iki uc gun once teyzemle konustuk
bana cok güzel nasihatlerde bulundu, ben de tam bunalmaya baslamistim bu mevzulara, ilac gibi geldi
teyzem dedi ki; aman kuzum bizim annelerimiz babalarimiz cahildi, cocugunuz var alin koyun, harcamayin musruflik yapmayin derdi. aldik koyduk kenara ne giydik ne yedik ne gezdik
siz bizim gibi olmayin, havada buldugunuzu tavada yiyin demiyorun. siz zaten okumus akli basinda insanlarsiniz yeni nesil bizden daha akilli, yemenizi de yiyin gezmenizi de gezin tatilinize de gidin bizlere de gelin kenara da koyun. ama bu gunler gelmicek, 50 yasina geldim giymeler de gezmeler de o zaman ki gibi olmuyo olmaz da zaten, teyzecim gonlunuzce yasayin hep mutlu olun, insana bi o anilar kaliyo hayatinizi yasayin guzelce dedi
kaynanam da anneniz gibi niye hazir su aliyomusuz ona bile laf eder, annem de hic karismaz sen zaten yapman gerekeni yaparsin bisey dememe gerek yok der
bu arada biseylerin sahibi olmak önemli evet ama cocugunuza hayati nasil yasamasi gerektigini, hayattan zevk almayi, zorluklar karsisinda yilmamayi ogretmelisiniz once, mesela bi gezi sirasinda belki hic duymadiginiz biseyi gorup o meslegi yapmak isticek cocuk
en buyuk istegim cocuguma dunyayi kesfetmenin ogrenmenin sonunun olmadigini gostermek, mesela sinavla testle dersaneyle ugrassin istemiyorum. keske bi sanat dalina ya da spor dalina yetenegi olsa da o alanda yetistirse kendini
konuyu cok saptirmisim kusura bakmayin, ama hayata bi kere geliyoruz. siz de yapabileceginiz herseyi yapiyosunuz emin olun