- 7 Temmuz 2018
- 2.879
- 5.789
- 32
-
- Konu Sahibi sonmelodi00
- #41
Nasıl bi aileye düşmüşsünüz valla üzüldüm . Eşiniz pasif kalıyor sizin anlattıklarınıza göre . Allah sabır versin
Adam kendi çekirdek ailesini değil kök ailesini ön plana alıyor.Sanırım yanlış anlaşıldım. Kocam sütten çıkmış ak kaşık değil. Yaptığı her şeyi bilerek isteyerek yapıyor. Ailesi çok zorluklarla mücadele etmiş. O yüzden ne deseler yapıyor. Doğru değil tabii ki bu. O da hatasız değil zaten.
Toz kondurmuyor değilim zaten hatalı olduğunu biliyorum bunu da konuştuk kendisiyle.Ben eşinizi sevmiyorsunuz demedim ki. Adam sizi arayıp sormuyormuş ay sonuna kadar süre ya evlenelim ya ayrılalım demek evlenmek için açıkça baskı yapmaktır, uygun koşullar oluşmadan alelacele evlenmek sizin yaptığınız şey yani evlenmiş olmak için evlenmek olur. Tamam onun babası hasta da siz niye gidiyorsunuz, hadi gittiniz adam iyi niye kalıyorsunuz o kadar uzun? Ailesine kıyamıyor ama size çok rahat kıyıyor farkında mısınız? Benim sevgi tanımıma uymayan bir sevgi anlayışı var eşinizin, bence kendinizi kandırıyorsunuz. Öyle klasik erkek falan diye aklamışsınız kendi içinizde. Hatanın en büyüğü eşinizde. Asgari ücretle çalışıp aldığı paranın tamamını kendi ailesine mangalda yedirmiş bir adama toz kondurmuyorsunuz
Evet söylediklerinizde çok haklısınız.Adam kendi çekirdek ailesini değil kök ailesini ön plana alıyor.
Herkesin ailesi çocuk büyütürken farklı zorluklar yaşıyor.
Bu her istediklerini yapmak için bir sebep olamaz.
Eşinizin ya düşünme/akletme/yorum yapma kapasitesi sınırlı, ya ailesine bağımlı, ya sorumsuz ve aciz bir adam,
ya da sizi, sizin onu sevdiğiniz kadar sevmiyor,
her halükarda benim için saygı duyulacak biri değil.
Bana göre sağlıklı bir evlilikte saygı, sevgiyle ayrılmaz ikilidir.
Kısacası saygı duymadığım bir adamı sevemem.
Benim anlamakta zorlandığım kısım böyle bir adam için;
'kocamı çok seviyorum, ailesi karışmasa
iyi anlaşıyoruz' minvalindeki yaklaşım tarzınız.
Eşiniz izin vermese ailesi size karışamaz.
27 yıllık evli bir kadın olarak size biraz daha dişli olmanızı tavsiye ederim.Evet söylediklerinizde çok haklısınız.
ilk evlendiğimiz zamandaki gibi değil zaten zaman geçtikçe o da ailesinin, çevresindekilerin gerçekten nasıl biri olduğunu görüyor ve ona göre davranıyor. Şu anki hali ile ilk zamanlardaki hali arasında gerçekten farklar var ve olmayada devam ediyor. Umarım birbirimize saygı ve sevgimizi yitirmeden bir ömür beraber olabiliriz.
Tavsiyelerinizi dikkate alacağım sağolun27 yıllık evli bir kadın olarak size biraz daha dişli olmanızı tavsiye ederim.
Eş ailesiyle aranıza ciddi bir mesafe koyun.
Onlar çağırdı diye ilgi görmediğiniz,
yetmezmiş gibi yalnız başınıza bırakıldığınız
o eve gitmeyin bir daha.
Babanızdan para almayı da bırakın.
Kocanız ailesini geçindirme sorumluluğunu üzerine alsın aksi halde bir süre sonra asalak bir eşle yaşamaya başlarsınız.
Babamın bana fedakarlık edip verdiği parayı kendi ailesine yedirecek adamı
'kocam da kocam' diye sevmem şahsen.
Evladım bunu yapsa karısına ona da ciddi tepki gösteririm.
Kocanıza duracağı yeri bildirmezseniz,
bir bakmışsınız tepenize çıkmış,
ordan da indiremezseniz bir bakmışsınız tepenize mıçmış.(af buyurun)
Merhabalar. Bu bir tavsiye konusudan çok derdimi anlatacağım bir konu olacak.
2 yıllık evliyim 10 aylık bir çocuğum var.Ailesi yüzünden biraz zor şartlarda evlendik. Annesi beni istemiyordu hatta sözlüyken yüzüme de söyledi “ben ayrılırsınız diye bekliyordum. ” Hatta sözümde akrabalarıma ilk gelin bir başka oluyor ikinci öyle değil dedi. Ben ikinci geliniyim. Nedense sevmiyor beni anlamıyorum. Kendi memleketlerinden değilim, birazda kafa yapılarımız farklı. Sürekli kapanmamı söylüyordu. Eltimde açık bu arada. Bende artık bunaldığım için bu benim tercihim artık söylemeyin dedim o zamandan beri söylemiyor.
