-
- Konu Sahibi sonmelodi00
- #81
yaşlar yine oldukça genç sanırım
Yok kuzum adam hasta degilim hastaneye gitmem diyor ama kv yalan soyluyor gelin diye gittiniz k.p gittimi hastaneye hayir isten cikmis annesi neden para versin ki isterse triliyonluk olsun evlenmis barklanmis coluk cocuga karismis adama neden para versinler eger evlenip bide cocuk yapmissa demekki kendisine guvenmis ben evimi gecindiririm cocuguma bakarim diye iki yetiskin insanin aile buyuklerinden para beklemelerini hic anlamadim anlayamayacagim da bence babanisin size verdigi yaklasin 3 bin tl yi altin yapin gizli gizli esiniz o parayi sorar ise artik almiyorum evlendim ama evlenmemisim gibi ailem evimin ihtiyaclarini karsiliyor kendime yediremedim o parayi artik almiyorum de ve aileni de uyar yarin birgun sorarsa yok yollamiyoruz desinler.Evlenmiş olmak için evlenmedim. Eşimi çok sevdiğim için evlendim. Para için değil babası hasta olduğu için gitmek istedi. İşten çıktığı içinde annem para verecek zaten gidelim babamı göreyim dediği için gitmiştik. Ailesine hiç kıyamıyor ne yazık ki.
ailesinin yanına daha gitmeyeceğim gitmek isterse kendi gidecek böyle karar aldık. Biz çok iyi anlaşıyoruz birbirimizi de çok seviyoruz. Annesi arayıp moral bozmadığı sürece.Klasik anneci Türk erkeği
O yüzden mi iki ay önce boşanma ve velayet ile ilgili konu açtınız?Yorumlarınız için teşekkür ederim ama boşanma tavsiyelerinize ihtiyacım yoktu. Zaten konunun başındada belirtmiştim.
Burada her konuya boşan yazan bir tayfa var. Hayat böyle değil arkadaşlar. Oyun oynamıyoruz burada. Küstüm oynamıyorum değil bu. Ya siz hep filmlerdeki gibi yaşıyorsunuz ya da öyle yaşadığınızı zannediyorsunuz.
Bence bir evlilikte anlaşamama, şiddet, aldatma olduğu zaman boşanılır.
Aileleriniz hiç tartışmıyor sanırım. Anneanne babaanne ile ilgili hiç sorun yaşamamışlar da öyle değil mi?
Gülümü benim için değerli kılan onun için harcadığım zamandır. Verdiğim emektir.
Ve evet hayatımdaki insanda olan olayların farkına varıyor, kendini düzeltiyor.
yaşımda küçük değil.
Sevgiler
Benim düşüncelerim değil sizi hiç kimseyi ilgilendirmez nasıl böyle bir hakkı kendinizde gördünüz ki?O yüzden mi iki ay önce boşanma ve velayet ile ilgili konu açtınız?
Siz kendiniz aklınızdan boşanma geçirince sorun yok burada ki insanlar yine sizin yazdıklarınizdan ötürü olumsuz şeyler yazınca suçlu oluyor, hep böyle oluyor ne hikmetse.
Bizde eşlerinin suçunu, ailesine atan, gerçekleri yazınca hemen boşan diyorsunuz diyen konu sahiplerine oldukça aşinayız.
İstediğinizi düşünebilirsiniz elbette ama kendiniz benzer şeyleri düşündüğünüz halde burada olumsuz yorum yapanlara boşan diyen tayfa, hayat böyle değil diye başlayan şeyler yazınca kendinizle çelismis oluyorsunuz bir miktar.Benim düşüncelerim değil sizi hiç kimseyi ilgilendirmez nasıl böyle bir hakkı kendinizde gördünüz ki?
Aksine kendimle çelişmiyorum. Oradaki yorumları okusaydınız anlardınız. Henüz böyle bir durumun oluşmadığını, haklarımı merak ettiğim için açtığım bir konu olduğunu anlardınız ama sırf linçlemek için geçmişi incelemişsiniz. Keşke daha detaylı baksaydınız. Kaldı ki ben bunu zaten saklamıyorum profilim açık.İstediğinizi düşünebilirsiniz elbette ama kendiniz benzer şeyleri düşündüğünüz halde burada olumsuz yorum yapanlara boşan diyen tayfa, hayat böyle değil diye başlayan şeyler yazınca kendinizle çelismis oluyorsunuz bir miktar.
