- 29 Haziran 2013
- 1.068
- 493
-
- Konu Sahibi sardunyaaaa
- #1
Nerden başlayim bilmiyorum, on üç yıldır evliyim. Gorumcemle iki buçuk yıldır görüşmüyoruz farklı şehirlerdeyiz zaten tel.konusmasi dahi yok.onemli gün, hastalık vs.. sebep tavşan daga küsmüş dağın haberi yok..sonradan farkettim bana tavırlı olduğunu bende kaynanama durumun farkında olduğumu, bundan sonra nasıl davranırsa benden de aynı şekilde tepki göreceğini söyledim ve bende iletişimi kestim.. eşimin de durumdan haberi vardı kararı bana bırakmıştı kendinde kardesiyle sıcak bir ilişkisi yok çünkü, bana hak veri o konuda yani..
Aradan bir birbucuk yıl geçti, kayinvalidemle tel.ine kadar bu duruma alışmıştık birbirimiz yokmuş gibi davranmaya,neyse aradı kızına olan tavrimin artık çok uzadığını, duzelmessem bana olan tavırlarının değişeceğini söyledi..bende seninle bir problemim yok araya girme, herşey senin gözünün önünde oldu, sende bana hak vermiştin kızını benden iyi tanıyorsun dedim ama çok zoruma gitti eşimle paylaştım belli bir süre sonra..
Bunlar yaşanıncaya kadar gorumcemle aynı ortamda hiç bulunmadık gidip gelme durumu olmadı. Kayınvalidem bana geldiğinde sadece fazlaca görüntülü konustulari için sesine maruz kalıyordum, bir süre sonra kaynanamın bunu bilinçli yaptığını düşündüm, çocuklara sürekli halasini anlatıyor, resmini gösteriyor filan...battı bunlar bana, eşime bunlarida anlattim, kardeşin huzursuz olmasın diye yanında adımı agizlarina almaya korkuyorlar, ben sürekli onun sesine maruz kalıyorum bilicli yapıyorlar bunu dedim, üstüne de annesinin tehdit telefonunu da soyleyince annesini aramış, herşeyin farkindayim haberim yok sanmayın eşimi iki yıldır yok saydiginin, beni yok saydığı gibi kendiyle de iletişimi kopardiginin, sünnet, hastalık vb.. önemli durumlarda abisini de aramadı ki abisi onu benzer durumlarda aramıştı..bundan sonra ya aklını basina alması gerektiği yada bundan sonra ne bana ne eşime onun lafını geçirmeyecekleri konusunda çok sert dille uyarmış..bunlarda tabi kızın kulağına gitmiş..velhasili kelam aradan iki ay geçti ve biz oraya gittik, onun orda olmayacağını düşünerek gitmiştim ki ordaymis ağız ucuyla kin dolu bakislarla bana ve abisine hoşgeldiniz dedi ve ne sofraya oturdu ne de iki dakika yanımızda, ki aradan birbucuk yıl geçmişti görüşmeyeli farklı şehirlerdeyiz.. annesi durumun farkında tabi,sürat beş karış, o kadar zaman sonra gelmişiz,kızın huyunu biliyor, sanki bizi çok hoş karşılamış da biz pas vermemisiz gibi bize tavırlı bir gün geçirdik böyle,sabahına uyandık kaynanamın yüz göz sis ağlamış, görümcem abisinin yaninageldi yanlız konuşmak istedigini söyledi konuştular, eşim demiş ki benle konuşup, eşimle konusmayacaksan benle de hic konuşma,bir tavır,bır ima sezmeyim, sonra beni çağırıyor yanlarına sanki cocukmusuz gibi eskileri karıştırmayın bu tartışma burda bitsin herşey yoluna girsin cart curt,saçma sapan bir pozisyon için e sokup beni kendince herşeyi yoluna koyuyor, amaç ney, annesi üzülmesin, kardeşi evimze rahat girip çıksın, biz oraya her gittiğimizde orda mi değil mi stresini yaşamayalım... Beni iki üç yıldır huzursuz eden şeyin hadi barışın diyince bitmesi ne mümkün..
Kayınvalideminde haberi oldu durumdan sözde barıştık, artık kızıda biz gelince kendini odaya hapsetmek zorunda kalmayacak, kendileriyle beraber bize gelip gidecek, son gideceğimiz gün yüzü güldü.
İçim içime sığmıyor eşim benim arkamda durabildi demisken,bana yapilan yanlisa resti çekti demisken,kardeşiyle barismis olup benimde barıştığı mi sanması içime sinmiyor, hoş tabi ben susmadim bu şekilde kapanmadı konu, annen ağladı diye kardeşinle barıştın ama onun asıl problemi bendim zaten, yine eski tas eski hamam, abisiyle barışık olmanın verdiği ozguvenle yine atını kosturacak, beni ignelercesine bakışları,ve yoksaymalariyla..
Kaynanam Ada ayrıca sinirliyim ona araya girme demisken eşimi barışmaya mecbur koydu, psikolojik baskı altına koydu resmen..benimle iki yıldır kızının konuşmadığını biliyor, tek yaptığı arayıp beni tehdit etmek olmuşken, oğluyla kızının arası bozuldu diye duygu sömürüsü yapıp onları barıştırmasi hiç masum görünmüyor gözüme..