Evlenmemizde aslında çok acele oldu. Okulu bitirdikten sonra çalışmaya başladım. Farklı şehirlerde yaşıyorduk. Ne arıyor ne soruyor iyice koptuk. Bir gün o kadar sinir oldum ki dedim bu ay sonuna kadar evlenemiyorsak ayrılacağım ben yapamıyorum dedim ve blöf değildi gerçekten bıkmıştım artık.
ben böyle deyince sözde parası olmayan borcu olan annesi düğünü hemen yapalım demeye başladı. Eşimin bir birikimi yoktu kredi çekmişti annesiyle babasının oturduğu ev için onu ödüyordu ama annesi hep borcum var borcum var diyordu. Ailemle tanışmaya gittiğimizde onlara annesi şey demişti işte o zaman güvenim kalmamıştı zaten. Bunların haberi yok ben kuyumcuda altın biriktiriyorum demişti. Eşime de paramız yok deyip sürekli sömürüyordu. Babası da çalışıyor üstelik.
neyse evleneceğiz eşya bakmaya gittik dayısı da geldi ne alakaysa. Bize onu almayın bunu almayın demeye başladı. Parayı yarı yarıya benim ailemle onun ailesi verdi oysaki ona neyse. Bende dedimki sen galiba dayınla evleneceksin siz bakın ben gidiyorum. Kavga çıktı orada eşim dayısından taraf oldu ağlattılar beni. Bir kaç dakikanın içinde katalogdan eşya seçildi. Görmedim bile umrumda da değildi. Yalvar yakar barıştık evlendik. Hamile olduğumu öğrendim. Bu arada benim ailemin olduğu ilde yaşıyoruz. Eşim memleketini bırakıp geldi benim için. Çünkü burada iş imkanımız var ikimizinde.
annesi hamile olduğumu öğrendiğinden beri evlenmeden hamile kalmışım gibi imalarda bulundu sürekli. Bunun yüzünden de kavga çıktı eşim bağırdı annesine falan ama kadın anlamıyor.
6 aylık hamileyken bir gün annesi aradı oğlum baban çok hasta gel hastaneye götür. Aramızda 750km yol var. Oradada bir sürü akrabaları var. Babası diyor ki bir şeyim yok hastaneye gitmem. Bir iki gün geçti eşim öğlen eve geldi işten çıkmış oraya gitmek için.
Annesi demiş gelin ben para vereceğim. Kusa kusa gittim yollarda 12 saat. Hakikaten babası hasta falan değilmiş gitmediler de hastaneye. Ev kira zaten faturalar falan. Neyse 10 gün kaldık. Bir gün dahi annesi evde oturmadı. Sabah eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gidiyordu annesi de onunla çıkıyordu 9-10 a kadar gelmiyordu. Ben evde tek başıma oturdum 10 gün. Hani kedi köpeği bırakırsınız ya evde öyle bırakıp gidiyordu beni yokmuşum gibi. Bir gün akşam annesi babası ben otururken babası bana okudun da ne oldun sanki dedi durup dururken. Ne demek o dedim amaan boşver dedi. Sinir oldum tabi. Eşim gelince söyledim. O da kahvaltıda babasına dedi tartıştılar. Annesi evde olduğu sürece sık tuvalete gidiyorsun sende kesin bir hastalık var deyip durdu. Oysaki hamilelikten. Demesin öyle diye tuvaletimi tutmaktan gerçekten hastalandım gece hastaneye gittik enfeksiyon oluşmuş. Gelmemize yakın dedim eşime annenden para aldın mı. O da dedi ki borcu varmış veremeyecekmiş. Çağırdım annesini yanımıza dedim hani para verecektin senin yüzünden işten çıktı. O da borcum var veremem ne yapayım dedi çıktı gitti. Biz eşimle tartıştık. Evimize geldiğimiz gün şükür namazı kıldım.