Özellikle girip bakmadim aslında, burada yazılan bu yorumdan sonra baktım. Linclemek gibi bir derdim de yok neden olsun?Aksine kendimle çelişmiyorum. Oradaki yorumları okusaydınız anlardınız. Henüz böyle bir durumun oluşmadığını, haklarımı merak ettiğim için açtığım bir konu olduğunu anlardınız ama sırf linçlemek için geçmişi incelemişsiniz. Keşke daha detaylı baksaydınız. Kaldı ki ben bunu zaten saklamıyorum profilim açık.
Teşekkür ederimÖzellikle girip bakmadim aslında, burada yazılan bu yorumdan sonra baktım. Linclemek gibi bir derdim de yok neden olsun?
Normal giden bir evlilikte boşanma ve sonrası hakları, çocuğun velayeti ile ilgili ayrıntıları merak etmekte herkesin aklına gelmez pek ama öyle diyorsanız öyledir.
Mutluluklar.
Sonunda okudumMerhabalar. Bu bir tavsiye konusudan çok derdimi anlatacağım bir konu olacak.
2 yıllık evliyim 10 aylık bir çocuğum var.Ailesi yüzünden biraz zor şartlarda evlendik. Annesi beni istemiyordu hatta sözlüyken yüzüme de söyledi “ben ayrılırsınız diye bekliyordum. ” Hatta sözümde akrabalarıma ilk gelin bir başka oluyor ikinci öyle değil dedi. Ben ikinci geliniyim. Nedense sevmiyor beni anlamıyorum. Kendi memleketlerinden değilim, birazda kafa yapılarımız farklı. Sürekli kapanmamı söylüyordu. Eltimde açık bu arada. Bende artık bunaldığım için bu benim tercihim artık söylemeyin dedim o zamandan beri söylemiyor.
Evlenmemizde aslında çok acele oldu. Okulu bitirdikten sonra çalışmaya başladım. Farklı şehirlerde yaşıyorduk. Ne arıyor ne soruyor iyice koptuk. Bir gün o kadar sinir oldum ki dedim bu ay sonuna kadar evlenemiyorsak ayrılacağım ben yapamıyorum dedim ve blöf değildi gerçekten bıkmıştım artık.
ben böyle deyince sözde parası olmayan borcu olan annesi düğünü hemen yapalım demeye başladı. Eşimin bir birikimi yoktu kredi çekmişti annesiyle babasının oturduğu ev için onu ödüyordu ama annesi hep borcum var borcum var diyordu. Ailemle tanışmaya gittiğimizde onlara annesi şey demişti işte o zaman güvenim kalmamıştı zaten. Bunların haberi yok ben kuyumcuda altın biriktiriyorum demişti. Eşime de paramız yok deyip sürekli sömürüyordu. Babası da çalışıyor üstelik.
neyse evleneceğiz eşya bakmaya gittik dayısı da geldi ne alakaysa. Bize onu almayın bunu almayın demeye başladı. Parayı yarı yarıya benim ailemle onun ailesi verdi oysaki ona neyse. Bende dedimki sen galiba dayınla evleneceksin siz bakın ben gidiyorum. Kavga çıktı orada eşim dayısından taraf oldu ağlattılar beni. Bir kaç dakikanın içinde katalogdan eşya seçildi. Görmedim bile umrumda da değildi. Yalvar yakar barıştık evlendik. Hamile olduğumu öğrendim. Bu arada benim ailemin olduğu ilde yaşıyoruz. Eşim memleketini bırakıp geldi benim için. Çünkü burada iş imkanımız var ikimizinde.
annesi hamile olduğumu öğrendiğinden beri evlenmeden hamile kalmışım gibi imalarda bulundu sürekli. Bunun yüzünden de kavga çıktı eşim bağırdı annesine falan ama kadın anlamıyor.
