriyorsunuz? Size mi demişim dicektim ki siz zaten kendiniz söylemişsiniz: yarası olan gocunur.
 
Ya bişey dicem. İki tane de bdn doğurdum hatta ilk oğluma hamileyken annem vefat etti söz de demen gibi kaynanam bizde kal 40 gün ben sana bakıcam dedi Allah için yemekleri o yaptı ama 2.günden bütün evin işini ben yaptım. Bırak yapma diyen olmadı. İkinci çocuğumda erken doğdu 8 aylık ilk çocuğuma da bebeğe de kendime ben kendim baktım. Ya ben ne yicem şimdi lafı kusura bakma çok çirkin 3. Gün ayağa kalkıp yemek yapabilirsin, iş yapabilirsin ki çoğu kadın böyle. Siz çocuk değilsiniz kendi yemeğinizi de işinizi de yapabilirsiniz. Böyle bi mevzuda ne annemi katarım ne kaynanamı katarım. Bu olayları yaşamakdansa tek başıms herşeyi yaparım kafam rahat olsun yeter ki. Eşiniz anneci belli ama onu bu şekilde yola getiremezsiniz yöntemleriniz çok yanlış ve yıpratıcı.
2 buçuk ay önce Doğum yaptım
15 gün zor hareket ettim
Canı tez biriyim normalde
Bebeğimi emzirme dışında hiçbirsey yapamadım
Siz yapabildiniz toplndınız diye herkes ayni olacak değil
Bebeğim 2 buçuk aylık oldu
Beş dakika durmuyor
Hala da yemeğimi kendim yapamıyorum
Ya eşim yapıyor ya dışarıdan yiyoruz
Herkes bir olmuyor malesef
 
X