doğum yaptım. 1 ay sonra eşimin teyzesiyle geldi kv. Keşke hiç gelmeseydi. Sezaryen oldum. Bir sabah annemle konuşmasını duydum. Diyor ki biz kendi yemeğimizi kendimiz yapıp yiyoruz hiçbir şey yapmıyor. Annemde dedi ki siz zaten kıza bakmaya gelmediniz mi bir de iş mi bekliyorsunuz dedi kapattı telefonu.Bu da geçti. Bir gece bebeği uyutup tuvalete gittim o zaman da eşim başka odada yatıyordu ben rahatsız olmayayım diye. Bir geldim ki kv benim o da da yatak örtüsünü katlıyor. Ne yapıyorsun sen dedim toplu dursun dedi. Dedim çık git odamdan. Çıkarttım onu kapattım kapıyı. Ertesi gün babamla hastaneye gittik. Geldim ki gardrop ve iç çamaşırı çekmecemin altı üstüne gelmiş. Bir de diyor ki çok dağınıktı ben topladım. Ve iç çamaşırımın bir tanesini de çöpte gördüm. eşime demedim çünkü kavga çıksın istemedim. Anneme diyemedim kadın zaten çok üzülüyor. Kimseye anlatamıyorum patlayacak gibi oluyorum.Geçen ay memleketine gittik yine ısrarla.Kp torununu hiç görmedi. Eşim çok ısrar etti Babamda görsün diye kıyamadım. Gittik. Yine beni evde bırakıp bırakıp gitti. Babası başka oda da telefonla oynadı. Eşim yine arkadaşlarıyla gezdi. Ben salak gibi tek kaldım. Şu an eşim çalışıyor sadece asgari ücretle. Bunu bilmesine rağmen evinin bütün alışverişini yaptırdı.Bütün sülale için mangal yaptırdı. Şunu da ben alayım demedi.Maaşı aldığımız gün gitmiştik beş kuruşsuz döndük. Ben çalışamıyorum diye babam bize ayda 2500-3000 civarı para veriyor.Hakkını asla ödeyemem. Bu yüzden olumsuz şeyleri aileme anlatamıyorum çünkü eşime de ailesine de çok taraf alırlar ve üzülürler.
Buraya yazmak biraz olsun içimi dökmek istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Eşimle şu an boşanacak bir durumumuz, anlaşamamazlığımız yok çünkü. Evet ailem hep arkamda sağolsunlar.Babanız zaten ayda 3000 lira destek oluyorsa ben olsam su durumda ayrilirdim, aileniz arkanızda anladığım kadarıyla.
Ne diye çekiyorsunuz acaba...
Bu para yardımı sadece geçici bir süreliğine çünkü ihtiyacım var. Ben babam dahi olsa para almak çok zoruma gidiyor ama mecburum. Eşime yedirmiyorum parayı zaten çok ihtiyaç olursa veriyorum ona.Ben farklı bir noktaya takildim. Neden aileniz sizi maaşa bağlamış gibi her ay para veriyor ve siz kabul ediyorsunuz. Esinizde bunun rahatlığı var. Ben bu konuda en çok anne babanıza üzüldüm. Evlenmek demek kendi ayaklarının üstünde durmak kendi sorumluluklarını alabilmek demek. Sağlık vs gibi istisna durumlar olur aileler yardim eder o tamam ama böylesi, bilmiyorum bana ters.
Ben orada bırakmıştım zaten babam bizi barıştırdı. Kalp krizinden ölürüm milletin lafı durmaz diye.keşke o mobilya alışverişinde bıraktıktan sonra bir daha arkanıza bakmasaydınız.
şunu bilir şunu söylerim, eğer erkeğin annesi istemiyorsa, o evlilik %99 iflah olmuyor. kadın ailesi bir şekilde yumuşasa da erkek anneleri asla pes etmiyor.
annemin bana vasiyetidir bu: "aşkından ölsen bile annesi seni istemeyen erkekle evlenme".
biz ailemizde bu örnekleri çok gördük, hepsinin yaşamı heder oldu.
umarım siz de bunları daha fazla sineye çekmez, çözüm bulursunuz.
Şuan sıkıntınız yoksa ne mutluEşimle şu an boşanacak bir durumumuz, anlaşamamazlığımız yok çünkü. Evet ailem hep arkamda sağolsunlar.
Zamanla rayına oturacağını görüyorum/düşünüyorum bunlarında.
Merak etmeyin sorumluluğunu alamadığım hiçbir işe kalkışmadım şu zamana kadar. Attığım her adımın sorumluluğu bende. Şayet bir gün boşanırsam soluğu ailemin evinde almam. Ne kadar zorluk çekersem çekeyim kendi ayaklarımın üzerinde durabiliyorum. Ailemin desteğine gelince evet sağolsunlar beni yalnız bırakmıyorlar ama bu da geçici bir süre için. Ailem dahi olsa kimsenin sırtından geçinmedim geçinmemde. Ne eşime ne de aileme güvenerek çocuk yapmadım. Kendime güvenerek çocuk yaptım ve zerre pişman değilim. İşim ve gelirim pandemi dolayısıyla uzadı bu da maddi olarak zorladı haliyle. Yaptığınız yorumu hiç doğru bulmadım.Ayy, anneniz ve babaniza cok üzüldüm. Bastan, siz evlenmeden önce, bir cocuk icin calsiyordular, simdi senin icin, kocan icin ve cocugun icin. Yazik degilmi onlara?
Esasinda kaynanan ve kocan, daha evlenmeden önce maskelerini cikarip sana esas yüzlerini göstermisler ama, ya sen bunu göremedin, yada gördün de görmemezlikten geldin. Evlenmeseymisin, daha iyi olacakmis.
Sonunda 2 cocukla annen ve ve babanlarda solugunu alican gibi geliyor bana ve o zavallilar, artik sana ve senin cocuklari na bakicaklar.