6 aylık hamileyken bir gün annesi aradı oğlum baban çok hasta gel hastaneye götür. Aramızda 750km yol var. Oradada bir sürü akrabaları var. Babası diyor ki bir şeyim yok hastaneye gitmem. Bir iki gün geçti eşim öğlen eve geldi işten çıkmış oraya gitmek için.
Annesi demiş gelin ben para vereceğim. Kusa kusa gittim yollarda 12 saat. Hakikaten babası hasta falan değilmiş gitmediler de hastaneye. Ev kira zaten faturalar falan. Neyse 10 gün kaldık. Bir gün dahi annesi evde oturmadı. Sabah eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gidiyordu annesi de onunla çıkıyordu 9-10 a kadar gelmiyordu. Ben evde tek başıma oturdum 10 gün. Hani kedi köpeği bırakırsınız ya evde öyle bırakıp gidiyordu beni yokmuşum gibi. Bir gün akşam annesi babası ben otururken babası bana okudun da ne oldun sanki dedi durup dururken. Ne demek o dedim amaan boşver dedi. Sinir oldum tabi. Eşim gelince söyledim. O da kahvaltıda babasına dedi tartıştılar. Annesi evde olduğu sürece sık tuvalete gidiyorsun sende kesin bir hastalık var deyip durdu. Oysaki hamilelikten. Demesin öyle diye tuvaletimi tutmaktan gerçekten hastalandım gece hastaneye gittik enfeksiyon oluşmuş. Gelmemize yakın dedim eşime annenden para aldın mı. O da dedi ki borcu varmış veremeyecekmiş. Çağırdım annesini yanımıza dedim hani para verecektin senin yüzünden işten çıktı. O da borcum var veremem ne yapayım dedi çıktı gitti. Biz eşimle tartıştık. Evimize geldiğimiz gün şükür namazı kıldım.
doğum yaptım. 1 ay sonra eşimin teyzesiyle geldi kv. Keşke hiç gelmeseydi. Sezaryen oldum. Bir sabah annemle konuşmasını duydum. Diyor ki biz kendi yemeğimizi kendimiz yapıp yiyoruz hiçbir şey yapmıyor. Annemde dedi ki siz zaten kıza bakmaya gelmediniz mi bir de iş mi bekliyorsunuz dedi kapattı telefonu.Bu da geçti. Bir gece bebeği uyutup tuvalete gittim o zaman da eşim başka odada yatıyordu ben rahatsız olmayayım diye. Bir geldim ki kv benim o da da yatak örtüsünü katlıyor. Ne yapıyorsun sen dedim toplu dursun dedi. Dedim çık git odamdan. Çıkarttım onu kapattım kapıyı. Ertesi gün babamla hastaneye gittik. Geldim ki gardrop ve iç çamaşırı çekmecemin altı üstüne gelmiş. Bir de diyor ki çok dağınıktı ben topladım. Ve iç çamaşırımın bir tanesini de çöpte gördüm. eşime demedim çünkü kavga çıksın istemedim. Anneme diyemedim kadın zaten çok üzülüyor. Kimseye anlatamıyorum patlayacak gibi oluyorum.Geçen ay memleketine gittik yine ısrarla.Kp torununu hiç görmedi. Eşim çok ısrar etti Babamda görsün diye kıyamadım. Gittik. Yine beni evde bırakıp bırakıp gitti. Babası başka oda da telefonla oynadı. Eşim yine arkadaşlarıyla gezdi. Ben salak gibi tek kaldım. Şu an eşim çalışıyor sadece asgari ücretle. Bunu bilmesine rağmen evinin bütün alışverişini yaptırdı.Bütün sülale için mangal yaptırdı. Şunu da ben alayım demedi.Maaşı aldığımız gün gitmiştik beş kuruşsuz döndük. Ben çalışamıyorum diye babam bize ayda 2500-3000 civarı para veriyor.Hakkını asla ödeyemem. Bu yüzden olumsuz şeyleri aileme anlatamıyorum çünkü eşime de ailesine de çok taraf alırlar ve üzülürler.