En azından eşimde onunla konuşmuyorken yüzyüze gelme ihtimalimiz yoktu,benim evime gelebilme durumu yoktu, şimdi fırsat buldu, kendinden de hazetmedigimi bilerek fazlasıyla kullanacak bu durumu.. siz ne diyorsunuz ben mi abartiyorm
Aradan bir birbucuk yıl geçti, kayinvalidemle tel.ine kadar bu duruma alışmıştık birbirimiz yokmuş gibi davranmaya,neyse aradı kızına olan tavrimin artık çok uzadığını, duzelmessem bana olan tavırlarının değişeceğini söyledi..bende seninle bir problemim yok araya girme, herşey senin gözünün önünde oldu, sende bana hak vermiştin kızını benden iyi tanıyorsun dedim ama çok zoruma gitti eşimle paylaştım belli bir süre sonra..
Bunlar yaşanıncaya kadar gorumcemle aynı ortamda hiç bulunmadık gidip gelme durumu olmadı. Kayınvalidem bana geldiğinde sadece fazlaca görüntülü konustulari için sesine maruz kalıyordum, bir süre sonra kaynanamın bunu bilinçli yaptığını düşündüm, çocuklara sürekli halasini anlatıyor, resmini gösteriyor filan...battı bunlar bana, eşime bunlarida anlattim, kardeşin huzursuz olmasın diye yanında adımı agizlarina almaya korkuyorlar, ben sürekli onun sesine maruz kalıyorum bilicli yapıyorlar bunu dedim, üstüne de annesinin tehdit telefonunu da soyleyince annesini aramış, herşeyin farkindayim haberim yok sanmayın eşimi iki yıldır yok saydiginin, beni yok saydığı gibi kendiyle de iletişimi kopardiginin, sünnet, hastalık vb.. önemli durumlarda abisini de aramadı ki abisi onu benzer durumlarda aramıştı..bundan sonra ya aklını basina alması gerektiği yada bundan sonra ne bana ne eşime onun lafını geçirmeyecekleri konusunda çok sert dille uyarmış..bunlarda tabi kızın kulağına gitmiş..velhasili kelam aradan iki ay geçti ve biz oraya gittik, onun orda olmayacağını düşünerek gitmiştim ki ordaymis ağız ucuyla kin dolu bakislarla bana ve abisine hoşgeldiniz dedi ve ne sofraya oturdu ne de iki dakika yanımızda, ki aradan birbucuk yıl geçmişti görüşmeyeli farklı şehirlerdeyiz.. annesi durumun farkında tabi,sürat beş karış, o kadar zaman sonra gelmişiz,kızın huyunu biliyor, sanki bizi çok hoş karşılamış da biz pas vermemisiz gibi bize tavırlı bir gün geçirdik böyle,sabahına uyandık kaynanamın yüz göz sis ağlamış, görümcem abisinin yaninageldi yanlız konuşmak istedigini söyledi konuştular, eşim demiş ki benle konuşup, eşimle konusmayacaksan benle de hic konuşma,bir tavır,bır ima sezmeyim, sonra beni çağırıyor yanlarına sanki cocukmusuz gibi eskileri karıştırmayın bu tartışma burda bitsin herşey yoluna girsin cart curt,saçma sapan bir pozisyon için e sokup beni kendince herşeyi yoluna koyuyor, amaç ney, annesi üzülmesin, kardeşi evimze rahat girip çıksın, biz oraya her gittiğimizde orda mi değil mi stresini yaşamayalım... Beni iki üç yıldır huzursuz eden şeyin hadi barışın diyince bitmesi ne mümkün..
Kayınvalideminde haberi oldu durumdan sözde barıştık, artık kızıda biz gelince kendini odaya hapsetmek zorunda kalmayacak, kendileriyle beraber bize gelip gidecek, son gideceğimiz gün yüzü güldü.
İçim içime sığmıyor eşim benim arkamda durabildi demisken,bana yapilan yanlisa resti çekti demisken,kardeşiyle barismis olup benimde barıştığı mi sanması içime sinmiyor, hoş tabi ben susmadim bu şekilde kapanmadı konu, annen ağladı diye kardeşinle barıştın ama onun asıl problemi bendim zaten, yine eski tas eski hamam, abisiyle barışık olmanın verdiği ozguvenle yine atını kosturacak, beni ignelercesine bakışları,ve yoksaymalariyla..
Kaynanam Ada ayrıca sinirliyim ona araya girme demisken eşimi barışmaya mecbur koydu, psikolojik baskı altına koydu resmen..benimle iki yıldır kızının konuşmadığını biliyor, tek yaptığı arayıp beni tehdit etmek olmuşken, oğluyla kızının arası bozuldu diye duygu sömürüsü yapıp onları barıştırmasi hiç masum görünmüyor gözüme..
En azından eşimde onunla konuşmuyorken yüzyüze gelme ihtimalimiz yoktu,benim evime gelebilme durumu yoktu, şimdi fırsat buldu, kendinden de hazetmedigimi bilerek fazlasıyla kullanacak bu durumu.. siz ne diyorsunuz ben mi abartiyorm