Buraya yazmak biraz olsun içimi dökmek istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Kusura bakmayın ama arkadaşın dediği gibi düşünüyorum. Evlenmeden önce kendilerini alenen belli etmişler siz yinede evlenmişsiniz. Allah insana aklı sağduyuyu ne bilim mantığı neden veriyor azıcık oturup düşünseniz zaten evlenmezdiniz. Şimdi bekar ama musmutlu bi hayatınız olurdu belkide de gerçekten sizi sevip sayan biri. Siz kendiniz zorlamışsınız evlenmeye ne demek lazım kiHaketmişsin yaşadıklarını...
Ne halt olduklarını göstermelerine rağmen ısrarla evlendiğin Altından kocişine söylenecek sözüm yok zira suçu yok kendini gizlememiş...
Hangisine yorum yapacağımı bilemedim, baştan sona yanlış..Merhabalar. Bu bir tavsiye konusudan çok derdimi anlatacağım bir konu olacak.
2 yıllık evliyim 10 aylık bir çocuğum var.Ailesi yüzünden biraz zor şartlarda evlendik. Annesi beni istemiyordu hatta sözlüyken yüzüme de söyledi “ben ayrılırsınız diye bekliyordum. ” Hatta sözümde akrabalarıma ilk gelin bir başka oluyor ikinci öyle değil dedi. Ben ikinci geliniyim. Nedense sevmiyor beni anlamıyorum. Kendi memleketlerinden değilim, birazda kafa yapılarımız farklı. Sürekli kapanmamı söylüyordu. Eltimde açık bu arada. Bende artık bunaldığım için bu benim tercihim artık söylemeyin dedim o zamandan beri söylemiyor.
Evlenmemizde aslında çok acele oldu. Okulu bitirdikten sonra çalışmaya başladım. Farklı şehirlerde yaşıyorduk. Ne arıyor ne soruyor iyice koptuk. Bir gün o kadar sinir oldum ki dedim bu ay sonuna kadar evlenemiyorsak ayrılacağım ben yapamıyorum dedim ve blöf değildi gerçekten bıkmıştım artık.
ben böyle deyince sözde parası olmayan borcu olan annesi düğünü hemen yapalım demeye başladı. Eşimin bir birikimi yoktu kredi çekmişti annesiyle babasının oturduğu ev için onu ödüyordu ama annesi hep borcum var borcum var diyordu. Ailemle tanışmaya gittiğimizde onlara annesi şey demişti işte o zaman güvenim kalmamıştı zaten. Bunların haberi yok ben kuyumcuda altın biriktiriyorum demişti. Eşime de paramız yok deyip sürekli sömürüyordu. Babası da çalışıyor üstelik.
neyse evleneceğiz eşya bakmaya gittik dayısı da geldi ne alakaysa. Bize onu almayın bunu almayın demeye başladı. Parayı yarı yarıya benim ailemle onun ailesi verdi oysaki ona neyse. Bende dedimki sen galiba dayınla evleneceksin siz bakın ben gidiyorum. Kavga çıktı orada eşim dayısından taraf oldu ağlattılar beni. Bir kaç dakikanın içinde katalogdan eşya seçildi. Görmedim bile umrumda da değildi. Yalvar yakar barıştık evlendik. Hamile olduğumu öğrendim. Bu arada benim ailemin olduğu ilde yaşıyoruz. Eşim memleketini bırakıp geldi benim için. Çünkü burada iş imkanımız var ikimizinde.
annesi hamile olduğumu öğrendiğinden beri evlenmeden hamile kalmışım gibi imalarda bulundu sürekli. Bunun yüzünden de kavga çıktı eşim bağırdı annesine falan ama kadın anlamıyor.
6 aylık hamileyken bir gün annesi aradı oğlum baban çok hasta gel hastaneye götür. Aramızda 750km yol var. Oradada bir sürü akrabaları var. Babası diyor ki bir şeyim yok hastaneye gitmem. Bir iki gün geçti eşim öğlen eve geldi işten çıkmış oraya gitmek için.
Annesi demiş gelin ben para vereceğim. Kusa kusa gittim yollarda 12 saat. Hakikaten babası hasta falan değilmiş gitmediler de hastaneye. Ev kira zaten faturalar falan. Neyse 10 gün kaldık. Bir gün dahi annesi evde oturmadı. Sabah eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gidiyordu annesi de onunla çıkıyordu 9-10 a kadar gelmiyordu. Ben evde tek başıma oturdum 10 gün. Hani kedi köpeği bırakırsınız ya evde öyle bırakıp gidiyordu beni yokmuşum gibi. Bir gün akşam annesi babası ben otururken babası bana okudun da ne oldun sanki dedi durup dururken. Ne demek o dedim amaan boşver dedi. Sinir oldum tabi. Eşim gelince söyledim. O da kahvaltıda babasına dedi tartıştılar. Annesi evde olduğu sürece sık tuvalete gidiyorsun sende kesin bir hastalık var deyip durdu. Oysaki hamilelikten. Demesin öyle diye tuvaletimi tutmaktan gerçekten hastalandım gece hastaneye gittik enfeksiyon oluşmuş. Gelmemize yakın dedim eşime annenden para aldın mı. O da dedi ki borcu varmış veremeyecekmiş. Çağırdım annesini yanımıza dedim hani para verecektin senin yüzünden işten çıktı. O da borcum var veremem ne yapayım dedi çıktı gitti. Biz eşimle tartıştık. Evimize geldiğimiz gün şükür namazı kıldım.
doğum yaptım. 1 ay sonra eşimin teyzesiyle geldi kv. Keşke hiç gelmeseydi. Sezaryen oldum. Bir sabah annemle konuşmasını duydum. Diyor ki biz kendi yemeğimizi kendimiz yapıp yiyoruz hiçbir şey yapmıyor. Annemde dedi ki siz zaten kıza bakmaya gelmediniz mi bir de iş mi bekliyorsunuz dedi kapattı telefonu.Bu da geçti. Bir gece bebeği uyutup tuvalete gittim o zaman da eşim başka odada yatıyordu ben rahatsız olmayayım diye. Bir geldim ki kv benim o da da yatak örtüsünü katlıyor. Ne yapıyorsun sen dedim toplu dursun dedi. Dedim çık git odamdan. Çıkarttım onu kapattım kapıyı. Ertesi gün babamla hastaneye gittik. Geldim ki gardrop ve iç çamaşırı çekmecemin altı üstüne gelmiş. Bir de diyor ki çok dağınıktı ben topladım. Ve iç çamaşırımın bir tanesini de çöpte gördüm. eşime demedim çünkü kavga çıksın istemedim. Anneme diyemedim kadın zaten çok üzülüyor. Kimseye anlatamıyorum patlayacak gibi oluyorum.Geçen ay memleketine gittik yine ısrarla.Kp torununu hiç görmedi. Eşim çok ısrar etti Babamda görsün diye kıyamadım. Gittik. Yine beni evde bırakıp bırakıp gitti. Babası başka oda da telefonla oynadı. Eşim yine arkadaşlarıyla gezdi. Ben salak gibi tek kaldım. Şu an eşim çalışıyor sadece asgari ücretle. Bunu bilmesine rağmen evinin bütün alışverişini yaptırdı.Bütün sülale için mangal yaptırdı. Şunu da ben alayım demedi.Maaşı aldığımız gün gitmiştik beş kuruşsuz döndük. Ben çalışamıyorum diye babam bize ayda 2500-3000 civarı para veriyor.Hakkını asla ödeyemem. Bu yüzden olumsuz şeyleri aileme anlatamıyorum çünkü eşime de ailesine de çok taraf alırlar ve üzülürler.
Buraya yazmak biraz olsun içimi dökmek istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
E neden konu açtın o zaman? İnsanların ne demesini bekliyorsun canım kocacın çok iyi aman evliliğini yıkma falan mı? Anlattığın konu da kvden çok kocanda sıkıntı var kadın kendini en baştan belli etmiş zaten ama sevgili kocan kıyamıyomuş annesine..O zaman size mutluluklarYorumlarınız için teşekkür ederim ama boşanma tavsiyelerinize ihtiyacım yoktu. Zaten konunun başındada belirtmiştim.
Burada her konuya boşan yazan bir tayfa var. Hayat böyle değil arkadaşlar. Oyun oynamıyoruz burada. Küstüm oynamıyorum değil bu. Ya siz hep filmlerdeki gibi yaşıyorsunuz ya da öyle yaşadığınızı zannediyorsunuz.
Bence bir evlilikte anlaşamama, şiddet, aldatma olduğu zaman boşanılır.
Aileleriniz hiç tartışmıyor sanırım. Anneanne babaanne ile ilgili hiç sorun yaşamamışlar da öyle değil mi?
Gülümü benim için değerli kılan onun için harcadığım zamandır. Verdiğim emektir.
Ve evet hayatımdaki insanda olan olayların farkına varıyor, kendini düzeltiyor.
yaşımda küçük değil.
Sevgiler
Ben bir görüş, bir tavsiye, bir akıl istemedim. Sadece yazmak istedim. Beni haklı ya da haksız bulunda demedim. Hiçbir şey talep etmedim ki sizden. Okumuşsunuz vakit ayırıp yorum yapmışsınız teşekkür ederim.E neden konu açtın o zaman? İnsanların ne demesini bekliyorsun canım kocacın çok iyi aman evliliğini yıkma falan mı? Anlattığın konu da kvden çok kocanda sıkıntı var kadın kendini en baştan belli etmiş zaten ama sevgili kocan kıyamıyomuş annesine..O zaman size mutluluklar
Teşekkür ederim canımCanım güzel kalpli arkadaşımsonmelodi00 durumlara üzüldüm asla haketmediğini düşünüyorum, çok mantıklı yorumlar yazmışlar çoğuna katiliyorum ama "evlenmek için evlenmissin" yorumu hariç! Kimse evlenmek için evlenmez. Sevmişsin ki evlenmissin. okurken ben de hep eşini hatalı buldum. Ama kendi aranızda gayet iyiymissiniz, oyleyse ben olsaydım kv ve kp ile tüm bağlantıyı koparırdım, asla adım atmazdım onların oturduğu şehre. Biraz fazla affedici olmussun canım, ama hic haketmiyor onlar. Aşırı şekilde hadlerini aşmışlar. Cok Terbiyesiz insanlarmış.
Dediğin çok doğru, alkol, kumar, aldatma şiddet olmadığı sürece dış kapının mandalları yüzünden boşanmak olmaz, bir çocuğun babasız büyümesi kolay mi,ayrıca kv kp kötüyse boşanmak sadece onları sevindirir, sen gayet açıklayıcı anlatmışsın eşim hatalarını görüyor düzeltmeye çalışıyor demişssin,ayrıca defalarca da anne babasıyla tartışmış senin için. Ben senin iyi niyetini çok iyi anladım canım, neden hala oraya gittiğini, neden eşinin arkadaslarıyla orda görüşmesine izin verdiğini... bunlar hep iyi niyetten,sevgiden. Amaaa bu iyi niyeti kv kp asla haketmiyor , iyi niyet çok kıymetlidir herkese verilmez ,herkes de kıymetini bilmez zaten. Eşini biraz daha iyi yönetip ve kv kp ile ilişkilerini en en en en az seviyeye cekersen (hatta sıfırlamak lazimTeşekkür ederim canım
Aslında o kadar tepkili yorumlar aldım ki insanlar neden bu kadar gergin ve karşısındakine tahammülsüz anlamıyorum. Gerçekten herkes hayatı toz pembe mi yaşıyor bilmiyorum. Çevremde tanıdığım herkes belirli dönemlerde büyük ya da küçük problemler yaşıyorlar. Ama gerçekten sorun olmayan şeyler için boşan, baban para veriyor onu ye demek çok tuhaf. Ben param yok güçlerimizi birleştirelim de paramız olsun diye evlenmedim ki
Ailemin 1 kuruşunun dahi olmadığı çok zamanlar oldu. Okula harçlıksızda gittim evde ekmeğin dahi olmadığı zamanlarda oldu. Ne anne tarafım ne baba tarafım bırakın iyi davranmayı habire ailemden para istediler. Ama onlar hiç bu yüzden tartışmadılar. Annem, babamın tarafını hiç kötülemedi. Babamda aynı şekilde. Hiç birbirinin ellerini bırakmadılar. Sonra Allah yürü ya kulum dedi maddi açıdan çok çok iyi bir duruma geldik. Bence evlilik, hayat arkadaşı olmak bu. Zorluklarda elini bırakacaksam eğer bu sadece maddi bağlılık olur.